Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2020 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

Protokolant: Jolanta Migot

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2020 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa Wspólnoty mieszkaniowej nieruchomości położonej w G. przy ulicy (...)

przeciwko M. M.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego M. M. na rzecz powoda Wspólnoty mieszkaniowej nieruchomości położonej w G. przy ulicy (...) kwotę 6.579,20 złotych (sześć tysięcy pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych dwadzieścia gorszy), wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2019 roku do dnia zapłaty z tym, iż odpowiedzialność pozwanego jest solidarna z odpowiedzialnością G. M. wynikającą z prawomocnego wobec G. M. nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 24 czerwca 2019 roku (sygn.. akt INc 623/19);

II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III. zasądza od pozwanego M. M. na rzecz powoda Wspólnoty mieszkaniowej nieruchomości położonej w G. przy ulicy (...) kwotę 1.982,90 złotych (jeden tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt dwa złote dziewięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu, z tym, iż odpowiedzialność pozwanego jest solidarna z odpowiedzialnością G. M. wynikającą z prawomocnego wobec G. M. nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 24 czerwca 2019 roku (sygn.. akt INc 623/19).

Zarządzenie: Sygn. akt I C 1040/19

UZASADNIENIE

Powódka Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości położonej w G. przy ul. (...) wniosła pozew przeciwko G. M. i M. M., domagając się od nich solidarnej zapłaty kwoty 7.238,74 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że pozwani jako współwłaściciele lokalu oznaczonego numerem (...) w budynku nr (...) przy ul. (...) zobowiązani są do uiszczania należności związanych z użytkowanym lokalem oraz na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej.

Na dzień 31 grudnia 2018 roku pozwani zalegali z płatnością należności na kwotę 7.238,74 zł, z czego należność główna wynosiła 3.718,65 zł, odsetki – 411,75 zł, fundusz remontowy – 2.800,84 zł oraz odsetki od funduszu remontowego – 307,50 zł. Należność obejmowała okres od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia 31 grudnia 2018 roku.

(pozew – k. 2-4)

Dnia 24 czerwca 2019 roku przeciwko pozwanym wydano nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

(nakaz zapłaty w sprawie I Nc 623/19 – k. 52)

Pozwany M. M. wniósł sprzeciw, podnosząc, że pozew winien być skierowany przeciwko osobie fizycznie zajmującej lokal, tj. G. M..

Pozwany podał, że w 2014 roku został wymeldowany z przedmiotowego lokalu i wyprowadził się z niego.

(sprzeciw – k. 66)

Powódka w odpowiedzi na sprzeciw podniosła, że skoro pozwani są współwłaścicielami na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej to wspólnie są zobowiązani do pokrywania kosztów.

(odpowiedź na sprzeciw – k. 81-82)

Stan faktyczny:

Pozwani M. M. oraz G. M. od dnia 16 lutego 2010 roku są współwłaścicielami lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem (...) w budynku nr (...) przy ul. (...) w G., dla którego Sąd Rejonowy w Gdyni prowadzi księgę wieczystą o numerze (...).Przedmiotowy lokal wchodzi w skład powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej.

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: aktem notarialnym Rep. A nr (...) – k. 8-10, wydrukiem treści KW – k. 11)

Dnia 21 grudnia 2016 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku w sprawie o sygn. akt II C 2161/14 rozwiązał przez rozwód związek małżeński zawarty pomiędzy pozwanymi dnia 21 listopada 1981 roku. Odstąpiono od regulowania sposobu korzystania przez strony z mieszkania. Rozstrzygnięcie we wskazanym zakresie uprawomocniło się w dniu 5 czerwca 2018 roku.

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: wyrokiem w sprawie o sygn. akt II C 2161/14 – k. 100, wyrokiem w sprawie I ACa 778/17 – k. 101)

W okresie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia 31 grudnia 2018 roku pozwani jako właściciele mieszkania zalegali z płatnościami czynszowo-eksploatacyjnym na łączną kwotę 7.238,74 zł, z czego należność główna wynosiła 3.718,65 zł, odsetki – 411,75 zł, fundusz remontowy – 2.800,84 zł oraz odsetki od funduszu remontowego – 307,50 zł. Pozwani pomimo wezwań nie uregulowali należności.

