Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 24/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

S. S. (1)

I.  uznany za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia z tą zmianą, iż ustalono, że czynu tego dopuścił się w okresie od 29 sierpnia 2013r. do 18 sierpnia 2016r., jak też, iż działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w związku z grożącą mu niewypłacalnością oraz upadłością, a następnie w związku z istniejącym stanem niewypłacalności, podejmował czynności mające na celu udaremnienie lub uszczuplenie zaspokojenia wielu wierzycieli tj. popełnienia czynu zabronionego z art. 300 § 3 kk w zw. z art. 300 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

II.  uznany za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt III aktu oskarżenia z tą zmianą, iż ustala, że czynu tego dopuścił się w okresie od 30 grudnia 2015 r. do 10 października 2016 r. jak też, że należność na rzecz E. P. B. zam. (...), (...)-(...) S. wynosi 1 896,49 zł za towary zakupione w dniu 22 maja 2016 roku, a tym samym łączna kwota niekorzystnego rozporządzenia mieniem wynosi 872 392,13 zł tj. popełnienia czynu zabronionego z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Mając na uwadze ograniczenia związane z przyjętą ustawową formułą uzasadnienia (formularz) w tym miejscu Sąd przedstawi ustalenia odnośnie podejmowanych czynności przez oskarżonego w stosunku do swego majątku, które składają się na proces celowego zamierzonego i konsekwentnie przeprowadzonego zamiaru, którego skutkiem ostatecznym była kontrolowana i przewidywana przez S. S. (1) upadłość, która w żaden sposób nie zakończy się zaspokojeniem wszystkich wierzycieli.

Istotne stwierdzenie: S. S. (1) prowadził działalność jako przedsiębiorca indywidualny, tym samym ponosił odpowiedzialność długi całym swoim majątkiem, który do 06.04.2014r. (dzień ustanowienia rozdzielności majątkowej) objęty był wspólnością majątkową małżonków.

Symptomatyczne jest to, iż wszelkie czynności dotyczące majątku obejmowały czynności prawne (sprzedaż, darowizna) wyłącznie na rzecz najbliższych członków rodziny tj. żony i dzieci

Działania oskarżonego miały charakter etapowy:

I etap (oszukańcze bankructwo) – konsekwentne wyprowadzenia składników majątkowych poprzez przekazywanie w drodze umów (darowizny, sprzedaży, itd., czy nawet ustalenie rozdzielności majątkowej) poza swój majątek indywidualny wszelkich składników majątkowych, które nie zostały objęte zabezpieczeniem rzeczowym (hipoteką, zastawem) wbrew jakiemukolwiek uzasadnieniu ekonomicznemu czy też nawet wbrew uzasadnionemu interesowi prowadzonego przedsiębiorstwa (wyodrębnienie i darowanie córce zakładu masarniczego), poczynając od nieruchomości, kończąc na ruchomościach nawet o stosunkowo niewielkiej wartości, w tym także wykorzystywanie umów o charakterze fikcyjnym,

- w tym etapie oskarżony dokonywał jeszcze częściowych płatności na rzecz swych kontrahentów, dążył do przedłużenia prowadzonej działalności gospodarczej finansowanej w zasadzie wyłącznie ze środków innych osób (pokrzywdzonych), nie przynoszącej zysków, przedłużał terminy płatności, czy też wręcz szantażował kontrahentów koniecznością dostarczenia mu kolejnej partii tuczników jako warunku zapłaty części zaległych faktur, chodziło wyłącznie o całkowity drenaż aktywów z prowadzonej działalności gospodarczej i zakończenie jej w czasie dla oskarżonego dogodnym, gdy nic więcej nie będzie w stanie z niej pozyskać,

etap ten wyczerpywał znamiona przestępstwa określonego w art. 300 § 3 kk w zw. z art. 300 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i stanowił

II etap – pozyskiwanie wartości majątkowych od kontrahentów bez zamiaru dokonania jakichkolwiek płatności, początkiem tego było założenie w dniu 30.12.2015r. spółki (...) sp. z o.o, w której wszystkie udziały miała żona oskarżonego M. S. a prezesem zarządu jednoosobowego z wszelkimi plenipotencjami został oskarżony (następnie zmieniono prezesa na E. K. na fikcyjność tej zamiany Sąd wskaże w dalszej części uzasadnienia), jedynym celem tej działalności było wygenerowanie fikcyjnych faktur za fikcyjne usługi jakie to spółka ta miała wykonywać na rzecz przedsiębiorstwa oskarżonego, de facto trywializując, oskarżony sam sobie wystawiał faktury za usługi (wywóz obornika) które nie były świadczone - wynikiem tego było zgłoszenie do masy upadłości wierzytelności w kwocie 444 806,84 zł i odsetki w kwocie 5850,85 zł (k. 1935), w wyniku czego to firma małżonki skazanego stała się w zasadzie jednym z największych wierzycieli, który powinien zostać zaspokojony z masy upadłości,

- od tej daty oskarżony w zasadzie nikomu nic już nie zapłacił (za wyjątkiem P. K., uzależniając jednak płatność od dostarczenia kolejnej partii towaru), a o jego zamiarze doskonale świadczy fakt, iż przyjmował tuczniki nawet po tym jak złożył wniosek o upadłość (29.06.2016r. k.319), nie informując o tym swych kontrahentów, a więc wiedząc, iż i tak swe roszczenia muszą zgłosić do masy upadłości (omówione przy świadkach T. D. i I. M.)

etap ten wyczerpywał znamiona przestępstwa określonego art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

III - etap upadłości, cały szereg czynności procesowych zmierzających do wydłużenia postępowania upadłościowego w szczególności zaś ustalenia wartości majątku wchodzącego w skład masy upadłości, który niezależnie od dokonywanych szacunków jest zdecydowanie zbyt mały na to by jakikolwiek wierzyciel oprócz wierzycieli rzeczowych (banków) został spłacony, jedynym składnikiem majątku, który udało się zbyć jest nieruchomość, którą nabyła zresztą córka oskarżonego,

- w etapie tym zapadają kolejne orzeczenie Sądów na podstawie art. 527 kc ( actio P.), przywracające składniki majątku wyprowadzone z majątku oskarżonego w opisanym wyżej etapie I do masy upadłości

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn przypisany w pkt I wyroku

I.  Czynności prawne obejmujące nieruchomości należące do oskarżonego ( na prawach wspólności majątkowej, a następnie i te które objęte majątkiem odrębnym) prowadzące do wyzbycia się przez S. S. majątku na rzecz członków najbliższej rodziny:

