Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 kwietnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Złotoryi I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Monika Lewoc

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2015 roku w Złotoryi

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. D.

przeciwko Towarzystwu (...) S. A. w W.

o zapłatę

w przedmiocie wniosku świadków M. C. i A. C. o zwrot kosztów przejazdów związanych ze stawiennictwem w Sądzie w dniu 29 kwietnia 2015r.

p o s t a n a w i a :

I. przyznać świadkowi M. C. zwrot kosztów przejazdu na trasie C. – Z. – C. w wysokości 10 (dziesięć) złotych, które wypłacić tymczasowo ze środków budżetowych tutejszego Sądu;

II. przyznać świadkowi A. C. zwrot kosztów przejazdu na trasie C. – Z. – C. w wysokości 10 (dziesięć) złotych, które wypłacić tymczasowo ze środków budżetowych tutejszego Sądu;

III. oddalić dalej idące wnioski.

UZASADNIENIE

Świadkowie M. C. i A. C. złożyli wnioski o zwrot kosztów przejazdów związanych ze stawiennictwem w sądzie w dniu 29 kwietnia 2015r. Świadkowi wskazali, że podróżowali samochodem marki C. (...), nr rej. (...) o pojemności silnika 2000,00 cm3, a koszty dojazdy wyniosły 20 złotych dla każdego z nich na trasie C. – Z. – C. .

W przedstawionym stanie faktycznym należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz. 594 ze zm.), do wydatków postępowania sądowego zalicza się zwrot kosztów podróży świadków. Zaś stosownie do art. 277 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc, świadek ma prawo żądać zwrotu wydatków koniecznych, związanych ze stawiennictwem do sądu, a ponadto wynagrodzenia za utratę zarobku. Warunkiem przyznania świadkowi zwrotu kosztów podróży jest ich rzeczywiste poniesienie albo w drodze konieczności zakupu biletu na przejazd albo w wyniku dojazdu samochodem własnym według stawek określonych na podstawie odrębnych przepisów (§ 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 roku w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. 2013 poz. 167)).

Odległość na trasie C. – Z. wynosi około 20 km.

W związku z powyższym oraz faktem, że żaden ze świadków nie wskazał, kto jest właścicielem pojazdu, a przede wszystkim który z nich poniósł koszty dojazdu, a świadkowie przyjechali tym samym środkiem lokomocji, Sąd uznał za zasadne przyznanie obu świadkom kosztów przejazdu w wysokości po 10 złotych dla każdego z nich, z uwagi na okoliczność, że żądana kwota nie przekracza stawek stosowanych w tego rodzaju sprawach, zaś świadkowie rzeczywiście stawili się na wezwanie Sądu. Zasadą jest ponadto, że zwrot kosztów dojazdu przysługuje za rzeczywiście poniesione wydatki z tego tytułu.

Z tych przyczyn na podstawie art. 277 kpc, Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia, postanawiając wypłacić koszty dojazdu tymczasowo ze środków budżetowych tutejszego Sądu, a w pozostałym zakresie wnioski oddalił.

Sygn. akt I C 288/15

ZARZĄDZENIE

1. Odnotować w repertorium.

2.  Odpis postanowienia doręczyć :

- świadkom z pouczeniem o zażaleniu, wypłacając niezwłocznie należność na wskazane numery kont;

- pełnomocnikowi strony powodowej,

- pełnomocnikowi strony pozwanej;

3.  Kalendarz 7 dni.

Dnia 30 kwietnia 2015r.