Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2020r.

Sąd Okręgowy w Toruniu, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Andrzej Westphal

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Chudzińska

po rozpoznaniu w dniu: 28 września 2020r .

na rozprawie

sprawy z powództwa: P. M.

przeciwko: Osiedlu (...) ul. (...) , ul. (...) w T.

o uchylenie uchwały

I . uchyla uchwałę numer (...) z dnia 3 grudnia 2018r. pozwanej Osiedla (...) ul. (...), ul. (...) w T. ,

II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda P. M. kwotę 3.170,65 zł ( trzy tysiące sto siedemdziesiąt 65/100 ) z tytułu zwrotu kosztów procesu .

Sygn. akt I C 924/19

UZASADNIENIE

Powód P. M. wniósł pozew przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Osiedle (...) ul. (...) , ul. (...) w T. . Domagał się uchylenia uchwały nr 6/2018 z dnia 3 grudnia 2018r. podjętej w drodze indywidulanego zbierania głosów .

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa – k. 78 – 81 .

Sąd ustalił, co następuje :

Wspólnota Mieszkaniowa Osiedle (...) przy ul. (...) i ul. (...) w T. podjęła uchwałę nr 6/2018 z dnia 3 grudnia 2018r. w sprawie wyrażenia zgody na zmianę organizacji ruchu poprzez wyznaczenie miejsca dostaw na nieruchomości wspólnej . W treści tej uchwały postanowiono:

1.  Współwłaściciele nieruchomości znajdującej się w T. przy ul. (...) i ul. (...) wyrażają zgodę na zmianę organizacji ruchu poprzez wyznaczenie miejsca dostaw na nieruchomości wspólnej . Dokładną lokalizację miejsca dostaw przedstawia załącznik nr 1 do niniejszej uchwały .

2.  Wyznaczone miejsce będzie przeznaczone dla dostaw do sklepu (...) w lokalu położonym przy ul. (...) , stanowiącym własność K. B. , R. B. , M. B. , dla pojazdów (...) w celu odbioru odpadów, a także dla kurierów oraz dostaw mebli , sprzętu itp. dla mieszkańców Wspólnoty Mieszkaniowej .

3.  Korzystanie z wyznaczonego miejsca dostaw będzie możliwe wyłącznie w godzinach 6.00 – 21.00 , przy czym postój w wyznaczonym miejscu będzie możliwy maksymalnie przez 15 minut.

4.  Współwłaściciele nieruchomości znajdującej się w T. przy ul. (...) i ul. (...) upoważniają zarządcę nieruchomości Przedsiębiorstwo (...) spółka z o.o. do złożenia w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej oświadczenia o wyrażeniu zgody na zmianę organizacji ruchu poprzez wyznaczenie miejsca dostaw na nieruchomości wspólnej oraz złożenie stosownego wniosku do Wydziału Gospodarki Komunalnej.

5.  Wszelkie koszty związane ze zmianą organizacji ruchu ( tj. wyznaczenia koperty , ustawienia odpowiednich znaków ) poprzez wyznaczenie miejsca dostaw na nieruchomości wspólnej zobowiązuje się ponieść Spółka (...) Sp. z o.o.

6.  Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia .

Załącznikiem do uchwały był plan na którym zaznaczono lokalizację miejsca dostaw.

dowód : uchwała k. 8 , załącznik k. 9 ,

W dniu 19 maja 2020r. pozwana Wspólnota podjęła uchwałę numer (...) w sprawie wyrażenia zgody na zmianę organizacji ruchu poprzez wyznaczenie miejsca dostaw na nieruchomości wspólnej . Uchwała ta stanowi , między innymi, że:

§ 1 . właściciele lokali stanowiących Wspólnotę Mieszkaniową ul. (...) i ul. (...) w T. w wyniku głosowania w drodze indywidulanego zbierania głosów wyrażają zgodę na wyznaczenie miejsca parkingowego dla samochodów innych niż samochody osobowe na nieruchomości wspólnej zgodnie z załącznikiem nr 1 do uchwały .