1.  umowa o podział majątku wspólnego zawarta w dniu 25.04.2014r. w wyniku której małżonkowie S. dokonali podziału całego majątku wspólnego , oceniając jego wartość na kwotę 1 320 000 zł (k.286v), co pozostaje w rażącej sprzeczności z wartością majątku jaką podał oskarżony we wniosku u upadłość, który miał wchodzić w skład masy upadłości (tj. 7 663 100 zł w tym 7 300 000 zł wartość samych nieruchomości – k.333-334) mimo tego, że po podziale majątku wspólnego nie tylko oskarżony nie uzyskał jakiegokolwiek przysporzenia (nie nabywał nieruchomości) co jeszcze wyzbył się ich części w drodze sprzedaży,

w wyniku umowy oskarżony przejął wszelkie nieruchomości które obciążone były hipotekami (zabezpieczenia rzeczowe), natomiast małżonka oskarżonego otrzymała nieruchomości wolne od obciążeń w za wyjątkiem służebności, przejęte ruchomości o największej wartości tj. linia produkcyjna zabezpieczona zastawem

k.280-288v

2.  umowa darowizny małżonków S. z dnia 25.02.2014r. na podstawie której, darowali córce B. S. nieruchomość tj. działkę nr (...) S. ul. (...) o powierzchni 0,0591 ha (z hipoteką umowną łączną na kwotę 600 000 zł Bank Spółdzielczy w (...)z siedzibą w S.) zabudowaną budynkiem mieszkalnym o powierzchni 162 m z 1983r. oraz zakładem masarniczym o powierzchni 212 m

Zachowali jedynie służebność mieszkania, wartość darowizny określono na 250 000 zł,

- ze swojego przedsiębiorstwa oskarżony wyodrębnił istotną część wyzbywając się jej, pozostawił sobie więc jedynie ubojnię natomiast zakład masarniczy i przynależny sklep przekazane zostały córce, ewidentnie działł w ten sposób na niekorzyść swego przedsiębiorstwa pozbywając się jego istotnej części,

k. 277-279

3.  umowa sprzedaży z dnia 25.08.2014r. M. S. niezabudowanej nieruchomości oznaczonej numerami: (...) o łącznej powierzchni 0,5274 ha, położonej w m. P., za kwotę 5 855,00 zł (działki te zwolniono następnie z obciążenia hipotecznego (k.1380v)

k.974-977

4.  umowa sprzedaży z dnia 02.12.2015r.

działka (...) w P. o obszarze 0,8537 ha (na działce budynek administracyjny, 3 garaże-wiaty, garaż na kombajny, stacja paliw, waga wozowa, warsztat, magazyn pomocniczy, kotłownia, stacja trafo, rampa, ogrodzenie, łącznie 0,9755 ha) własność której oskarżony uzyskał w wyniku podziału majątku wspólnego w dniu 25.04.2014r., podzielona została na dwie tj.

- (...) (0,2627 ha) z tej A. B.zrezygnował z hipoteki, na działce tej znajdują się podziemne zbiorniki paliwa

- (...) (0,5910 ha)

sprzedażą objęto działkę (...) (działka bez obciążeń) działka sprzedana na rzecz syna i żony za kwotę 26 tys. razy dwa łącznie 52 000 zł udziały po ½ na rzecz żony i syna K. S. (1) (cena miała zostać zapłacona wcześniej )

w dalszej kolejności jeśli chodzi o działki z pkt 3 i 4 jak wyżej

umowa sprzedaży z dnia 14.03.2017r. obejmująca działki (...) na rzecz D. S. właściciela

Splendor Myjnie z o.o.

(...) za 8 000 zł

(...) za 70 000 zł

- z majątku oskarżonego (po podziale) wyodrębniono więc kolejne działki zwolniono je z hipoteki a następnie sprzedano na rzecz kontrahenta zewnętrznego, już po wszczęciu postępowania upadłościowego, w chwili obecnej na działce tej znajduje się stacja benzynowa na zjeździe z obwodnicy S.

k. 969-973

k.1379-1383

II.  Czynności prawne obejmujące ruchomości należące do oskarżonego prowadzące do wyzbycia się przez S. S. majątku na rzecz członków najbliższej rodziny:

1.  Faktura (...) (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 29.08.2013r. na rzecz córki B. S. (...) za kwotę 500 zł, kupionego przez oskarżonego w 2003r. za kwotę 69 370,00 zł, samochód używane do chwili obecnej

k.831, 835

2.  umowa darowizny z dnia 27.05.2014r. na podstawie której oskarżony na rzecz żony M. S. przeniósł własność:

- ciągnika rolniczego marki U. o nr. rej. (...), rok prod. 1981 – o wartości 5000zł,

- ciągnika rolniczego marki Z. , rok prod. 1987 o nr. rej. (...) –o wartości 15 000zł,

- ciągnika rolniczego marki U. rok prod. 1996, o nr rej. (...) – o wartości 25 000 zł,

- przyczepy ciężarowej rolniczej marki A. o nr. rej. (...) rok, prod. 1985 – o wartości 4000 zł

k.867-867v

3.  Faktura (...) (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 30.07.2014r. na rzecz syna K. S. (1) samochodu ciężarowego marki R. (chłodnia) o nr. rej. (...) za kwotę 2 460 zł, kupionego w 2006r. za kwotę 28 670 zł,

k. 739,741

4.  Faktura (...) (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 30.07.2014r. na rzecz córki B. S. samochodu ciężarowego marki C., kupionego w 2008r. za kwotę 24 400 zł,

k.754,760

5.  Faktura (...) (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 01.08.2014r. na rzecz córki B. S. samochodu osobowego marki M. (...) o nr. rej (...), rok prod. 2010, za kwotę 3 690 zł, samochód wcześniej pozostawał u oskarżonego w leasingu i po jego zakończeniu w dniu 21.07.2014r. oskarżony wykupił go za cenę 7 394 zł

oskarżony sprzedał córce samochód (...) 4 letni za cenę 3 690 zł trzy dni po tym jak wykupił go po zakończeniu leasingu i abstrahując od kwestii jego rzeczywistej wartości nawet poniżej ceny samego wykupu z leasingu w sposób istotny pomniejszając więc wartość swego majątku

k. 777,778

6.  Faktura (...) (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 03.09.2014r. na rzecz żony M. S. samochodu osobowego marki V. (...) o nr. rej. (...), rok prod. 2010, za kwotę 4 920 zł, samochód wcześniej pozostawał u oskarżonego w leasingu i po jego zakończeniu w dniu 19.08.2014r. oskarżony wykupił go za cenę 32 764,42 zł

oskarżony sprzedał żonie samochód (...) 4 letni za cenę 4 920 zł trzy dni po tym jak wykupił go po zakończeniu leasingu i abstrahując od kwestii jego rzeczywistej wartości, a chodzi o (...) klasy P., nawet poniżej ceny samego wykupu z leasingu w sposób istotny pomniejszając więc wartość swego majątku

k.777,877v

7.  Faktura (...) (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 30.03.2015r. na rzecz córki B. S. samochodu C. (...) o nr rej. (...), rok prod. 2003, za kwotę 3 000 zł i samochodu ciężarowego marki F. (...) o nr rej. (...), rok prod. 2008 za kwotę 1 500 zł,

C. (...) kupiony wcześniej przez oskarżonego w dniu 25.11.2014r. za kwotę 8 610 zł, natomiast F. (...) wcześniej pozostawał u oskarżonego w leasingu i wykupiony został przez niego w dniu 26.09.2014r. za kwotę 2 183,25 zł

k.804, k. 803, 817,818

8.  Faktury (...) ! i (...) (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 27.05.2016r. na rzecz syna K. S. (1) samochodu ciężarowego marki V. (...) o nr. rej. (...) oraz samochodu ciężarowego marki M. (...) o nr. rej. (...) za kwoty odpowiednio 6 000 zł oraz 2000 zł

