Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2019 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: D. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 10 października 2018 r., znak: (...)

w sprawie: D. P.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu D. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powołując się na fakt, że lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 31.09. 2018 roku stwierdził u ubezpieczonego częściową niezdolność do pracy, która powstała 1.07.2018 r. Organ rentowy odmówił prawa do renty z uwagi na brak wymaganych 5 lat składkowych i nieskładkowych w dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę . Posiadany przez ubezpieczonego staż wynosił 4 lata, 10 miesięcy i 3 dni.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do renty powołując się na swój stan zdrowia oraz kwestionując obliczenia jego stażu przez organ rentowy. Ubezpieczony stwierdził, że posiada staż w wysokości 5 lat, 2 miesięcy i 3 dni.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się dotychczasową argumentację.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony D. P. złożył 9.07. 2018 roku wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. Do dnia 15.07.2018 r, ubezpieczony uprawniony był do świadczenia rehabilitacyjnego.

Orzeczeniem z dnia 31.09. 2018 roku Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, że u ubezpieczonego częściową niezdolność do pracy, która powstała 1.07.2018 r. a ta niezdolność związana była ze stanem narządu ruchu.

(okoliczności bezsporne )

D. P. w okresie ostatniego dziesięciolecia przed złożeniem wniosku o rentę czyli od 9.07.2008 r. do 8.07.2018 r. udowodnił 3 lata, 7 miesięcy i 17 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 6 miesięcy i 16 dni okresów nieskładkowych. Po ograniczeniu wielkości okresów nieskładkowych, (zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy emerytalnej) do 1/3 udowodnionych okresów składkowych, okresy składkowe łącznie z okresami nieskładkowymi wyniosły 4 lata, 10 miesięcy i 3 dni.

dowód : wyliczenia -raporty ustalenia prawa doświadczenia k.14-17, karta przebiegu zatrudnienia k.18

Z raportów ustalenia prawa doświadczenia, których ubezpieczony nie zakwestionował wynikało więc, że data niezdolności do pracy, która dawałaby ubezpieczonemu prawo do renty musiałaby zawierać się w okresie od 6.12.2017 r. do 26.05.2018 r.

W celu weryfikacji orzeczeń lekarskich orzecznika ZUS-u a w szczególności daty powstania niezdolności do pracy Sąd powołał dowód z opinii biegłych o specjalnościach: specjalisty chirurgii urazowej i ortopedii, chirurga ogólnego, okulisty i specjalisty medycyny pracy.

Biegły okulista w swojej opinii z dnia 6.03.2019 r. stwierdził, ze ubezpieczony z przyczyn okulistycznych nie jest i nie był w przeszłości niezdolny do pracy

dowód: opinia biegłego k. 33

Biegły specjalista chirurgii urazowej i ortopedii w swojej opinii z dnia 19.06.2019 r. stwierdził, że ubezpieczony przebył leczenie operacyjne rowka łokciowego lewego w lipcu 2017 r. i reoperowany był 15.11.2018 r.. zdaniem biegłego z przyczyn ortopedycznych ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy w okresie od 3.07.2018 r. do 11.04.2019 r. i podzielił stanowisko Lekarza Orzecznika.

dowód: opinia biegłego 53-54

Biegli chirurg ogólny i specjalista medycyny pracy w swojej opinii z dnia 31.07. 2019 roku rozpoznali u ubezpieczonego stan po dwukrotnej operacji rowka nerwu łokciowego lewego, wygojony z niedużego stopnia zwolnieniem szybkości przewodnictwa we włóknach ruchowych z chwytem dobrym, stan po operacji przepukliny pępkowej w 2017 r., zez rozbieżny naprzemienny, stan po operacji zeza oka lewego i niezborność krótkowzroczną oka lewego.

Biegli uznali, że schorzeniem wiodącym jest u ubezpieczonego zespół rowka nerwu łokciowego lewego, który został objęty opinią ortopedy. Zdaniem biegłych z przyczyn chirurgicznych ubezpieczony , po operacji przepukliny jest zdolny do pracy zgodnej z kwalifikacjami.

dowód: opinia biegłych k. 70-71

Na rozprawie przed Sądem Okręgowym ubezpieczony oświadczył, ze nie kwestionuje pinii biegłych ale potrzymał swoje odwołanie, nie zgłaszając nowych wniosków dowodowych.

