Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 188/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 17 grudnia 2019 roku sygn. akt II K 389/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów postępowania, tj. art 4 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk, art. 5 § 2 kpk, art 424 § 1 pkt 1 kpk, poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów, a także naruszenie zasady obiektywizmu, wybiórczą ocenę materiału dowodowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty zawarte w obu apelacjach nie są zasadne. Zeznania pokrzywdzonego odnajdują potwierdzenie w zeznaniach P. O., który nie miał żadnego konfliktu z oskarżonym. Oskarżony nie podnosił, aby miał jakikolwiek zatarg z P. O.. Zdaniem Sądu nie jest prawdopodobne, aby ten świadek zaryzykował odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań i utratę pracy tylko po to, aby wesprzeć innego policjanta, tj. pokrzywdzonego, w jakiejś jego zemście wobec oskarżonego. Świadek ten potwierdza, że oskarżony pomawiał pokrzywdzonego o łapówkarstwo, czynił to publicznie, głośno i wyraźnie. Częściowo potwierdza to świadek S. B. zeznając, że między pokrzywdzonym, a oskarżonym toczyła się dyskusja, aczkolwiek co do jej treści świadek zasłania się niepamięcią. Zresztą nawet na rozprawie przed Sądem Rejonowym oskarżony nie baczył na słowa i nazwał pokrzywdzonego "przestępcą w mundurze" ( k. 98v). Dlatego ocena dowodów zaprezentowana przez Sąd Rejonowy jest właściwa.

Nie ma w tej sprawie żadnych podstaw do stosowania instytucji in dubio pro reo, gdyż wątpliwości zostały usunięte w drodze oceny dowodów. To, że skarżący nie zgadza się z tą oceną dowodów i z przyjętą przez Sąd wersją zdarzeń nie oznacza, że Sąd był stronniczy i nieobiektywny - to właśnie skarżący prezentuje subiektywne podejście do tego materiału dowodowego. Zapisy w protokołach rozpraw nie potwierdzają zarzutów o nieobiektywnym i tendencyjnym traktowaniu oskarżonego. Skoro oskarżony wiedział o wyznaczonym na dzień 17 grudnia 2019 roku terminie rozprawy już od dnia 27 listopada 2019 roku ( k. 116), to jego nieobecność na niej z powodu powoływania się na delegację służbową ( zresztą nieudokumentowaną – k. 111 ) słusznie uznana została za nieusprawiedliwioną. Tym bardziej, że oskarżony składał wcześniej wyjaśnienia ( k. 98 v), a jego obecność na kolejnej rozprawie nie była obowiązkowa ( k. 117 v). Kwestia wniosku o wyłączenie sędziów została rozpoznana formalnie i prawidłowo ( k. 104).

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie, ewentualnie odstąpienie od kary, ewentualnie umorzenie postepowania, ewentualnie uchylenie wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Argumenty zawarte w apelacjach nie są zasadne

3.2.

Błąd w ustaleniach faktycznych poprzez ustalenie, że oskarżony znieważył pokrzywdzonego oraz brak ustalenia prowokacyjnego zachowania pokrzywdzonego, który powinien wyłączyć się od udziału w interwencji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd prawidłowo ustalił, iż z ust oskarżonego padły słowa pomawiające pokrzywdzonego o branie łapówek. Prawidłowo również ustalił, iż oskarżony miał zamiar poniżenia pokrzywdzonego wypowiadając te słowa, przecież nawet w swojej apelacji przyznał, że "wykazałem się tylko lekceważącym stosunkiem do jednego z funkcjonariuszy z którym jestem w konflikcie", a na rozprawie przed Sądem Rejonowym składając wyjaśnienia wypowiadał słowa "policjant M. to przestępca w mundurze" ( k. 98 v).

Prawidłowe jest również ustalenie o braku jakiejkolwiek prowokacji ze strony pokrzywdzonego, albowiem nie może być za takową uznane działanie pokrzywdzonego polegające na przystąpieniu do interwencji policyjnej uzasadnionej popełnianiem wykroczenia w postaci spożywania alkoholu w miejscu niedozwolonym, w dodatku pokrzywdzony realizował tu polecenie służbowe dyżurnego KPP w O. i jadąc na miejsce nie mógł wiedzieć, kogo tam zastanie ( k. 1). Przepisy, na które powołuje się obrońca w apelacji, dotyczą wyłączenia oskarżyciela od udziału w sprawie, a nie wystawiania mandatu, a tym bardziej przeprowadzania interwencji przez policjanta. Ponadto postępowanie mandatowe prowadził drugi z policjantów, P. O. ( k. 119).

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie, ewentualnie odstąpienie od kary, ewentualnie umorzenie postepowania, ewentualnie uchylenie wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Argumenty zawarte w apelacjach nie są zasadne

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 212 § 1 kk, a nie art. 226 § 1 kk. Nazwanie kogoś łapówkarzem, zarówno wprost, jak i pod pozorem zadania pytania, nie jest znieważeniem tylko zniesławieniem, albowiem słowo to jest określeniem sposobu zachowania, który może poniżyć inną osobę w oczach opinii publicznej, zaś samo w sobie w oderwaniu od osoby o której mowa i jej zachowania nie ma ładunku znieważającego. W sprawie nie zachodzą żadne z okoliczności wymienionych w art. 213 § 1 i 2 kk.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Czyn przypisany oskarżonemu zawiera w opisie wszystkie znamiona art. 212 § 1 kk, albowiem wskazuje nazwanie pokrzywdzonego "łapówkarzem", a więc pomówienie go o zachowanie stanowiące przestępstwo i jednocześnie wskazuje, że pokrzywdzony jest policjantem, a więc wykonuje zawód, przy którym niezbędna jest niekaralność, w opisie tym zwarta jest również okoliczność o wykonaniu czynności sprawczej pomówienia w miejscu publicznym. Tym samym z samego tego opisu wynika, że oskarżony zarzucił publicznie pokrzywdzonemu takie zachowanie, które mogło poniżyć go w oczach opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu policjanta. Pomówienie to padło w takich okolicznościach, że mogły je słyszeć osoby postronne, na co wskazują zeznania P. O. ( który to słyszał) oraz częściowo S. B. ( który przyznał, że rozmowa oskarżonego z pokrzywdzonym była słyszalna, choć nie pamięta jej treści, a w jej trakcie wokół przechodzili przechodnie - k. 16v - 17).

Prokurator na rozprawie apelacyjnej po uprzedzeniu w trybie art. 399 § 1 kpk objął ten czyn ściganiem z urzędu w trybie art. 60 § 1 kpk ( k. 185v oraz k. 186).

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmiana podstawy prawnej skazania i kary na art. 212 § 1 kk, zmiana podstawy prawnej rozstrzygnięcia o nawiązce na art. 212 § 3 kk.

Zwięźle o powodach zmiany

Oskarżony wyczerpał dyspozycję art. 212 § 1 kk, co było wcześniej omówione

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu zasądzono według stawek za udział w jednej rozprawie apelacyjnej

4

Oskarżonego zwolniono od wydatków postępowania odwoławczego i od opłaty za drugą instancję kierując się jego sytuacją finansową.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana