Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACa 983/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Barbara Górzanowska

Sędziowie:

SSA Teresa Rak

SSA Grzegorz Krężołek

Protokolant:

st. prot. sądowy Katarzyna Rogowska

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2012 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa S. O., B. O., G. U., A. K., J. K., E. J., Z. J., G. B., T. B.,

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w O.

o stwierdzenie nieważności uchwały

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach

z dnia 2 maja 2012 r. sygn. akt I C 11/11

1.  oddala apelację;

2.  zasądza na rzecz strony pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w O. od powodów: G. U., S. O., B. O. kwoty po 135 zł, oraz od powodów T. B. i G. B. solidarnie, Z. J. i E. J. solidarnie, A. K. i J. K. solidarnie - kwoty po 135 zł, tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt : I ACa 983/12

UZASADNIENIE

G. U. w pozwie skierowanym przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w O. domagała się stwierdzenia nieważności uchwały Zarządu strony pozwanej nr (...) , podjętej w dniu 9 listopada 2010r , w tej jej części w której w formie załącznika nr (...) , stanowiącego integralną jej cześć , określała wielkość zadłużenia , którego spłata warunkowała ustanowienie i przeniesienie na powódkę odrębnej własności lokalu mieszkalnego do którego dotąd przysługiwało jej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu , znajdującego się w zasobach Spółdzielni.

Uzasadniając zgłoszone żądanie wskazała , że na skutek m. in . jej wniosku skierowanego do pozwanej , Zarząd przygotował projekt uchwały w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali na nieruchomości P. 7B.

W załączniku nr 2 , do następnie przyjętej uchwały , zawarta została informacja o zadłużeniu powódki wobec Spółdzielni , którego spłata warunkuje ustanowienie i przeniesieni na jej rzecz prawa odrębnej własności lokalu , który dotąd zajmuje , do którego przysługuje jej spółdzielcze prawo własnościowe.

Zgodnie z tą informacją na sumę zadłużenia składają się : kwota z tytułu uzupełnienia wkładu budowlanego , wysokości opłat za bieżące z niego korzystanie oraz ta, pozostała do spłaty z racji pożyczki z Huty (...) ; wszystkie wielkości według ich stanu na 31 lipca 2010r.

Zdaniem powódki zamieszczenie tego rodzaju informacji jest niezgodne z literalnym brzmieniem art. 43 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych , a nadto pozostaje w niezgodzie z rzeczywistym stanem rzeczy. Określenie stanu zadłużenia lokalu, który ma być przedmiotem ustanowionej i przeniesionej na G. U. odrębnej własności lokalu nie może obejmować bowiem, po myśli art. 42 ust. 3 pkt 5 ustawy sumy tego zadłużenia , którego źródłem są opłaty eksploatacyjne oraz podlegający uzupełnieniu wkład mieszkaniowy , a jedynie te, które wyraźnie wskazany wyżej przepis wymienia.

Opisana treść informacji decyduje , zdaniem powódki , o niegodności tej części uchwały z dnia 9 listopada 2010r w ustawą, naruszając ponadto jej interes prawny. Oto bowiem po wejściu jej w życie Spółdzielnia mogłaby powoływać się w relacjach z G. U. na stwierdzone w niej zadłużenie , które tak co do zasady jak i wysokości jest przez nią kwestionowane.

Z analogicznymi żądaniami wobec strony pozwanej wystąpili odrębnie do Sądu Okręgowego w Kielcach powodowie : Z. i E. J. [ sprawa o sygnaturze I C 15/11], T. i G. B. , [ sprawa o sygnaturze I C 42/11] , A. i J. K. [ sprawa o sygnaturze 346/11], a nadto B. O. [ sprawa o sygnaturze I C 45/11] , S. O. [ sprawa o sygnaturze IC 46/11].

Tożsama była z przedstawioną wyżej także argumentacja wspierająca zgłoszone żądania.

Sąd I instancji w dniu 24 kwietnia 2012 połączył wszystkie wskazane sprawy do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia .

Wszyscy powodowie byli reprezentowani w sporze przez tego samego , profesjonalnego pełnomocnika.

Odpowiadając na pozew Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) „ w O. domagała się oddalenia powództw oraz obciążenia powodów kosztami sporu.

W swoim stanowisku procesowym wskazywała , że kwestionowana przez powodów uchwała Zarządu nie narusza art. 42 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych albowiem z normy tej wynika jedynie uprawnienie dla członków spółdzielni do składania wniosków wobec projektu uchwały tego organu , określającej warunki przyszłego ustanowienia i przeniesienia na nich odrębnej własności lokali do których przysługuje im dotąd spółdzielcze , własnościowe prawo. Norma ta nie nakłada także na organy spółdzielni obowiązku każdorazowego uwzględnienia tych wniosków zainteresowanych uzyskaniem tego prawa spółdzielców, a jedynie obliguje do odpowiedzi w oznaczanym tam terminie czy żądanie we wniosku zawarte zostało, czy też nie zostało uwzględnione z podaniem przyczyn takiego stanowiska w razie negatywnej jego oceny. Wskazany przepis wymienia ponadto tylko obligatoryjne elementy uchwały Zarządu , które musza się w niej znaleźć , a braków w tym względzie powodowie w sporze nie zarzucają. Poza tym Zarząd ma swobodę w kształtowaniu pozostałej części uchwały , której przejawem było uczynienie jej integralną częścią wskazanego wyżej załącznika nr(...) mającego jedynie charakter informacyjny.

Za tym stanowiskiem , w ocenie strony pozwanej przemawia dodatkowo fakt , że informacja ta nawiązuje do brzmienia innego przepisu ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych , a to art. 17 [ 14 ] ust. 1 w oparciu o który , na wniosek członka spółdzielni lub podmiotu na mającego takiego statusu Spółdzielnia jest zobowiązana do zawarcia umowy przenoszącej na te osoby o ile przysługuje im dotąd spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jego , uprzednio wyodrębnioną, własność. Norma ta jednak wyraźnie wymienia warunek uprzedniej spłaty zadłużenia z tytułu części obciążających lokal kosztów jego budowy jak i wynikającego z opłat eksploatacyjnych.

Uregulowanie zobowiązań z tego tytułu jest warunkiem koniecznym przystąpienia przez Spółdzielnię do realizacji żądania ustanowienia i przeniesienia prawa.

Strona pozwana podnosiła także , iż nietrafne jest upatrywanie przez powodów ich interesu prawnego w żądaniu uchylenia części uchwały z dnia 9 lutego 2010r w takim jego rozumieniu , na jakie powołali się żądający albowiem w obecnym sporze zakres kognicji Sądu wyklucza ocenę czy i w jakim rozmiarze to zadłużenie każdego z nich rzeczywiście powodów obciąża.

Ponadto Spółdzielnia zwróciła uwagę , że pomiędzy stronami , z jej inicjatywy toczą się odrębne spory , przed Sądem Rejonowym w (...)w których dochodzi ona od obecnych powodów zapłat obciążających ich zobowiązań z tytułu uzupełnienia wkładów budowlanych.

Spory pomiędzy stronami na tym tle maja kilkuletnia historię a u ich podstaw jest nie akceptowana dotąd przez powodów prawomocna i obowiązująca uchwała Rady Nadzorczej Spółdzielni z 9 października 2003r określająca ostateczny koszt budowy 1 metra kwadratowego powierzchni użytkowej segmentu mieszkalno - użytkowego w którym znajdują się lokale powodów , położonego w O. przy ul. (...).

W toku postępowania rozpoznawczego przed Sądem Okręgowym w Kielcach strony konsekwentnie podtrzymywały przedstawione wyżej stanowiska procesowe.

Wyrokiem z dnia 2 maja 2012r Sąd I instancji powództwa oddalił i odstąpił od obciążenia powodów kosztami procesu należnymi stronie przeciwnej.

Sąd Okręgowy ustalił następujące fakty istotne dla rozstrzygnięcia :

G. U. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w O. przy ul. (...) , oznaczonego nr (...)o powierzchni użytkowej 78, 40 m. kw. , znajdującego się w zasobach strony pozwanej.

Powódka złożyła wniosek do Zarządu o wyodrębnienie jego własności i przeniesienie na nią przedmiotu jego własności.

Z. J. i E. J. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego , położone w zasobach pozwanej , przy ul. (...) , oznaczonego numerem 25 , o powierzchni użytkowej 78, 40 m. kw. Powodowie złożyli wniosek o wyodrębnienie i przeniesienie na ich rzecz odrębnej jego własności.

Powodom T. i G. B. służy spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) i , oznaczonego numerem(...), o powierzchni użytkowej 62, 60 m. kw . Oni także zwrócili się o wyodrębnienie i przeniesienie na nich prawa własności do niego.

Z podobnym żądaniem wystąpili A. i J. K. , którzy dysponują spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu ,położonym przy ul. (...) , oznaczonym numerem (...) , o powierzchni użytkowej 77 m.kw.

Uczynili tak również : B. O. , której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przy ul (...) , oznaczonego numerem(...), o powierzchni użytkowej 95 m. kw oraz powód S. O. , który dysponuje takim samym rodzajem prawa położonego w tym samym segmencie przy ul. (...) , do lokalu oznaczonego numerem (...) , o powierzchni użytkowej 61, 20 m. kw.

Zarząd Spółdzielni w reakcji na te wnioski pozwanych przygotował projekt uchwały w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali.

Powodowie złożyli wobec tego projektu uwagi kwestionując treść załącznika nr(...) do niego w którym określone zostały sumy i tytuły zadłużenia przypadającego na każdy z lokali mających być objętymi wyodrębnieniem i przeniesieniem na obiegających się, o prawo własności do nich.

Podnosili w nich , że podane tam wielkości zadłużenia nie odpowiadają rzeczywistej skali zobowiązań autorów uwag.

W odpowiedziach na nie , datowanych na 26 października 2010r , które miały wobec wszystkich analogiczną treść Spółdzielnia podnosiła , że ustalenie skali zadłużenia przypadającego na każdy z lokali jest konsekwencją prawomocnej i obowiązującej wszystkich spółdzielców oraz jej organy uchwały Rady Nadzorczej pozwanej z 9 października 2003r określającej ostateczny koszt budowy 1 metra kwadratowego powierzchni użytkowej segmentu w jakim znajdują się mieszkania zainteresowanych. Zatem uwagi te nie mogą odnieść spodziewanego skutku.

W dniu 9 listopada 2010r Zarząd strony pozwanej podjął uchwałę nr (...)w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali oraz udziałów nieruchomości wspólnej , a jej treść w pełni odpowiadała uprzednio przygotowanemu projektowi.

W załączniku nr 2 , stanowiącym jej integralną cześć , podano , że zadłużenie lokali powodów z tytułu uzupełnienia wkładu budowlanego oraz opłat za bieżące ich użytkowanie - według stanu na 31 lipca 2010r przedstawia się następująco :

- lokal G. U. ; 39 772,10 zł i 514, 97 zł ,

- lokal Z. i E. J. ; 45989, 81 zł i 472, 64 zł ,

- lokal T. i G. B. ; 23482,73 zł i 395,39 zł ,

- lokal J. I A. K. ; 42832,70 zł i 534, 51 zł ,

- lokal B. O. ; 32703, 25 zł i 66,71 zł ,

- lokal S. O. ; 39 435, 40 zł i 107,09 zł.

Z dalszych ustaleń Sądu I instancji wynika , że Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) wystąpiła przed Sąd Rejonowy w (...)przeciwko wszystkim powodom z roszczeniami o zapłatę kwot odpowiadających wskazanym wyżej sumom zadłużenia z tytułu uzupełnienia wkładów budowlanych. Sprawy te są toku i jak dotąd żadna z nich nie została prawomocnie osądzona.

Podstawami wskazanych wyżej ustaleń były tylko dowody z dokumentów , których wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała.

Rozważania prawne rozpoczął Sąd I instancji od przytoczenia treści art. 42 ust 3 ustawy O spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000r [ jedn. tekst DzU z 2003r nr 119 poz. 1116 z późniejszymi zmianami ] w jej brzmieniu istotnym dla rozstrzygnięcia.

Następnie wskazał , że norma ta nie czyni obowiązkowymi elementami uchwały określającej przedmiot odrębnej własności lokali w danej nieruchomości, wskazania zadłużenia z tytułu opłat eksploatacyjnych oraz nie uiszczonej części wkładu mieszkaniowego lub budowlanego , nieobjętej kredytem bankowym.