Postanowieniem SR Białystok sygn. akt VIIIGup 76/16 z dnia

25.09.207r. uznano drugą z tych czynności za bezskuteczną

w stosunku do masy upadłości

k.299,308, 2094

9.  Faktura (...) ! (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 30.05.2016r. na rzecz córki B. S. samochodu ciężarowego marki F. (...), rok prod. 2008r. za kwotę 10 999,89 zł

k.772

10.  Faktura (...) (płatność gotówką)

sprzedaż w dniu 30.05.2016r. na rzecz syna K. S. (1) samochodu ciężarowego marki V. (...) o nr. rej. (...) (wcześniej (...)) za kwotę 5 500 zł,

Postanowieniem SR Białystok sygn. akt VIIIGup 76/16 z dnia

25.09.207r. uznano druga z tych czynności za bezskuteczną

w stosunku do masy upadłości te czynność

k.293,2094

11.  Dowód sprzedaży

sprzedaż w dniu (...) synowi K. S. (1) 25 sztuk bydła opasowego

k.35

12.  Dowód sprzedaży

sprzedaż w dniu (...) synowi K. S. (1) 2 sztuk bydła opasowego

k.34

Czyn przypisany w pkt I wyroku

III.  (1-39)

Zeznania świadków (pokrzywdzonych) na okoliczności związane ze sprzedażą oskarżonemu (prowadzonemu przez niego przedsiębiorstwu) zwierząt, usług itd. oraz braku zaspokojenia powstałych roszczeń oraz nieskutecznych czynności egzekucyjnych w kontekście braku przedmiotu/majątku do którego egzekucja mogłaby być skierowana z uwagi na jego usunięcie w drodze przeniesienia głównie na członków rodziny :

1.  Z. B. (1)

k.147v-148,3227v-3230

2.  M. D. (1) (świadek dodatkowo wskazywał, iż oskarżony w latach 2012-2015 wykańczał ,,pokaźny” dom dla syna K. S. (1) o wartości kilku milionów złotych – Sąd weryfikował powyższe w drodze przesłuchania świadka K. S. (1))

k.943v-944,2353-2354, 3230-3231v

3.  P. D.

k.1009v-1010, 2360-2362,3231v-3233.

4.  J. G.

k.1029v-1030, 3233-3234

5.  S. W.

k.1035v-1036, 3234-3234v

6.  J. B. (1)

k.1125-1126, 3235v-3235v

7.  A. Z. (1) (dodatkowo wskazywał na działanie oskarżonego, który na żądanie potwierdzenia dokonania płatności za trzodę jako warunku kolejnego transportu, przesłał pokrzywdzonemu dowody przelewów, które w rzeczywistości nie nastąpiły ,,wycofane w trakcie realizacji”, w ten sposób otrzymał kolejną dostawę bezpośrednio przed ogłoszeniem upadłości)

k.42-44, 2197-2199, 3238v-3239v

8.  P. K. (2) (podobnie jak w przypadku świadka A. Z. oskarżony zapewniał świadka, iż dokonał przelewów za wcześniejsze dostawy, po uzyskaniu dostawy nie uiścił żadnych kwot)

k.2-3, 3245-3246

9.  S. M.

k.1517v., 3246v- (...)

10.  L. S.

k.1523v-1524, 3247v-3248,

11.  E. B. (przedstawiciel firmy odbierającej odpady

k.1534v-1535,3248v-3249v

12.  J. S.

k.1538v., 3249v-3250v

13.  W. G. (naprawa ciągnika w 2016r. nota bene nie należącego do oskarżonego, należność nie opłacona)

k.1566v 3251v

14.  J. K. (podkreślał, iż oskarżony osobom, które przestawały dostarczać towar ,,tuczniki” z uwagi na zaległości finansowe przestawał płacić w ogóle), otrzymał płatności w 2016r.

k.1550v, 3252-3252v

15.  D. D.

k.1614, 3253v-3254

16.  J. F.

k.1589-1590, 3254-3255

17.  W. S.

k.1599v-16003255-3255v

18.  M. B.

k.1603v, 3255v-3257v

19.  W. B.

k.1960v, 3282-3282v

20.  J. W.

k.1482v, 3282v-3283v

21.  I. M. (sprzedaże tuczników nastąpiły odpowiednio w dniach 29.08.2016r. oraz 12.09.2016r. a wiec po tym jak oskarżony złożył wniosek o upadłość tj. 29.06.2016r. k.319 o czym nie informował kontrahenta)

k.2005v, 3283v-3284

22.  J. D.

k.1579v, 3284v

23.  T. D. (2)

(rozpoczął działalność po studiach transakcje z oskarżonym to były jego pierwsze sprzedaże tuczników po rozpoczęciu działalności gospodarczej i miały miejsce 29.07.2016r., 12.08.2016r. 19.08.2016r. 22.08.2016r., 31.08.2016r. a wiec po tym jak oskarżony złożył wniosek o upadłość tj. 29.06.2016r. k.319 o czym nie informował kontrahenta – należność świadka to było ponad 200 tys. zł, podkreślił, iż należność tę tj. stratę pokrył z kolejnego kredytu jaki musiał zaciągnąć

k.2019v, 3285-3285v

24.  J. P. (1)

k.2032v, 3286-3286v

25.  S. P. ( świadek miał wierzytelność, ale nie ma pretensji do oskarżonego, wiele lat współpracowali świadek jest hydraulikiem, oskarżony uregulował zaległości po wszczęciu postępowania upadłościowego, niejako poza nim, na własną rękę do czego nie miał prawa)

k.2056, 3286v-3287

26.  K. S. (2) ( ostatnia dostawa tuczników po ogłoszeniu upadłości)

k.2062v (...)-3287v

27.  M. C. (1)

k.2072v, 3288

28.  J. B. (2)

k.2040, 3288v-3289

29.  W. W.

k.2075v, 3289

30.  K. S. (3) (chodziło o kwotę 1 240 zł, świadek podkreśliła, iż utrzymuje się z emerytury 940 zł świnie wyhodowane były ,,z ogromnym trudem” a należna kwota jest dla niej sumą bardzo wysoką, oskarżony zapewniał że otrzyma ja ,,jak się coś uda sprzedać z majątku).

