Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2020 roku.

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący Sędzia Katarzyna Powalska

Sędziowie Barbara Bojakowska

Joanna Składowska

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2020 roku w Sieradzu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. G. i A. G.

przeciwko Skarbowi Państwa – (...) Zarządowi (...) w B.

o odszkodowanie

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Łasku

z dnia 18 marca 2020 roku, sygn. akt I C 1187/18

oddala apelację.

Sygn. akt I Ca 209/20

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 18 marca 2020 r. Sąd Rejonowy w Łasku w sprawie z powództwa K. G., A. G. przeciwko Skarbowi Państwa – (...) Zarządowi (...) w B. zasądził od pozwanego Skarbu Państwa – (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powodów K. G., A. G. 44.900 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 26 września 2018 r. do dnia zapłaty, zasądził od pozwanego na rzecz powodów 5.845 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Nadto Sąd obciążył i nakazał pobrać od Skarbu Państwa – (...) Zarządu (...) w B. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Łasku kwotę 2.440,65 zł tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych.

Powyższe orzeczenie zapadło w oparciu o następujące ustalenia i wnioski:

Zgodnie z art.129 ust.2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości. Powodowie są właścicielami nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (...) ( (...)). Przedmiotowa nieruchomość położona jest w strefie (...) obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Ł. utworzonego na mocy uchwały (...) Sejmiku Województwa (...) z dnia 25 października 2016 r. Spadek wartości ww nieruchomości w związku z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania wynosi 44.900 zł. Strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty w terminie 7 dni odszkodowania z tytułu utraty wartości ww nieruchomości w związku z ustanowieniem przedmiotowego obszaru. Wezwanie odebrano 18 września 2018 r. Pismem datowanym na 24 września 2018 r. pozwany odmówił wypłaty odszkodowania. Fakt położenia nieruchomości powodów w strefie (...) obszaru ograniczonego użytkowania i przede wszystkim okoliczność w postaci sąsiedztwa lotniska wojskowego oraz wynikającego z niego hałasu spowodowanego ruchem lotniczym spowodował obniżenie wartości nieruchomości na kwotę 44 900 zł. Odnośnie odsetek, strona powodowa dochodziła ich od 26 września 2018 r. Sąd zauważył, że świadczenie będące przedmiotem niniejszej sprawy jest świadczeniem bezterminowym, a zatem termin jego spełnienia nie jest oznaczony i nie wynika również z właściwości zobowiązania. W takim przypadku art. 455 kc przewiduje, że takie świadczenie winno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. W wezwaniu zakreślono pozwanemu termin spełnienia świadczenia na 7 dni. Wezwanie odebrano 18 września 2018 r. Zatem termin upływał 25 września, a więc odsetki należą się od 26 września 2018 r. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc. Złożyło się nań wynagrodzenie pełnomocnika (3 600 zł), uiszczona opłata od pozwu (700 zł + 1 545 zł). O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art.83 ust. 2 w związku z art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zasądzając od pozwanego, który sprawę przegrał na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Łasku zwrot kosztów opinii biegłego.

Apelację od powyższego wyroku w ustawowym terminie wywiódł pełnomocnik pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B., który zaskarżył orzeczenie w całości i zarzucił mu naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy tj. naruszenie art. 379 pkt 5 k.p.c. w zw. z art. 224 § 1 k.p.c. poprzez wydanie wyroku na posiedzeniu, które zgodnie z Zarządzeniem nr (...) Prezesa Sądu Rejonowego w Łasku z 12 marca 2020 roku miało być odwołane, a budynek Sądu był zamknięty. Tym samym strona pozwana, ze względu na zagrożenie epidemiologiczne w związku z (...) (...) nie mogła uczestniczyć w rozprawie i nie mogła skorzystać z przysługującego jej prawa procesowego tj. wygłosić mowy końcowej , a tym samym została pozbawiona możliwości obrony swych praw. W oparciu o tak sformułowany zarzut skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania zgodnie z art. 386 § 2 k.p.c. oraz o zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego według norm przypisanych prawem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniesiona apelacja strony pozwanej okazała się bezzasadna.

