Sygn. akt III AUa 1141/13
Dnia 6 marca 2014 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący |
SSA Alicja Kolonko (spr.) |
Sędziowie |
SSA Wojciech Bzibziak SSA Witold Nowakowski |
Protokolant |
Agnieszka Turczyńska |
Przy udziale –
po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2014r. w Katowicach
sprawy z odwołania B. B. (B. B.)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.
o prawo do emerytury
na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.
od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie
z dnia 5 lutego 2013r. sygn. akt IV U 1947/12
1. oddala apelację,
2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C. na rzecz ubezpieczonego B. B. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję.
/-/ SSA W.Bzibziak /-/ SSA A.Kolonko /-/ SSA W.Nowakowski
Sędzia Przewodniczący Sędzia
Sygn. akt III AUa 1141/13
Wyrokiem z dnia 5 lutego 2013r. sygn. IV U 1947/12 Sąd Okręgowy – Sąd Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 10 września 2012r. znak (...) w ten sposób, że przyznał B. B. prawo do emerytury od dnia (...)., zasądzając na jego rzecz od organu rentowego kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd ustalił, że ubezpieczony, urodzony w dniu (...), który wniosek
o przyznanie prawa do emerytury złożył w dniu 24 lipca 2012r., spełnił wszystkie przesłanki określone przepisami art. 184 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17.12.1998r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednol. Dz.U. z 2009r.
nr 153 poz. 1227 ze zm.) (ustawy o FUS) oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8 poz. 43 ze zm.).
Apelację od powyższego wyroku wniósł organ rentowy, stwierdzając, że zaskarża go w całości i zarzucił naruszenie przepisu art. 129 ust. l ustawy o FUS i przyznanie ubezpieczonemu emerytury od daty wcześniejszej niż miesiąc złożenia wniosku
o świadczenie.
Powołując się na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej przyznania emerytury od daty poprzedzającej złożenie wniosku o świadczenie
i
orzeczenie co do istoty sprawy zgodnie z powołanym wyżej przepisem. Jednocześnie wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.
Podkreślił, że nie kwestionuje ustalonego przez Sąd Okręgowy stanu faktycznego
i faktu spełnienia przez ubezpieczonego przesłanek do nabycia prawa do emerytury, jednak Sąd przyznał świadczenie od błędnej daty.
Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy o FUS świadczenia wypłaca się poczynając od dnia przyznania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.
Ubezpieczony, urodzony (...), złożył wniosek o emeryturę w dniu
3 września 2012 r., a zatem, zgodnie ze wskazanym przepisem, emerytura mogła zostać przyznana nie wcześniej niż od 1 września 2012r., Sąd przyznał natomiast emeryturę począwszy od daty ukończenia wieku emerytalnego, tj. od(...).
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Apelacja jest niezasadna.
Organ rentowy, wskazując na datę wniosku, ograniczył się jedynie do pisma ubezpieczonego z dnia 3 września 2012r. (por. k. 35 a.r.), pomijając pozostały kontekst sprawy.
Tymczasem wniosek o przyznanie prawa do emerytury B. B. złożył w dniu 24 lipca 2012r. (por. prezentata – k. 1 a.r.).
W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy w dniu 6 sierpnia 2012r. wydał decyzję odmowną, wskazując na rozmiar pracy w szczególnych warunkach niesięgający ustawowego minimum 15 lat (por. k. 33 a.r.). Decyzja została wysłana ubezpieczonemu w dniu 7 sierpnia 2012r. (por. data wysłania wskazana na k. 33 a.r.).
W dniu 3 września 2012r., a zatem niewątpliwie przed uprawomocnieniem się tej decyzji, ubezpieczony - nie odwołując się od niej - złożył dodatkowe dowody w sprawie, domagając się ponownego rozpoznania wniosku (por. k. 35 i nast. a.r.).
Rozpoznając sprawę ponownie, organ rentowy wydał ponowną decyzję odmowną, zaskarżoną w niniejszej sprawie.
Najzupełniej zatem trafnie przyjął Sąd Okręgowy, że pismo ubezpieczonego z dnia
3 września 2012r. nie było kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury, lecz pismem przewodnim związanym z przedłożeniem uzupełniającego materiału dowodowego. Wiosek o przyznanie prawa do świadczenia B. B. złożył jedynie w dniu 24 lipca 2012r.
Ponieważ wszystkie przesłanki niezbędne do przyznania prawa do emerytury ubezpieczony spełnił z dniem (...)., gdyż ukończył wówczas wiek 60 lat (por.
art. 112 in fine kc), zatem najzupełniej prawidłowo - po myśli art. 129 ust. 1 w zw. z art. 100 ust. 1 ustawy o FUS - z tym dniem Sąd Okręgowy przyznał mu prawo do emerytury.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 385 kpc, Sąd Apelacyjny orzekł jak
w wyroku.
/-/ SSA W.Bzibziak /-/ SSA A.Kolonko /-/ SSA W.Nowakowski
Sędzia Przewodniczący Sędzia
ek