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: uchwałami wraz z protokołami – k. 20-32, zawiadomieniami – k. 33-38, wyliczeniami – k. 39-42, wezwaniami – k. 43-47v.)

Ocena dowodów:

Powyższy stan faktyczny w zasadzie był bezsporny i został przez Sąd ustalony na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez powódkę, a nadto na podstawie wyroku w sprawie rozwodowej pomiędzy pozwanymi, który miał charakter dokumentu urzędowego. Pozwany nie kwestionował wysokości zadłużenia ani autentyczności dokumentów złożonych do wykazania tego faktu.

Kwalifikacja prawna:

Powództwo w niniejszej sprawie zostało oparte na art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388 z póź. zm.) zgodnie z którym właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu i jest obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Zważyć należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 powyższej ustawy, obowiązek właścicieli lokali uiszczania zaliczek w formie bieżących opłat, płatnych miesięcznie jest ustawowo określonym sposobem pokrywania przez właścicieli lokali kosztów zarządu nieruchomością wspólną, na które składają się w szczególności wydatki i ciężary wymienione w art. 14 tejże ustawy. W konsekwencji nie ulega wątpliwości, że pozwany jako właściciel lokalu mieszkalnego zobowiązany jest do ponoszenia kosztów utrzymania i eksploatacji przysługującego mu lokalu, jak też kosztów zarządu i utrzymania nieruchomości wspólnej.

Z powyższego wynika, że pozwany niezależnie od faktu przebywania w lokalu odpowiada za koszty związane z utrzymaniem lokalu, ponieważ jest jego właścicielem. Warto zwrócić uwagę, że większość należności względem powodowej wspólnoty stanowiły opłaty stałe, służące utrzymaniu w należytym stanie nie tylko substancji lokalu, ale również części wspólnych nieruchomości.

Dnia 5 czerwca 2018 roku, a więc z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia Sądu Okręgowego w Gdańsku w sprawie o sygn. akt II C 2161/14 pomiędzy małżonkami (pozwanymi) ustał ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej. Oznacza to, że do tego dnia odpowiedzialność pozwanych z tytułu należności czynszowo-eksploatacyjnych była solidarna, natomiast po tym dniu odpowiadali oni za te zobowiązania po połowie.

W takiej sytuacji pozwany z tytułu funduszu remontowego kwoty 2.545,34 zł wraz z odsetkami w wysokości 301,85 zł oraz z tytułu pozostałych kosztów w kwocie 3.326,95 zł oraz odsetek w wysokości 405,06 zł. Łącznie daje to kwotę 6.579,20 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd w punkcie I. wyroku na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 i art. 14 ustawy o własności lokali oraz art. 481 § 1 i 2 k.c. orzekł jak w punkcie I. wyroku, z tym zastrzeżeniem, że jego odpowiedzialność jest solidarna z odpowiedzialnością G. M. wynikającą z prawomocnego wobec G. M. nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 24 czerwca 2019 roku (sygn. akt I Nc 623/19).

W pozostałym zakresie na podstawie ww. przepisów stosowanych a contrario w punkcie II. wyroku oddalono powództwo.

Koszty procesu:

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie III. wyroku na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 ze zm.) – stosunkowe rozdzielenie kosztów.

Powódka wygrała proces w 91 %. Koszty poniesione przez powódkę to opłata sądowa od pozwu 362 zł, opłata za czynności profesjonalnego pełnomocnika w stawce minimalnej 1.800 zł oraz opłata skarbowa od dokumentu pełnomocnictwa 17 zł. Wynik sumy tych w stosunku do proporcji, w jakiej wygrała powódka to 1.982,89 zł. Mają na uwadze, że pozwany nie poniósł kosztów procesu, zasądził od niego na rzecz powódki wskazaną wyżej kwotę, tym zastrzeżeniem, że jego odpowiedzialność jest solidarna z odpowiedzialnością G. M. wynikającą z prawomocnego wobec G. M. nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 24 czerwca 2019 roku (sygn. akt I Nc 623/19).