Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. II K 236/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewelina Wolny

Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Artura Choroszewskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 29 lipca, 01 września i 22 września 2020 r.

sprawy

1.  R. M.

syna R. i K. z domu O., ur. (...) w S.

2.  D. K.

syna A. i T. z domu O., ur. (...) w S.

oskarżonych o to, że:

I.  w dniu 9 kwietnia 2020 r. w S., woj. (...), na terenie warsztatu samochodowego przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, usiłowali dokonać rozboju na Z. D. (1) w ten sposób, że żądając wydania papierosów grozili mu pobiciem, po czym przewrócili pokrzywdzonego na ziemię, a następnie uderzali pięściami i kopali nogami po całym ciele, po czym R. M. przeszukał mu kieszenie, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, z uwagi na brak przedmiotów będących w ich zainteresowaniu, wskutek czego Z. D. (1) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy z obrzękiem i krwiakiem okolicy oka lewego, otarć naskórka na owłosionej skórze głowy po stronie prawej oraz ogólnego potłuczenia, przy czym obaj oskarżeni zarzucanego im czynu dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazany za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  w dniu 9 kwietnia 2020 r. w S., woj. (...), na terenie warsztatu samochodowego przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu wywarcia wpływ na Z. D. (1) jako bezpośredniego świadka i pokrzywdzonego oraz zmuszenia go do rezygnacji ze złożenia zawiadomienia w Komendzie Powiatowej Policji w S. o przestępstwie usiłowania dokonania rozboju na jego szkodę, grozili Z. D. (1) zniszczeniem mienia w postaci spalenia warsztatu samochodowego, przy czym groźba ta wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona

tj. o czyn z art. 245 kk

I.  oskarżonego R. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to:

- za czyn z pkt I z mocy art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, opierając wymiar kary o art. 14 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk skazuje go na karę 2 (dwóch) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn z pkt II z mocy art. 245 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce orzeczonych kar jednostkowych wymierza oskarżonemu R. M. karę łączną 3 (trzech) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza oskarżonemu R. M. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od godz. 21.20 w dniu 09 kwietnia 2020r. do dnia 22 września 2020r., ,

IV.  oskarżonego D. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to:

- za czyn z pkt I z mocy art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, opierając wymiar kary o art. 14 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk skazuje go na karę 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn z pkt II z mocy art. 245 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

V.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce orzeczonych kar jednostkowych wymierza oskarżonemu D. K. karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

VI.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonych w całości od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa,

VII.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. H. F. wynagrodzenie za obronę oskarżonego D. K. z urzędu w kwocie 588 (pięćset osiemdziesiąt osiem) zł i kwotę 135,24 (sto trzydzieści pięć 24/100) zł tytułem podatku VAT

+

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K236/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

R. M.

D. K.

Oskarżeni o to, że:

I. w dniu 9 kwietnia 2020 r. w S., woj. (...), na terenie warsztatu samochodowego przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, usiłowali dokonać rozboju na Z. D. (1) w ten sposób, że żądając wydania papierosów grozili mu pobiciem, po czym przewrócili pokrzywdzonego na ziemię, a następnie uderzali pięściami i kopali nogami po całym ciele, po czym R. M. przeszukał mu kieszenie, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, z uwagi na brak przedmiotów będących w ich zainteresowaniu, wskutek czego Z. D. (1) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy z obrzękiem i krwiakiem okolicy oka lewego, otarć naskórka na owłosionej skórze głowy po stronie prawej oraz ogólnego potłuczenia, przy czym obaj oskarżeni zarzucanego im czynu dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazany za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.w dniu 9 kwietnia 2020 r. w S., woj. (...), na terenie warsztatu samochodowego przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu wywarcia wpływ na Z. D. (1) jako bezpośredniego świadka i pokrzywdzonego oraz zmuszenia go do rezygnacji ze złożenia zawiadomienia w Komendzie Powiatowej Policji w S. o przestępstwie usiłowania dokonania rozboju na jego szkodę, grozili Z. D. (1) zniszczeniem mienia w postaci spalenia warsztatu samochodowego, przy czym groźba ta wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona

tj. o czyn z art. 245 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Do czynu I

1.  Pokrzywdzony, pięćdziesięciopięcioletni Z. D. (1) w budynku przy ul. (...) w S. prowadził warsztat samochodowy, sprzedawał tam ponadto własnoręcznie skręcane i pakowane papierosy, w cenie po 5 złotych za paczkę. O powyższym procederze wiedzieli zamieszkujący w pobliskim domu wielorodzinnym na ul. (...), czasowo u niego pomieszkujący, nie posiadający stałego miejsca pobytu oskarżony R. M. oraz jego sąsiad, oskarżony D. K., wcześniej z różną częstotliwością nabywali produkowane przez pokrzywdzonego wyroby tytoniowe.

