Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania S. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 maja 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie S. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość renty

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. Ł. do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w okresie od 01 maja 2013 roku do 30 kwietnia 2016 roku.

Sygn. akt: IV U 843/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 23 maja 2013r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonemu od 1 maja 2013r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do 30 kwietnia 2016r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. Ł.. Zaskarżył ją w części dotyczącej rodzaju orzeczonej u niego niezdolności do pracy wskazując, że powinna to być całkowita niezdolność do pracy. Podniósł, że oprócz choroby kardiologicznej cierpi na chorobę hematologiczną, której komisja lekarska nie wzięła pod uwagę. Dodatkowo ma złamany kręgosłup i niedowład kończyn dolnych i aby się poruszać przyjmuje silny lek przeciwbólowy Tramal 100 mg. Dlatego wnosi o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 16 maja 2013r., która stwierdziła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. Ł. uprawniony był do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do 30 kwietnia 2013r. (decyzja o ustaleniu prawa do renty z 26 kwietnia 2010r. k.147 akt rentowych). W dniu 20 marca 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.151 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 23 kwietnia 2013r. ustalił, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 30 kwietnia 2016r., nie jest natomiast całkowicie niezdolny do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 23 kwietnia 2013r. k.153 akt rentowych).

Na skutek wniesienia przez ubezpieczonego sprzeciwu od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 16 maja 2013r. ustaliła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 30 kwietnia 2016r. (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia Lekarza Orzecznika k.154 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 16 maja 2013r. k.157 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 23 maja 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonemu rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 maja 2013r. do 30 kwietnia 2016r. (decyzja z 23 maja 2013r. k.158 akt rentowych).

Biegli lekarze o specjalizacjach kardiolog, onkolog neurolog i ortopeda w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonego przebyte złamanie trzonu kręgu L4 leczone odbarczeniem kanału ze stabilizacją transpedikularną L3-L4-L5 zawroty głowy w wywiadzie, zespół bólowo-korzeniowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, stan po nefrektomii prawostronnej w 2005r. z powodu raka, przewlekła choroba niedokrwienna serca, przebyty zawał serca w 1997r. przebyty zabieg pomostowania naczyń wieńcowych CABG w 1998r., nadciśnienie tętnicze i czerwienicę prawdziwą i stwierdzili, że przedmiotowy stan powoduje u ubezpieczonego dalszą całkowitą niezdolność do pracy ,tj. w okresie od 1 maja 2013r. do 30 kwietnia 2016r. Biegły onkolog nie znalazł przesłanek onkologicznych sprowadzających całkowitą niezdolność do pracy. Poza tym biegli wskazali, że przebyty uraz kręgosłupa lędźwiowego i przebyte leczenie operacyjne polegające na usztywnieniu kręgosłupa przyczyniają się do uznania całkowitej niezdolności do pracy. W odniesieniu do stanu neurologicznego opiniujący wskazali, że ubezpieczony nie leczył się u neurologa, skarży się na zawroty głowy. Po przebytym w 2012r. urazowym złamaniu kręgu L4 nie było objawów niewydolności krążenia mózgowego i zespołów korzeniowych wymagających hospitalizacji w oddziale neurologii. W klinicznym badaniu neurologicznym nie stwierdza się objawów ogniskowego uszkodzenia struktur ośrodkowego układu nerwowego, a także niewydolności krążenia mózgowego. W badaniu części obwodowej układu nerwowego są obecne objawy aktywnego zespołu korzeniowego kręgosłupa i obecność tego zespołu przy współistnieniu pozostałych schorzeń przyczynia się do uznania całkowitej niezdolności do pracy. Kliniczne badanie kardiologiczne i analiza załączonej dokumentacji medycznej uzasadnia stwierdzenie, że z przyczyn kardiologicznych ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy. Ponadto ubezpieczony od 11 lat choruje na czerwienicę prawdziwą ,tj. chorobę szpiku podobną do padaczki tylko dotyczącą układu czerwonokrwinkowego, a nie białokrwinkowego – jak w przypadku białaczki. Leczenie tej choroby polega na okresowych – kilka razy w roku upustach krwi. Choroba ta dodatkowo, w istotny sposób pogarsza sprawność organizmu opiniowanego. Według zgodnej oceny biegłych wszystkie wymienione powyżej schorzenia przy uwzględnieniu stopnia ich zaawansowania oraz współistnienia naruszają sprawność organizmu ubezpieczonego w stopniu uniemożliwiającym mu wykonywanie pracy zarobkowej, co czyni go całkowicie niezdolnym do pracy (opinia biegłych kardiologa, onkologa, neurologa i ortopedy k.16 akt sprawy).

