Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim II Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Tomasz Morycz

Protokolant: (...)

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu(...)

sprawy (...)

s. (...) i (...) zd. (...)

ur. (...) w (...)

oskarżonego o to, że:

w dniu(...) w (...) przy (...), woj. (...) prowadził w ruchu lądowym na drodze publicznej pojazd mechaniczny marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości: I badanie - 0,91 mg/l; II badanie - 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

to jest o czyn z art. 178a § 1 kk

orzeka

I. w ramach czynu zarzucanego oskarżonemu (...) uznaje go za winnego tego, że w dniu (...) w (...) przy (...) prowadził pojazd mechaniczny marki (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikami 0,91 mg/l i 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, za który na podstawie art. 178a § 1 kk skazuje go i wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 30 (trzydzieści) złotych każda;

II. na podstawie art. 42 § 2 kk, art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

III. na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5.000 (pięć tysięcy) złotych;

IV. na podstawie art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego wobec niego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych czas zatrzymania prawa jazdy od dnia (...) do dnia 7 maja 2019 r.;

V. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 921/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu (...) Funkcjonariusze Policji w osobach (...) i (...) patrolowali ulice (...). Około godz. (...) na (...) zatrzymali do kontroli drogowej samochód marki (...) o nr rej. (...), który nie potrafił utrzymać prawidłowego toru jazdy.

Kierowcą pojazdu okazał się (...), od którego wyczuwalna była silna woń alkoholu. Przeprowadzone badania urządzeniem (...) (...) nr (...) wykazały kolejno 0,91 mg/l (godz. 3.42) i 0,83 mg/l (godz. 3.58) alkoholu w wydychanym powietrzu. W związku z powyższym zatrzymano jego prawo jazdy. Wkrótce po tym (...) ponownie jechał tym samochodem.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie: protokołu z przebiegu badania (k.2-2v), świadectwa wzorcowania (k.3-3v), notatki urzędowej (k.13-13v), zeznań świadka (...) (k.6v, 48), zeznań świadka (...) (k.9v, 48-49) i wyjaśnień oskarżonego (...) (k.20v).

Przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.20) oświadczył, że przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Jednocześnie odmówił składania wyjaśnień.

W postępowaniu sądowym oskarżony (...) nie był przesłuchiwany, nie stawiając się na rozprawę bez usprawiedliwienia, o której terminie został prawidłowo zawiadomiony.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego wina oskarżonego (...) i okoliczności popełnienia zarzucanego mu czynu nie budziły żadnych wątpliwości.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego (...) (k.20v), który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, co z kolei znajdowało potwierdzenie w całokształcie zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności w protokole z przebiegu badania oraz zeznaniach świadków (...) i (...).

To samo tyczyło się również zeznań świadków (...) (k.6v, 48) i (...) (k.9v, 48-49), będących funkcjonariuszami Policji, którzy dokonali zatrzymania pojazdu kierowanego przez oskarżonego (...) do kontroli drogowej i mogli stwierdzić, w jakim znajdował się stanie. Ponadto mieli z nim do czynienia ponownie, kiedy kierował samochodem mimo zatrzymania prawa jazdy. Świadkowie (...) i (...) są osobami obcymi dla oskarżonego (...) i wcześniej go nie znającymi. Nie mieli zatem powodu, żeby składać obciążające go zeznania. Tym bardziej, że ich twierdzenia korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym.

Oparto się także na dokumentach w postaci protokołu z przebiegu badania (k.2-2v), świadectwa wzorcowania (k.3-3v) i notatki urzędowej (k.13-13v), które zostały sporządzone przez uprawnione osoby bądź podmioty i nie budziły żadnych zastrzeżeń.

Dokonując analizy zgromadzonego materiału dowodowego, wina oskarżonego (...), opis czynu - ze zmianą poprzez doprecyzowanie okoliczności zdarzenia - i przyjęta kwalifikacja prawna nie budziły żadnych wątpliwości.

Przestępstwo z art. 178a § 1 kk polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Odnosi się ono do prowadzenia pojazdu, czyli wprawiania w ruch, kierowania, nadawania prędkości i hamowania zgodnie z jego konstrukcją i przeznaczeniem, w stanie zagrażającym bezpieczeństwu w komunikacji. Jest ono dokonane w momencie podjęcia jazdy. Przy czym w myśl art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Sprawca, który dopuszcza się tego przestępstwa narusza jednocześnie umyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 45 ust 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym, w którym zabrania się kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu. Samo prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez kierującego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. Jest to przestępstwo formalne, a co za tym idzie dla jego zaistnienia nie jest konieczny jakikolwiek skutek.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy, nie ulega wątpliwości, że oskarżony (...), który spożywał wcześniej alkohol w dużych ilościach, była od niego wyczuwalna silna woń alkoholu i nie potrafił utrzymać prawidłowego toru jazdy, wiedział że znajduje się w stanie nietrzeźwości. Mimo to wsiadł do samochodu i kierował nim, chcąc dopuścić się tego przestępstwa. Nie zaistniały tu jakiekolwiek okoliczności wyłączające jego winę.

Wymierzając karę oskarżonemu (...) kierowano się dyrektywami wymiaru kary wskazanymi w treści art. 53 kk, mając w szczególności na uwadze motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, stopień społecznej szkodliwości czynu, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, dostosowanie dolegliwości kary do stopnia winy, cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dyrektywy te dzieli się na okoliczności obciążające i okoliczności łagodzące.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów zarzucanych oskarżonemu (...), przy której Sąd kierował się wskazówkami wynikającymi z treści art. 115 § 2 kk. Wzięto zatem pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynów, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.

W wyniku popełnienia przestępstwa przez oskarżonego (...) doszło do zagrożenia dobra prawnego w postaci bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a pośrednio życia, zdrowia i mienia jego uczestników. Powszechnie wiadomym jest bowiem, że kierowcy znajdujący się w stanie nietrzeźwości są częstą przyczyną wypadków komunikacyjnych, w tym w szczególności wypadków śmiertelnych, stwarzając realne i poważne niebezpieczeństwo. Biorąc pod uwagę, że oskarżony (...) jest doświadczonym człowiekiem i kierowcą, a ponadto prawnikiem i byłym prokuratorem, powinien o tym doskonale wiedzieć. Okolicznością obciążającą była duża ilość alkoholu w wydychanym przez niego powietrzu (blisko 2 ‰). Ponadto nie potrafił utrzymać prawidłowego toru jazdy, a tym samym nie panował nad prowadzonym pojazdem. Nie bez znaczenia było również, że wykonuje zawód zaufania publicznego, a co za tym idzie należy od niego oczekiwać znacznie więcej. Także w zakresie umiejętności radzenia sobie z problemami i zapanowaniem nad ilością spożywanego alkoholu. Nie można również zapominać, że wkrótce po tym zdarzeniu oskarżony (...) ponownie kierował pojazdem, mając zatrzymane prawo jazdy, co świadczy o nie respektowaniu przepisów prawa.

Okolicznościami łagodzącymi były natomiast uprzednia niekaralność (karta karna - k.42), poruszanie się po drodze, na której o tej porze dnia (godz. (...)) natężenie ruchu było znikome i nie spowodowanie dodatkowego zagrożenia związanego ze sposobem jazdy. Ponadto oskarżony (...) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu już na etapie postępowania przygotowawczego, nie utrudniając go w jakikolwiek sposób, prowadząc spokojny i ustabilizowany tryb życia (wywiad środowiskowy - k.44-46). Biorąc pod uwagę, że oskarżony (...) nie stawił się na rozprawię bez usprawiedliwienia, będąc o niej prawidłowo zawiadomiony, nie przedstawił okoliczności towarzyszących przedmiotowemu zdarzeniu, które być może miałyby wpływ na wymiar kary. W tej sytuacji Sąd oparł się na materiale dowodowym, którym dysponował.

Mając powyższe na uwadze, Sąd doszedł do przekonania, że karą właściwą dla oskarżonego (...), skazanego na podstawie art. 178a § 1 kk, będzie wymierzona na podstawie tego przepisu kara grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 30 złotych każda. Zdaniem Sądu jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości, stanowiąc odpowiednią reakcję na czyn, którego się dopuścił. Ponadto sytuacja materialna oskarżonego (...) jest na tyle dobra, albowiem uzyskuje dochody w wysokości około 4.000 złotych, że nie będzie miał problemów z jej uregulowaniem. Ma też możliwość szybkiego odzyskania statusu osoby nie karanej.

Dodatkowo Sąd, na podstawie art. 42 § 2 kk, art. 43 § 1 kk, orzekł wobec oskarżonego (...) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Będzie to stanowiło gwarancję, że już nigdy nie będzie prowadził samochodu w stanie nietrzeźwości, narażając innych użytkowników ruchu drogowego na realne i poważne niebezpieczeństwo. Zastosowany środek karny był obligatoryjny, a przyjęty okres minimalny. Sąd mógł bowiem orzec zakaz w wymiarze od 3 do 15 lat.

Ponadto Sąd, na podstawie art. 43a § 2 kk, orzekł wobec oskarżonego (...) świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości (...)złotych. Powyższe było obligatoryjne i będzie stanowiło dla niego realną dolegliwości. Przyjęta kwota była minimalna, albowiem Sąd mógł ją orzec w wymiarze do (...) złotych.

Na koniec Sąd, na podstawie art. 627 kpk, zasądził od oskarżonego (...) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 420 złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 300 złotych tytułem opłaty.

Biorąc pod uwagę, że oskarżony (...) jest człowiekiem wykształconym, prowadzącym działalność gospodarczą i uzyskującym stałe dochody, z pewnością będzie w stanie uiścić zarówno grzywnę, jak i pozostałe należności.