2.  W dniu 09 kwietnia 2020r. obaj oskarżeni spożywali alkohol w towarzystwie (...) w jego mieszkaniu, każdy z nich wypił po około 3-4 piwa. Po stwierdzeniu braku papierosów około godziny 15.00 oskarżeni postanowili udać się w celu ich zakupienia do warsztatu Z. D. (1).

3.  Jako pierwszy do warsztatu na ul. (...) wszedł R. M.. Chcąc kupić paczkę papierosów, okazał pokrzywdzonemu trzymane w dłoni liczne monety o niskich nominałach. Z. D. (1) nie przeliczając pieniędzy oświadczył, iż wartość bilonu jest niższa niż 5 złotych, odmówił ich przyjęcia i sprzedaży papierosów. R. M. pomimo żądania pokrzywdzonego nie opuścił posesji i próbował przekonać Z. D. (1) do wydania wyrobów tytoniowych. Po chwili dołączył do niego drugi z oskarżonych, oczekujący za bramą posesji, obaj zaczęli reagować agresywnie na słowa pokrzywdzonego, domagając się wydania im papierosów i grożąc Z. D. (1) pobiciem. Po popchnięciu przez R. M. pokrzywdzony przewrócił się na ziemię, w tym czasie D. K. rzucił w niego trzymaną w dłoni puszką piwa O. Mocne. Następnie obaj oskarżeni uderzali pięściami i kopali leżącego Z. D. (1), domagając się papierosów, R. M. przeszukał nadto kieszenie spodni pokrzywdzonego, jednakże bezskutecznie, był także nakłaniany przez D. K. do przeszukania biura, lecz ostatecznie tego nie uczynił.

4.  Dobiegające z warsztatu samochodowego odgłosy i wołanie pomocy przez znanego im Z. D. (1) zaalarmowały bowiem pracowników znajdującego się naprzeciwko przedsiębiorstwa, M. K. i B. Z. (1), którzy przybiegli na miejsce i zauważyli podnoszącego się z ziemi pokrzywdzonego oraz stojących nad nim, nieznanych im uprzednio oskarżonych. W ich obecności R. M. i D. K. nadal domagali się od Z. D. (1) wydania im papierosów, używając sformułowania „dawaj fajki”, kierowali po adresem pokrzywdzonego wulgarne groźby pozbawienia życia jak na k. 57v, a gdy wymieniony podniósł się, ponownie go przewrócili i uderzali pięściami w brzuch. M. K. i B. Z. (2) usiłowali oddzielić Z. D. (1) od atakujących go oskarżonych, stając między nimi, nawoływali napastników do uspokojenia się. Pokrzywdzony cały czas powtarzał, że nic im nie da i zgodnie z sugestią M. K. oświadczył, że zaraz zadzwoni na Policję.

Do czynu II

5.  Po usłyszeniu powyższej zapowiedzi zawiadomienia organów ścigania przez pokrzywdzonego obaj oskarżeni kilkakrotnie zagrozili, iż w przypadku zgłoszenia zdarzenia na Policję spalą mu warsztat, w tym oddalając się już z miejsca zdarzenia. Z. D. (1) obawiając się powyższych gróźb nie zawiadomił Policji.

Do czynu I

6.  Na skutek użytej przez oskarżonych przemocy Z. D. (1) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy z obrzękiem i krwiakiem okolicy oka lewego, otarć naskórka na owłosionej skórze głowy po stronie prawej oraz ogólnych potłuczeń, które naruszyły czynności narządów jego ciała i spowodowały rozstrój zdrowia na okres poniżej 7 dni.

Do czynów ad. I i II

7.  R. M. został poddany badaniu przez biegłych lekarzy psychiatrów, którzy nie rozpoznali u niego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, stwierdzając występowanie osobowości dyssocjalnej i zespołu uzależnienia spowodowanego używaniem alkoholu. Ocenili, iż tempore criminis oskarżony miał zachowaną zdolność do rozpoznania swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem.

8.  R. M. był uprzednio szesnastokrotnie karany za przestępstwa, w tym przeciwko mieniu i z użyciem przemocy. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 06 marca 2018r. w sprawie II K 573/17 został skazany za czyn z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 11 kwietnia do 07 listopada 2018r.

