Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 sierpnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2020 r. w Piszu

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko E. M.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Oddala powództwo.

II.  Zasądza od powoda (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. na rzecz pozwanego E. M. kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 260/20

UZASADNIENIE

(...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wytoczył powództwo przeciwko E. M. o zapłatę kwoty 2 619,06 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto, powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że przedmiotowa wierzytelność powstała w wyniku zawarcia przez pozwanego z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowy pożyczki o numerze (...) dnia 25 września 2017 roku. Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy, w szczególności nie zwrócił pobranych środków pieniężnych.

Na podstawie umowy o przelew wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacji zawartej 24 maja 2018 roku pomiędzy (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., a (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty, powód nabył wierzytelność wobec pozwanego wraz z prawem do naliczania odsetek.

Na kwotę 2 619,06 złotych składają się następujące należności:

- 2 000 złotych – tytułem niespłaconej kwoty kapitału – data wymagalności 8 listopada 2017 roku;

- 92,05 złotych – tytułem odsetek karnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela od kwoty niespłaconego kapitału za okres od dnia występowania zaległości po spłacie do dnia 23 maja 2018 roku, wg stopy procentowej wskazanej w umowie każdorazowo, nie wyżej niż stopa odsetek maksymalnych – data wymagalności 10 sierpnia 2017 roku;

- 403,56 złotych – tytułem niespłaconej kwoty prowizji – data wymagalności 8 listopada 20117 roku;

- 16,44 złotych – tytułem odsetek umownych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela za okres od daty zawarcia umowy od dnia jej rozwiązania wg stopy odsetek określonej w umowie nie wyżej niż stopa odsetek maksymalnych – data wymagalności 8 listopada 2017 roku;

- 107,01 złotych – tytułem odsetek naliczonych przez powoda od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 24 maja 2018 roku do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu w niniejszej sprawie wg stopy odsetek ustawowych za opóźnienie –data wymagalności 28 lutego 2019 roku.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 października 2019 roku Sąd Rejonowy w Toruniu nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powoda całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania. (k. 71)

Pozwany E. M. wniósł sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości.

W uzasadnieniu zaprzeczył, że zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w jakikolwiek sposób ramową umowę pożyczki nr (...) w dniu 25 września 2017 roku lub w jakiejkolwiek innej dacie, oraz że kiedykolwiek mieszkał pod adresem Konstytucji 3 M. m. 38, (...)-(...) T.. Podkreślił, że od 28 października 1988 roku mieszka pod adresem ul. (...), (...)-(...) B. oraz nigdy nie posługiwał się dowodem osobistym o numerze (...), a także numerem telefonu + (...). Wskazał, iż nie otrzymał od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wezwania do zapłaty jakiejkolwiek kwoty pieniężnej. Podkreślił również, że posługuje się dwoma imionami (...), natomiast umowę pożyczki zawarła osoba o jednym imieniu - (...).

Podniósł także, iż przed Sądem Rejonowym w Piszu toczyły się postępowania w sprawach I C 1/19 oraz I C 482/19 przeciwko E. M., które to powództwa Sąd oddalił. Ponadto, w Sądzie Rejonowym w Piszu w sprawie II K 423/19 toczy się postępowanie przeciwko E. M. o bezprawne posługiwanie się numerem PESEL E. M..

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 25 września 2017 roku pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., a osobą posługują się danymi osobowymi E. M. tj. jego pierwszym imieniem i nazwiskiem oraz numerem PESEL (...), zawarta została za pomocą środków porozumiewania się na odległość ramowa umowa pożyczki numer (...), w ramach której pożyczkobiorcy przyznana została kwota 2 000 złotych. Całkowity koszt pożyczki wynosił 420 złotych, na który składała się prowizja w wysokości 403,56 złotych oraz odsetki w wysokości 16,44 złotych. Całkowita kwota do spłaty wynosi 2 420 złotych i powinna zostać spłacona do dnia 25 października 2017 roku. Przy zawieraniu powyższej umowy pożyczkobiorca posługiwał się numerem telefonu komórkowego 694 094 918 oraz wskazał, iż zamieszkuje przy ulicy (...) M. 27/38, 87-100 w T.. Pożyczka nie została spłacona.

(dowód: ramowa umowa pożyczki wraz z załącznikami k. 43-54v)

Na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 24 maja 2018 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zbyła przysługującą jej wierzytelność, wynikającą z ramowej umowy pożyczki numer (...) zawartej 25 września 2017 roku, na rzecz (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W..

(dowód: umowa przelewu wierzytelności wraz z załącznikami k. 23-33)

Pozwany E. M. zamieszkuje w B. przy ulicy (...). Nigdy nie zamieszkiwał po adresem: ulica (...) M. 27/38 w T., nigdy nie posługiwał się dowodem osobistym o numerze (...), a także numerem telefonu komórkowego 694 094 918. Po powzięciu informacji, iż nieznany sprawca posługując się jego danymi osobowymi zaciąga zobowiązania finansowe, o popełnionych na jego szkodę przestępstwach oszustwa zawiadomił organy ścigania.

