Sygn. akt: I C 3/18
Dnia 21 marca 2018r.
Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Agnieszka Czyczerska
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Konsuela Kasprzyk
po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2018r. w Lubinie
na rozprawie
sprawy z powództwa M. M. (1) i E. M. (1)
przeciwko (...) w W.
o zadośćuczynienie
I. zasądza od strony pozwanej (...) w W. na rzecz powoda E. M. (1) kwotę 55.000,00zł (pięćdziesiąt pięć tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 14.06.2017r. do dnia zapłaty,
II. zasądza od strony pozwanej (...) w W. na rzecz powoda M. M. (1) kwotę 55.000,00 zł (pięćdziesiąt pięć tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 14.06.2017r. do dnia zapłaty,
III. zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki E. M. (1) kwotę 8.167,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 5.417,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;
IV. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda M. M. (1) kwotę 8.167,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 5.417,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sygn. akt IC 3/18
Powód M. M. (1) oraz powódka E. M. (1) wnieśli przeciwko stronie pozwanej (...) w W. pozew o zapłatę po 55000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 14.06.2017r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia.
W uzasadnieniach pozwów powodowie wskazali, że w dniu 20.01.2011r. na trasie Z.- N. doszło do wypadku drogowego za sprawą nieznanego pojazdu, w wyniku którego śmierć na miejscu zdarzenia poniosła pasażerka pojazdu P. A. M.- córka powodów. Wobec niewykrycia sprawcy zdarzenia Komenda Miejska Policji w Z. w dniu 28.06.2011r. wydała postanowienie o umorzeniu śledztwa. Powodom przyznano dotychczas zadośćuczynienie w kwotach po 10000 zł – od (...) S.A. oraz po 45000 zł od (...) po 45000 zł, pomniejszone o wcześniej przyznane przez (...) S.A. zadośćuczynienie.
Powodowie w uzasadnieniu pozwów wskazali na silną więź emocjonalną wiążącą ich z córką, bliskie z nią relacje, snute plany co do jej przyszłości. Podnieśli, że śmierć ukochanego dziecka była dla nich załamaniem dotychczasowego życia, do dnia dzisiejszego nie mogą pogodzić się tragedią, która ich spotkała. Wraz z córką odeszła cała radość życia. W dalszej części uzasadnienia pozwu powodowie powołali art. 446 par. 4 k.c. jako podstawę swoich roszczeń. Na uzasadnienie żądania w zakresie ustawowych odsetek powodowie wskazali treść art. 481 par. 1 k.c.
Strona pozwana (...) w W. nie uznała powództw i wniosła o ich oddalenie.
W odpowiedzi na pozew strona pozwana zarzuciła, że (...) nie jest ubezpieczycielem, a jego odpowiedzialność ma charakter pomocniczy. W terminie 30 dni od przekazania akt szkody Fundusz zobowiązany jest wypłacić jedynie kwoty bezsporne. Dalej strona pozwana zarzuciła, że powodowie są zobligowani do wykazania zaistnienia krzywdy oraz w sposób możliwie obiektywny wykazać fakt jej występowania, przemawiający za przyznaniem dodatkowego zadośćuczynienia. Ograniczenie się do wskazania bólu po stracie osoby bliskiej nie jest wystarczające do uzyskania ochrony przewidzianej w przepisie art. 446 par. 4 k.c., a zdaniem strony pozwanej w pozwie nie udowodniono należycie przesłanek ujętych w tym przepisie. Strona pozwana wskazała też na 7 letni upływ czasu od zdarzenia i powołała orzecznictwo sądów powszechnych potwierdzających znaczenie upływu czasu od zdarzenia na rozmiar krzywdy. Strona pozwana zakwestionowała także żądanie odsetkowe wskazując, że powinny być one liczone od dnia ogłoszenia wyroku.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 20.01.2011r. na trasie Z.- N. doszło do wypadku drogowego za sprawą nieznanego pojazdu, w wyniku którego śmierć na miejscu zdarzenia poniosła pasażerka pojazdu P. A. M.- córka powodów. Wobec niewykrycia sprawcy zdarzenia Komenda Miejska Policji w Z. w dniu 28.06.2011r. wydała postanowienie o umorzeniu śledztwa.
Decyzjami z dnia 26.07.2011r. (...) S.A. przyznało powodom po 10000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę.
W dniu 04.02.2013r. powodowie zgłosili szkodę (...) w W. wnosząc o wypłatę po 90000zł. Decyzją z dnia 13.06.2017r. (...) w W. przyznał na rzecz powodów kwoty po 45000 zł tytułem zadośćuczynienia za śmierć córki pomniejszając kwotę do wypłaty o kwoty przyznane przez C. T..