k.2404v,3289v-3290

31.  K. K.

k.2078v., 3290-3290v,

32.  M. K. (1)

k.2083v, 3291

33.  J. P. (2)

k.2481v, 3291-3291v

34.  H. Ż.

k.2473, 3291v-3292

35.  M. K. (2)

k.1477v, 3380-3380v

36.  L. D. (podkreśliła, iż oskarżony w 2016r. brał znacznie więcej żywca niż wcześniej nie płacąc za niego)

k.1498v-1499

37.  P. B.

k.1513v

38.  K. F.

k.1528v

39.  K. A.

k.1869v

40.  A. P. (1) (księgowa oskarżonego)

k.2385-2386, 3385v-3388v

41.  P. W. komornik

k.839-840,3409-3410v

42.  M. K. (3) syndyk

k.3411-3416,4632v-4635v

43.  Protokół zajęcia ruchomości (bydło)

k.7-8

44.  Umowa najmu pomieszczeń w P. wraz z fakturami i dowodami sprzedaży, mającymi świadczyć o tym, iż oskarżony sprzedał bydło na rzecz swego syna K. S. (1)

k.30-35

45.  Potwierdzenia przelewu na rzecz A.Z. (faktycznie nie zrealizowane patrz zeznania P. i Z.) wygenerowane z konta oskarżonego i z jego hasła

k.97-99

46.  Spis inwentarza w postępowaniu upadłościowym

k.122-128

47.  Lista wierzytelności łączna wartość to 8.860.603,09 złotych

W kategorii I wartość wierzytelności to 3 137 087,39zł (po weryfikacji na które składają się zabezpieczone rzeczowe należności banków oraz Fundacji (...) k.343)

k.1349

48.  Wniosek o ogłoszenie upadłości

k.319-322

49.  Wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników

k.333-334

50.  Wykaz wierzycieli wskazanych przez oskarżonego

k.337-343

51.  Postanowienie o upadłości

k.27-28

52.  Opinia biegłego w postępowaniu upadłościowym (oszacowanie majątku oskarżonego znajdującego się w masie upadłości wartość nieruchomości 2 964 000 zł wartość rynkowa ubojni 118 997 zł -131 183 zł ewentualnie wartość złomu do 54 420 zł czyli łącznie do 3 214 180 zł).

k.4271-4299

53.  Bilans (przedłożony przez oskarżonego przy wniosku o upadłość

k.335-336v

54.  Pismo syndyka z określeniem wysokości zobowiązań zabezpieczonych rzeczowo

k.357-390

55.  Opinia biegłego z zakresu księgowości T. J. (1)

k.3711-3837, 4590-4602

Czyn przypisany w pkt III wyroku

1.Akt założycielski spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w P. z dnia 30.12.2015r. – dowód na stworzenie firmy mającej być jedynie podmiotem, który umożliwi dalsze wyprowadzanie majątku z firmy oskarżonego

k.1315-1317v

2.Protokół z obrad nadzwyczajnego walnego zgromadzenia wspólników (...) sp z o.o z dnia 10.05.2016r.na którym powołano E. K. na stanowisko prezesa zarządu (zastąpiła oskarżonego)

k.1340-1342

3. Zgłoszenie przez (...) sp. z o.o z siedzibą w P. wierzytelności na listę wierzytelności

k.1935 -1937,1943-1949

4.faktury wystawione przez (...) sp. z o.o z siedzibą w P. w związku z wykonaniem na rzecz firmy oskarżonego zlecenia ,,załadunku i rozładunku oraz wywozu obornika z magazynu żywca”

k.1948-1949,1941-1941

5.zeznania E. K., na okoliczność powołania na prezesa zarządu (...) (...). Sp. z o.o, rzeczywistej działalności spółki, przyjmowania faktur ich wystawiania i roli w spółce oskarżonego

k.1922v-1923, 1950v-1951, 3381-3385

6. zeznania J. C. (1) pracownika oskarżonego odnośnie zakresu jego czynności przy wywożeniu gnojowicy

k.2394v-2395, 3292-3292v

7.zeznania J. N. (na okoliczność zastąpienia J. C. przy wywożeniu gnojowicy )

k.2390v-2391, 3292v-3293

8. Pismo z UC w Suwałkach dotyczące wystawionych faktur z pkt 4,

k.2558

9. wszystkie dowody powołane przy czynie przypisanemu oskarżonemu w pkt. I aktu oskarżenia

(ze szczególnym uwzględnieniem zeznań A. Z. (1), I. M., T. D. (2), J. P. (1), M. C. (2), J. F., J. G.)

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

II.

w bliżej nieokreślonym czasie, nie wcześniej jednak niż w dniu 29 grudnia 2015r., w S. i P. przywłaszczył pieniądze w kwocie 5.000,00 zł w ten sposób, że po otrzymaniu na rachunek bankowy należącej do niego firmy Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowego (...) w P. o nr (...) prowadzony przez (...) omyłkowo dokonanego w dniu 29 grudnia 2015r. przelewu kwoty 24.238,15 zł z rachunku Zakładów (...) Sp. z o.o. w M. nie zwrócił części tej kwoty w wysokości 5.000,00 zł, mimo żądań pokrzywdzonego, czym działał na szkodę Zakładów (...) Sp. z o.o. w M., tj. o czyn z art. 284 § 1 kk,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.

Zeznania M. P.

1655v,4773v-4774

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Czyn przypisany w pkt I wyroku

I. 1-4

Czynności prawne obejmujące nieruchomości należące do oskarżonego

Dowody z dokumentów (głównie notarialnych), nie kwestionowane przez strony, odzwierciedlające czynności prawne dokonywane przez oskarżonego wobec należących do niego nieruchomości, skutkujące tym, iż w skład masy upadłości weszły wyłącznie nieruchomości na których ciążą zabezpieczenia rzeczowe (hipoteki), a więc z których pierwszeństwo do zaspokojenia mają wierzyciele rzeczowi, wszelkie inne nieruchomości zostały przekazane w formie czy to podziału majątku wspólnego, darowizny czy sprzedaży najbliższym członkom rodziny.

Na podstawie dowodu z pkt I.2 (umowa darowizny) oskarżony wyzbył się na rzecz córki szczególnie istotnej części swego przedsiębiorstwa w postaci zakładu masarniczego pozostawiając sobie jak się potem okazało generujący straty zakład uboju co nie miało gospodarczego uzasadnienia. Tą samą umową wyzbył się także własności domu w którym mieszkał wraz z żoną (na rzecz córki) zastrzegając sobie służebność mieszkania.

– w ten sposób oskarżony wyłączył spod swego majątku całość zakładu masarniczego oraz swój własny dom do których nie można kierować egzekucji

II.1

Dowód z faktury wskazujący na dokonanie przez oskarżonego sprzedaży samochodu na rzecz córki, data wystawienia faktury to

data początkowa od której Sąd przyjął, iż celem dalszych czynności oskarżonego wobec majątku było intencjonalne usuwanie majątku spod ewentualnej egzekucji, data transakcji 29.08.2013r. wyprzedza datę darowizny z dnia 25.02.2014r. jaką małżonkowie S.

darowali córce B. S. nieruchomość tj. działkę nr (...) S. ul. (...) o powierzchni 0,0591 ha zabudowaną budynkiem mieszkalnym o powierzchni 162 m z 1983r. oraz zakładem masarniczym o powierzchni 212 m – dopiero ten akt niejako sytuował ją jako przedsiębiorcę, wcześniej przekazywanie jakiegokolwiek sprzętu, w tym pojazdów, nie miało gospodarczego uzasadnienia,

w żaden tez sposób nie można mówić o ewentualnym grzecznościowym czy innym przekazaniu córce pojazdu (prezent), skoro nie miała problemów w tym by korzystać z pojazdu dowolnie, zresztą niejednego w firmie oskarżonego.

