Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 386/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Zbigniew Kapiński

Sędziowie: SA – Anna Zdziarska

SO (del.) – Przemysław Filipkowski (spr.)

Protokolant: – sekr. sąd. Sylwester Leńczuk

przy udziale oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego L. K. (1)

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2020 r. sprawy :

1) S. C. (1) urodz. (...) w W., syna J. i A.

oskarżonego z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 16 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k.,

2) A. M. (1) urodz. (...) w W., córki K. i M.,

3) P. D. (1) urodz. (...) w M., syna H. i T.

oskarżonych z art. 16 § 1 k.k., art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

na skutek apelacji, wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 15 marca 2019 r. sygn. akt XVIII K 394/11

I. uchyla zaskarżony wyrok odnośnie oskarżonych S. C. (1) i A. M. (1) oraz w tej części przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Warszawie;

II. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok odnośnie oskarżonego P. D. (1);

III. wydatkami Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze w części dotyczącej oskarżonego P. D. (1) obciąża oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego L. K. (1).

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 386/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. XVIII K 394/11 z 15.03.2019 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

x oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

x na niekorzyść

x w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

x

uchylenie

x

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Nie dotyczy

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1/

Naruszenia art. 7 kpk, art. 410 kpk i art. 424 § 1 pkt 1 kpk, art. 170 § 1 pkt 2 kpk, art. 193 § 1 kpk, art. 167 kpk w zw. z art. 2 § 2 kpk, art. 393 § 3 kpk, art. 97 kpk w zw. z art. 4 kpk poprzez :

a/ ustalenie okoliczności faktycznych na podstawie niekompletnego materiału dowodowego z wyeliminowaniem opinii biegłego bez umotywowania takiego stanowiska w uzasadnieniu,

b/ oddalenie wniosku pełnomocnika z pisma z 24.03.2014 r. o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości i finansów oraz niewskazanie motywów tego rozstrzygnięcia w uzasadnieniu,

c/ dowolną a nie swobodną ocenę zgromadzonych dowodów, skutkującą uniewinnieniem oskarżonych,

d/ nieprzeprowadzenie z urzędu dowodów wskazanych w piśmie pełnomocnika z 24.03.2014 r.,

e/ rezygnację ze sprawdzenia, czy oskarżeni A. M. (1), S. C. (1) i P. D. (1) dokonali zapłaty za zakupione u oskarżyciela posiłkowego towary bądź czy naprawiono wyrządzoną mu szkodę.

☐ zasadny

x częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

a/ Podzielić należy konsekwentne poglądy orzecznictwa, że przekonanie Sądu o wiarygodności jednych dowodów i jej braku w przypadku innych, pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeżeli zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, rozważeniem okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, pozostaje zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku /tak np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11.04.2018 r. sygn. IV KK 104/18, lex nr 2498022/. W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy błędnie ocenił zebrane dowody z naruszeniem art. 7 kpk oraz nie poczynił prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie sprawstwa i winy oskarżonych A. M. (1) i S. C. (1). Naruszył przy tym art. 410 kpk, ponieważ nie oparł się na całości przedstawionego mu materiału dowodowego. Natomiast art. 4 kpk ustanawia ogólną dyrektywę nakazującą badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego – a więc przepis ten nie może samodzielnie stanowić podstawy zarzutu apelacyjnego i należy go powiązać z naruszeniem konkretnych regulacji czy uprawnień.

b/ Niespełnienie wymogów z art. 424 kpk nie może stanowić samodzielnej podstawy zmiany lub uchylenia wyroku, skoro jest to uchybienie o charakterze procesowym /art. 438 pkt 2 k.p.k./, a więc wymaga wykazania możliwego wypływu na treść orzeczenia. Takiego wpływu skarżący nie wykazał. Kwestię te przesądza nadto art. 455a kpk, który wyklucza uchylenie wyroku z powodu niespełnienia przez uzasadnienie wymagań z art. 424 kpk.

