Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2016r. w S.

odwołania L. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 maja 2015 r. Nr (...)

w sprawie L. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonemu L. A. prawo do emerytury od dnia (...)roku.

Sygn. akt IV U 751/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.05.2015 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., Nr 8, poz. 43 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu L. A. prawa do emerytury. Swoją decyzję organ rentowy uzasadniał tym, iż ubezpieczony nie udowodnił, by na dzień 1.01.1999 r. legitymował się 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. L. A. nie przedłożył bowiem stosownego świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł L. A., który domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury. Ubezpieczony poniósł, iż przedstawił do ZUS świadectwo pracy potwierdzające świadczenie przez niego pracy na stanowisku kierowcy w Odlewni (...) w S. od 29.06.1978 r. do 30.04.1995 r. W okresie tym, ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze pracował w warunkach szczególnych na stanowisku kierowcy obsługującego pojazdy powyżej 3,5 tony. Do jego zadań należało przewożenie materiałów pylistych i toksycznych (odwołanie k. 1-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i powołał się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji. Wskazał przy tym, iż zarówno odwołanie, jak i dołączone do niego świadectwo pracy z dnia 30.04.1995 r. oraz zaświadczenia kwalifikacyjne nie uzasadniają zmiany decyzji z dnia 18.05.2015 r. (odpowiedź na odwołanie k. 5-6).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu (...)r. ubezpieczony L. A. ukończył 60 lat życia.

Poprzednio, w dniu 6.05.2015 r. ubezpieczony wystąpił do (...) Oddział w S. z wnioskiem o przyznanie emerytury (k. 1-4 a. e.). Ubezpieczony wskazał w nim, iż jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa. Na podstawie zgromadzonych dokumentów ZUS ustalił, iż na dzień 1.01.1999 r. L. A. posiada staż ubezpieczeniowy uzupełniony pracą w gospodarstwie rolnym w wymiarze 25 lat, w tym 24 lata, 6 miesięcy i 4 dni okresów składkowych. Zdaniem organu rentowego, ubezpieczony nie wykazał, by był zatrudniony w warunkach szczególnych. Na okoliczność tę nie przedstawił bowiem świadectwa wykonywania prac w warunkach szczególnych. Powyższe stało się podstawą do wydania przez ZUS w dniu 18.05.2015 r. zaskarżonej decyzji, w której odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do emerytury (k. 19 a. e.).

W dniu 2.06.2015 r., ubezpieczony składając odwołanie od powyższej decyzji załączył ogólne świadectwo pracy (k. 20 a. e.), zaświadczenie ukończenia kursu doszkalającego kierowcy wyznaczonego do przewozu materiałów niebezpiecznych z dnia 28.06.1989 r. (k. 21 a. e.) oraz zaświadczenie kwalifikacyjne w zakresie eksploatacji urządzeń energetycznych wydane w dniu 1 czerwca 1988 r. (k. 22-23 a. e.).

W okresie od 29.06.1978 r. do 30.04.1995 r. L. A. zatrudniony był w Odlewni (...) w S. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze powyżej 3,5 t. Uprawnienia do kierowania pojazdami ciężarowymi ubezpieczony uzyskał w trakcie odbywania służby wojskowej, tj. przed rozpoczęciem zatrudnienia w Odlewni (...) w S.. Początkowo, ubezpieczony pracował przy użyciu wywrotki S. (...) i zajmował się wywożeniem odpadów poprodukcyjnych tj. pyłu i piasku. Następnie, ubezpieczony kierował S. 28 ciągnikiem. Wymienione prace ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze. W dniu 29.06.1989 r. L. A. zdobył uprawnienia do przewozu materiałów niebezpiecznych. Przez okres kilku lat kierował specjalnie oznakowanym samochodem ciężarowym, którym, na dłuższych trasach, np. z S. na (...), przewoził materiały niebezpieczne. Po tym okresie, do 30.04.1995 r. L. A. pracował na ciągniku siodłowym J., którym przewoził materiały sypkie (zeznania ubezpieczonego k. 11v-12, k. 12v, zeznania świadków A. J. k. 12, J. Ł. k. 12, ogólne świadectwo pracy 20 a. e., zaświadczenie ukończenia kursu doszkalającego kierowcy wyznaczonego do przewozu materiałów niebezpiecznych z dnia 28.06.1989 r. k. 21 a. e., zaświadczenie kwalifikacyjne w zakresie eksploatacji urządzeń energetycznych k. 22-23 a. e.).

Sąd obdarzył wiarygodnością zarówno zeznania ubezpieczonego jak i świadków A. J. i J. Ł., którzy w podobnym, co L. A. okresie byli pracownikami Odlewni (...) w S.. W ocenie Sądu, złożone zeznania są spójne, logiczne i konsekwentne. Wyłania się z nich obraz, zgodnie z którym w przywołanym okresie w Odlewni (...) w S. ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze świadczył pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze powyżej 3,5 t. W czasie powyższego zatrudnienia zajmował się przewozem odpadów poprodukcyjnych, tj. pyłu, piasku, materiałów sypkich oraz niebezpiecznych.

Zdaniem Sądu, pracę ubezpieczonego od 29.06.1978 r. do 30.04.1995 r. zakwalifikować należy jako odbywaną w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisu zawartego w § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia i wymienioną w wykazie A dział VIII w transporcie i łączności poz. 3 tj. prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony oraz poz. 1 tj. ciężkie prace załadunkowe i wyładunkowe oraz przeładunek materiałów sypkich, pylistych, toksycznych, żrących lub parzących w transporcie.

Wskazać przy tym należy, iż dla kwalifikacji zatrudnienia jako wykonywanego w warunkach szczególnych decydujące znaczenie rodzaj rzeczywiście wykonywanej pracy. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań ubezpieczonego oraz świadków jak również ogólnego świadectwa pracy jest wystarczający do ustalenia, iż L. A. pracował w warunkach szczególnych na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze powyżej 3,5 t. Powyższemu nie stoi na przeszkodzie fakt, iż w przywołanym świadectwie pracy lakonicznie określono, że ubezpieczony zatrudniony był jako kierowca. Podobnie, podnoszony przez ZUS zarzut nieprzedłożenia stosownego wykonywania pracy w warunkach szczególnych nie może stanowić wyłącznego wyznacznika, czy ubezpieczony faktycznie wykonywał pracę w przywołanych warunkach, skoro powyższe jednoznacznie wynika ze zgromadzonego w postępowaniu odwoławczym materiału dowodowego.

W konsekwencji należy przyjąć, iż L. A. legitymuje się okresem 16 lat, 10 miesięcy i 2 dni pracy w szczególnych warunkach, a zatem spełniła na dzień 01.01.1999 r. kwestionowany przez ZUS warunek co najmniej 15 letniego czasu zatrudnienia w wyżej wymienionych warunkach.

Tym samym uznać należy, iż L. A. spełnia wszystkie warunki wyrażone w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 3 i § 4 ust. 1 pkt. 1 i 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. do przyznania emerytury w wieku obniżonym. W związku z tym Sąd stwierdził, że ubezpieczony nabył prawo do emerytury od dnia, w którym ukończył (...)rok życia, tj. od dnia(...)r.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.