Ubezpieczony ma wykształcenie zawodowe, przed ustaleniem prawa do renty w 1998r. wykonywał prace fizyczną – zbrojarza i pracownika magazynowego (świadectwo pracy z 8 stycznia 1998r. k.15 kat rentowych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. Ł. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje – jak podnosił – całkowita niezdolność do pracy, czy też częściowa niezdolność do pracy, jak ustalił organ rentowy w zaskarżonej decyzji. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych z zakresu kardiologii onkologii, neurologii i ortopedii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w dalszym ciągu ,tj. w okresie od 1 maja 2013r. do 30 kwietnia 2016r. jest osobą całkowicie niezdolną do pracy. W złożonej opinii biegli stwierdzili, że stopień zaawansowania schorzeń dotyczących narządu ruchu ubezpieczonego, na które składa się przebyty uraz kręgosłupa w zakresie trzonu kręgu L4 leczony operacyjnie poprzez usztywnienie i aktywny zespół korzeniowy kręgosłupa oraz stopień zaawansowania schorzeń kardiologicznych, na które składa się przewlekła choroba niedokrwienna serca, stan po przebytym zawale serca i zabiegu pomostowania naczyń wieńcowych oraz nadciśnienie tętnicze i wreszcie choroba szpiku pod postacią czerwienicy prawdziwej wymagającej okresowych upustów krwi w dalszym ciągu powodują u ubezpieczonego całkowitą niezdolność do pracy.

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów właściwych do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego w świetle rozpoznanych u niego schorzeń, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innych biegłych, gdyż zarzuty do powyższej opinii sformułowane przez członka komisji lekarskiej ZUS (w piśmie z 12 lutego 2014r. na k.25 akt sprawy) stanowią jedynie polemikę z ustaleniami biegłych wynikającą z odmiennej oceny stanu zdrowia ubezpieczonego przez organ rentowy w zakresie schorzeń neurologiczno-ortopedycznych i kardiologicznych. Ponadto należy podkreślić, że ocena biegłych wynika z uwzględnienia całokształtu schorzeń ubezpieczonego, które wspólnie sprowadzają u niego całkowitą niezdolność do pracy. Ponadto w zastrzeżeniach do opinii biegłych przedstawiciel organu rentowego pomija schorzenie hematologiczne występujące u ubezpieczonego, a które wg biegłych w istotny sposób istotny pogarsza sprawność organizmu ubezpieczonego. Zauważyć wreszcie należy, że na etapie postępowania przed organem rentowym – przed wydaniem orzeczenia przez lekarza orzecznika, organ zasięgnął opinii konsultanta z zakresu kardiologii, który w wydanej w dniu 9 kwietnia 2013r. opinii stwierdził, że stan kardiologiczny ubezpieczonego powoduje u niego całkowitą niezdolność do pracy, przy czym stan zdrowia nie rokuje poprawy, a przeciwnie możliwa jest dalsza progresja choroby (opinia lekarza konsultanta z zakresu kardiologii z 9 kwietnia 2013r. k.20-21 akt organu rentowego – tom dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej). Mimo dostrzeżenia potrzeby zasięgnięcia opinii konsultanta-kardiologa organ rentowy nie uwzględnił powyższej opinii i orzekł o częściowej niezdolności ubezpieczonego do pracy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną opinię i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w okresie od 1 maja 2013r. do 30 kwietnia 2016r.