c/ Zauważyć należy, że Sąd Okręgowy nie uwzględnił części depozycji przesłuchanych osób i dokumentacji oraz wynikających z nich okoliczności. Przeprowadzona ocena dowodów jest jednostronna i nieprzekonująca. O ile zeznania oskarżyciela posiłkowego L. K. (1) i jego syna T. K. (1) w oczywisty sposób wynikają z poczucia pokrzywdzenia i są ukierunkowane na przedstawianie własnych odczuć co do działania oskarżonych z zamiarem oszustwa, o tyle w sprawie uzyskano inne dowody świadczące na niekorzyść A. M. (1) i S. C. (1). 1/ Z niepodważonych wyjaśnień oskarżonego P. D. (1) wypływa, że nie brał on udziału w zakupie stali od firmy (...), ale od T. Z. (1) /pracownika L. K. i zarazem znajomego S. C./ dowiedział się, że A. M. i S. C. wyłudzili pręty żebrowane /k.476 t. 3/. T. Z. nie potwierdził tego, ale przyznał, iż S. C. mówił mu, że cały czas ma klientów na stal kupowaną od L. K.. 2/ Według wiarygodnych, ale niezweryfikowanych poszczególnymi dokumentami zeznań zarządcy przymusowego (...) sp. z o.o. D. B., kapitał /tzn. zakładowy lub obrotowy/ w spółce należącej do S. C. pochodził właśnie od A. M. jako osoby fizycznej – wniesiono go w postaci stali i gotówki, mimo że oskarżona była zobowiązana do spłacenia długów wobec firmy (...). K. /k. 511 t.3/. Spółka (...) sp. z o.o. działała zaś od 23.12.2008 r. /k.1141v/ i niewątpliwie otrzymywała wpłaty od A. M. /k. 1147-48 oraz z akt 3 Ds. 784/11 k. 658 jako zaliczki na stal na sumę 984.684 zł/, które nie zostały sensownie wytłumaczone. 3/ Korelują z tym zeznania T. K. (1), że A. M. i S. C. od samego początku sprzedawali zakupiony towar ze stratą, czyli poniżej ceny zakupu /k.506 t.3/, co nie znajduje dostatecznego wytłumaczenia i uzasadnienia ekonomicznego, gdyby zamierzali w całości zapłacić za odebrany towar. 4/ Potwierdzają to zeznania E. P. o powstałej stracie i zniknięciu zapasów w firmie A. M. /k. 1437v-38 t.8/ oraz zawiadomienie A. M. o przestępstwie S. C. /k. 1202-1206 t.6/. Zawiadomienie A. M. wskazuje na wyłudzenie towaru od firmy (...). K. z uwagi na brak możliwości zapłaty ceny i koszty działalności przekraczające 2 mln zł, co nie stało się jednak przedmiotem dociekań Sądu w toku niniejszej sprawy. S. C. wypłacił zaś z rachunku A. M. bez uzasadnienia sumę przekraczającą 430.000 zł /akta 3 Ds. 784/11 k. 658-659/, a A. M. wykazała straty przekraczające 1 mln zł za 2009 r. i prawie 1 mln zł za 2008 r. /akta 3 Ds. 784/11 k. k.749, 771 i dalsze/. 5/ Nadto świadek B. S. podał, że w latach 2008-2009 ceny stali znacznie zwyżkowały /k.898/, a obniżały się stali gorszej jakości bez europejskich atestów /k.899/, a więc nie wiadomo, kiedy dokładnie nastąpiło załamanie na rynku stali i takie załamanie nie usprawiedliwia oskarżonych, skoro nie zwrócili zakupionej od firmy (...). K. stali, tylko ją odebrali i zbyli w całości.

Nie jest wystarczające ogólne stwierdzenie Sądu Okręgowego, że kontrahenci zalegali w płatnościach, co miało bezpośrednie przełożenie na płynność finansową firmy A. M.. Nie wykazano bowiem, aby zaległości te odpowiadały kwocie około 5 mln zł, która nie została uregulowana L. K. i uniemożliwiły zapłatę za przedmiotową stal. Powołane przez Sąd zadłużenie J. K. dotyczy wielokrotnie niższej sumy około 50.000 zł, a całość wierzytelności firmy A. M. określono jedynie na 396.006 zł /k.1294 t.7/.

Uznać przy tym trzeba, iż S. C. dokonując osobiście zakupu stali na rzecz A. M. działał jako jej pełnomocnik niezależnie od tego, czy posiadał pisemne pełnomocnictwo, czy nie. A. M. nie zakwestionowała przecież tych zakupów, tylko nie dokonała zapłaty za znaczną część towaru. S. C. potwierdził też stan zadłużenia firmy A. M. na dzień 28.02.2009 r. w firmie (...). K. /k.471 t.3/. Wobec tego A. M. i S. C. działali wspólnie i w porozumieniu co do zakupu przedmiotowej stali. Całość tych okoliczności podważa stanowisko Sądu, że oskarżeni nie działali w zamiarze bezpośrednim wyłudzenia stali na szkodę L. K..

