Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 31 sierpnia 2020 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Mariusz Zawicki

Protokolant: Paulina Lebowska

po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2020 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa A. S.

przeciwko C. (...) Towarzystwo (...) w P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12984,38 zł (dwanaście tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt cztery zł trzydzieści osiem gr) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 9 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3917,00 zł (trzy tysiące dziewięćset siedemnaście zł zero gr) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  nakazuje zwrócić pozwanemu od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 710,10 zł (siedemset dziesięć zł dziesięć gr) tytułem nadpłaconej zaliczki.

Sygnatura akt: XI GC 1498/19

Sprawa rozpoznana w postępowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 maja 2019 roku A. S. zażądał od pozwanego C. (...) Towarzystwo (...) w P. zasądzenia kwoty 12.984,38 złotych z odpowiednimi odsetkami. Wniósł o zasądzenie od pozwanego, na jego rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu podał, że strony zawarły umowę AC dotyczącą ładowarki kołowej (urządzenie rolnicze). W trakcie prac rozlicznych maszyna uległa uszkodzeniu, w tym lampa, zbiornik paliwa oraz cztery nowe opony. Pozwany nie zlikwidował szkody w całości.

W sprawie wydano nakaz zapłaty (karta 37).

W sprzeciwie (karta 41) pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda, na jego rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu podano, że powód nie deklarował ulepszenia maszyny (założenia nowych opon), a zatem nie podlegały one ubezpieczeniu, zakwestionowano dowód sprzedaży tych opon.

W toku postępowania strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 lutego 2018 roku ubezpieczający A. S. zawarł z C. (...) Towarzystwo (...) w P. umowę dobrowolnego ubezpieczenia. Przedmiotem ubezpieczenia była ładowarka kołowa (...) 530-70. Suma ubezpieczenia wyniosła 50.000 złotych, składka ubezpieczenia wyniosła 599 złotych. Ubezpieczenie obejmowało szkody związane lub powstałe w trakcie usługowego korzystania ze sprzętu. Ubezpieczeniu podlegało wyłącznie mienie wskazane w umowie ubezpieczenia (§ 1 rozdział II OWU).

Dowód:

- umowa, karta 10-11;

- OWU karta 78 – 89;

Fizycznie opisaną wyżej umowę zawierał ubezpieczony A. S. oraz za ubezpieczyciela agent ubezpieczeniowy P. Ż.. W trakcie Zawierania umowy ubezpieczony pokazywał agentowi maszynę jak również nowe opony do maszyny, które podlegały będą niezwłocznemu założeniu na ładowarkę. Powiadomił agenta, że wartość maszyny i nowych opon to 50.000 złotych. Agent powiadomił ubezpieczonemu, że ubezpieczeniu podlegać będzie okazana maszyna oraz okazane nowe koła (opony).

Dowód:

- zeznania świadka P. Ż., karta 93 płyta CD protokół;

- zeznania powoda A. S., karta 93 płyta CD protokół;

A. S. kupił w dniu 20 lutego 208 roku (kilka dni przed zawarciem umowy ubezpieczenia) nowe opony do ładowarki, nie były przed montażem używane. Cena sprzedaży opon wynosiła 10.000 złotych.

Dowód:

- zeznania powoda A. S., karta 93 płyta CD protokół;

- zeznania świadka J. W., karta 74 płyta CD protokół;

- umowa sprzedaży karta 17;

W dniu 13 lipca 2018 roku urządzenie uległo uszkodzeniu na skutek załamania płyty zbrojeniowej po której maszyna przemieszczała się celem usunięcia obornika. Zbrojenia płyty betonowej uszkodziły pojazd, w tym cztery nowe opony, zbiornik paliwa, lampa przednia lewa.

Dowód:

- zeznania powoda A. S., karta 93 płyta CD protokół;

- zeznania świadka R. H., karta 74 płyta CD protokół;

- zgłoszenie szkody, karta 30v – 33;

Całkowity koszt naprawy wyniósł 16.602,76 złotych. Ubezpieczyciel uznał szkodę na 4.078,46 złotych. Pierwotna wycena szkody wynosiła 300 złotych. Nie uwzględniono kosztu wymiany nowych opon oraz czujnika paliwa, kwestionowano zasadność wymiany lampy.

Dowód:

- decyzja, karta 12;

- wyliczenie, karta 13;

- odwołanie, karta 14;

- wycena, karta 15;

- pismo, karta 16

- pismo, karta 18 – 19;

- faktura, karta 21v, karta 25, 27, 29;

- notatka, karta 30;

- faktura, karta 29v;

- zeznania powoda A. S., karta 93 płyta CD protokół;

Uszkodzone opony były nosiły ślady minimalnego zużycia, posiadały bieżniki o wysokości wartości fabrycznych.

Dowód:

- opinia biegłego, karta 100 – 109;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

Podstawą prawną powództwa jest art. 805 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Istota umowy ubezpieczenia majątkowego sprowadza się do przejęcia przez zakład ubezpieczeniowy określonego ryzyka zaistnienia, szkód w związku z wypadkiem przewidzianym w umowie, w zamian za uzyskanie składki od podmiotu ubezpieczającego. Ubezpieczający opłaca więc składkę w zamian za ochronę ubezpieczeniową, zaś zakład ubezpieczeń świadczy w celu zwolnienia się z zobowiązania. Świadczenia ubezpieczającego jest bezwarunkowe, natomiast świadczenie ubezpieczyciela jest uzależnione od zajścia przewidzianego w umowie wypadku, czyli zdarzenia losowego.