Te źródła zobowiązań są jednak wskazane w innych przepisach ustawy w szczególności w art. 17 [ 14] , który ich uregulowanie przez ubiegającego się o wyodrębnienie i przeniesienie prawa odrębnej własności lokalu na swoją rzecz , czyni warunkiem , jaki musi być spełniony, by spółdzielnia mogła zawrzeć umowę na podstawie której dojdzie do zaspokojenia żądania przekształcenia i przeniesienia prawa na ubiegającego się.

Na tej podstawie Sąd I instancji sformułował wniosek prawny sprowadzający się do tezy , że umieszczenie informacji o wielkości zadłużenia z tych dwóch tytułów , jak uczyniła to pozwana w kwestionowanej uchwale nie może być usprawiedliwioną podstawą do uznania , że uchwała [ w negowanej przez powodów części] jest niezgodna z prawem.

Ponadto zwrócił uwagę , że w tej części uchwała Zarządu z dnia 9 listopada 2010r ma charakter tylko informacyjny , nie jest nią objęte jakikolwiek oświadczenie woli pozwanej z którego mogłoby wynikać zniesienie lub ograniczenie uprawnienia powodów do ubiegania się o przekształcenie dotąd przysługującego im prawa do posiadanych lokali mieszkalnych w prawo odrębnej własności. Zauważył przy tym , że przedmiotem uchwały , która po podjęciu jest aktem wiążącym dla organów Spółdzielni , jest tylko określenie - w przyszłości - odrębnych lokali oraz udziałów jakie będą z nimi związane w nieruchomości wspólnej.

To uzasadnia ocenę , że treść załącznika nr (...) do niej mając wskazany wyżej charakter jest odzwierciedleniem zapisów w księgach rachunkowych pozwanej dotyczących zadłużenia. Ta część uchwały , jaka jest negowana żądaniami pozwów zatem nie dotyczy sfery praw podmiotowych ich autorów.

Podstawa rozstrzygnięcia o kosztach procesu była norma art. 102 kpc , której zastosowanie Sąd I instancji uzasadnił potrzebą uwzględnienia , iż powodowie mogli być subiektywnie przekonani o zasadności zgłoszonych roszczeń , skoro wykładnia mających w sprawie zastosowanie przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych mogła nasuwać wątpliwości interpretacyjne. Wobec tego względy słuszności przemówiły za zniesieniem po ich stronie obowiązku ich pokrycia.

W środku odwoławczym , który złożyli wszyscy powodowie w formie jednego pisma procesowego domagali się zmiany zaskarżonego wyroku Sądu I instancji i uwzględnienia żądań uchylenia zaskarżonej części uchwały Zarządu strony pozwanej z dnia 9 listopada 2010r oraz obciążenia Spółdzielni kosztami postępowania za obydwie instancje.

Został on oparty na zarzucie naruszenia art. 42 §3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w następstwie dokonania jego błędnej wykładni i w konsekwencji nieprawidłowego zastosowania.

Realizacji tego zarzutu powodowie upatrywali w przyjęciu przez Sąd Okręgowy , że kwestionowana przez apelujących część uchwały nr (...)ma jedynie charakter informacyjny , nie prowadząc do naruszenia praw podmiotowych skarżących , a zatem nie może być uznana za niezgodna z tą normą.

W motywach swojego stanowiska procesowego w istocie powtórzyli treść argumentacji , którą za stanowiskiem przeciwnym zaprezentowanemu przez Sąd Okręgowy , powoływali w postępowaniu rozpoznawczym.

Akcentowali w szczególności konsekwencje jakie dla ich sytuacji w relacjach ze Spółdzielnią wynikają z uchwały.

W ich ocenie określenie stanu zadłużenia przypadającego na ich lokale posłuży stronie przeciwnej w przyszłości do tego , że będzie mogła powołać się na nie , domagając się wynikających z tego tytułu zobowiązań pieniężnych , które apelujący konsekwentnie negują. Orzeczenie Sadu I instancji utrudnia im możliwość uczynienia tej negacji uzasadnioną.

