Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2020 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Regina Stępień

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2020 r. w Legnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku B. C. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o ponowne ustalenie kapitału początkowego i o wysokość emerytury

na skutek odwołania B. C. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 14 maja 2019 r. znak (...)

z dnia 15 maja 2019 r. znak (...)

oddala odwołanie

sędzia Regina Stępień

Sygn. Akt V U 936/19

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z urzędu decyzją z 14 maja 2019r. znak (...) ustalił ponownie wartość kapitału początkowego wnioskodawczyni B. C. (1)na dzień 1 stycznia 1999r.. – na kwotę 86 555,26zł. Do podstawy wymiaru przyjęto podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych t.j. 1989-1998. WWPW wyniósł 62, 39 %. Uwzględniono staż w wymiarze 15 lat i 20 dni okresów składkowych, 1 miesiąc i 13 dni okresów nieskładkowych oraz 5 lat, 2 miesiące i 6 dni okresów sprawowania opieki nad dziećmi. Wyliczono współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego – na 73, 02 %.

Następnie decyzją z 15 maja 2019r. znak (...), organ rentowy z urzędu, przyznał wnioskodawczyni emeryturę po osiągnięciu wieku emerytalnego – w miejsce dotychczas pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy. Do ustalenia wysokości emerytury B. C. (1) przyjął: 199 915, 21 zł kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji, 347 977, 33 zł – kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego, 260, 70 miesięcy średniego dalszego trwania życia. Wyliczona w oparciu o te parametry emerytura wnioskodawczyni wyniosła - 2 101,62 zł brutto miesięcznie.

Wnioskodawczyni B. C. (1) złożyła odwołanie od obu tych decyzji. Domagała się ich zmiany poprzez przyjęcie do podstawy wymiaru kapitału początkowego podstawy wymiaru składek z wybranych najkorzystniejszych 10 lat kalendarzowych. Ponadto powołują się na treść art. 24a ust. 6 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wskazywała, iż emerytura przyznana w miejsce dotychczas pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy (w kwocie 1 990, 06 zł) nie może być od niej niższa.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania. Wskazał, iż obowiązujące przepisy emerytalne nie przewidują możliwości ustalenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego z 10 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia. Ponadto podkreślił, iż emerytura wnioskodawczyni wynosi 2 101, 62 zł brutto i jest wyższa od kwoty pobieranej dotychczas renty z tytułu niezdolności do pracy, która wynosiła 2 046, 98 zł. Stąd brak jest podstaw do zastosowania art. 24a ust. 6 ustawy emerytalnej.

Sąd ustalił:

B. C. (1) urodziła się (...) od (...) pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Ostatnio, po waloryzacji od 1 marca 2019r. kwota renty brutto wynosiła 2 046, 98 zł miesięcznie.

Decyzją z 15 maja 2019r. znak (...), organ rentowy z urzędu, przyznał wnioskodawczyni emeryturę po osiągnięciu wieku emerytalnego – w miejsce dotychczas pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy. Do ustalenia wysokości emerytury B. C. (1) przyjął: 199 915, 21 zł kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji, 347 977, 33 zł – kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego, 260, 70 miesięcy średniego dalszego trwania życia. Wyliczona w oparciu o te parametry emerytura wnioskodawczyni wyniosła - 2 101,62 zł brutto miesięcznie.

Ustalając wartość kapitału początkowego wnioskodawczyni decyzją z 14 maja 2019r. znak (...) na kwotę 86 555,26zł – do podstawy wymiaru przyjął podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych t.j. 1989-1998. WWPW wyniósł 62, 39 %.

/dowody: akta ubezpieczeniowe wnioskodawczyni/.

Sąd zważył:

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art., art. 174 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. (Dz.U.2018.1270 ze zm.) - kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2 do 12 tj.:

-

ust.2 - przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

-

okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

-

okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

-

okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1–3 i 6–12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

-

ust. 2a. - przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2 stanowiący, że okresy te liczone są po 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok okresów składkowych.

-

ust.3 - podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art.15, 16, 17 ust.1 pkt. 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowy ustala się z okresu przed dniem 01.01.1999 r. (...)

Zaś przepis art.15 ust.1 i 6, o których mowa w art.174 ust.3 wskazuje, iż podstawę wymiaru stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Ust. 6 stanowi natomiast, że na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu. Regulacja ta jest jednoznaczna i nie przewiduje możliwości ustalenia podstawy wymiaru w inny sposób, a w szczególności ten którego domaga się wnioskodawczyni tj. z wybranych 10 lat kalendarzowych.

Oczywiście bezzasadne jest przy tym jej żądanie ustalenia wysokości emerytury w oparciu o art. 24a ust. 6 ustawy emerytalnej. Przepis ten stanowi, iż emerytura przyznana z urzędu po osiągnięciu wieku emerytalnego w miejsce dotychczas pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy nie może być niższa od niej niższa. Natomiast wnioskodawczyni ostatnio pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy w kwocie 2 046, 98 zł brutto miesięcznie, zaś wysokość jej emerytury ustalono na kwotę 2 101,62 zł brutto miesięcznie.

Z powyższych względów sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie wnioskodawczyni.

Regina Stępień