Sąd Okręgowy - mimo takiej konieczności oraz powtarzanego wniosku pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego - nie ustalił sytuacji finansowej A. M. /prowadzącej jako osoba fizyczna działalność gospodarczą pod nazwą B. - (...)/ w okresie od listopada 2008 r. do marca 2009 r., przyczyn nieuregulowania przez nią zobowiązań wobec firmy (...). K. od 29.11.2008 r. oraz czasu, rodzaju i wielkości wniesionego przez nią kapitału do spółki (...). W tym zakresie zasadny jest zarzut skarżącego odnośnie niesłusznego pominięcia wnioskowanego przez pełnomocnika pismami z 11 i 24.03.2014 r. k. 534 i 597 t.3 i dalszymi, dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości, finansów i ekonomiki przedsiębiorstw, przez co w postanowieniu Sądu I instancji z 4.11.2016 r. k. 1776-77 t. 10 doszło do naruszenia art. 170 § 3 kpk w zw. z art. 193 § 1 kpk w zw. z art. 2 § 1 pkt 1 kpk.

d/ Nie jest zasadny zarzut nieprzeprowadzenia z urzędu dowodu z dokumentów wskazanych przez pełnomocnika w piśmie – to pełnomocnik zobowiązany był do właściwego formułowania wniosków dowodowych i Sąd nie powinien zastępować w tym stron procesu. Nie uchybia to przepisowi art. 393 § 3 kpk. Ponadto wnioskowane dowody przeprowadzono - uzyskano akta nadzoru z Prokuratury Okręgowej w Warszawie, które nie zawierają dodatkowych informacji, a w szczególności jakiekolwiek zeznania A. M. (1) w niniejszej sprawie nie mogą stanowić dowodu /zakaz z art. 389 § 1 kpk/. Uzyskano także już w 2014 r. akta z Prokuratury Rejonowej W.-M. dotyczące sprawy 2 Ds. 1462/10 z zawiadomienia A. M. (1) z 2010 r. o przestępstwie S. C. popełnionym na jej szkodę.

e/ Chybiony jest zarzut obrazy art. 97 kpk w zw. z art. 4 kpk poprzez rezygnację ze sprawdzenia, czy oskarżeni A. M. (1), S. C. (1) i P. D. (1) dokonali zapłaty za zakupione u oskarżyciela posiłkowego towary bądź czy naprawiono wyrządzoną mu szkodę – oczywiste i niekwestionowane jest, że oskarżeni nie uregulowali w całości swoich zobowiązań wobec L. K. z wyjątkiem późniejszej zapłaty kwot po 500-2000 zł za każdą fakturę /tak T. K. k.506 i z akt 3 Ds. 784/11 k. 660 całość wpłat/. Egzekucja doprowadziła zaś do odzyskania części wierzytelności, na co wskazał Sąd Okręgowy. Nadto to pełnomocnik i oskarżyciel posiłkowy powinni wykazać, jaka część faktur nie została opłacona.

f/ Nie doszło do obrazy art. 7 kpk, art. 410 kpk i art. 424 § 1 pkt 1 kpk, art. 170 § 1 pkt 2 kpk, art. 193 § 1 kpk, art. 167 kpk w zw. z art. 2 § 2 kpk, art. 393 § 3 kpk, art. 97 kpk w zw. z art. 4 kpk, która uniemożliwiałaby instancyjną kontrolę prawidłowości wyroku bądź nakazywała jego zmianę co do sprawstwa i winy oskarżonego P. D. (1). Zatem wnioski pełnomocnika o zmianę lub uchylenie wyroku co do tego oskarżonego są w oczywisty sposób bezzasadne. Skarżący nie podważył stanowiska Sądu Okręgowego – które należy w pełni podzielić, że P. D. w ogóle nie brał udziału w zakupie przedmiotowej stali od firmy (...). K. i nie działał na rzecz firmy (...). Nie wykazano, aby miał on jakikolwiek związek z uzyskaniem i sprzedażą tej stali. Nie jest wystarczający udział tego oskarżonego w późniejszym spotkaniu A. M. (1) z L. K. (1) po zakupie.

Lp.

Zarzut

2/

Błędów w ustaleniach faktycznych polegających na :

a/ przyjęciu, że oskarżeni A. M. (1), S. C. (1) i P. D. (1) nie działali w celu doprowadzenia oskarżyciela posiłkowego do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem i nie mogli dopuścić się oszustwa na jego szkodę,

b/ przyjęciu, że zarówno zakup, jak i dalsza dystrybucja stali odebranej od oskarżyciela posiłkowego były zwykłymi zdarzeniami gospodarczymi związanymi z mechanizmami rynku stali,

- co skutkowało uniewinnieniem oskarżonych.