W odpowiedzi na apelację strona pozwana domagała się jej oddalenia jako pozbawionej uzasadnionych podstaw i zasądzenia od powodów kosztów postępowania apelacyjnego.

W jej uzasadnieniu powtórzone zostały twierdzenia i oceny jakimi strona pozwana odpierała dotąd żądania powodów.

Rozpoznając apelację Sąd Apelacyjny rozważył :

Środek odwoławczy złożony przez powodów nie jest uzasadniony i podlega oddaleniu.

W pierwszej kolejności zauważyć należy ,że nie został on oparty na zarzutach wymierzonych w podstawę faktyczną rozstrzygnięcia Sądu niższej instancji.

W konsekwencji tego zaniechania fakty , które uczynił on podstawą wydanego przez siebie wyroku , jako ustalone prawidłowo , zostają przyjęte przez Sąd II instancji za własne.

Artykuł 43 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000r { jedn. tekst DzU Nr 2003r Nr 119 poz. 1116 z poźn. zm] ustanawia dla osób , których dotyczy projekt uchwały Zarządu Spółdzielni określający przedmiot odrębnej własności lokali w danej nieruchomości uprawnienie do zaskarżenia uchwały tego organu w terminie wskazanym w tej normie , na tej podstawie , że jest ona niezgodna z prawem albo też narusza interes prawny lub uprawnienia takiego podmiotu.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego zawartym w orzeczeniu z dnia 11 czerwca 2008r , sygn. V CSK 33/08 , publ. OSNC z 2009 nr B poz. 51 norma ta przewidująca możliwość zakwestionowania w ten sposób uchwały Zarządu , stanowi odstępstwo od ogólnego uregulowania dotyczącego zaskarżania uchwał w Prawie Spółdzielczym , które nie stanowi o możliwości zaskarżenia uchwał tego organu, a tylko uchwał Walnego Zgromadzenia a wyjątkowo Rady Nadzorczej.

Po wtóre odmienność tej regulacji , której wyjątkowość nie pozwala na dokonywanie jej rozszerzającej wykładni , przejawia się w tym , że niezależnie od tego czy uprawniony powołuje się na niezgodność uchwały z prawem czy też podnosi jedynie, iż jej treść narusza jej interes prawny czy służące jej uprawnieniem może posłużyć się tylko roszczeniem o unieważnienie podważanego aktu.

Zatem wskazana wyżej norma, ustanawiając sankcję nieważności względnej [unieważnialności ] uchwały Zarządu uprawnia do domagania się stwierdzenia tej nieważności przez Sąd w drodze powództwa zarówno wtedy gdy w postawie faktycznej żądania powód powoła się na okoliczności mające świadczyć o niezgodności tej uchwały z prawem jak i takich , które świadczą o skutku w postaci naruszenie interesu prawnego żądającego lub służących mu uprawnień.

/ por. także w tej kwestii stanowisko SN zawarte uzasadnieniu judykatu z dnia 3 lutego 2011r , sygn. I CSK 224/ 10 , publ. Biuletyn SN z 2011r nr 4 /

Taka właśnie możliwość wykorzystali wszyscy powodowie skoro w uzasadnieniach żądań unieważnienia części uchwały z dnia 9 listopada 2010r powoływali się nie tylko na jej niezgodność z prawem ale także wskazywali , iż pozostaje ona niezgodzie z ich interesem prawnym skoro pozwana może w przyszłych relacjach z nimi odwoływał się do treści załącznika nr (...) , i na podstawie zawartej tam informacji o stanie zadłużenia każdego z nich , domagać się jego spłaty.

Jak wskazano wyżej jedynym zarzutem na jakim opiera się apelacja jest twierdzenie o naruszeniu orzeczeniem objętym kontrolą instancyjną art. 42 §3 ustawy.

Zarzut ten jest chybiony.

Pomijając już , co jest z pewnością skutkiem oczywistej omyłki , że przepis art. 42 nie jest podzielony redakcyjnie na paragrafy ale na ustępy to nie można podzielić zapatrywania apelujących , że norma art. 42 ust. 3 ustawy została przez Sąd I instancji błędnie wyłożona i zastosowana.