Wbrew sugestii strony skarżącej Sąd I instancji nie uchybił wskazanym normom prawa procesowego, to jest art. 379 pkt 5 k.p.c. w zw. z art. 224 § 1 k.p.c. Wskazać w tym miejscu należy, że nie ma racji strona pozwana wywodząc, iż ze względu na zagrożenie epidemiologiczne w związku z (...)19 nie mogła uczestniczyć w rozprawie i nie mogła skorzystać z przysługującego jej prawa procesowego, a tym samym została pozbawiona możliwości wygłoszenia mowy końcowej i możliwości obrony swych praw. Z zarządzenia nr (...) Prezesa Sądu Rejonowego w Łasku z dnia 12 marca 2020 r. w związku z podejmowanymi działaniami w sprawie przeciwdziałania rozprzestrzeniania się wirusa (...) (...) wynika, że zarządzono iż do budynku Sądu Rejonowego w Łasku mogą wchodzić jedynie osoby, które dostały wezwania, zawiadomienia na rozprawę czy posiedzenie, bądź korzystające z Biura (...), zakazano natomiast wstępu na sale rozpraw publiczności. Zakaz wstępu nie dotyczył zatem pełnomocnika pozwanego, skoro otrzymał on zawiadomienie o rozprawie wyznaczonej na dzień 18 marca 2020 r., które to zawiadomienie odebrał pracownik pełnomocnika pozwanego S. M. w dniu 04 lutego 2020 r. W odniesieniu do zarządzenia Prezesa Sądu Rejonowego w Łasku nr (...) z dnia 12 marca 2020 r. w sprawie wdrożenia działań mających na celu ochronę zdrowia i życia pracowników i interesantów Sądu w związku z potencjalnym zagrożeniem zarażenia wirusem (...), mocą którego odwołano wszystkie rozprawy i posiedzenia wyznaczone na terminy w okresie od dnia 13 do 31 marca 2020 r. w Sądzie Rejonowym w Łasku, za wyjątkiem spraw pilnych w sposób oczywisty wymagających posiedzenia, na które powołuje się skarżący, wskazać należy, iż zarządzenie to w pkt. 4 nakładało na Sąd obowiązek zawiadomienia stron i uczestników postępowania o odwołaniu rozpraw i posiedzeń. Samo przedmiotowe zarządzenie stanowiło więc jedynie podstawę podjęcia decyzji o odwołaniu posiedzenia przez sąd prowadzący postępowanie, stąd wymagało powiadomienia stron i pełnomocników w każdej sprawie. Zamieszczenie treści tego zarządzenia na stronie internetowej sądu nie było jednoznaczne z odwołaniem posiedzenia w konkretnej sprawie. W świetle powyższego przyjąć należy, iż gdyby w stosunku do niniejszej sprawy zachodziła konieczność odwołania rozprawy zaplanowanej na dzień 18 marca 2020 r. pełnomocnik pozwanej zostałby o tym fakcie zawiadomiony. Skoro strona pozwana takiej informacji nie otrzymała, mogła i powinna domniemywać, iż rozprawa odbędzie się w pierwotnie zaplanowanym terminie. To z kolei sprawia, że pozwany w związku z otrzymanym zawiadomieniem o terminie rozprawy mógł stawić się w dniu 18 marca 2020 r., brać czynny udział w jej przebiegu i skorzystać z przysługujących mu praw procesowych, w tym z prawa do wygłoszenia mowę końcowej. Jeżeli strona pozwana z tego prawa nie skorzystała, to okoliczność ta obciąża jedynie ją, a nie organ prowadzący niniejsze postępowanie.

W tym kontekście zarzut nie jest uzasadniony, a wywiedziona przez pozwanego apelacja nie zawierała innych zarzutów, mogących podważyć trafność rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w Łasku, w związku z czym, jako bezzasadna, podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.