Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2020 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Andrzej Marek

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2020 r. w Legnicy

sprawy z wniosku T. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o ponowne ustalenie kapitału początkowego i o rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach

na skutek odwołania T. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 22 sierpnia 2019 r. i 23 sierpnia 2019 r.

znak (...), (...)

I.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 22 sierpnia 2019 r. znak (...) w ten sposób, że do ustalenia wysokości kapitału początkowego przyjmuje, iż wnioskodawca zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) S.A. w L. poczynając od 01 sierpnia 1977 r. do 31 lipca 1993 r.,

II.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 23 sierpnia 2019 r., znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy prawo do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Andrzej Marek

Sygn. akt V U 1254/19

UZASADNIENIE

Sporządzone z uwzględnieniem treści art. 327 ¹ § 1 i 2 k.p.c. (w tym dyrektywy zwięzłości)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z 22 sierpnia 2019 r. ustalił wysokość kapitału początkowego wnioskodawcy przyjmując 19 lat 2 miesiące i 5 dni tj. 230 miesięcy okresów składkowych. Wskazano, że w związku z rozbieżnościami pomiędzy świadectwem pracy i zapisami legitymacji ubezpieczeniowej do wyliczenia przyjęto zatrudnienie wnioskodawcy w Przedsiębiorstwie (...) SA w L. od 15 sierpnia 1977 r., a nie od 1 sierpnia 1977 r.

W kolejnej decyzji z 23 sierpnia 2019 r. organ rentowy przyznał wnioskodawcy emeryturę poczynając od dnia 1 lipca 2019 r. odmawiając prawa do rekompensaty, gdyż wnioskodawca nie udowodnił 15 lat pracy w warunkach szczególnych

W odwołaniu do tych decyzji wnioskodawca domagał się przeliczenia kapitału początkowego przy uwzględnieniu, ze wnioskodawca zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) SA w L. od 1 sierpnia 1977 r. i pozrzynania prawa do rekompensaty i

W odpowiedzi organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca w okresie od 1 sierpnia 1977 r. do 31 sierpnia 1993 r. zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) SA w L.. W dniu 25 czerwca 1978 r. wnioskodawca w tym zakładzie ukończył kurs spawania. Pomimo wskazania w angażu jako stanowiska pracy elektromonter wnioskodawca przez cały okres zatrudnienia w tym zakładzie wykonywał pracę spawacza. Zajmował się zarówno spawaniem elektrycznym jak i gazowym. Robił to stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Dowód:

- akta ZUS

- świadectwo pracy z 27 lipca 1993 r. – k. 6

- książka spawacza - k 7

- karta badań okresowych – k 41

- zeznania świadków: S. F. i E. B. – k. 42

- przesłuchanie wnioskodawcy – k. 44

Sąd zważył, co następuje;

1. podstawa prawna wyroku (pkt II) - art. 21 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2015.965 ze zm.) w związku z § 1 ust. 1 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

2. Ustając okresy pracy wnioskodawcy warunkach szczególnych sąd oparł się na dowodach zebranych zarówno w aktach ZUS, jak i aktach niniejszej sprawy (zeznania świadków, przesłuchanie wnioskodawcy, karta badan okresowych), Dowody te pozwalają uznać za prace w warunkach szczególnych pracę spawacza wykonywaną przez wnioskodawcę przez cały okres jego zatrudnienia tj. od 1 sierpnia 1977 r. do 31 sierpnia 1993 r. (16 lat) w Przedsiębiorstwie (...) SA w L.. Wnioskodawca - pomimo innego angażu (elektromonter) wykonywał bowiem w tym zakładzie od początku zatrudnienia (nawet przed ukończeniem kursu spawania w dniu 25 czerwca 1978 r. , co nie może dziwić bowiem wnioskodawca już w szkole zawodowej nabył umiejętność spawania) aż do jego końca wykonywał prace spawacza. Najcenniejsze są w tym zakresie zeznania świadka S. F. (potwierdził je także drugi świadek, dodatkowe potwierdzenie stanowi także zapis w karcie badan okresowych- k. 41, gdzie wskazano stanowisko spawacza), który tworzył tę firmę, był zastępcą kierownika, przyjmował wnioskodawcę do pracy i był jego przełożonym. Świadek ten wyjaśnił klarownie i przekonująco, że zaraz po przyjęciu wnioskodawcy do pracy, jako okazało się ze potrafi on spawać (przy deficycie spawaczy w zakładzie), zajmował się tym już stale (nieprzerwanie) w pełnym wymiarze godzin aż do końca zatrudnienia w tym zakładzie. Świadek wyjaśnił też kwestie braku (formalnej tylko) zmiany angażu wnioskodawcy (k. 43 –odwr.).

Prace tę należało zatem zakwalifikować do działu XIV poz. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Wobec powyższego wnioskodawca legitymuje się stażem pracy w warunkach szczególnych w wymaganym wymiarze 15 lat.

3. Zmieniono także decyzję ZUS z 22 sierpnia 2019 w sprawie kapitału początkowego przyjmując, iż zatrudnienie wnioskodawcy w Przedsiębiorstwie (...) SA w L. winno być liczone od 1 sierpnia 1977 r. Decydująca w tym zakresie winna być treść świadectwa pracy (k.6) jako dokumentu stanowiącego formalne oświadczenie wiedzy pracodawcy (spełniającego wszystkie wymogi formalne w tym zakresie), nie zaś wpis w legitymacji ubezpieczeniowej (tylko dla potrzeb świadczeń zdrowotnych) bez wskazania osoby, która tego wpisu dokonała.