§ 2. wyznaczone miejsce postojowe , o którym mowa w § 1 będzie przeznaczone dla pojazdów Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) w celu odbioru odpadów z lokali stanowiących Wspólnotę Mieszkaniową ul. (...) i ul. (...) w T. , dla samochodów przedsiębiorstw przewozowo-transportowych świadczących usługi związane z dostawą i odbiorem sprzętu wielkogabarytowego jak meble , czy sprzęt AGD , przedsiębiorstw kurierskich i dostaw dla lokalu niemieszkalnego przy ul. (...), w którym znajduje się obecnie sklep (...) , tj. dla samochodów innych niż samochody osobowe świadczące usługi na rzecz ogółu właścicieli lokali stanowiących Wspólnotę Mieszkaniową ul. (...) i ul. (...) w T..

Załącznikiem do uchwały był plan na którym zaznaczono lokalizację miejsca dostaw.

dowód : uchwała k. 258 – 258 v , załącznik k. 259 ,

Sąd zważył , co następuje :

Zgodnie z art. 25 ust 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz. U. nr 85 , poz. 388 ze zmianami ) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeżeli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy.

W toku postępowania pozwana Wspólnota wydała kolejną uchwałę dotyczącą tego samego zagadnienia . Nie ulega to żadnej wątpliwości , gdy dokona się analizy obu aktów prawnych . Chodzi w nich bowiem o wydzielenie miejsca postoju dla pojazdów inne niż osobowe w celu dostaw do sklepu lub na potrzeby mieszkańców ( np. dla dostaw mebli ) oraz odbioru odpadów . Różnica między obu uchwałami polega na odmiennej lokalizacji tego miejsca .

Okoliczność ,że została podjęta uchwała nr 4/2020 była niesporna . Wprawdzie na rozprawie w dniu 17 września 2020r. powód oświadczył ,że nic nie wie o głosowaniu i nie dostał żadnego projektu uchwały ( k. 256 v ) , ale na kolejnym posiedzeniu już nie zgłaszał tego zarzutu.

Strona pozwana stała na stanowisku ,że z samego faktu podjęcia uchwały nr 4/2020 wynika skutek polegający na tym ,że poprzednia uchwała – (...) przestała obowiązywać – uległa ona automatycznemu uchyleniu ( k. 256 – 256 v) Powód uważał natomiast ,że w takiej sytuacji sąd powinien umorzyć postępowanie , gdyż nie ma przedmiotu zaskarżenia , czyli uchwały nr 6/2018 (k. 256 v ) . Na rozprawie w dniu 28 września 2020r. wnosił jednak o jej uchylenie , gdyż w uchwale nr 4/2020 brak jest do niej odniesienia ( k. 265 ) .

Zdaniem sądu , art.25 ust.1 ustawy o własności lokali nie określa z jakim roszczeniem można wystąpić na jego podstawie . Powszechnie przyjmuje się ,że dotyczy ono uchylenia uchwały . Jest to słuszny pogląd . Nasuwa się tu bowiem analogia z art. 42 § 4 ustawy z dnia 16 września 1982r. prawo spółdzielcze (Dz. U nr 30, poz. 210 ze zmianami ) , który dotyczy także spółdzielni mieszkaniowych (...) ten stanowi ,że każdy członek spółdzielni lub zarząd może wytoczyć powództwo o uchylenie uchwały. Dopuszczalne jest tu stosowanie analogii , gdyż w obu przypadkach chodzi o wspólnotę osób korzystających z lokali mieszkalnych oraz użytkowych i podejmowanie związanych z tym uchwał odnoszących się do ogółu osób . Możliwość podejmowania na gruncie prawa spółdzielczego uchwał odnoszących się do indywidulanych osób ( np. w kwestii utraty członkostwa ) nie ma znaczenie w niniejszej sprawie . Odmienne są natomiast tytuły prawne do korzystania z lokalu : własność i spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego . Nie ma to jednak znaczenia dla sformułowania wniosku , że udział w obu formach wspólnego zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, stawia członków tych ciał kolegialnych w analogicznej sytuacji, gdy chodzi o podważanie uchwał – mają możliwość ich zaskarżania i domagania się ich uchylenia. Posługiwanie się w stosunku do uchwał pojęciem „uchylenia” powinno więc wyznaczać standard postępowania , nie tylko organów kolegialnych spółdzielni mieszkaniowej , ale także wspólnoty mieszkaniowej.

