IV Kz 288/20
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:stażysta Wiktoria Olecka
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2020
-
Osoba publikująca:Magdalena Danek
-
Korektor:Magdalena Danek
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV Kz 288/20
POSTANOWIENIE
Dnia 19 sierpnia 2020 r.
Sąd Okręgowy w Legnicy - IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący : SSO Paweł Pratkowiecki
Protokolant : stażysta Wiktoria Olecka
Przy udziale Prokuratora Małgorzaty Halikowskiej
po rozpoznaniu w sprawie Ł. T.
oskarżonego o przestępstwo z art. 207 § 1 k.k.
zażalenia obrońcy oskarżonego
na postanowienie Sądu Rejonowego w Legnicy
z dnia 23 lipca 2020 r.
w przedmiocie przedłużenia stosowania środka zapobiegawczego
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanawia
zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 23 lipca 2020 r. Sąd Rejonowy w Legnicy na podstawie art. 275a § 4 k.p.k. (w postanowieniu omyłkowo wskazano art. 275 § 4 k.p.k.) przedłużył o 3 miesiące stosowanie wobec oskarżonego środka zapobiegawczego w postaci nakazu opuszczenia miejsca zamieszkania.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył obrońca oskarżonego i wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i uchylenie stosowanego środka zapobiegawczego.
Sąd Okręgowy zważył co następuje :
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Wbrew twierdzeniom obrońcy, zgromadzone dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. Inicjatywa dowodowa oskarżonego, której w zażaleniu poświęcono tak dużo miejsca, może być powtórzona w toku postępowania jurysdykcyjnego. Sposób zachowania się oskarżonego wskazuje natomiast na obawę, że w przyszłości mógłby on ponownie popełnić przestępstwo z użyciem przemocy na szkodę pokrzywdzonej. Co istotne, popełnieniem takiego przestępstwa oskarżony miał grozić. Te okoliczności uzasadniają decyzję o nakazie opuszczenia lokalu. Nie bez znaczenia jest również, że oskarżony dysponuje odrębnym mieszkaniem, w którym może swobodnie przebywać.
Na marginesie sąd odwoławczy pragnie zaznaczyć, że nie stracił z pola widzenia faktu, że oskarżonemu postawiono zarzut jedynie psychicznego znęcania się nad pokrzywdzoną. Tymczasem art. 275a § 1 k.p.k. stanowi, że orzeczenie okresowego opuszczenia lokalu możliwe jest wyłącznie wobec oskarżonego pozostającego pod zarzutem popełnienia przestępstwa z użyciem przemocy. Gdyby zatem poprzestać na lekturze zarzutu z aktu oskarżenia, wówczas brak byłoby podstaw do orzeczenia obowiązku opuszczenia lokalu. Literalne brzmienie omawianego przepisu oraz zakaz dokonywania wykładni rozszerzającej na niekorzyść oskarżonego prowadzi bowiem do wniosku, że środka zapobiegawczego, o którym mowa w art. 275a § 1 k.p.k. nie można zastosować jeśli oskarżony popełniając przestępstwo jedynie groził użyciem przemocy. Ale z zeznań pokrzywdzonej wynika, że znęcanie polegać miało także na użyciu przez oskarżonego przemocy (k- 7). Jeśli sąd uzna te zeznania za wiarygodne, nie będzie przeszkód, by opis czynu, którym nie jest przecież związany, uzupełnić o fakt fizycznego znęcania się nad pokrzywdzoną. Taka ewentualna decyzja nie będzie stanowić wyjścia poza granice oskarżenia.
Reasumując, w sprawie z dużym prawdopodobieństwem udowodniono, że oskarżony popełniając przestępstwo użył przemocy wobec pokrzywdzonej, a to pozwalało na zastosowanie środka zapobiegawczego z art. 275a § 1 k.p.k.
Orzeczono więc jak na wstępie.