Literalne brzmienie tego przepisu jednoznacznie wskazuje jakie obligatoryjne elementy ma zawierać uchwała Zarządu Spółdzielni określająca przedmiot odrębnej własności wszystkich lokali mieszkalnych i lokali o innym przeznaczeniu , znajdujących się na danej nieruchomości [ argument z art. 42 ust. 1 ustawy ]

Tymi koniecznymi elementami , które musi zawierać uchwała są :

a/ oznaczenie nieruchomości ,

b/ rodzaj , położenie i powierzchnia lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi,

c/ wielkość udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej , związanych z odrębną własnością każdego z lokali ,

d/ oznaczenie osób , którym przysługuje prawo żądania przeniesienia na nich własności poszczególnych lokali ,

e/ przypadający na każdy z lokali stan zadłużenia z tytułu :

- kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami,

- dokonanego na podstawie odrębnych przepisów przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek warz z ich oprocentowaniem.

Te , uznane przez ustawodawcę za konieczne elementy strukturalne uchwały muszą się w niej znaleźć ażeby ten akt Zarządu odpowiadał przepisowi ustawy , był z nim zgodny.

Nie oznacza to jednak , że zawarcie tam innych treści stanowiło , jak twierdzą nietrafnie powodowie w środku odwoławczym , o naruszeniu prawa , które może spowodować skuteczne wniesienie powództwa o jej unieważnienie .

Tego rodzaju sankcja mogłaby być wywiedziona z powoływanego przez autorów apelacji przepisu jedynie wówczas gdyby norma ta była inaczej sformułowana wskazując ,że wymienione wyżej elementy konstrukcyjne uchwały mogą być jedynymi , które może uchwała dotycząca określenia odrębnej własności lokali w danej nieruchomości zawierać.

W aktualnym brzmieniu art. 42 ustawy podstaw do takiego rozumienia tej normy brak.

W tym kontekście należy jeszcze zauważyć , że podjecie tej uchwały - zgodnie ust 5 tego przepisu wiąże organy spółdzielni w zakresie tego jaki lokal i jakie udziały w nieruchomości wspólnej z nim związane będą przedmiotem przyszłej umowy z członkiem spółdzielni lub innym podmiotem nie będącym członkiem , przenoszącej na nich odrębną własność lokalu mieszkalnego / użytkowego/

Płynie stad wniosek , że inne elementy jakie Zarząd zdecydował się zawrzeć w uchwale , w tym te , o charakterze informacyjnym , nie są przedmiotem takiego związania w relacjach z uprawnionymi podmiotami.

Tylko w zakresie wymienionym ściśle w ust. 5 art. 42 to związanie ma miejsce , a więcej, ma taki charakter , że uchwała na tej podstawie normatywnej podjęta w zakresie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali oraz udziałów z nimi związanych nieruchomości wspólnej nie może być zmieniona , a ewentualne podjecie uchwały zmieniającej dotknięte byłoby nieważnością.

/ por. w tej kwestii stanowisko SN zawarte w orzeczeniu z dnia 22 października 2010r , sygn. IIICZP 77/10 , publ. Biuletyn SN z 2010r nr 10 , a także orzeczenie SA we Wrocławiu z dnia 29 lutego 2012r , sygn. I ACa 96/12, powołane za zbiorem Lex nr 1129363/

Określone w niej lokale oraz udziały zostają przeniesione do przyszłych umowach z właścicielami.

Wszystko to prowadzi do oceny , że zawarcie w uchwale danych objętych załącznikiem nr(...)w uchwale z dnia 9 października 2010r nie może być ocenione jako naruszające art. 42 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w brzmieniu istotnym dla rozstrzygnięcia. Tym samym ich zamieszczenie nie może decydować o niezgodności tej części uchwały nr 117/ 2010 z prawem.

Jakkolwiek , na co już zawracano uwagę, omówiony zarzut materialno prawny był jedynym na jakim oparta została apelacja , tym nie mniej dla kompletności wywodu wskazać dodatkowo trzeba , iż niezasadnie także upatrywali powodowie podstawy do domagania się stwierdzenia nieważności tego aktu w naruszeniu ich interesu prawnego.

Zważywszy jak opisywali jego treść w pierwszej kolejności zauważyć trzeba , że wbrew ich stanowisku strona pozwana nie upatrywała w brzmieniu załącznika nr 2 podstawy do uznawania , że wskazany tam stan zadłużenia każdego z lokali określa zobowiązanie każdego z wymienionych w nim spółdzielców do jego zapłaty.