Dowód z opinii biegłych, jak podkreśla się w orzecznictwie, podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków (zob. uzasadnienie postanowienia SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001/4/64; uzasadnienie wyroku SN z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1354/00, Lex nr 77046). Biorąc pod uwagę przedstawione kryteria należy stwierdzić, że przeprowadzony dowód z opinii biegłych jest w pełni przydatny dla ustalenia stanu faktycznego sprawy. Biegli wchodzący w skład szerokiego zespołu wydali opinię po gruntownej analizie akt sprawy, uwzględniając całą dostępną dokumentację lekarską i wywiad z ubezpieczonym, a przede wszystkim dokonali badania przedmiotowego. Wnioski opinii sformułowane zostały w sposób jasny i precyzyjny, a końcowe stanowisko zostało szczegółowo, przekonująco i logicznie uzasadnione. Przedstawione konkluzje są kategoryczne, a ich uzasadnienie przedstawione zostało w sposób przystępny i zrozumiały. Biegli są doświadczonymi specjalistami z dziedzin medycyny, które odpowiadały schorzeniom ubezpieczonego, a poziom ich wiedzy i sposób umotywowania orzeczenia powoduje, iż Sąd Okręgowy uznaje przeprowadzoną w sprawie opinię za w pełni trafną.

Nie budzi wątpliwości, iż ocena niezdolności do pracy w zakresie dotyczącym naruszenia sprawności organizmu i wynikających stąd ograniczeń możliwości wykonywania pracy wymaga z reguły wiadomości specjalnych (opinii biegłego z zakresu medycyny). Jednakże ostateczna ocena, czy ubezpieczony jest niezdolny do pracy całkowicie czy też częściowo musi uwzględniać także inne elementy, o których mowa będzie poniżej, niezwiązane ze stanem zdrowia. Ocena taka ma charakter prawny i może jej dokonać wyłącznie sąd a nie biegły. Należy też wskazać, że wykazywanie okoliczności uzasadniających powołanie w sprawie opinii uzupełniającej, czy kolejnego biegłego pozostaje w gestii strony. To właśnie strona winna wykazać się niezbędną aktywnością i wykazać błędy, sprzeczności lub inne wady w opiniach biegłych, które dyskwalifikują istniejące opinie, ewentualnie uzasadniają powołanie opinii dodatkowych. Ubezpieczony nie zakwestionował opinii biegłych.

Stosownie do treści art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.; powoływana dalej jako „ustawa”) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy; ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy; niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów (ust. 1).

W myśl art. 58 ust. 1 i 2 tej ustawy - warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.( ust1)

2. Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Stosownie do ustępu 4 art.58 ustawy przepisu ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Z opinii biegłych, którą Sąd Okręgowy podzielił a której nie zakwestionowała żadna ze stron wynika, że dopiero od 3.07.2018 r. roku ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy. Jak wynika z dokumentacji lekarskiej ubezpieczony w związku z nawrotem zespołu rowka nerwu łokciowego lewego otrzymał skierowanie do szpitala z datą 3.07.2018 r. i był następnie reoperowany 15.11.2018 r. , co stanowiło uzasadnienie daty ustalenia częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego przyjętej przez biegłego ortopedę, którego opinia miała zasadnicze znaczenie w niniejszej sprawie.

W okresie ostatniego dziesięciolecia przed złożeniem wniosku o rentę ubezpieczony nie legitymował się wymaganym 5 letnim okresem ubezpieczenia (art. 58 ust. 1 pkt. 3). Niezdolność do pracy nie powstała też u ubezpieczeniowego w okresie składkowym lub nieskładkowym ani w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Z raportów ustalenia prawa do świadczenia, których ubezpieczony nie zakwestionował wynikało, że data niezdolności do pracy, która dawałaby ubezpieczonemu prawo do renty musiałaby zawierać się w okresie od 6.12.2017 r. do 26.05.2018 r. Niezdolność do pracy powstała natomiast w niniejszym przypadku 3.07.2018 r. a więc po dniu 26.05.2018 r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy uznał, że ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy ale nie spełniał warunków stażowych do przyznania prawa do renty i dlatego na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w wyroku.

SSO Ewa Milczarek