Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2014r. w S.

odwołania H. M.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 5 listopada 2012 r. Nr (...)

w sprawie H. M.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie

Sygn. akt: IV U 1011/12 UZASADNIENIE

Decyzją z 5 listopada 2012r. znak: (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił H. M. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła H. M. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty rolniczej. Podniosła, że spełnia wszystkie przesłanki do przyznania tego świadczenia. Wskazała, że ma rozpoznane napadowe migotanie przedsionków, niedokrwistość mikrocytarną i mięśniaka macicy. Zaburzenia te doprowadziły do reanimacji serca, które mogło zakończyć się śmiercią. Ponadto często zdarzają się zasłabnięcia i duszności, które utrudniają jej życie. Nocami nie zasypia, gdyż boi się, że nastąpi kolejny atak. Ponadto ma również nadmierne krwawienie z dróg rodnych , które może doprowadzić do niedokrwistości. Codziennie przyjmuje zestaw leków, który utrzymuje ją przy życiu. Z uwagi na powyższe wnosi o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie prawa do renty (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 30 października 2012r., która uznała, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona H. M. jest rolniczką. Ma 49 lat. Decyzją z 7 listopada 2011r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do renty rolniczej od 15 października 2011r. do 31 października 2012r. (decyzja z 7 listopada 2011r. k.39-40 akt rentowych). W dniu 3 września 2012r. ubezpieczona wystąpiła do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej na dalszy okres (wniosek k.44 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 5 października 2012r. uznał ubezpieczoną za nadal całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym do września 2015r. (wypis z orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy z 5 października 2012r. k.55 akt rentowych).

Na skutek wniesienia przez Regionalnego Inspektora Orzecznictwa Lekarskiego KRUS zarzutu wadliwości powyższego orzeczenia ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 30 października 2012r. nie uznała ubezpieczonej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym (zarzut wadliwości orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy k.56v i wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 30 października 2012r. k.62 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 5 listopada 2012r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonej prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 5 listopada 2012r. k.64 akt rentowych).

Biegli lekarze o specjalizacjach kardiolog i neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznali u ubezpieczonej nadciśnienie tętnicze zredukowane, napadowe migotanie przedsionków, otyłość, hipercholesterolemię, okresowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego bez upośledzenia funkcji ruchowej i stwierdzili, że stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Ubezpieczona od kilku lat leczona jest nadciśnienie tętnicze oraz napadowe migotanie przedsionków i pozostaje na przewlekłym leczeniu przeciwzakrzepowym. W 2011r. z powodu napadowego migotania przedsionków wymagała hospitalizacji. Obecnie nadciśnienie tętnicze jest dobrze kontrolowane, a czynność serca jest miarowa, ponadto nie stwierdza się zastoju nad polami płucnymi oraz obrzęków kończyn. W zakresie narządu ruchu – rtg kręgosłupa szyjnego wskazuje na obniżenie wysokości krążków międzykręgowych na poziomie C6-C7, C7-Th1, a rtg kręgosłupa piersiowego i L-S wskazuje na stan granicach normy. Przedmiotowe badanie neurologiczne nie ujawnia objawów uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Układ ruchu pozostaje w granicach normy, gdyż ruchomość całego kręgosłupa jest prawidłowa, bez objawów ubytkowych korzeniowych (opinia biegłych lekarzy kardiologa D. W. i neurologa E. K. k.7-8 akt sprawy i opinia uzupełniająca tych samych biegłych k.19 akt sprawy).

Analogiczną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej w kontekście zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym przedstawił kolejny biegły kardiolog Z. K., który rozpoznał u ubezpieczonej nadciśnienie tętnicze unormowane, napadowe migotanie przedsionków w wywiadzie, przewlekłe leczenie przeciwzakrzepowe oraz zaburzenia gospodarki lipidowej i otyłość stwierdzając, że schorzenia te nie powodują całkowitej niezdolności ubezpieczonej do pracy w gospodarstwie rolnym. Od czasu hospitalizacji ubezpieczonej w 2011r. nie występują u niej nawroty zaburzeń rytmu serca wymagające hospitalizacji. Nie występuje jawna niewydolność krążenia, ciśnienie tętnicze jest unormowane farmakologicznie, a badanie echokardiologiczne nie wykazuje cech istotnej dysfunkcji serca. W badaniu EKG i Holtera wiodący jest rytm prawidłowy (zatokowy) i nie ma istotnych hemodynamicznie zaburzeń rytmu. W ocenie biegłego ubezpieczona wymaga kontroli lekarskiej i przewlekłego leczenia farmakologicznego, z dokładną kontrolą leczenia przeciwzakrzepowego (opinia biegłego kardiologa Z. K. k.40 i 42 akt sprawy).

Biegły ginekolog w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznał u ubezpieczonej mięśniaki macicy, nieprawidłowe krwawienia z jamy macicy, niedokrwistość oraz obniżenie przedniej i tylnej ściany pochwy i stwierdził, że stan narządu rodnego i istniejące objawy powodują częściową okresową niezdolność ubezpieczonej do pracy w gospodarstwie rolnym. Ponadto podniósł, że wskazane jest podjęcie leczenia operacyjnego w zakresie ginekologii (opinia biegłego ginekologa A. K. k.27-28 akt sprawy).

Ubezpieczona wraz z mężem jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni około 12 ha, które specjalizuje się w produkcji mleka. W gospodarstwie jest 10 krów dojnych oraz tzw. „młodzież”. Gospodarstwo wyposażone jest w dojarki, mleko odbierane jest na miejscu. (...) rolne są wykorzystywane do produkcji paszy dla krów. Oprócz łąk uprawiane jest zboże i kukurydza. W gospodarstwie jest ciągnik i maszyny ciągnikowe. Prace przy zwierzętach i na polu wykonują mąż i syn ubezpieczonej. Ubezpieczona uprawia warzywo na własne potrzeby oraz hoduje kury (zeznania ubezpieczonej k.49v akt sprawy – nagranie od minuty 2 do 10).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej H. M. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku wnioskodawczyni, która ukończyła 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Z przedstawionych wyżej ustaleń Sądu wynika, że ubezpieczona podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci opinii biegłych lekarzy z zakresu kardiologii, neurologii i ginekologii nie dał natomiast podstaw do uznania, że ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Z ustaleń biegłych wynika, że podstawowymi schorzeniami występującymi u ubezpieczonej są schorzenia układu krążenia w postaci nadciśnienia tętniczego i napadowego migotania przedsionków w wywiadzie. Ponadto ubezpieczona cierpi na schorzenia narządu ruchu w postaci okresowego zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego oraz na schorzenia narządu rodnego. Jednakże w ocenie biegłych stopień zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy. Schorzenia kardiologiczne wymagają stałej kontroli lekarskiej i systematycznego leczenia farmakologicznego, schorzenia narządu ruchu nie upośledzają funkcji ruchowej, a schorzenia i dolegliwości ze strony narządu rodnego (mięśniaki macicy i nieprawidłowe krwawienia) wymagają leczenia operacyjnego.

Analizując opinie w/w biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy specjalizujących się w schorzeniach występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzone zostały analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinie są spójne i logiczne. Ubezpieczona nie zgodziła się z ustaleniami biegłych i podtrzymywała, że jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Powyższa subiektywna ocena własnego stanu zdrowia nie podważa jednak obiektywnych dowodów jakimi są opinie biegłych lekarzy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477.14§1 kpc Sąd odwołanie ubezpieczonej oddalił.