Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 16 maja 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie M. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo M. C. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 15 lutego 2013 roku do 31 marca 2014 roku.

Sygn. akt: IV U 879/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 16 maja 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. C. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazała, że wbrew orzeczeniu lekarza orzecznika nie jest zdolna do pracy, bo gdy tylko podejmuje większy wysiłek fizyczny od razu podnosi się jej ciśnienie tętnicze, odczuwa zawroty i bóle głowy. Natomiast gdy stoi dokucza jej ból kręgosłupa, drętwieją nogi. Stan jej zdrowia stale się pogarsza, dlatego pozostaje pod opieką kilku lekarzy specjalistów. Lekarz rodzinny zakazał jej wykonywania ciężkich prac fizycznych, a jej dotychczasowa praca wymagała takich czynności (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 kwietnia 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy. W tych okolicznościach odwołanie powinno być oddalone (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona M. C. uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 listopada 2010r. (decyzja o ustaleniu prawa do renty z 30 listopada 2009r. k.107 akt rentowych za wnioskiem z 25 lipca 2008r.). W dniu 26 października 2010r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.113 w/w akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 24 listopada 2010r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 24 listopada 2010r. k.119 akt rentowych). Również Komisja Lekarska ZUS, w orzeczeniu z 7 stycznia 2011r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 7 stycznia 2011r. k.121 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, decyzją z 10 stycznia 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 grudnia 2010r. (decyzja z 10 stycznia 2011r. k.125 akt rentowych za wnioskiem z 25 lipca 2008r.). Na skutek odwołania ubezpieczonej od powyższej decyzji i po przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłych Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie prawomocnym wyrokiem z 27 lutego 2012r. w sprawie VII U 367/11 oddalił przedmiotowe odwołanie (odwołanie od decyzji z 10 stycznia 2011r., postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłych i wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z 27 lutego 2012r. k.133, 139 i 147 w/w akt rentowych).

W dniu 15 lutego 2013r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z kolejnym wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W tym czasie pozostawała w zatrudnieniu w (...) SA Zakładach (...) w K. na podstawie umowy o pracę na czas określony zawartej na okres od 1 czerwca 2012r. do 31 grudnia 2013r. (wniosek o rentę z 15 lutego 2013r. i umowa o pracę na czas określony z 1 czerwca 2012r. k.1 i 7 akt rentowych za wnioskiem z 15 lutego 2013r.). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 8 marca 2013r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 8 marca 2013r. k.15 w/w akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 18 kwietnia 2013r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia Lekarza Orzecznika i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 18 kwietnia 2013r. k.35 i 41 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, decyzją z 16 maja 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 16 maja 2013r. k.53 akt rentowych za wnioskiem z 15 lutego 2013r.).

Biegli lekarze o specjalizacji kardiolog, ortopeda i neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonej nadciśnienie tętnicze ciężkie (po zabiegu odnerwienia metodą ablacji RF obu tętnic nerwowych), obturacyjny bezdech senny leczony od listopada 2010r. aparatem CPAP, otyłość, bóle i zawroty głowy typu naczyniowego, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego z nawracającym zespołem bólowym bez ograniczenia funkcji ruchowej i stwierdzili, że przedmiotowy stan powoduje u ubezpieczonej częściową niezdolność do pracy w okresie od 15 lutego 2013r. do 31 marca 2014r. W uzasadnieniu opinii biegli wskazali, że z przyczyn neurologicznych i ortopedycznych ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. Badanie TK głowy obrazuje, że struktury mózgowia są w granicach normy, a w badaniu neurologicznym nie stwierdza się objawów uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Również zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i L-S nie powodują zespołu korzeniowego i nie upośledzają funkcji ruchowej. Orzeczoną częściową niezdolność do pracy powoduje u ubezpieczonej stan układu krążenia. Ubezpieczona od kilkunastu lat leczona jest na nadciśnienie tętnicze, oporne na farmakoterapię. W 2010r. wykonano u niej zabieg odnerwienia metodą ablacji RF obu tętnic nerkowych. Obecnie ubezpieczona oczekuje na kolejne zabiegowe leczenie nadciśnienia tętniczego (za pomocą aparatu FOX Control) za około 6 miesięcy. W opisie badania biegły kardiolog odnotował, że pomimo stosowanego leczenia w dalszym ciągu wartości ciśnienia tętniczego są nieuregulowane i w czasie badania wartość ciśnienia wynosiła – 200/120 mm Hg. W tych okolicznościach stan układu krążenia powoduje u ubezpieczonej okresową częściową niezdolność do pracy, która trwa od 15 lutego 2013r. (data druku N9 ZUS) do 31 marca 2014r. i jest to realny czas poprawy klinicznej (opinia biegłego kardiologa, ortopedy i neurologa k.8-9 akt sprawy).

