Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2019r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Iwona Bączek-Zatorska

Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Tomaszewicz

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2019r. w Lubinie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. P.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda K. P. kwotę 19.796,34 zł (dziewiętnaście tysięcy siedemset dziewięćdziesiąt sześć złotych 34/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 9.796,34 zł od dnia 11.04.2017 r. do dnia zapłaty;

- 10.000 zł od dnia 13.09.2019 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.808,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lubinie kwotę 3.297,80 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 2034/18

UZASADNIENIE

Powód K. P. w pozwie domagał się zasądzenia na jego rzecz od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 9805,38 zł z ustawowymi odsetkami– tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania .

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał ,że w dniu 29.11.2016r. kierująca samochodem osobowym V. (...) doprowadziła do zdarzenia w wyniku którego powód doznał obrażeń ciała w postaci skręcenia i naderwania kręgów szyjnych , lędźwiowych oraz urazu klatki piersiowej. Powód wskazał, że doznane urazy sprawiły, że utrzymuje się u niego ból głowy, karku i barku oraz bóle kręgosłupa na odcinku lędźwiowym. Powodowały i powodują one problemy z poruszaniem, kucaniem jak również ubieraniem się i codzienną toaletą. Wykonywanie obowiązków domowych sprawia trudności, a we wszystkich czynnościach pomagała poszkodowanemu najbliższa rodzina. Zgodnie z zaleceniami lekarzy poszkodowany korzystał z kołnierza ortopedycznego oraz zażywał środki przeciwbólowe. W okresie leczenia zgodnie z zaleceniem lekarza , powód miał powstrzymywać się od wszelkiej aktywności fizycznej. Ponadto zdarzenie wywołało u niego uraz psychiczny przejawiający się tym, że stał się rozdrażniony, odczuwa niepokój, ma trudności ze snem oraz odczuwa lęk przed jazdą samochodem. Badania psychologiczne potwierdziły u poszkodowanego występowanie objawów stresu pourazowego, ujawniające się poprzez wysoki stopień odczuwanego stresu i natężenia oraz wewnętrznego napięcia, co znacznie wpływało na pogorszenie stanu funkcjonowania emocjonalnego i psychicznego .Powód korzystał z usług prywatnych lekarzy ortopedy, psychiatry oraz prywatnych zabiegów rehabilitacyjnych. Z uwagi na konieczność rozpoczęcia leczenia natychmiast, co niewątpliwie w konsekwencji przyczyniło się do minimalizacji skutków obrażeń u powoda, powód zdecydował się na leczenie prywatne u specjalistów w zakresie ortopedii, psychiatrii i rehabilitacji. Powód wskazał, że czas oczekiwania na zabiegi i konsultacje u tych specjalistów wykonywane przez Narodowy Fundusz Zdrowia przekraczał okres 3 miesięcy. Na skutek leczenia i odbycia rehabilitacji prywatnie, powód zakończył leczenie w tym okresie. Strona pozwana odmówiła przyznania powodowi wypłaty zadośćuczynienia i odszkodowania z uwagi na brak trwałych następstw na zdrowiu powoda wynikających ze zdarzenia . W toku postępowania powód rozszerzył żądanie z tytułu zadośćuczynienia o kwotę 10.000 złotych .

Strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i przyznanie jej kosztów postępowania. Strona pozwana zarzuciła, że na podstawie kompleksowo przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego, w tym analizy zebranej dokumentacji medycznej oraz przeprowadzonego badania lekarskiego ustalono, że zdarzenie z dnia 29 listopada 2016 roku nie pozostawiło u powoda trwałych następstw zdrowotnych. Strona pozwana podała, że badania kliniczne potwierdziły, że doznane obrażenia miały charakter powierzchowny, przemijający i nie spowodowały trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda. Strona pozwana ponadto wskazała, że przeprowadzone badanie obrazowe i nie wykazało, aby na skutek przedmiotowego zdarzenia powstały zmiany pourazowe. W związku z powyższym pozwany nie uwzględnił żądania powoda także w zakresie zwrotu kosztów odszkodowania z tytułu leczenia, bowiem w ocenie pozwanego koszty te nie mają związku ze zdarzeniem z dnia 29 listopada 2016 roku. Strona pozwana wykluczyła, ażeby zdarzenie miało taki przebieg, a pojazd uszkodzenia, które wiązałyby się z powstaniem trwałych dolegliwości.Strona pozwana zarzuciła brak udowodnienia przez powoda, aby w związku ze zdarzeniem z dnia 29.11.2016r. powód odniósł trwały uszczerbek na zdrowiu.

S ąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód K. P. w dniu 29.11.2016r. brał udział w kolizji samochodowej, której sprawca miał zawartą umowę ubezpieczenia OC u strony pozwanej .

W związku ze zdarzeniem zawiadomiona została jednostka policji, a przejeżdżająca karetka pogotowia udzieliła poszkodowanemu doraźnej pomocy, a następnie wobec braku zgłoszenia urazu odjechała do pilnego zgłoszenia. Sprawczyni zdarzenia została ukarana mandatem karnym. W tym samym dniu, po godzinie dwudziestej , powód udał się do Izby Przyjęć (...) w L., gdzie rozpoznano u niego skręcenie, naderwanie odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz skręcenie i naderwanie odcinka szyjnego kręgosłupa. Powód został wypisany do domu z zaleceniami zażywania środków farmakologicznych o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym oraz dalszego leczenia w poradni ortopedycznej i rehabilitacyjnej. Powód kontynuował leczenie. Korzystał z prywatnych zabiegów rehabilitacyjnych, prywatnych wizyt u ortopedy,neurologa i psychologa z uwagi na długi okres oczekiwania na wizyty i zabiegi wykonywane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Powód korzystał z kołnierza ortopedycznego przez 1 miesiąc i przebywał na zwolnieniu lekarskim 2 miesiące. Zmuszony był powód także zażywać środki przeciwbólowe. W okresie leczenia zmuszony był powstrzymywać się od wszelkiej aktywności fizycznej, a ponadto z uwagi na doznany uraz psychiczny czuł się rozdrażniony i odczuwał lęk przed jazdą samochodem. Koszt prywatnych wizyt lekarskich u specjalistów z zakresu ortopedii i psychologa oraz koszt odpłatnej rehabilitacji wyniósł 4796,34 zł. Kolizja drogowa, której doświadczył powód wywarła wpływ na jego psychiczny stan zdrowia. W zakresie funkcjonowania psychicznego powód doświadczył silnego stresu, niepokoju i napięcia. W związku z dolegliwościami fizycznymi powód odczuwał ból, miał trudności ze snem, rejestrował podwyższoną nerwowość w sytuacjach drogowych. Dolegliwości natury psychicznej ustąpiły po czasie 2 miesięcy od zdarzenia. Powód doznał zaburzeń adaptacyjnych. Aktualny stan zdrowia psychiczny powoda jest dobry. Leczenie w tym zakresie ograniczyło się do kilku wizyt u psychologa, służących głównie diagnozie i zostało zakończone.

dowód: zeznanie świadka G. P. k.71 odwrót -72

notatka informacyjna K. w L. k.55

przesłuchanie powoda w tym informacyjne k.72 i 145 odwrót , 00:04:41 – 00:16:23

dokumentacja lekarska powoda k.56-59,61-65

faktury i rachunki k.66-70

akta szkody k.43

opinia biegłej sądowej z zakresu psychologii karta 93 - 101 akt sprawy

Powód w wyniku wypadku z dnia 29 listopada 2016 roku doznał urazu zgięciowo – przeprostnego kręgosłupa, na tle którego powstał pourazowy zespół korzeniowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Długotrwały uszczerbek na zdrowiu u powoda wyniósł 10 %.

dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu k .93-108

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawą prawną powództwa był art. 445 § 1 k.c., zgodnie z którym w wypadkach przewidzianych w artykule 444 k.c. (czyli w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia) sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Ponadto na podstawie art.444par. 1 k.c. powód domagał się odszkodowania w kwocie 4796,34 złotych.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci notatki K. w L. z dnia 16 grudzień 2016 roku, z zeznań świadka G. P., przesłuchania powoda , sąd, przyjmując te dowody za wiarygodne uznał , że w dniu 29 listopada 2016 roku doszło do zdarzenia drogowego, polegającego na tym, że sprawczyni zdarzenia ubezpieczona u strony pozwanej ,poprzez niezachowanie należytej ostrożności doprowadziła do kolizji z prawidłowo poruszającym się pojazdem z przyczepą należącym do powoda. W wyniku tego zdarzenia powód doznał obrażeń w postaci urazu kręgosłupa na tle, którego powstał pourazowy zespół korzeniowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, a także dolegliwości natury psychicznej.