Ani prawo spółdzielcze , ani ustawa o własności lokali nie zawiera pojęcia „wygaśnięcie uchwały” , czy „automatyczne uchylenie” na skutek podjęcia nowej uchwały dotyczącej tej samej kwestii co poprzednia . Uchylenie przez wspólnotę mieszkaniową poprzedniej uchwały musi mieć miejsce , gdy podejmuje ona nową uchwałę dotyczącą tej samej materii . Trzeba bowiem posługiwać się w drodze analogii instytucjami prawnymi funkcjonującymi w ustawodawstwie .

Argument ten wynika także z zasady pewności obrotu prawnego . Dla każdej osoby , która nie jest prawnikiem , musi być bowiem jednoznacznie zrozumiałe , która uchwała obowiązuje . W niniejszej sprawie taka hipotetyczna osoba na podstawie treści obu uchwał nie mogłaby zrozumieć , która z nich jest obecnie wiążąca . Prawo wspólnoty mieszkaniowej jest tworzone właśnie dla jej członków i musi być dla nich zrozumiałe oraz nie budzące wątpliwości interpretacyjnych .

Reasumując , uchwała nr 4/2020 powinna zawierać w swej treści wyraźne stwierdzenie , że uchyla uchwałę nr 6/2018. Skoro nie było takiego zapisu, to sąd musiał o tym orzec w wyroku.

Wobec zakończenia sprawy ze wskazanych powyżej przyczyn zbędne było przeprowadzanie dowodów z zeznań świadka A. M. , przesłuchania stron , oględzin oraz przesłuchania biegłego . Sąd pominął te dowody jako nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy – k. 265 ( art. 235 ² § 1 pkt 2 k.p.c. )

W niniejszej sprawie przedmiotem analizy była uchwała nr 6/2018 . Powód domagał się jej uchylenia ,czyli dążył do osiągnięcia skutku w postaci utarty mocy obowiązującej tej uchwały . Skutek ten został osiągnięty , ale w związku z działaniami pozwanej podjętymi w toku procesu – podjęciem nowej uchwały w tej samej kwestii . Dla ustalenia zasad ponoszenia kosztów procesu należy stwierdzić ,że pozwany jest stroną przegrywająca sprawę i jest zobowiązany do ich zwrotu powodowi . Art. 98 § 1 k.p.c. stanowi bowiem ,że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu ) .

Powód był zmuszony wytoczyć powództwo i ponieść związane z tym koszty . Jego wcześniejsze interwencje, w których kwestionował uchwałę nr 6/2108 , nie odniosły zamierzonego przez niego skutku , w postaci jej uchylenia. Powodowi pozostała tylko droga sądowa . Skoro sam pozwany w toku procesu faktycznie „zrezygnował” z tej uchwały i podjął nową , to przyznał rację powodowi ,że należy ją wyeliminować z obrotu prawnego . Należy podkreślić, że nastąpiło to po sporządzeniu opinii przez biegłego , który stwierdził ,że lokalizacja miejsca dostaw – miejsca parkingowego - wynikająca z uchwały nr 6/2018 była sprzeczna z prawem ( opinia k. 211 – 224 ) . Pozwana nie miała żadnych uwag do opinii , pytań do biegłego . Oznacza to ,że nie kwestionowała tej opinii i pod jej wpływem postanowiła podjąć nową uchwałę. Powód na skutek swojej inicjatywy dowodowej osiągnął więc cel dla którego zainicjował ten proces. To powód złożył bowiem wniosek o opinię biegłego ( k. 5 ) . Z tych przyczyn pozwaną należy ocenić jako stronę przegrywającą sprawę.

Na koszty zasądzone na rzecz powoda składały się : opłata od pozwu – 200,00 zł , koszty sporządzenia opinii – 793,65 zł , opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17,00 zł oraz kwota 2.160,00 zł z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika . Powód wykazał przedłożonymi do akta paragonami ,że w takiej kwocie poniósł koszty adwokackie ( k. 251 ) . Należy mu się zwrot faktycznie poniesionych kosztów i dlatego sąd je zasądził . Wynagrodzenie adwokackie mieści się w stawce przewidzianej dla tego typu sprawy - § 8 ust. 1 pkt 1 oraz § 15 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz. U. poz. 1800 ze zmianami). Łącznie zasądzono więc 3.170,65 zł.