Ubezpieczona ma wykształcenie zasadnicze zawodowe w zawodzie krawiec. W okresie od 7 listopada 1979r. do 13 sierpnia 2008r. była zatrudniona w (...) SA Zakładach (...) w K. na stanowisku operatora urządzeń linii obróbki drobiu. Stosunek pracy został rozwiązany przez pracodawcę bez zachowania okresu wypowiedzenia na podstawie art.53§1 pkt 1b kp (świadectwo pracy k.65 akt rentowych za wnioskiem z 25 lipca 2008r.). Po ustaniu prawa do renty z dniem 30 listopada 2010r. - po prawomocnym oddaleniu odwołania ubezpieczonej od decyzji z 10 stycznia 2011r. odmawiającej ubezpieczonej prawa do renty od 1 grudnia 2010r. (vide: pierwszy akapit ustaleń faktycznych) ubezpieczona ponownie podjęła zatrudnienie u w/w pracodawcy na podstawie umowy o pracę na czas określony zawartej na okres od 1 czerwca 2012r. do 31 grudnia 2013r. na stanowisku robotnika pomocniczego (umowa o pracę na czas określony z 1 czerwca 2012r. k.7 akt rentowych za wnioskiem z 15 lutego 2013r.).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej M. C. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia w pierwszej kolejności, czy ubezpieczona jest częściowo lub całkowicie niezdolna do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych kardiologa, ortopedy i neurologa dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy w okresie od 15 lutego 2013r. do 31 marca 2014r., przy czym niezdolność tę sprowadza stan układu krążenia ubezpieczonej ,tj. ciężkie nadciśnienie tętnicze, które mimo długoletniego leczenia farmakologicznego oraz za pomocą zabiegu odnerwienia metodą ablacji RF obu tętnic nerkowych pozostaje nieuregulowane i powoduje wysokie wartości ciśnienia.

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu medycyny uprawnionych do oceny stanu zdrowia ubezpieczonej zważywszy na rozpoznane u niej schorzenie, a ponadto opinia ta poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego kardiologa, gdyż zarzuty do powyższej opinii sformułowane przez członka komisji lekarskiej ZUS (piśmie z 18 lutego 2014r. k.17 akt sprawy) stanowią jedynie polemikę z ustaleniami biegłego opierającą się na odmiennej ocenie przez organ rentowy stanu zdrowia ubezpieczonej w zakresie układu krążenia. Twierdzenie organu rentowego, że biegły kardiolog nie przedstawia istotnych odchyleń od stanu prawidłowego powodujących znacznego stopnia ograniczenie sprawności, a tym samym niezdolność ubezpieczonej do pracy jest nieuzasadnione. Jak wskazano wyżej biegły kardiolog podkreślił, że mimo wieloletniego leczenia ciśnienie tętnicze jest nieuregulowane i jego wartości są wysokie (w czasie badania przez biegłego ciśnienie osiągnęło wartość 200/120 mm Hg). W 2010r. (w styczniu) ubezpieczona przeszła zabieg odnerwienia metodą ablacji RF obu tętnic nerkowych, ale od tego zabiegu upłynął już pewien okres czasu i obecnie ubezpieczona oczekuje na kolejne zabiegowe leczenie nadciśnienia tętniczego (za pomocą aparatu FOX Control). Okoliczności te powodują w ocenie biegłego częściową niezdolność ubezpieczonej do pracy zawodowej fizycznej w okresie od 15 lutego 2013r. do 31 marca 2014r. Według biegłego wskazany okresem jest realnym czasem na uzyskanie poprawy klinicznej.

Z ustaleń Sądu wynika ponadto, że ubezpieczona spełnia pozostałe przesłanki do nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy ,tj. stwierdzona u niej częściowa niezdolność do pracy powstała w okresie ubezpieczenia (zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę na czas określony z 1 czerwca 2012r.) i legitymuje się ona 5-letnim okresem ubezpieczenia w 10-leciu przed powstaniem niezdolności do pracy ,tj. w okresie od 15 lutego 2003r. do 15 lutego 2013r. (vide: ustalenia faktyczne odnośnie zatrudnienia ubezpieczonej).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 15 lutego 2013r. do 31 marca 2014r.