- pojazd wyłączony w ten sposób z ewentualnej egzekucji

W ocenie Sądu była to ewidentnie umowa sporządzona dla pozoru

Strony nie kwestionowały tej umowy (faktu jej zawarcia).

II.2

Dowód umowa darowizny z dnia 27.05.2014r. na podstawie której oskarżony na rzecz żony M. S. przeniósł własność szeregu pojazdów rolniczych co miało bezpośredni związek z wcześniejszym podziałem majątku (nieruchomości) na podstawie którego na rzecz żony przypadło gospodarstwo rolne – sekwencja zdarzeń: najpierw małżonkowie S. znoszą wspólność majątkową (06.04.2014r.), następnie dokonują podziału majątku wspólnego, w którym gospodarstwo rolne przekazywane jest M. S. (25.04.2014r), a następnie oskarżony dokonuje kolejnej darowizny na jej rzecz tym razem sprzętu rolniczego

– w ten sposób wyłączył spod swego majątku całość gospodarstwa rolnego do którego nie można kierować egzekucji, brak uzasadnienia ekonomicznego tej decyzji,

Strony nie kwestionowały tej umowy (faktu jej zawarcia)

II.3 i 4

Dowód z dwóch kolejnych faktur w dniu 30.07.2014r. oskarżony sprzedał na rzecz swych dzieci samochody ciężarowe, co jest o tyle mało wiarygodne jeśli chodzi o autentyczność umowy, iż syn oskarżonego w tym czasie nie prowadził nawet działalności gospodarczej,

Symptomatyczne jest także to, iż płatność zawsze następowała gotówką, którą nabywcy mieli w okresie późniejszym wpłacić.

- pojazdy wyłączone w ten sposób z ewentualnej egzekucji

W ocenie Sądu same umowy zawarto jedynie dla pozoru.

II.5

Dowód wskazujący na zakup przez córkę oskarżonego od oskarżonego (...)a marki M. (...) za cenę stanowiącego jego ułamkową wartość, w zasadzie należałoby określić za ,,cenę złomu” w sytuacji gdy chodziło o samochód 4 letni, pozostający w leasingu oskarżonego, który ten kilka dni wcześniej wykupił po upływie całego okresu leasingowania (leasing z opcją wykupu) za cenę 7 394 zł, ta ostatnia kwota oczywiście nie oznaczała wartości pojazdu stanowiła niejako ,,ostatnią” ratę za samochód, którego wartość była także realnie spłacana w ramach płatności leasingowych.

Samochód M. (...) z roku 2010 został sprzedany córce za kwotę 3 690 zł w sytuacji gdy powołany w pkt. II.4 C. z 2008r. sprzedany został na jej rzecz za kwotę 24 400 zł, powyższe już świadczy o abstrakcyjności transakcji.

- pojazd wyłączony w ten sposób z ewentualnej egzekucji

W ocenie Sądu była to ewidentnie umowa sporządzona dla pozoru,

Zbieżność czasowa z wystawieniem faktur powołanych w pkt II.3 i 4 co tym bardziej potwierdza pozorny charakter opisanych czynności prawnych

II.6

Dowód wskazujący na zakup przez żonę oskarżonego od oskarżonego (...)a marki V. (...) (marka P.) za cenę stanowiącego, podobnie jak przy M. (...), jego ułamkową wartość (4 920 zł), w zasadzie należałoby określić za ,,cenę złomu” w sytuacji gdy chodziło o samochód 4 letni, pozostający w leasingu oskarżonego, który ten 2 tygodnie wcześniej wykupił po upływie całego okresu leasingowania (leasing z opcją wykupu ) za cenę 32 764,42 zł.

Samochód ten następnie pozostawał w użytkowaniu oskarżonego (patrz zeznania komornika, który opisał czym oskarżony przyjechał na czynności egzekucyjne).

- pojazd wyłączony w ten sposób z ewentualnej egzekucji

W ocenie Sądu była to ewidentnie umowa sporządzona dla pozoru.

II.7

Dowód z kolejnej faktury sprzedaż kolejnych pojazdów na rzecz córki w tym kolejnego pochodzącego z leasingu za kwoty nadzwyczaj niskie ( 7 letni F. (...) za kwotę 1 500 zł)

- pojazdy wyłączone w ten sposób z ewentualnej egzekucji

W ocenie Sądu była to ewidentnie umowa sporządzona dla pozoru.

II.8,9,10

Dowód z dwóch trzech faktur w dniu z których dwie z dwóch dni tj. 27.05.2016r. i 30.05.2016r. mają ten sam numer (...) oskarżony sprzedał na rzecz swych dzieci samochody ciężarowe.

Powyższe czynności nastąpiły na miesiąc przed wystąpieniem przez oskarżonego z wnioskiem o upadłość i pozostaje w rażącej sprzeczności z jego twierdzeniami, iż starał się wszelki swój majątek przenieść do masy upadłości, do ostatniej chwili wyprowadzał z posiadanego majątku wszystko co mógł (także i w okresie późniejszym co Sąd omówi przy świadku P. przy wyjaśnieniu dlaczego uniewinnił oskarżonego od popełnienia czynu z art. 284 § 1 kk ).

- pojazdy wyłączone w ten sposób z ewentualnej egzekucji

W ocenie Sądu same umowy zawarto jedynie dla pozoru, pomylone numery faktur, które zresztą nawet nie trzymają się właściwej kolejności przyjętej w przedsiębiorstwie, świadczą o stosunkowej niechlujności w pozorowaniu czynności prawnych.

Część z tych czynności Sąd uznał za bezskuteczne wobec masy upadłości (wskazane powyżej)

II.1,2,3,4,5,6,7,8,9,10

Podsumowanie

Do dnia zgłoszenia wniosku o upadłość oskarżony wyzbył się wszystkich samochodów, których była właścicielem na rzecz swojej żony i dzieci.

II.11.12

W ocenie Sądu czynności podjęte przez oskarżonego miały miejsce ad hoc w odpowiedzi na czynności komornicze zmierzające do wyegzekwowania wierzytelności które zaskoczyły oskarżonego i zmusiły do szukania rozwiązań nie do końca przemyślanych, stąd umowa sprzedaży bydła synowi, która ma charakter pozorny, K. S. (1) nie prowadził działalności tym zakresie, oskarżony robił wszystko żeby tylko i tę część majątku wyłączyć spod masy upadłości.