9.  D. K. był uprzednio siedmiokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu i z użyciem przemocy. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 17 maja 2018r. w sprawie II K 628/17 został skazany za czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 13 lipca 2018r. do 09 maja 2019r.

Ad. 1

- wyjaśnienia R. M. od słów „faktycznie w dniu” do słów „dać nam papierosów” i od słów „pomieszkuję” do słów „gdzie popadnie”

od słów „ja się dowiedziałem” do słów „papierosy” i od słów „ja wcześniej” do słów „nie chodziłem”

- wyjaśnienia D. K. od słów „wcześniej kupowałem” do słów (...)

- zeznania T. S. do słów „u mnie mieszka”, od słów „ja chodziłem” do słów „mojej postury”

- zeznania Z. D. (1) do słów „paczuszkę papierosów”

Ad. 2

- wyjaśnienia R. M. od słów „tego dnia” do słów „w drobnych monetach”, od słów „nie wypiliśmy więcej do słów „4 piwa”

- wyjaśnienia D. K. od słów „my piliśmy” do słów „przejdzie się ze mną”

Ad. 3

- wyjaśnienia R. M. od słów „poszliśmy do słów „w drobnych monetach”

- wyjaśnienia D. K. od słów „miałem w ręku” do słów „tym piwem” i od słów „kłóciłem” do słów „nie chce sprzedać”

- zeznania Z. D. (1) od słów „w dniu dzisiejszym” do słów „nie zabrał” i od słów "chcę dodać” do słów „wszedł M.

- zeznania Z. D. (1)

- zeznania Z. D. (1) od słów „miał 4,50” do słów „kuleje”

- tablice poglądowe

- protokół oględzin miejsca z dokumentacją fotograficzną

Ad. 4

- zeznania Z. D. (1) od słów „w pewnym momencie” do słów „po Policję”

od słów „krzyknąłem” do słów „za paczkę”

- zeznania M. K. do słów „po Policję” i od słów „Z. miał otarcia” do słów „im nie da”

od słów „my wcześniej” do słów „zatrzymania pięści”

- zeznania B. Z. (1)

Ad. 5

- wyjaśnienia R. M. od słów „może usłyszałem” do słów „spalenie chodziło”

- zeznania Z. D. (1) od słów „wtedy ci mężczyźni” do słów „mnie spalą” i od słów „nie zgłaszałem” do słów „bo się boję”

od słów „nie przypominam” do słów „spalą warsztat”

- zeznania M. K. od słów „oni wielokrotnie” do słów „jego warsztat”

Od słów „ja słyszałem” do słów „czy dwie”

Ad. 6

- protokół oględzin pokrzywdzonego z dokumentacją fotograficzną

- opinia biegłego z zakresu medycyny

Ad. 7

- opinia psychiatryczna

Ad. 8

- karta karna

- odpisy wyroków

- dokumentacja dotycząca osadzenia

Ad. 9

- karta karna

- odpisy wyroków

- dokumentacja dotycząca osadzenia

k. 61

k. 93,

k. 247v

k. 248

k. 286v - 287

k. 248v

Ad. 2

k. 247v

k. 247v - 248

Ad. 3

k. 247v

k. 248

k. 8-9

k. 10v – 11 i 53v – 54

k. 248v – 249

k. 12 i 55

k. 18 – 22

Ad. 4

k. 8-9

k. 248v

k.57v

k. 274v – 274v

k. 286 – 286v

Ad. 5

k. 100

k. 8-9

k. 249

k. 53v

k. 274v

Ad. 6

k. 13 – 17

k. 116

Ad. 7

k. 139 – 142

Ad. 8

k. 64 – 68

k. 69 – 79

k. 82 – 90

Ad. 9

k. 153 – 154

k. 107, 176

k. 157 - 166

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

R. M.

D. K.

Oskarżeni o to, że:

I. w dniu 9 kwietnia 2020 r. w S., woj. (...), na terenie warsztatu samochodowego przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, usiłowali dokonać rozboju na Z. D. (1) w ten sposób, że żądając wydania papierosów grozili mu pobiciem, po czym przewrócili pokrzywdzonego na ziemię, a następnie uderzali pięściami i kopali nogami po całym ciele, po czym R. M. przeszukał mu kieszenie, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, z uwagi na brak przedmiotów będących w ich zainteresowaniu, wskutek czego Z. D. (1) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy z obrzękiem i krwiakiem okolicy oka lewego, otarć naskórka na owłosionej skórze głowy po stronie prawej oraz ogólnego potłuczenia, przy czym obaj oskarżeni zarzucanego im czynu dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazany za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.w dniu 9 kwietnia 2020 r. w S., woj. (...), na terenie warsztatu samochodowego przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w celu wywarcia wpływ na Z. D. (1) jako bezpośredniego świadka i pokrzywdzonego oraz zmuszenia go do rezygnacji ze złożenia zawiadomienia w Komendzie Powiatowej Policji w S. o przestępstwie usiłowania dokonania rozboju na jego szkodę, grozili Z. D. (1) zniszczeniem mienia w postaci spalenia warsztatu samochodowego, przy czym groźba ta wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona

tj. o czyn z art. 245 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Jako pierwszy na teren warsztatu wszedł D. K.. Po odmowie przyjęcia przez niego trzymanych przez oskarżonego drobnych monet w kwocie około 6,50 zł zaczął się z nim kłócić i rzucił w niego puszką po piwie. Został wówczas zaatakowany przez Z. D. (1), który przewrócił go na ziemię i obaj zaczęli się wzajemnie szamotać, po czym oskarżony zawołał pomocy. Z uwagi na ówczesny stan zdrowia – po doznanym w marcu 2020 roku urazie nogi D. K. nie był w stanie bić ani kopać pokrzywdzonego.

2.  R. M. oczekiwał na zewnątrz, wszedł do środka dopiero po usłyszeniu wołania współoskarżonego „R. ratuj”. Złapał za barki leżącego na D. K. pokrzywdzonego i zdjął go ze współoskarżonego. Usiłował także kopnąć Z. D. (1), gdy ten chciał się podnieść, pokrzywdzony złapał go za nogę i ponownie się przewrócił. Następnie obaj oskarżeni wstali i wyszli.

3.  R. M. nie przeszukiwał kieszeni Z. D. (1).

4.  Oskarżeni nie grozili spaleniem warsztatu pokrzywdzonego.

5.  W warsztacie na ul. (...) i w jego pobliżu poza oskarżonymi i pokrzywdzonym nie było żadnych osób postronnych.

6.  Dzień po zdarzeniu Z. D. (1) nie posiadał widocznych obrażeń ciała

Ad. 1

- wyjaśnienia R. M. od słów „w pewnym momencie” do słów „bić D.

Od słów „ja stałem” do słów „mu pomóc”

- wyjaśnienia D. K. od słów „uzbieraliśmy drobne” do słów „pomógł”, od słów „ja byłem na konsultacji” do słów „bandażem” i od słów „ja miałem” do słów „kulałem”

Ad. 2

- wyjaśnienia R. M. od słów „w tym czasie D.” do słów „poszliśmy stamtąd”

od słów „ja stałem” do słów „wyszedłem pierwszy”

od słów „ja powiedziałem” do słów „wyszliśmy”

- wyjaśnienia D. K. od słów „R. podbiegł” do słów „nie chce sprzedać”

Ad. 3

- wyjaśnienia R. M. od słów „nie było sytuacji” do słów „spodni Z.

„nie jest możliwe” do słów „wyjął”

Ad. 4

- wyjaśnienia R. M. od słów „nie było też sytuacji” do słów „nie groziłem”

od słów „ja nie mówiłem” do słów „o spaleniu”

Ad. 5

- wyjaśnienia R. M. od słów „nikt nie przyszedł” do słów „samochodowy”

od słów „po prawej stronie” do słów „za daleko”

- wyjaśnienia D. K. od słów „nie było żadnych” do słów „opuścić warsztat”

Ad. 6

- zeznania T. S.

Ad. 1

k. 61

k. 100

k. 247v -248

Ad. 2

k. 61 i k. 93

k. 100

k. 247v

k. 248

Ad. 3

k. 63

k. 247v

Ad. 4

k. 61

k. 100v

Ad. 5

k. 100v

k. 247v

k. 248

Ad. 6

k. 286v

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. 1

Ad. 2

Ad. 3 i 4

Ad. 5

Ad. 6

Ad. 7

Ad. 8 i 9

wyjaśnienia R. M.,

D. K.,

zeznania T. S.

wyjaśnienia R. M.,

wyjaśnienia D. K.

- zeznania Z. D. (1)

- zeznania Z. D. (2)

- zeznania M. K.

- zeznania B. Z. (1)

- zeznania Z. D. (1)

- zeznania M. K.