Przed Sądem Rejonowym w Piszu toczy się postępowanie w sprawie II K 423/19 przeciwko E. M. o bezprawne posługiwanie się numerem PESEL E. M.. Ponadto, w Prokuraturze Rejonowej w Piszu jest prowadzone postępowanie z zawiadomienia E. M. o sygn. PR Ds. 327.2020 w sprawie posłużenia się jego danymi za pośrednictwem Internetu, a następnie zawarcia umowy pożyczki nr (...) i wprowadzenia (...) S.A. w błąd, co do danych osobowych pożyczkobiorcy oraz zamiaru spłacenia rat pożyczki, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk.

(dowód: kserokopia dowodu pozwanego k. 82-82v; zaświadczenie o zameldowaniu na pobyt stały k. 83; potwierdzenie złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa k. 84; informacja Prokuratury Rejonowej w Piszu k. 100)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Mając powyższe na uwadze, w przedmiotowej sprawie to na powodzie spoczywał zatem ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie.

Tymczasem materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wykazał, że pozwany padł ofiarą oszustw popełnionych na jego szkodę przez osobę posługującą się jego danymi osobowymi. Pozwany o popełnionych przestępstwach zawiadamiał organy ścigania. Tak też było w przypadku przedmiotowej umowy. Pozwany nigdy nie zamieszkiwał po adresem ulica (...) M. 27/38, nigdy nie był posiadaczem numeru komórkowego 694 094 918, ani też nie posługiwał się dowodem osobistym o numerze i serii (...). Zawiadomił Prokuraturę Rejonową w Piszu o popełnieniu na jego szkodę przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w sprawie posłużenia się danymi pozwanego za pośrednictwem Internetu, a następnie zawarcia umowy pożyczki nr (...) i wprowadzenia (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w błąd co do danych osobowych pożyczkobiorcy oraz zamiaru spłacenia rat pożyczki. Dochodzenie w tej sprawie jest prowadzone pod sygnaturą PR Ds. 327.2020.

Zarazem nieistotnym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy było ustalenie odpowiedzialności osoby trzeciej za zaciągnięte zobowiązanie przez organy ścigania, czym uzasadniał powód wniosek o zawieszenie postępowania do czasu zakończenia postępowania karnego. Bez znaczenia jest tu bowiem odpowiedzialność osoby trzeciej za przestępstwo oszustwa na szkodę pozwanego. Istotnym było, a co nie wymaga zakończenia postępowania karnego, czy pozwany zaciągnął zobowiązanie z tytułu przedmiotowej umowy pożyczki, tj. czy poprzednik prawny powoda przeniósł na własność pozwanego pieniądze w kwocie 2 000 złotych, co rodziłoby obowiązek ich zwrotu.

Zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, na pozwanym spoczywał obowiązek udowodnienia, że oświadczenie, zawarte w dokumencie umowy, nie pochodzi od niego, niezależnie od tego, czy sam ten dokument podpisał (art. 253 kpc).

W ramach niniejszego postępowania, na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił, że przy zawieraniu przedmiotowej umowy, w sposób nieuprawniony posłużono się danymi pozwanego i wpisano je, jako dane pożyczkobiorcy, przy czym to nie pozwany był stroną umowy. Stanowisko pozwanego znajduje potwierdzenie w zgłoszonym przez niego zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa oszustwa na jego szkodę, jak również w fakcie, że prokuratura prowadzi postępowanie w tej sprawie przeciwko wskazanej przez pozwanego osobie. Na marginesie należy zauważyć, że także w ramach toczących się przed tutejszym sądem postępowań o zapłatę sygn. akt I C 1/19 i I C 482/19, gdzie E. M. także występował w charakterze pozwanego, i gdzie doszło do zaciągnięcia na jego imię i nazwisko zobowiązań finansowych w takich samych okolicznościach, co w ramach niniejszego postępowania, również zapadły prawomocne wyroki oddalające powództwo. W ocenie sądu okoliczności zawarcia umowy z powodem, gdzie tożsame jest pierwsze imię i nazwisko pożyczkobiorcy oraz jego numer PESEL, zaś istnieje rozbieżność co do pozostałych danych wynikających z treści dowodu osobistego pozwanego tj. serii i numeru tego dokumentu, adresu zamieszkania, przy uwzględnieniu faktu prowadzenia procesu karnego w stosunku do osoby, która miała podszyć się pod pozwanego, celem zawierania na odległość umów i zaciągania zobowiązań finansowych w różnych instytucjach, wskazują jednoznacznie, iż to nie pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym powoda umowę pożyczki nr (...).

W tych okolicznościach, skoro pozwany zaprzeczył zawarciu przedmiotowej umowy na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia tego faktu. Powód okoliczności tej nie udowodnił. Mając powyższe na uwadze, powództwo o zapłatę podlegało oddaleniu.

Orzeczenie o kosztach oparto na przepisie art. 98 § 1 i 3 kpc. Powód, jako przegrywający sprawę, powinien zwrócić pozwanemu koszty, niezbędne do celowej obrony, w skład których wchodzą: wynagrodzenie pełnomocnika, będącego adwokatem, w stawce minimalnej, i opłata skarbowa od pełnomocnictwa (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015, poz. 1800 ze zm.).