Postanowieniem SR Białystok sygn. akt VIIIGup 76/16 z dnia 25.09.2017r. uznano te czynności za bezskuteczną w stosunku do masy upadłości

III.1-39 Zeznania świadków

Zeznania świadków kontrahentów oskarżonego, których wierzytelności trafiły ostatecznie na listę wierzytelności w postępowaniu upadłościowym, co do zasady nie były kwestionowane przez oskarżonego, który zdaje sobie sprawę ze swojego zadłużenia, nie kwestionuje go, co więcej większość wierzytelności sam zgłosił do postępowania upadłościowego, wierzytelności te są udokumentowane w większości prawomocnymi orzeczeniami sądów lub też widnieją na liście wierzytelności, same zeznania dotyczą okoliczności zawieranych umów tj. bądź współpracy zawieranej ad hoc lub stale (np. M. D.), z zeznań tych wynika, iż praktyka płatności rozciągniętej w czasie była stałą w przedsiębiorstwie oskarżonego, nie budziła protestów w szczególności osób zajmujących się na stałe hodowlą zwierząt z uwagi na ogólne problemy ze zbytem, oskarżony płacił część należności, uzależniał też wypłaty od dostarczenia kolejnych partii towaru (żywca) ostatecznie wszystkich wierzycieli ,,odesłał” do postępowania upadłościowego, żaden z wierzycieli nie uzyskał zaspokojenia, co więcej oskarżony przedłużał postępowania cywilne (np. zeznania Z. B. z których wynika, iż składał on sprzeciw od wyroku nakazowego mimo podpisanych faktur, wyłącznie celem odsunięcia momentu powstania tytułu wykonawczego, lub proponował sposoby zapłaty nie do zaakceptowania przez kontrahenta - tak M. D.), jakiekolwiek czynności egzekucyjne okazywały się nieskuteczne, oskarżony cały swój majątek ,,przeniósł” na innych członków rodziny,

Część świadków podkreślała złą sytuację finansową w jakiej na skutek działań oskarżonego się znalazła, sami obciążeni kredytami musieli podejmować działania związane z koniecznością ich uregulowania (tak np. S.W., zmuszony został do sprzedaży części nieruchomości, T.D. zmuszony do zaciągnięcia kredytu).

– Sąd nie miał żadnych podstaw do negowania tych relacji, większa część świadków nie liczy już na otrzymanie jakiegokolwiek przysporzenia wiedząc o ogromnym zadłużeniu oskarżonego i zabezpieczeniach rzeczowych (hipotekach, zastawach) i zdecydowanie niewystarczającej wartości majątku zgromadzonego w masie upadłości

40.Zeznania A. P. (1)

Świadek wskazała na to, iż pracowała u oskarżonego jako księgowa od 1997r. do chwili upadłości, po czym rozpoczęła pracę u córki oskarżonego, nie zmieniło się nic jeśli chodzi o miejsce pracy (to samo pomieszczenie, biurko) oprócz ograniczenia wielkości działalności, podkreśliła, iż ona przygotowywała przelewy jednakże autoryzował je oskarżony, bez jego wiedzy nie było możliwe by decyzja o przelewie została zrealizowana.

Po ogłoszeniu upadłości firmy oskarżonego ten nadal przyjeżdżał do firmy tym razem córki, liczył towar, ważył, sprzedawał, przyjmował półtusze za gotówkę, kierował pracownikami w tym świadkiem, pojawiał się systematycznie w zasadzie codziennie, właścicielka nowej firmy (...) w firmie pojawiała się raz w miesiącu, świadek podkreśliła, iż działalnością w P. (miejsce oprócz S. gdzie działalność prowadzi firma (...).S.-S.) już po ogłoszeniu upadłości firmy oskarżonego nadal kieruje S. S. (1). Powyższe świadczy ewidentnie o swoistej ,,zmianie szyldu” jeśli chodzi o prowadzoną działalność gospodarczą, oskarżony pozostawił w rękach rodziny tę część działalności, która przynosiła zyski.

Świadek wskazała na pogarszającą się sytuację finansową firmy na około 3 lata przed ogłoszeniem upadłości (co jest zgodne z twierdzeniami zawartymi w opinii biegłego powołanego przez Sąd,), wskazała także, iż część transakcji rozliczana była gotówką płatną ,,dla Pana S. bo nie kojarzy faktur.”(k.3387v) – co również potwierdza tezy biegłego powołanego przez Sąd, iż oskarżony dokonywał obrotów gotówkowych w zasadzie nieewidencjonowanych, co stanowiło sposób na wyprowadzenie środków finansowych z firmy.

Świadek potwierdziła to, iż w firmie oskarżonego pojawiały się faktury na wywóz obornika (wcześniej nigdy takich nie było !) były bardzo wysokie i pochodziły z firmy żony oskarżonego (...) (...) Sp. z o.o, ona jedynie wprowadziła je do systemu księgowego na polecenie oskarżonego. Nie zgłaszała faktur w deklaracji VAT nie dostała takiego polecenia. Większość czynności wykonywała inna księgowa E. O. (nie żyje).

Świadek potwierdziła także relację A.Z., któremu oskarżony miał przesłać potwierdzenia dokonania przelewów w ten sposób uzyskując kolejne dostawy mięsa (przelewy k.97-99), przelewy wprowadzone zostały do systemu i na tym się skończyło, żeby były rzeczywiste musiałyby mieć status zrealizowane, a takiego nie uzyskały, dokumenty (potwierdzenia przelewu) wygenerowane zostały na haśle pochodzącym od właściciela oskarżonego i z jego profilu.

Sąd co do zasady dał wiarę świadkowi, z zastrzeżeniem, iż powiedziała ona jedynie tyle ile nie narażało ją na odpowiedzialność karną, była księgowa oskarżonego od wielu lat musiała wiedzieć o rozliczeniach firmowych i stanie firmy – w czasie składania zeznań zatrudniała ją córka oskarżonego, stąd wyraźna powściągliwość w relacjach.

41.zeznania P. W.

Prowadził 7 postępowań egzekucyjnych wobec oskarżonego, tylko w pierwszym z nich udało się wyegzekwować dług, odzyskano niewielkie kwoty pieniężne głównie z rachunku bankowego (łącznie do ok. 1 tys. zł k.839v.) nie udało się zająć w zasadzie żadnego majątku, żaden pojazd nie został odnaleziony przez komornika, jedyna czynność skuteczna to zajęcie bydła znajdującego się w P. a i tutaj oskarżony przedstawiał dokument jakoby sprzedał je synowi, na miejsce czynności oskarżony przyjechał V. (...) twierdząc, iż jest to pojazd żony z którą ma rozdzielność majątkową.

Sąd nie kwestionował relacji świadka, przedstawił on przebieg czynności urzędowych, relacja ta przeczy zapewnieniem oskarżonego o działaniu w trosce o wierzycieli, kierowaniu się ich interesem.

43.Zeznania M. K. (3)

Przedstawił przebieg postępowania upadłościowego, postawa oskarżonego w chwili obecnej utrudnia postępowanie, kwestionuje w zasadzie każdą czynność syndyka, sam majątek w żaden sposób nie wystarczy na pokrycie zgłoszonych wierzytelności, w rzeczywistości jedynym majątkiem do którego można prowadzić egzekucję jest majątek po byłej ubojni w P., jego wartość nie wystarczy nawet na to by pokryć wierzytelności wierzycieli rzeczowych (głównie A. B.), nie ma zresztą na niego chętnych, sama branża w której działał oskarżony upadła. Nawet te składniki majątkowe, które najwyżej wyceniono i które także najwyżej wycenia oskarżony np. linia produkcyjna, są także obciążone (w tym przypadku zastawem na rzecz Funduszu (...)).

Oskarżony przedstawia własne wyceny majątku jednakże są to operaty szacunkowe, które tworzono na jego zlecenie ,,pod wzięcie kredytu” i w żaden sposób nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistości.

Wyceny dokonywane na poczet postępowania upadłościowego nie oznaczają tego, iż majątek zostanie za te sumy sprzedany, w chwili obecnej wartość całości to około 3 mln zł (według ostatniego operatu) – uzyskanie takiej kwoty jest w tych warunkach rynkowych absolutnie niemożliwe dotyczy to przede wszystkim linii produkcyjnej, która z uwagi na przestarzałość ma już wartość złomu (tak zresztą biegły w postepowaniu upadłościowym się niejako zabezpieczał wskazując na wartość ,,złomową” w wypadku braku nabywcy).

Syndyk wytoczył powództwa (actio P.) wobec szeregu składników majątkowych, które oskarżony przeniósł na członków swojej rodziny – postępowania toczą się, cześć zakończyła się, w zasadzie w każdym przypadku ostatecznie powództwa są uwzględniane.

Sąd uznał, iż syndyk realnie przedstawił sytuację majątkową oskarżonego, wskazał na konieczność wytaczania powództw w zasadzie o każdy składnik majątku oskarżonego, który został zbyty przed ogłoszeniem upadłości. Nawet po otrzymaniu kolejnej wyceny (wyższej niż poprzednia) nadal podtrzymał stanowisko, iż majątek z masy upadłości nie wystarczy na zaspokojenie nawet części wierzycieli. Pierwotnie swoje oszacowanie (na początku postępowania upadłościowego) oparł na operatach szacunkowych przedstawionych mu przez oskarżonego a więc prywatnych (6 578 900 zł) robionych pod potrzeby kredytowe oskarżonego, dopiero potem powołując własnego biegłego je zweryfikował na zdecydowanie mniejsza wartość ok 2 mln. 200 tys. zł.

Syndyk także zapewnił, że przesłał biegłemu z zakresu księgowości całość dokumentacji księgowej jaką miał w posiadaniu.

44-54 dowody z dokumentów

Dowody z dokumentów nie kwestionowane przez strony jak też przez Sąd co do okoliczności ich wystawienia

55. opinia biegłego z zakresu księgowości T. J.

Biegły powołany został dla kompleksowej oceny księgowej, z uwagi na obszerność opinii, jej uszczegółowienie, Sąd odstąpi od jej powielania – zastrzegając, iż jej tezy przyjmuje w całej rozciągłości (za wyjątkiem początkowego okresu stanu grożącej niewypłacalności, co wyjaśni przy dalszej części uzasadnienia przy określeniu kwalifikacji prawnej czynu przypisanemu oskarżonemu w pkt I wyroku).

Przede wszystkim należy wskazać, iż biegły został wyznaczony po konsultacji z wydziałami gospodarczymi tego Sądu oraz SR w Białymstoku, jest osobą opiniującą wielokrotnie w sprawach gospodarczych, specjalizuje się w nich. Jest biegłym rewidentem, wykładowcą w Stowarzyszeniu Głównych Księgowych, sporządza około 10 opinii rocznie (z uwagi na ich obszerność). Nie jest przypadkową osobą, ale biegłym z bardzo dużym stażem zawodowym i stażem w sporządzaniu opinii – Sąd nie ma wątpliwości, że odpowiednio wykwalifikowaną i profesjonalną.

Sama opinia, jej tezy, weryfikowana jest pozytywnie czynnościami faktycznymi jakie oskarżony podejmował wobec swego majątku, zarówno ruchomości jak i nieruchomości. Nie miały one żadnego ! uzasadnienia ekonomicznego oprócz celu związanego z ochroną posiadanego majątku, celem było wyłączenie go z kręgu majątkowego zagrożonego ewentualnymi czynnościami egzekucyjnymi (Sąd szczegółowo powyższe omówił przy poszczególnych dowodach).

Niezależnie od podnoszonych zarzutów przez oskarżonego co do wad opinii (z którymi Sąd się nie zgadza) to właśnie czynności faktyczne oskarżonego w postaci:

- przeniesienia na najbliższych członków rodziny wszystkich nieruchomości za wyjątkiem tych które obciążone są hipotekami,

- darowania istotnej części swego przedsiębiorstwa tj. zakładu masarniczego na rzecz swej córki, która nadal prowadzi działalność,

- wyzbycie się w zasadzie wszystkich ważniejszych ruchomości w tym całego parku pojazdów od ciągników poczynając a na samochodach kończąc często za ceny urągające zdrowemu rozsądkowi (4 letni V. (...) za kwotę 4 920 zł),

- spowodowanie powstania firmy tj. (...) (...). Sp. z o.o z siedzibą w P., której jedynym zadaniem było wytworzenie faktur, które będzie mógł złożyć do listy wierzytelności w postępowaniu upadłościowym, w ten sposób pomniejszając lub wykluczając zaspokojenie innych wierzycieli,

- ostatecznie usytuowanie siebie jako emeryta bez majątku z dochodem ok. 1050 zł miesięcznie,

świadczą o tym, iż podejmując pierwsze z tych czynności (sprzedaż córce w 2014r. P. (...) za kwotę 500 zł, kupionego przez oskarżonego w 2003r. za kwotę 69 370,00 zł) zdawał sobie doskonale sprawę z zagrożenia niewypłacalnością swej firmy. Te wszystkie czynności były celowe, nie miały charakteru abstrakcyjnego oderwanego od rzeczywistości rynkowej. Oskarżony zresztą pogarszał stan swego majątku i firmy (pozbył się części ,,masarni” a ta zapewne przynosi nadal zyski skoro wciąż funkcjonuje).

Przekonywanie w tej sytuacji, że ta sytuacja finansowa firmy oskarżonego była inna w 2014, 2015 i 2016r. niż wykazywał biegły, który miał nie uwzględnić części dokumentacji finansowej jest po prostu nielogiczna.

Sama opinia wskazuje na istotny element – prowadzona przez oskarżonego dokumentacja księgowa jest po prostu nierzetelna, tworzona była już od 2014r. w sposób, który uzasadniał nie składanie wniosku o upadłość. Istota opinii biegłego J. tkwi przede wszystkim w wykazywaniu niekonsekwencji w poszczególnych sposobach księgowania, niezgodności w poszczególnych rubrykach należności itd., które nie pozwalają przyjąć tezy o prawidłowych rocznych bilansach. Tym samym sporządzanie kolejnych opinii jest bezcelowe skoro nadal biegli będą opierali się na danych niewiele mających wspólnego z rzeczywistością, to była po prostu kreatywna księgowość, nie ma znaczenia czy odtworzone zostaną dane z kolejnych nośników czy nie, skoro i tak były wprowadzane w sposób, który niewiele miał wspólnego z rzeczywistością. W tej sytuacji dość kuriozalnie brzmi domaganie się przez oskarżonego sprawdzenia wszystkich transakcji jakich dokonał od 2014r. i ich odnoszenie do wszelkich ruchów na kontach (w tym prywatnych!) jakie posiadał. Wnioski takie ewidentnie zmierzają do przedłużenia trwania postępowania, niejako ,,zasypania” Sądu gigantycznymi ilościami danych, które mogą być różnie interpretowane ale co najważniejsze Sąd podziela w tym zakresie stanowisko biegłego, nie są one rzetelne. Sygnalizowana na rozprawie próba obciążenia za powyższy stan nieżyjącej księgowej nie może być skuteczna, skoro kolejna księgowa A. P. wyraźnie stwierdziła, iż nic nie działo się bez wiedzy i akceptacji oskarżonego.