- opinia biegłego z zakresu medycyny

- opinia psychiatryczna

- karty karne oskarżonych, odpisy wyroków i dane dotyczące ich osadzenia

- w części dotyczącej prowadzonej przez pokrzywdzonego działalności w zakresie nielegalnego handlu własnoręcznie produkowanymi papierosami na terenie warsztatu samochodowego przy ul. (...) tworzą spójną, wzajemnie uzupełniającą się całość, fakt ten – jakkolwiek w sposób wymijający i unikający sugestii prowadzenia stałej sprzedaży wyrobów tytoniowych – potwierdził sam Z. D. (1) na rozprawie głównej (vide k. 248v – 249), podając nawet tę samą cenę detaliczną za paczkę

- zasługują na wiarę odnośnie udania się oskarżonych do warsztatu pokrzywdzonego z zamiarem zakupu produkowanych przez niego papierosów – wskazuje na to podnoszona zarówno przez obu oskarżonych, jak samego Z. D. (1), okoliczność posiadania przez nich i okazania potencjalnemu sprzedawcy gotówki w monetach o drobnych nominałach; na uwagę zasługuje także stanowcze i konsekwentne podnoszenie przez pokrzywdzonego, iż powodem odmowy zawarcia z oskarżonymi transakcji i wyproszenia ich z posesji była zbyt mała – w ocenie Z. D. (1) – oszacowana przez niego wyłącznie wzrokowo , ilość pieniędzy, niższa o 50 gr od ceny zakupu,

- zostały uznane za w pełni wiarygodne w zakresie relacjonującym przedmiotowe zdarzenie od momentu odmowy sprzedaży sprzedania papierosów oskarżonym i żądania opuszczenia przez nich warsztatu, prezentują bowiem w sposób spójny, szczegółowy i konsekwentny przyczyny i przebieg zajścia, z uwzględnieniem podziału ról obu napastników i charakterystycznych działań każdego z nich, rozpoznanych następnie w stopniu kategorycznym na okazanych tablicach poglądowych (vide k. 12 i 55); przedstawione przez pokrzywdzonego okoliczności zajścia, rodzaj użytej wobec niego przemocy i charakter doznanych w wyniku działania oskarżonych obrażeń znajduje ponadto odzwierciedlenie w nie podważonych w toku postępowaniach dokumentach: protokole oględzin pokrzywdzonego z dokumentacją fotograficzną (k. 13 – 17), protokole oględzin miejsca z dokumentacją fotograficzną (k. 18 – 22), opinii biegłego z zakresu medycyny (k. 116)

- zaprezentowany przez Z. D. (1) przebieg zdarzenia został nadto potwierdzony przez obiektywnych, obcych dla stron, przypadkowych świadków ostatniego etapu niniejszego zajścia – M. K. i B. Z. (2); przekazali oni swe naoczne spostrzeżenia w sposób tworzący wzajemnie uzupełniającą się całość – przy czym relacja drugiego z wymienionych, jako złożona po upływie niemal sześciu miesięcy od dnia zdarzenia, jest znacznie bardziej ogólnikowa – a zarazem zbieżny z pozostałym materiałem dowodowym – zeznaniami Z. D. (1) i wskazaną wyżej dokumentacją; jako osoby nie mające żadnego powodu, by zeznawać nieprawdziwie na niekorzyść nieznanych im oskarżonych, nie pozostając przy tym w czasie zajścia – w przeciwieństwie do R. M. i D. K. - pod zniekształcającym postrzeganie i odtwarzanie postrzeżeń działaniem alkoholu, zasługują zdaniem Sądu na przymiot w pełni wiarygodnego źródła dowodowego

- w części odnoszącej się do kierowanych pod adresem pokrzywdzonego gróźb spalenia warsztatu samochodowego uznać je należy za polegające na prawdzie; jakkolwiek obaj świadkowie na rozprawie głównej nie byli w stanie w sposób bezsporny wskazać autora bądź autorów tychże zapowiedzi (vide k. 249 i k. 275), w toku postępowania przygotowawczego zgodnie podnosili wielokrotność artykułowania przedmiotowych gróźb, przytaczanych w sposób niemal jednobrzmiący, przez obu oskarżonych, w tym samym momencie – po deklaracji zawiadomienia Policji przez Z. D. (1); podkreślenia przy tym wymaga, iż obaj oskarżeni przyznali, że tego rodzaju zapowiedzi odnoszące się do „spalenia budy” mogły zostać wygłoszone w czasie zajścia (vide wyjaśnienia R. M. na k. 100 – 100v, D. K. na k. 248)

- dotycząca charakteru obrażeń doznanych przez pokrzywdzonego i mechanizmu ich powstania, wydana w oparciu o analizę przedstawionego materiału dowodowego, z uwzględnieniem wiedzy specjalistycznej i wieloletniego doświadczenia zawodowego biegłego, zasługuje w pełni na podzielenie

- dotycząca stanu zdrowia psychicznego R. M., zdolności rozpoznania przez niego znaczenia zarzucanych mu czynów i pokierowania własnym postępowaniem, jako jasna, pełna, odzwierciedlająca tok wnioskowania biegłych i zawierająca jednoznaczne konkluzje, została przez Sąd podzielona w całości

- jako dokumenty urzędowe, sporządzone poza postępowaniem w niniejszej sprawie, odzwierciedlające uprzednią karalność oskarżonych, stanowią w pełni wiarygodny materiał dowodowy

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. 1 do ad. 3

Ad. 4

Ad. 5

Ad. 6

ad. 4 i ad. 10

- wyjaśnienia R. M.