Dość przypomnieć ,że sum tam podanych z tytułu uzupełnienia wkładu budowlanego dochodzi ona przeciwko obecnym powodom w drodze odrębnych powództw przed Sądem Rejonowym w (...).

Po wtóre nie można , przy wyrażaniu oceny przeciwnej do stanowiska zgodnie z którym treść załącznika nr(...) do negowanej uchwały narusza interes prawny powodów , tracić z pola widzenia tego , że każdemu z nich , pomimo informacji zawartej w załączniku nadal przysługuje roszczenie o przeniesienie na nich , po wyodrębnieniu, co winno nastąpić jednym aktem umownym , własności lokali , zindywidualizowanych właśnie w uchwale z 9 listopada 2010r. Jej treść w jakimkolwiek zakresie nie wpłynęła na jego ograniczenie czy [ tym bardziej ] nie doprowadziła do jego zniesienia. Tylko taki skutek mógłby być uznany za wymagającą udzielenia ochrony prawnej ingerencję w sferę prawną powodów , co czyniłoby usprawiedliwionym twierdzenie o naruszeniu ich interesu prawnego.

Podstawa normatywną takiego roszczenia jest art. 17 [ 14 ] ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

/ por. bliżej w tej materii także uwagi K. Pietrzykowskiego w : Komentarz do ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych - Wydawnictwo CH Beck 2011r oraz powołaną w tym opracowaniu uchwałę SN z 17 kwietnia 2009r , sygn. IIICZP 17/09 /

Zgodnie z tą normą warunkiem zawarcia umowy przenoszącej na spółdzielcę bądź inny podmiot prawo odrębnej własności lokalu jest spłata zadłużenia , z tytułu m. in. przypadającej na dany lokal poniesionych przez Spółdzielnię kosztów związanych z budową oraz opłat eksploatacyjnych { argument z art. 17 [14] ust. 1 i 2 ustawy } , czyli należności , których wysokość jest negowana przez powodów w obecnym postępowaniu.

Powodowie zatem będą mogli rozważyć możliwość realizowania opartego na w/w podstawie roszczenia , także w drodze powództwa przed Sądem Powszechnym w ramach rozpoznawania którego , zagadnienie prawne istnienia po ich stronie obowiązków zapłaty należności z tych tytułów , tak co do zasady jak i wysokości, będzie elementem rozstrzygnięcia.

Z podanych wyżej przyczyn , w uznaniu apelacji za pozbawioną uzasadnionych podstaw , Sąd Apelacyjny orzekł o jej oddaleniu , na podstawie art. 385 kpc.

Rozstrzygając o kosztach postępowania apelacyjnego Sąd II instancji , zastosował wynikającą z art. 98 §1 w zw z art. 108 §1 kpc w zakresie rozkładu tych kosztów pomiędzy stronami, zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy.

Uznał przy tym , że odmiennie niż to było w postępowaniu przed Sądem I instancji, powodowie powinni byli zdawać sobie sprawę z konsekwencji w zakresie kosztów, w przypadku wniesienia apelacji , która okaże się niezasadna. Po poznaniu motywów wyroku Sądu I instancji nie mogli być w sposób usprawiedliwiony przekonani o trafności swoich racji prawnych , które to zasługujące na uwzględnienie przekonanie zdecydowało o zastosowaniu przez Sąd I instancji art. 102 kpc.

Ustalając wymiar należnych Spółdzielni z tego tytułu kwot Sąd wziął pod uwagę , że powodowie występowali w sporze wspólnie tylko wobec technicznego połączenia, ich odrębnie wniesionych powództw, do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia przez Sąd niższej instancji. Zatem każdy z nich z osobna , bądź występując wspólnie jako małżonkowie, maja obowiązek zwrotu na rzecz przeciwniczki kosztów odpowiadających wynagrodzeniu radcy prawnego , zastępującego Spółdzielnię , ustalonemu według stawki minimalnej określonej przez §10 ust. pkt1 w zw z §12 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia MS w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2002r [ DzU Nr 163 poz. 1349 z późn. zm].