Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 309/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 13 listopada 2019 roku w sprawie sygn. akt II K 247/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Orzeczenie 200 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu stawki dziennej w kwocie 25 złotych, w miejsce orzeczonej w punkcie 1 wyroku kary pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Okręgowy uwzględniając okoliczności podmiotowo - przedmiotowe w sprawie, uznał, że karą, która spełni wobec oskarżonego S. D. cele wychowawcze i zapobiegawcze będzie kara wolnościowa w postaci kary grzywny.

Oskarżony co prawda był dotychczas karany, ale za czyn godzący w inne dobro niż to naruszone w przedmiotowej sprawie. Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji wymieniony dopuścił się po raz pierwszy, co pozwala założyć, że istnieje pozytywna prognoza pozwalająca na uznanie, że oskarżony ponownie nie wkroczy na drogę przestępstwa i będzie respektował obowiązujące w ruchu drogowym reguły ostrożności.

Za karą grzywny z pewnością przemawiają także okoliczności towarzyszące zdarzeniu. Mimo, że S. D. znajdował się pod znacznym działaniem alkoholu, to jednak zważyć należy, iż poruszał się samochodem po drodze krajowej w dodatku w godzinach przedpołudniowych, a więc w czasie kiedy ruch pojazdów nie jest taki duży jak na drogach miejskich. Tym samym zagrożenie jakie stwarzał dla innych uczestników ruchu siłą rzeczy na drodze krajowej było mniejsze, niż na drogach miejskich, gdzie poza ruchem samochodów odbywa się również ruch pieszych.

Zasadnym jest także wskazanie, że sam prokurator uznał, iż kara wolnościowa jest karą przystającą do stopnia zawinienia oskarżonego i społecznej szkodliwości jego czynu, nie wnosząc sprzeciwu od wyroku nakazowego, którym to skazano oskarżonego na karę grzywny, w dodatku w wymiarze trzykrotnie niższym od grzywny orzeczonej przez sąd odwoławczy. Mało tergo prokurator na rozprawie w dniu 13 listopada 2019 roku zawnioskował o orzeczenie kary wolnościowej w postaci kary ograniczenia wolności.

Kierując się zatem powyższymi względami sąd okręgowy uznał, iż grzywna w ilości 200 stawek dziennych przy ustaleniu jednej stawki na kwotę 25 złotych będzie karą adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu oraz wystarczającą do tego, by podziałała na oskarżonego powstrzymująco i uświadomiła mu nieuchronność poniesienia odpowiedzialności za naruszenie porządku prawnego i obowiązujących w ruchu drogowym reguł ostrożności oraz ciążącego na nim jako kierowcy obowiązku bezwzględnej trzeźwości. Osiągnie ona także swoje cele w zakresie prewencji ogólnej kształtując w społeczeństwie świadomość prawną i dając przykład, że czyn, jakiego dopuścił się oskarżony spotyka się z należytą reakcją karną. Wreszcie kara ta podobnie jak ustalona wysokość stawki dziennej będzie również współmierna do sytuacji majątkowej oskarżonego, który utrzymuje się z prac dorywczych wykonywanych na terenie W..

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

W oparciu o art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk sąd okręgowy zasądził od oskarżonego S. D. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 500 złotych tytułem opłaty za obie instancje (na podstawie art. 3 i art.10 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych; Dz.U. z 2013r.,poz. 1247 z późn. zm.) oraz kwotę 20 złotych tytułem zwrotu wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym ( na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym z dnia 18 czerwca 2003 roku; Dz.U. z 2013 r. poz. 663).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 13 listopada 2019 roku w sprawie II K 247/19

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana