Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 523 / 20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 23 czerwca 2020 r. w sprawie II K 736 / 19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  zarzut błędnych ustaleń faktycznych mogących mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku;

2.  zarzuty rażącej surowości wymierzonej oskarżonemu kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. zarzutu z punktu 1. - wskazana przez Sąd I instancji ocena dowodów nie jest ani dowolna, ani nielogiczna, nie pozostaje też w sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Poprzedzona została ujawnieniem w toku rozprawy całokształtu okoliczności sprawy i stanowiła wynik rozważenia okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Została też należycie – z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego – argumentowana w uzasadnieniu. Nie doszło także do naruszenia zawartej w art. 5 § 2 kpk reguły in dubio pro reo, albowiem dowody, które przywołał sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ponad wszelką wątpliwość wskazują, iż S. D. dopuścił się zarzuconego mu czynu. Chodzi tu przede wszystkim o zeznania świadków G. K. oraz M. T.. Z ich relacji bowiem wynikało, że obserwację pojazdu, którym oskarżony kierował, podjęli gdy był on w ruchu i przemieszczał się po drodze publicznej. Aż do momentu, gdy oskarżony zjechał na jedną z posesji i zatrzymał się na niej, obserwacja ta miała charakter ciągły. Kontakt wzrokowy z pojazdem pozostał nieprzerwany, również do chwili, gdy do niego podeszli i stwierdzili, iż w fotelu kierowcy zasiada oskarżony. Apelacja nie dostarczyły podstaw, aby ustalenia oparte na zeznaniach w / w funkcjonariuszy zakwestionować. W ich zaś świetle wersja, jaka wyłaniała się z wyjaśnień oskarżonego, jawi się jako niewiarygodna. Sąd Rejonowy nie miał żadnych powodów, aby uznać, iż policjanci, składając relacje z przeprowadzonych czynności służbowych, ich przyczyny i przebieg przedstawiali nieprawdziwie. Nie wykazano, by którykolwiek z nich był z oskarżonym skonfliktowany lub, by miał jakikolwiek inny powód do świadomie bezpodstawnego obciążania go za przestępstwo w rzeczywistości nie popełnione. Brak było podstaw, by nie obdarzyć wspomnianych funkcjonariuszy zaufaniem co do rzetelności i obiektywności w wykonywaniu obowiązków służbowych i sposobu ich odtwarzania.

Ad. zarzutu z punktu 2. – także i on jest bezzasadny. Przypomnieć należy, iż tego rodzaju zarzut byłby uzasadniony jedynie wówczas, gdyby wymierzona kara i środki karne odbiegały w sposób rażący od tych zasłużonych. Chodzi więc wyłącznie o przypadki znacznej ( wyraźnej, oczywistej, nie dającej się zaakceptować ) dysproporcji między karą wymierzoną, a karą sprawiedliwą ( czyli taką, która powinna zostać wymierzona w wyniku prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary ). W ocenie sądu odwoławczego, orzeczona kara i środki karne tego rodzaju mankamentem nie są obarczone. Skarżący, ograniczając się wyłącznie do przywoływania okoliczności przemawiających na korzyść, pomija istnienie tych o wymowie przeciwnej, w świetle których wymierzenie takich kar i środków karnych jawi się jako uzasadnione. Przywołać należy przede wszystkim wysoki stan nietrzeźwości, w jakim oskarżony poruszał się samochodem. Osiągnął on poziom sięgający 1,31 mg / l alkoholu w wydychanym powietrzu, a więc ponad pięciokrotnie przekraczał opisany w art. 115 § 16 kk próg 0,25 mg / 1 dm ³, warunkujący odpowiedzialność karną za czyn z art. 178 a § 1 kk. Oskarżony w związku z intoksykacją alkoholową nie był stanie nawet utrzymać pojazdu w obrębie swojego pasa ruchu, poruszając się od jednej, do drugiej krawędzi jezdni. Zagrożenie z jego strony dla innych uczestników ruchu nie było więc li tylko abstrakcyjne, w tym również dla pasażerki, którą zdecydował się w tym stanie przewozić. Uwypuklić też należy fakt jego uprzedniej, wielokrotnej karalności.

Wniosek

Sąd I instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, właściwie zakwalifikował przypisany oskarżonemu czyn oraz wymierzył za niego karę i środki karne, która nie rażą surowością, jak również zasadnie obciążył go kosztami sądowymi. W tej sytuacji brak było podstaw do korekt zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez skarżącego, a tym bardziej do jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

omówiono powyżej

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkty 2 i 3

Oskarżony jest osobą młodą, zdrową oraz dysponującą możliwościami podejmowania pracy zarobkowej, choćby w związku z wyuczonym zawodem mechanika samochodowego. Nie ma też nikogo na utrzymaniu. Trudno zatem uznać, by wyłożenie przez niego kosztów sądowych w niniejszej sprawie byłoby dla niego zbyt uciążliwe z jakiegokolwiek powodu. Nie przemawiają za tym również jakiekolwiek względy natury słusznościowej. W tej sytuacji, wobec nieuwzględnienia apelacji wniesionej na jego korzyść, mając na uwadze treść art. 636 § 1 kpk, został on obciążony kosztami sądowymi w całości.

W związku z udzieleniem oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu, obrońcy oskarżonego przysługiwało z tego tytułu wynagrodzenie od Skarbu Państwa, obliczone wg stawek minimalnych ( obrońca nie wykazywał podstaw do zasądzenie wynagrodzenia ponad tę stawkę ).

7.  PODPIS