- wyjaśnienia D. K.

- wyjaśnienia R. M.

- wyjaśnienia D. K.

- wyjaśnienia R. M.

- wyjaśnienia D. K.

- zeznania T. S.

- w zakresie prezentujących przebieg zajścia w sposób sprzeczny z pozostałymi dowodami nie zasługują na wiarę i mogą być potraktowane wyłącznie jako przyjęta przez nich linia obrony;

- nie mogą się ostać zwłaszcza w świetle spójnej i konsekwentnej wersji pokrzywdzonego, opisującego w sposób szczegółowy i kategoryczny zachowanie każdego z oskarżonych i przyjęty przez nich podział ról, z zaznaczeniem, iż to R. M. przyszedł do niego jako pierwszy, on także wykazywał wiekszą agresję i aktywnie poszukiwał żądanych papierosów w kieszeniach pokrzywdzonego, z jednoczesnym zaakcentowaniem, że to po wykroczeniu D. K. doszło do eskalacji zajścia, ten oskarżony miał także inspirować poszukiwanie na terenie warsztatu pokrzywdzonego;

- na podzielenie twierdzeń oskarżonych nie pozwalają także zeznania dwóch obiektywnych, przypadkowych, a zarazem bezpośrednich świadków, M. K. i B. Z. (1), obcych dla obu stron, znających pokrzywdzonego jedynie z racji sąsiedztwa siedzib prowadzonej działalności gospodarczej; na uwagę zasługuje sposób relacjonowania niniejszego zdarzenia przez świadków – wyważony, a zarazem dążący do możliwie dokładnego przekazania poczynionych wówczas spostrzeżeń,

- twierdzenie obu oskarżonych, jakoby to oni zostali zaatakowani bez powodu przez zachowującego się irracjonalnie pokrzywdzonego nie zasługuje na aprobatę także w świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego przeciętnej dorosłej osoby , zwłaszcza z uwagi na znaczną dysproporcję sił pomiędzy Z. D. (3) a dwoma młodszymi od niego o kilkanaście lat, silniejszymi oskarżonymi (vide dokumentacja fotograficzna pokrzywdzonego na k. 15 – 17, dokumentacja fotograficzna R. M. na k. 30 – 41, wyjaśnienia D. K. odnośnie jego wagi i wzrostu na k. 248)

- odnosząc się do argumentacji drugiego z oskarżonych dotyczącej niemożności aktywnego udziału w zajściu w związku z przebytym urazem stawu skokowego (vide k. 249), podkreślić należy, iż poza twierdzeniem D. K. brak jest jakichkolwiek dowodów na doznanie przedmiotowego urazu przez dniem 09 kwietnia 2020r., przedłożona przez niego dokumentacja medyczna obejmuje świadczenia medyczne udzielane oskarżonemu od dnia 06 lipca 2020r. w ambulatorium Zakładu Karnego w B. (vide k. 245 – 246); dodać należy, iż poza ogólnikową wzmianką R. M. na temat trudności z poruszaniem się współoskarżonego, podniesioną dopiero na rozprawie głównej, żadna z przesłuchanych w sprawie osób nie zauważyła widocznych symptomów urazu nogi uniemożliwiających D. K. udział w zajściu,

- w części kwestionującej kierowanie gróźb spalenia warsztatu zamierzającego zawiadomić organy ścigania pokrzywdzonego nie tylko pozostają w sprzeczności z omówionymi uprzednio zeznaniami Z. D. (1) i M. K., tworzących spójną, logiczną całość, lecz są także dotknięte wewnętrznymi i wzajemnymi nieścisłościami, obaj oskarżeni bowiem przyznawali, iż tego rodzaju zapowiedzi padły w trakcie przedmiotowego incydentu, jednakże każdy z nich wykluczał w tym zakresie swoje autorstwo; zaprzeczali także zgodnie, by w ich obecności pokrzywdzony dzwonił lub zamierzał dzwonić na Policję, przy czym ich wyjaśnienia w tym zakresie nie wytrzymują konfrontacji z relacją Z. D. (1) i M. K., a nadto pozbawiają cytowane groźby karalne, padające w momencie wycofywania się oskarżonych z posesji logicznego uzasadnienia

- w zakresie negującym obecność osób trzecich na miejscu zdarzenia nie mogą się ostać z uwagi na omówione uprzednio, uznane za w pełni wiarygodne zeznania M. K. i B. Z. (1), przedstawiających własny udział w zajściu

- sugerującego brak widocznych obrażeń na ciele widzianego nazajutrz po zajściu pokrzywdzonego nie polegają na prawdzie, albowiem do odmiennych konkluzji prowadzi treść protokołu oględzin ciała Z. D. (1) i dokumentacja fotograficzna, sporządzona kilka godzin po zdarzeniu (k. 13 – 17); dodać należy, iż zeznania T. S., nie będącego świadkiem niniejszego zdarzenia, znającego jego przebieg wyłącznie z relacji osoby o nieustalonej tożsamości, wykazują tendencję do przedstawienia pokrzywdzonego w niekorzystnym świetle – poprzez wskazywanie na jego niezgodną z prawem działalność, porywcze usposobienie – i służą wyłącznie próbie zdyskredytowania Z. D. (1) w celu nadania postępowaniu korzystniejszego toku dla utrzymujących ze świadkiem zażyłe relacje koleżeńskie oskarżonych

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

x

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt I

Pkt IV

1.  R. M.

2.  D. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ad. czyn z pkt I

- R. M. i D. K. działali wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, to jest wejścia w posiadanie papierosów produkowanych przez Z. D. (1) po odmowie ich sprzedaży ze strony pokrzywdzonego, posługując się przy tym groźbami karalnymi oraz przemocą w postaci uderzania i kopania pokrzywdzonego, jednakże zamierzonego celu nie osiągnęli, gdyż Z. D. (1) odmówił spełnienia ich żądania, nie miał przy sobie papierosów, przeszukanie kieszeni jego odzieży nie przyniosło pożądanego przez oskarżonych rezultatu; ich działanie wyczerpuje zatem znamiona usiłowania rozboju, stypizowanego w art. 280 § 1 kk,

- obaj oskarżeni działali w warunkach recydywy specjalnej zwykłej, określonej w art. 64 § 1 kk, przed upływem pięciu lat po odbyciu kar pozbawienia wolności orzeczonej za przestępstwa podobne, skierowane przeciwko mieniu: R. M. po wykonaniu w dniu 07 listopada 2018r. kary 7 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w sprawie II K 573/17, D. K. po wykonaniu z dniem 09 maja 2019r. kary 10 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonej w sprawie II K 628/17 za czyn z art. 286 § 1 kk i inne w zw. z art. 64 § 1 kk

Ad. czyn z pkt II

- obaj oskarżeni kierowali pod adresem pokrzywdzonego zapowiedzi spalenia jego warsztatu samochodowego, po jego zapowiedzi zawiadomienia telefonicznie Policji, w ceku zmuszenia Z. D. (1) do odstąpienia od zgłoszenia niniejszego usiłowania rozboju na jego szkodę organom ścigania, przy czym rodzaj wypowiadanych słów, ich powtarzalność, uprzednie użycie przemocy fizycznej, wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę spełnienia tych gróźb i skłoniły go do zaniechania zawiadamiania Policji; opisane zachowanie oskarżonych, nakierowane na wywarcie wpływu na świadka i zarazem pokrzywdzonego w niniejszej sprawie, wyczerpuje znamiona występku z art. 245 kk

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. M.

D. K.

Pkt I

Pkt II

Pkt IV

Pkt V

Czyn z pkt I

Czyn z pkt II

Czyn z pkt I

Czyn z pkt II

Ad. pkt I

- oskarżony działał umyślnie, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w porozumieniu z odpowiadającym w tej samej sprawie D. K., stopień jego winy ocenić należy jako wyższy niż nieznaczny

- za przyjęciem znacznego stopnia społecznej szkodliwości przemawiają następujące okoliczności obciążające: rodzaj użytej przemocy werbalnej i fizycznej, jej nasilenie, powodującej obrażenia ciała Z. D. (1), pobudki działania oskarżonego, zmierzającego do osiągnięcia w opisany w zarzucie sposób do wejścia w posiadanie paczki produkowanych przez pokrzywdzonego papierosów o wartości 5 zł, brak reakcji na próby uspokojenia przez osoby trzecie, działanie pod wpływem spożytego alkoholu, wielokrotna uprzednia karalność, dopuszczenie się niniejszego czynu w warunkach recydywy specjalnej zwykłej,