A. M. w chwili śmierci miała 19 lat. Przed śmiercią mieszkała z rodzicami, dzieliła pokój z bratem. Pomiędzy córką a powodami występowały bardzo bliskie, ciepłe relacje. Więzi rodzinne były bardzo silne. A. M. zwierzała się rodzicom, dzieliła z nimi troski i sukcesy. Powodowie aktywnie uczestniczyli w życiu córki, powódka nie pracowała, od urodzenia dzieci opiekowała się nimi. Snuli plany co do przyszłości córki, wyjścia przez nią za mąż, narodzin wnuków. Nagła śmierć córki była dla nich ogromnym ciosem, powodowie nie mogą pogodzić się z jej stratą do dnia dzisiejszego. Wspominanie tego tragicznego zdarzenia, wiąże się dla nich z ogromnym trudem, bólem, cierpieniem. Nie ma dnia, żeby nie wspominali córki, niemal codziennie odwiedzają jej grób.
Dowód: akta szkody płyta CD, k. 73
Pismo z 26.07.2011r., k. 10-13
Pismo z 22.05.2012r., k. 13-14
Pismo z 10.07.2012r., k. 16-20
Pismo z 04.02.2013r., k. 21-23
Pismo z 13.06.2017r., k. 24
Pismo z 10.08.2017r., k. 25
Zeznania świadka K. M., k. 91 verte
Zeznania powódki E. M., k. 91 verte-92
Zeznania powoda M. M., k. 92
Sąd zważył, co następuje:
Powództwa zasługiwały na uwzględnienie w całości.
W przedmiotowej sprawie bezsporna była odpowiedzialność co do zasady strony pozwanej za szkodę z dnia 20.01.2011r., w wyniku której śmierć poniosła córka powodów A. M.. Bezsporne było również otrzymanie przez powodów dotychczas po 45000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę w związku z przedmiotowym zdarzeniem.
Sporna była natomiast wysokość należnego powodom zadośćuczynienia za doznanaą krzywdę, jak i rozmiar tej krzywdy uzasadniający wypłatę żądanych kwot.
Zgodnie z treścią art. 446 par. 1 k.c jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, zobowiązany do naprawienia szkody powinien zwrócić koszty leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósł. Według par. 4 Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, tj. przede wszystkim zeznań świadka K. M. i szczerych, spontanicznych, emocjonalnych i wiarygodnych zeznań powodów Sąd uznał, że w związku ze śmiercią córki powodowie doznali krzywdy ogromnych rozmiarów, która w znacznym natężeniu towarzyszy powodom do dnia dzisiejszego, pomimo upływu 7 lat od zdarzenia. Córka powodów zmarła w bardzo młodym wieku, niespodziewanie, w momencie, kiedy to dopiero wkraczała w dorosłość. Przed śmiercią mieszkała jeszcze z powodami i dopiero snuła plany co do ewentualnego usamodzielnienia się, z czym powodowie również wiązali nadzieje dotyczące przyszłego założenia przez nią rodziny. Jak to można było zaobserwować podczas rozprawy żal powodów wynikający ze straty córki jest ogromny, a powodowie nie pogodzili się z jej stratą. Wspominanie o córce, mówienie o przedmiotowym zdarzeniu wywołuje u powodów płacz i rozpacz. Zarówno świadek K. M.- brat powódki, jak i powodowie wskazywali na bardzo bliską więź ze zmarłą córką. Powódka od urodzenia dzieci nie pracowała i zajmowała się dziećmi, dla powoda zmarła była oczkiem w głowie. Rodzina mieszkała razem i była ze sobą bardzo związana. Po śmierci córki powodowie załamali się, zamknęli w sobie. Sąd miał sposobność zaobserwować z jak wielkim uczuciem wspominają córkę i z jakim ogromnym bólem wiążą się dla nich te wspomnienia.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że powodowie na skutek przedmiotowego wypadku doznali znacznej, nieodwracalnej krzywdy, która towarzyszy im po dziś dzień, co uzasadniania przyznanie im na podstawie art. 448 k.c. zadośćuczynień w kwotach po 55000 zł., które to kwoty wraz z wypłaconymi dotychczas przez stronę pozwaną będą stanowiły zadośćuczynienie adekwatne do doznanej przez nich krzywdy.
O ustawowych odsetkach za opóźnienie Sąd orzekł zgodnie z żądaniami pozwów, na podstawie art. 481 par. 1 k.c. oraz art. 109 Ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Powodowie wystąpili do strony pozwanej z żądaniem zapłaty zadośćuczynienia w dniu 04.02.2013r. Decyzje w przedmiocie przyznania powodom odszkodowań zostały wydane w dniu 13.06.2017r. Po tej dacie nie wystąpiły żadne nowe okoliczności powodujące powstanie nowej krzywdy, a stan faktyczny przedmiotowej sprawy był bezsporny. Nie zachodzą zatem żadne okoliczności przemawiające za zasądzeniem ustawowych odsetek dopiero od daty wyrokowania.
Orzeczenie o kosztach postepowania znajduje oparcie w art. 98 k.p.c. Z uwagi na fakt, że powodowie wygrali sprawę w całości Sąd zasądził od strony pozwanej na ich rzecz zwrot uiszczonej opłaty sądowej koszty zastępstwa procesowego zgodnie z par. 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.