☐ zasadny

x częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest zasadny odnośnie S. C. (1) i A. M. (1) z uwagi na częściowe uwzględnienie zarzutu niewłaściwej oceny zebranych dowodów i uznanie, że działanie tych oskarżonych należy ocenić jako wyczerpanie znamion przestępstwa wyłudzenia z art. 286 § 1 kk tj. działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i doprowadzenie oskarżyciela posiłkowego do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru zapłaty za zakupiony towar.

Natomiast zarzut ten nie jest zasadny odnośnie P. D. (1), ponieważ nie wykazano, aby brał on udział w doprowadzeniu oskarżyciela posiłkowego do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem poprzez wprowadzenie w błąd, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Wniosek

1/ o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie oskarżonych A. M. (1), S. C. (1) i P. D. (1) za winnych czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 kk oraz orzeczenie wobec oskarżonych kar po 3 lata pozbawienia wolności i obowiązku naprawienia szkody oskarżycielowi posiłkowemu w kwocie 4.284.350,39 zł oraz orzeczenie zakazu zajmowania stanowisk w spółkach prawa handlowego na okres 2 lat,

2/ o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji,

3/ o zasądzenie od oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego kosztów procesu według norm przepisanych.

☐ zasadny

x częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie rozstrzygnięć z punktów 1 i 2 w części dotyczącej osk. S. C. (1) i A. M. (1) co do winy i kosztów postępowania oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Warszawie jest konieczne wobec stwierdzenia wyczerpania przez oskarżonych znamion przestępstwa z art. 286 § 1 kk oraz z uwagi na treść art. 437 § 2 kpk w zw. z art. 454 § 1 kpk – tj. zakaz skazania przez Sąd odwoławczy oskarżonych, którzy zostali uniewinnieni w I instancji. Wobec tego rozstrzygnięcie o kosztach procesu w tej części jest przedwczesne.

Natomiast wnioski te nie są zasadne odnośnie P. D. (1), skoro nie wykazano, aby popełnił przestępstwo.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Pkt II - rozstrzygniecie z pkt 1 wyroku o uniewinnieniu oskarżonego P. D. (1) i z pkt 2 o obciążeniu Skarbu Państwa kosztami procesu w tej części

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powyższe wynika z nieuwzględnienia zarzutów apelacji pełnomocnika w tej części, co wykazano wyżej w pkt 3

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

Nakaz uchylenia pkt 1 i 2 zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania w części dotyczącej osk. S. C. (1) i A. M. (1) /pkt I/, gdyż oskarżeni ci zostali uniewinnieni przez Sąd I instancji, a stwierdzono, że ich działanie wyczerpuje znamiona przestępstwa wyłudzenia z art. 286 § 1 kk

x art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zakaz skazania przez Sąd odwoławczy oskarżonych S. C. (1) i A. M. (1), którzy zostali uniewinnieni w I instancji - przy przyjęciu, że działanie S. C. (1) i A. M. (1) należy ocenić w kontekście wyczerpania znamion przestępstwa wyłudzenia z art. 286 § 1 kk

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

a/ Konieczność rozważenia i przyjęcia, że działanie oskarżonych S. C. (1) i A. M. (1) należy oceniać w kontekście wyczerpania znamion przestępstwa wyłudzenia z art. 286 § 1 kk, o ile nie ujawnią się nowe okoliczności.

b/ Potrzeba ustalenia sytuacji finansowej A. M. /prowadzącej jako osoba fizyczna działalność gospodarczą pod nazwą B. - (...)/ w okresie od listopada 2008 r. do marca 2009 r., przyczyn nieuregulowania przez nią zobowiązań wobec firmy (...). K. od 29.11.2008 r. oraz czasu, rodzaju i wielkości wniesionego przez nią kapitału do spółki (...) poprzez przesłuchanie D. B., analizę dokumentacji i uzyskanie opinii biegłego z zakresu rachunkowości, finansów i ekonomiki przedsiębiorstw.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Obciążono wydatkami za postępowanie odwoławcze w części dotyczącej osk. P. D. (1) oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego L. K. (1) na mocy art. 636 § 1 kpk – z uwagi na nieuwzględnienie apelacji w tej części.

7.  PODPIS

Zbigniew Kapiński

Anna Zdziarska Przemysław Filipkowski

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego L. K. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Pkt 1 i 2 – uniewinnienie osk. S. C., A. M. i P. D. oraz obciążenie Skarbu Państwa kosztami procesu.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

x na niekorzyść

x w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

x

uchylenie

x

Zmiana