Krzywda, której naprawienia może domagać się podmiot na podstawie art. 445 k.c., stanowi niemajątkowy skutek naruszenia dóbr osobistych, wywołany uszkodzeniem ciała, rozstrojem zdrowia. Uszczerbki te mogą polegać na fizycznych dolegliwościach i psychicznych cierpieniach bezpośrednio związanych ze stanem zdrowia. W judykaturze dość powszechnie przyjmuje się wyłącznie kompensacyjny charakter ochrony majątkowej udzielanej pokrzywdzonemu i niedopuszczalność przypisywania jej funkcji represyjnych. Kompensata majątkowa ma na celu przezwyciężenie przykrych doznań. Służyć temu ma nie tylko udzielenie pokrzywdzonemu należnej satysfakcji moralnej w postaci uznania jego krzywdy wyrokiem sądu, ale także zobowiązanie do świadczenia pieniężnego, które umożliwi pełniejsze zaspokojenie potrzeb i pragnień pokrzywdzonego lub wesprze realizację wskazanego przez niego celu społecznego (por. uchwała SN (Pełna Izba Cywilna) z 8 grudnia 1973 r., III CZP 37/73, OSN 1974, nr 9, poz. 145; wyrok SN z 22 maja 1990 r., II CR 225/90, LEX nr 9030; wyrok SN z 11 lipca 2000 r., II CKN 1119/98, LEX nr 50884; wyrok SN z 18 listopada 2004 r., I CK 219/04, LEX nr 146356.

Zatem przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia należnego powodowi należało uwzględnić rodzaj dolegliwości, stopień przykrych doznań związanych z leczeniem, czas trwania leczenia i rokowania na przyszłość związane z powrotem do zdrowia i do pełnej sprawności.

W ocenie Sądu należne powodowi zadośćuczynienie za doznaną krzywdę powinno wynosić 15.000,00 zł.

Oceniając wysokość krzywdy, Sąd miał na uwadze ,że nie bez znaczenia pozostaje fakt, że na skutek kolizji powód musiał korzystać z opieki lekarskiej, zmuszony był nosić przez okres 1 miesiąca kołnierz ortopedyczny z powodu urazu doznanego w dniu zdarzenia, co było dla niego niewątpliwie uciążliwe. Powód na skutek zdarzenia przebywał na długotrwałym zwolnieniu lekarskim tj. w okresie od 01.12.2016r. do 31.01.2017r. Powód nadal odczuwa dolegliwości bólowe. Z historii choroby wynika, że na skutek urazu korzystał z konsultacji lekarskiej lekarza ortopedy i psychologa co również musi być traktowane, jako „krzywda” w rozumieniu art. 445 k.c., gdyż ograniczało powoda w jej planach i wymagało od niego dodatkowego zaangażowania. Zdaniem Sądu zwłaszcza czas trwania leczenia tj. okres 2 miesięcy , ograniczenia ruchowe przez ten czas , obecnie występujące dolegliwości bólowe, ograniczenia w wykonywaniu -bezpośrednio po zdarzeniu -codziennych czynności w życiu codziennym oraz konieczność rezygnacji z aktywności sportowej przemawiały za przyznaniem powodowi zadośćuczynienia w kwocie 15000,00 zł. W tym miejscu należy podnieść,że biegły sądowy z zakresu ortopedii i traumatologii ocenił u powoda w związku ze zdarzeniem długotrwały – 2 letni- uszczerbek na zdrowiu w wysokości 10 %.

Ponadto powód poniósł koszty na wizyty lekarskie, zabiegi rehabilitacyjne oraz zakup leków łącznie 4796,34 złotych– co zostało udokumentowane fakturami i rachunkami . Poniesione koszty pozostają w związku przyczynowym ze zdarzeniem z dnia 29.11.2016r. ,albowiem oczywistym jest ,że powód z powodu doznanego urazu musiał korzystać z wizyt lekarskich, rehabilitacji na które otrzymał skierowanie lekarskie , a także nabywać leki.

Sąd Rejonowy na podstawie art. 481 k.c. uznał za zasadne także domaganie się przez powoda odsetek ustawowych od należności głównej od dnia11.04.2017r. co do kwoty 9796,34 złotych ,a od kwoty 10.000 złotych od 13.09.2019r. do dnia zapłaty . do dnia zapłaty. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Zatem w dniu 11.04.2017r. roszczenie powoda niewątpliwie było wymagalne. Natomiast w zakresie kwoty 10.000zł o która powód rozszerzył żądanie , odsetki zostały zasądzone dopiero od dnia dokonania tej czynności.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów wydano na podstawie art.100 k.p.c.

Powód w zakresie odszkodowania domagał się kwoty 4805,38zł ,zasądzono 4796,34 złotych i w tej części powództwo oddalono , natomiast w pozostałej części powództwo uwzględniono w całości, wobec czego , strona pozwana została obciążona wszystkimi kosztami. Skarb Państwa poniósł tymczasowo wydatki na kwotę 3297,80 zł, a zatem w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych strona przegrywająca powinna pokryć tę kwotę .Z tego względu Sąd nakazał stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Lubinie w/w kwotę.