W przypadku ubezpieczenia majątkowego świadczenie zakładu ubezpieczeń polega na wypłacie odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (art. 805 § 2 k.c.). Kodeks cywilny nie wprowadza materialnej definicji wypadku ubezpieczeniowego, pozostawiając tą kwestię do regulacji przez strony w umowie ubezpieczenia, które mają w tym zakresie pełną swobodę, ograniczoną tylko art. 353 ¹ i 58 k.c. Będzie ona zawsze skorelowana z przedmiotem ubezpieczenia (dobrem chronionym) oraz ryzykiem objętym ubezpieczeniem. Zatem ubezpieczyciel w zamian za zapłatę składki zobowiązuje się do zapłaty odszkodowania, w przypadku zaistnienia określonego w umowie wypadku ubezpieczeniowego. Jednakże postanowienia ogólnych warunków ubezpieczenia, będące elementem treści łączącego strony stosunku obligacyjnego, mogą przewidywać wyłączenie odpowiedzialności ubezpieczyciela, bądź jej ograniczenie.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż pojazd uszkodzony posiadał ubezpieczenie AC u pozwanej. Spór natomiast dotyczy wysokości należnego odszkodowania z tytułu szkody w pojeździe.

W spornym zakresie Sąd oparł się na dokumentach złożonych przez strony, oraz na opinii biegłego sądowego. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego na okoliczność ustalenia, czy uszkodzone opony były nowe.

Na okoliczność kupna opon przed zawarcie umowy powód przedłożył umowę sprzedaży tychże. Sąd przesłuchał na okoliczność sprzedaży sprzedawcę i kupującego. Sąd dał wiarę tym dowodom, po przesłuchaniu sprzedającego, pozwany nie kwestionował faktu sprzedaży opon przed zawarciem umowy.

Sąd ustalił, że nowe, niezałożone w trakcie zawierania umowy opony, również podlegały ubezpieczeniu Istotnie, co podniósł pozwany, wszystkie elementy podlegające ubezpieczeniu powinny być okazane agentowi i wpisane do umowy. Jak zeznał powód i agent a więc obie strony zawierające umowę, kwota ubezpieczenia 50.000 złotych to wartość pojazdu i nowych opon. Agent zeznał, że widział opony, że nie były założone w dniu podpisania umowy, że miały zostać założone i umowa obejmowała również te opony. Ubezpieczony został zapewniony przez agenta, że okazane opony zostają objęte ubezpieczeniem, choć w chwili zawierania umowy nie były założone. Stąd należało przyjąć, że umowa faktycznie obejmowała ubezpieczenie nowych kół (jeszcze niezałożonych) oraz całej maszyny. Fakt uszkodzenia maszyny nie był sporny. W zakresie uszkodzonych elementów (poza faktem uszkodzenia kół) pozwany kwestionował uszkodzenie czujnika paliwa oraz lampy. W zakresie uszkodzenia kół sąd ustalił, że na skutek zapewnienia agenta i ustaleń stron co do założenia opon, nowe opony podlegały ubezpieczeniu.

W zakresie uszkodzenia czujnika sąd ustalił na podstawie dokumentu (karta 30), że czujnik paliwa uległ uszkodzeniu przez przedmiotowym zdarzeniu. W zakresie faktu dokonania naprawy, pozwany nie kwestionował faktur za naprawę, stąd przyjąć należało, że naprawa została dokonana. Analizując treść sprzeciwu, sąd nie dopatrzył się tego, aby pozwany ubezpieczyciel, poza kwestią opon, kwestionował wprost koszty naprawy (robociznę) oraz konieczność wymiany pozostałych elementów pojazdu (czujnika). W zakresie kosztów robocizny, poszkodowany (ubezpieczony) nie miał obowiązku naprawy pojazdu w określonym warsztacie, po określonych stawkach, skoro zatem naprawił pojazd, poniósł koszt naprawy to w zakresie nierynkowych kosztów tej naprawy, wbrew treści sprzeciwu, dowód powinien zaproponować nie powód a pozwany. Faktura bowiem była dowodem poniesienia kosztów przez powoda. Podobnie w zakresie naprawy lampy. Koszt tej naprawy wynika z faktury, fakt uszkodzenia wynika już z protokołu zgłoszenia szkody. Stąd, skoro koszt przyznanego odszkodowania przez pozwanego wyniósł 4.078,46złotych, zaś koszt naprawy wyniósł 16.602,76 złotych do zapłaty pozostawała kwota objęta pozwem 12.984,38 złotych. O odsetkach orzeczono w myśl art. 481 k.c.

Powód sprawę wygrał zatem zasądzono na jego rzecz od pozwanego kwotę 3.917 złotych w tym wynagrodzenie pełnomocnika zawodowego 3.600 złotych, koszt pełnomocnictwa 17 złotych, opłata od pozwu 300 złotych.

W punkcie 3 zwrócono powodowi, który uiścił zaliczkę na poczet opinii, nadpłaconą zaliczkę w myśl art. 82 i art. 84 k.c. (1.500 złotych – 716,90 złotych = 783,10 złotych), przy czym zwracaną zaliczkę pomniejszono o 73 złote w związku z przyznaniem świadkowi (karta 92) zwrotu kosztów dojazdu.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)