Sygn. akt I C 93/20
Powódka E. D. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej Skarbu Państwa – (...) L. z siedzibą w S. kwoty 936,90 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu podała, że w kwietniu 2019 r. na prowadzonym przez nią gospodarstwie rolnym, doszło do szkody w uprawach pszenicy ozimej, zaś przyznane jej odszkodowanie zostało zaniżone o 3%, gdyż w decyzji (...) nie uwzględniono całego obszaru, na którym wystąpiła szkoda, a nadto wyliczona wartość rynkowa nie zawiera należnego podatku VAT.
W odpowiedzi na pozew, strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych tj. w kwocie 270 zł. W uzasadnieniu podała, że nie ma legitymacji biernej do występowania w charakterze pozwanego i nie ponosi odpowiedzialności za szkody łowieckie, jest bowiem organem odwoławczym, który tylko wydał decyzję administracyjną. Dodała, że zgodnie z przepisami prawa łowieckiego podmiotem zobowiązanym do zapłaty za szkody łowieckie jest dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego, zatem przedmiotowy pozew winien zostać wniesiony przeciwko Kołu (...). Pozwana podniosła również, że wbrew twierdzeniom powódki protokół wstępnego szacowania szkody nie stanowi podstawy do wypłaty odszkodowania, a nadto powódka nie wskazała, z jakich przyczyn odszkodowanie winno zostać powiększone o 3%.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Powódka E. D. prowadzi gospodarstwo rolne w R., obejmujące działki ewidencyjne nr (...) (6,24 ha) i (...) (1,67 ha).
W kwietniu 2019 r. na w/w działkach wskutek działania zwierzyny leśnej (jeleni, saren) doszło do uszkodzeń 3% plonu końcowego pszenicy ozimej.
Koło (...) w S. jako dzierżawca obwodu łowieckiego dokonało wyceny zniszczonych upraw i przyznało powódce kwotę 2 668,15 zł tytułem odszkodowania.
Dowód:
- protokół nr (...) oględzin szkody w uprawach i płodach rolnych – k. 7
- protokół nr (...) szacowania ostatecznego szkody łowieckiej w uprawach/płodach rolnych – k. 8 – 9
W dniu 30 sierpnia 2019 r. powódka złożyła odwołanie od ustaleń zawartych w protokole szacowania ostatecznego szkody. Decyzją z dnia 20 września 2019 r. (...) L., po przeprowadzeniu oględzin i zapoznaniu się ze stanowiskiem Z. (...) w S., wyliczyło szkodę na działkach w R. na łączną kwotę 5 388,20 zł.
Dowód:
- decyzja (...) L. nr (...) z 20.09.2019 r. – k. 4 - 6
- dowód wypłaty nr (...) – k. 14
- zawiadomienie o zebranym materiale dowodowym z 09.09.2019 r. – k. 35
- postanowienie o wyznaczeniu terminu oględzin szkody z 30.08.2019 r. – k. 36
- protokół nr (...) z dnia 6 września 2019 r. oględzin szkody łowieckiej w prawach rolnych w trybie odwoławczym – k. 37
- zdjęcia zniszczonych upraw na działkach powódki – k. 39 - 50
- wydruk z ze strony internetowej geoportal.gov.pl dotyczący działek powódki – k. 51
- pismo Z. Ś. z 14.09.2019 r. – k. 53
Pismem z dnia 25 września 2019 r. powódka zwróciła się do (...) L. o ponowne wyliczenie wysokości szkody. W odpowiedzi, powódkę pouczono o treści art. 46e ust. 4 Prawa łowieckiego i wskazano, że od decyzji można wnieść odwołanie jedynie do sądu właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkody.
Pismami z dnia 29 października 2019 r. powódka zwróciła się do Koła (...) o ponowne rozpatrzenie ostatecznego szacowania szkody, zaś do (...) L. o rozpoznanie jej pisma z 25 września 2019 r.
Dowód:
- pismo (...) L. z 26.09.2019 r. – k. 10
- pisma powódki z 25.09.2019 r. i 29.10.2019 r. – k. 11 – 13
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo podlegało oddaleniu z uwagi na brak legitymacji biernej strony pozwanej.
Zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 1 Prawa łowieckiego z dnia 13 października 1995 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 67 t.j.) dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego jest obowiązany do wynagradzania szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny. Stosownie zaś do treści art. 50 ust. 1 lit. b przedmiotowego aktu prawnego, Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez zwierzęta łowne, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1, na obszarach niewchodzących w skład obwodów łowieckich.
W niniejszej sprawie bezsporna była okoliczność wystąpienia w kwietniu 2019 r. szkody w płodach rolnych na działkach powódki w R., w następstwie działania zwierzyny leśnej (jeleni, saren).
W oparciu o przedłożone przez strony dokumenty, Sąd ustalił, że powódka zgłosiła w/w szkodę, którą Koło (...) w S. jako dzierżawca obwodu leśnego, oszacowało, ustalając w dniu 30 sierpnia 2019 r. wysokość odszkodowania na kwotę 2 668,15 zł. Powyższą wycenę zaskarżyła powódka, zaś decyzją z dnia 20 września 2019 r. (...) L. będące organem odwoławczym (zgodnie z art. 46d ust. 1 Prawa łowieckiego) zmieniło przyznaną kwotę ustalając ją na poziomie 5 388,20 zł. Powódkę pouczono o sposobie i terminie zaskarżenia decyzji zgodnie z art. 46e ust. 4 Prawa łowieckiego.
Niezależnie od zarzutu braku legitymacji procesowej, Sad z urzędu bada tę kwestię, zgodnie bowiem z cytowanymi wyżej przepisami, do wynagradzania szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny na obszarach wchodzących w skład obwodów łowieckich, obowiązany jest nie Skarb Państwa, a dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego. Skoro w niniejszej sprawie dzierżawcą obwodu łowieckiego, na terenie którego wystąpiła szkoda spowodowana przez jelenie i sarny, było Koło (...) w S., to brak było podstaw do wytoczenia powództwa przeciwko Skarbowi Państwa, oznaczonemu przez powódkę jako (...) L.. Brak legitymacji strony pozwanej wynika również z art. 46e ust. 3 Prawa łowieckiego, który stanowi, że wypłata odszkodowania przyznanego przez organ odwoławczy następuje ze środków dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego. Jeśli zatem zobowiązanym do spełnienia świadczenia stwierdzonego decyzją (...) L. było Koło (...), to tylko ten podmiot winien występować w charakterze strony pozwanej.
Należy wskazać, że skoro powództwo podlegało oddaleniu z uwagi na brak legitymacji biernej strony pozwanej, Sąd uznał za zbędne i niecelowe przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron i zeznań zawnioskowanego świadka, zwłaszcza, że miały one dotyczyć okoliczności zakresu szkody, sposobu jej wyliczenia i wysokości przyznanego odszkodowania.
O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. Powódka przegrała niniejszy proces, w związku z czym winna zwrócić stronie pozwanej poniesione przez nią koszty z tytułu zastępstwa procesowego w kwocie 270 zł, których wysokość ustalona została w oparciu o § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 265 t.j.).