- po stronie oskarżonego nie sposób dopatrzeć się istotnych okoliczności łagodzących, zaś chęć przeproszenia pokrzywdzonego (vide k. 100v) ma w ocenie Sądu charakter jedynie instrumentalny, służący uniknięciu zastosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego

Ad. pkt II

- oskarżony działał umyślnie, w celu wywarcia wpływu na Z. D. (1) jako świadka i pokrzywdzonego w niniejszym postępowaniu, w porozumieniu z odpowiadającym w tej samej sprawie D. K., stopień jego winy ocenić należy jako wyższy niż nieznaczny

- za przyjęciem znacznego stopnia społecznej szkodliwości przemawiają następujące okoliczności obciążające: kierowanie zapowiedzi spalenia warsztatu samochodowego pokrzywdzonego w sposób powtarzalny, w obecności interweniujących osób postronnych, wielokrotna uprzednia karalność,

- po stronie oskarżonego nie sposób dopatrzeć się istotnych okoliczności łagodzących,

- orzeczone kary jednostkowe pozbawienia wolności pozostają nieznacznie powyżej dolnych granic ustawowego zagrożenia i nie mogą być uznane za rażąco surowe,

Ad. pkt II wyroku

- wymierzając karę łączną przy zastosowaniu zasady częściowej absorpcji uwzględniono wskazane wyżej okoliczności obciążające oskarżonego ad. 1, a także zbieżność czasową i sytuacyjną obu przypisanych mu czynów,

Ad. pkt I

- oskarżony działał umyślnie, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w porozumieniu z odpowiadającym w tej samej sprawie R. M., stopień jego winy ocenić należy jako wyższy niż nieznaczny

- za przyjęciem znacznego stopnia społecznej szkodliwości przemawiają następujące okoliczności obciążające: rodzaj użytej przemocy werbalnej i fizycznej, jej nasilenie, powodującej obrażenia ciała Z. D. (1), pobudki działania oskarżonego, zmierzającego do osiągnięcia w opisany w zarzucie sposób do wejścia w posiadanie paczki produkowanych przez pokrzywdzonego papierosów o wartości 5 zł, inspirująca rola przy przeszukiwaniu odzieży pokrzywdzonego, brak reakcji na próby uspokojenia przez osoby trzecie, działanie pod wpływem spożytego alkoholu, wielokrotna uprzednia karalność, dopuszczenie się niniejszego czynu w warunkach recydywy specjalnej zwykłej,

- po stronie oskarżonego nie sposób dopatrzeć się istotnych okoliczności łagodzących

Ad. pkt II

- oskarżony działał umyślnie, w celu wywarcia wpływu na Z. D. (1) jako świadka i pokrzywdzonego w niniejszym postępowaniu, w porozumieniu z odpowiadającym w tej samej sprawie R. M., stopień jego winy ocenić należy jako wyższy niż nieznaczny

- za przyjęciem znacznego stopnia społecznej szkodliwości przemawiają następujące okoliczności obciążające: kierowanie zapowiedzi spalenia warsztatu samochodowego pokrzywdzonego w sposób powtarzalny, w obecności interweniujących osób postronnych, wielokrotna uprzednia karalność,

- po stronie oskarżonego nie sposób dopatrzeć się istotnych okoliczności łagodzących,

- orzeczone kary jednostkowe pozbawienia wolności pozostają nieznacznie powyżej dolnych granic ustawowego zagrożenia i nie mogą być uznane za rażąco surowe,

Ad. pkt V wyroku

- wymierzając karę łączną przy zastosowaniu zasady częściowej absorpcji uwzględniono wskazane wyżej okoliczności obciążające oskarżonego ad. 1, a także zbieżność czasową i sytuacyjną obu przypisanych mu czynów,

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. M.

Pkt III

Czyny z pkt I i II

- na podstawie art. 63 § 1 i 5 na poczet kary łącznej zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia oskarżonego wolności w sprawie, od jego zatrzymania do dnia wyroku

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt VI

Pkt VII

Obaj oskarżeni przebywają w zakładzie karnym, nie mają majątku ani źródła dochodu, okoliczność ta przemawiała za zwolnieniem ich od kosztów sądowych, na podstawie art. 624 § 1 kpk

O kosztach obrony D. K. z urzędu orzeczono z uwzględnieniem nakładu pracy obrońcy, na podstawie stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 03 października 2016r.

1.1Podpis