Oskarżony dał dowód (pseudo potwierdzenia przelewów na rzecz A.Z., faktury dotyczące usług na wywóz obornika ze (...) (...) Sp.z.o.), iż nie waha się nadzwyczaj twórczo podchodzić do kwestii księgowych i wiarygodności dokumentów.

Charakterystyczne było wykazanie przez oskarżonego w bilansie za 2015r. iż jest wypłacalny a aktywa przewyższają aktywa, w ciągu kolejnych 5 miesięcy styczeń-maj 2016r. doszło do tego, iż z dodatniej wartości kapitał własny osiągnął wartość ujemną w wysokości 4 997 095,52 zł – biegły określił ten proces jako ,,niewyobrażalny” (k.3762), wykazano też stratę w wysokości 503 161,25 zł. Kapitał własny wg. bilansu na koniec 2015r. wynosił 1 130 728,12 zł w ciągu 5 miesięcy obniżył się o 6 127 823,64 zł powodując wartość ujemną 4 997 095,52 zł w sytuacji gdy sporządzony rachunek zysków i strat za te 5 miesięcy wykazał kwotę znacząco niższą 503 161,25 zł. Nie zgadza się to nawet na poziomie prostej matematyki.

Powyższe uzasadniało tezę o wcześniejszych fałszowanych sprawozdaniach, po prostu oskarżony zdecydował o ,,upadłości” i w sposób nagły pomniejszył pozycje w ,,zapasach, należnościach i środkach pieniężnych” (pamiętać należy, iż już wówczas istniał (...) (...) Sp. z o.o -od 30.12.2015r. która ,,za chwilę” „ wykaże” się jedynym przejawem działalności jaką jest generowanie nierzetelnych faktur, co wskazuje na oczywisty zamiar oskarżonego i przemyślany sposób działania). Łącząc więc ,,nagłe” pogorszenie sytuacji finansowej firmy przez pierwsze 5 miesięcy 2016r., powołanie kolejnej firmy (...) z jedynym profilem działalności czyli tworzenia pseudo faktur, nie można uznać, iż oskarżony prowadził rzetelnie swą księgowość, wprost przeciwnie on dowolnie ją kreował, w zależności od potrzeb. Stąd też ostatecznie Sąd dał wiarę biegłemu J., oddalił wnioski o powołanie kolejnych biegłych z przyczyn wskazanych powyżej, Sąd uznał główną tezę biegłego co do fałszowania dokumentacji księgowej, przemawiały o tym oprócz dokładnych wyliczeń samego biegłego, czynności faktyczne podejmowane wobec majątku i wierzycieli przez oskarżonego.

Istotne są także ustalenia biegłego w odniesieniu do wyprowadzania przez oskarżonego gotówki z firmy co pośrednio wiąże się także z ustaleniami odnośnie dochodów syna oskarżonego, który w latach 2014-2015 miał wybudować dom którego wartość daleko wykraczała poza jego możliwości finasowania.

Czyn przypisany w pkt II wyroku

1.Umowa spółki (...). Sp.z o.o.

Spółka powstała w dniu 30.12.2015r. wszystkie udziały posiada żona oskarżonego M. S., zakres działalności gospodarczej spółki w zasadzie dubluje się z przedmiotem działalności Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowo-Handlowego (...) I. S. S. w P., prezesem spółki został S. S. (1) (samodzielnie prowadził sprawy spółki i reprezentuje ją na zewnątrz) zarząd jednoosobowy, spółka wynajmuje pomieszczenia od firmy oskarżonego, całość obsługi finansowej i prawnej spółki wykonują pracownicy oskarżonego).

2. zmiana w składzie zarządu (...) (...) sp z o.o

Dokumenty nie kwestionowane przez strony, wskazujące na zmiany w skaldzie zarządu, E. K. to pracownica oskarżonego

3.zgłoszenie wierzytelności

W dniu 14.10.2016r. spółka (...) sp. z o.o zgłosiła wierzytelność wobec Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowo-Handlowego (...) I. S. S. w P. w wysokości 444 806,84 zł i odsetki w kwocie 5850,85 zł w oparciu o dołączone faktury obejmujące wykonanie zlecenia w postaci ,,załadunku i rozładunku oraz wywozu obornika z magazynu żywca” – zgłoszenie podpisane przez nowego prezesa zarządu

4.faktury obejmujące wierzytelność jak w pkt 3.

Strony nie kwestionowały wystawienia tych faktur, podpisane przez prezesa zarządu E. K.

5.zeznania E. K.

Świadek od 2004r. do końca 2015r. była zatrudniona w PPHU (...) jako kierownik marketingu, wypowiedziano jej umowę z uwagi na zły stan finansowy, wtedy otrzymała propozycję zatrudnienia w (...) (...) od S. S. (1) (a nie od M. S.), miała być prezesem zarządu.

(...) (...) mieściła się w jednym z pomieszczeń wcześniej zajmowanym przez PPHU (...) (firma oskarżonego) i zajmowała się wywożeniem gnojowicy usługi wyłącznie na rzecz przedsiębiorstwa oskarżonego.

Do zadań świadka należało wystawianie faktur, oskarżony S. dzwonił do niej informując, iż wywieziono określoną ilość gnojowicy, wówczas na jego polecenie wystawiała fakturę i przekazywała do PPHU (...) (wysokość faktury uzgadniana z oskarżonym),

Świadek mimo, że była prezesem zarządu nie miała dostępu do księgowości (...) sp. z o.o i nie wiedziała czy płatności za wystawione faktury były regulowane, nie mogła zlecać żadnych przelewów, nie miała dostępu do rachunku spółki,

zgłoszenie wierzytelności przyniósł jej do podpisu oskarżony, ona podpisała nie wiedząc czy usługa w ogóle była wykonywana,

Sąd dał wiarę temu świadkowi, pełniła ona role typowego ,,słupa”, oprócz podpisywania przedkładanych jej dokumentów nie miała dostępu do jakichkolwiek dokumentów spółki, nie wiedziała czym się ona zajmuje, co więcej nawet nie wiedział jaka jest jej forma prawna, od początku ogrywała przypisaną jej przez oskarżonego rolę, od wielu lat (15) była pracownikiem oskarżonego, zagrożona utratą pracy godziła się na wszelkie żądania oskarżonego, po zostaniu prezesem zarządu spółki nie zmieniła nawet dotychczasowego miejsca wykonywania pracy (to samo biurko, i krzesło) nadal wykonywała pracę na rzecz firmy oskarżonego (potem jego córki) tyle tylko, że od czasu do czasu podpisywała faktury na podstawie ,,danych na kartce”(k. 3383v) przynoszonych jej przez oskarżonego dotyczące (...). Sp. z o.o - kulminacją było zgłoszenie wierzytelności, sam dokument także przyniósł jej oskarżony.

6. zeznania J. C. (1)

Zatrudniony jako pracownik ogólnogospodarczy, obrabiał traktorem pola wskazane przez oskarżonego, obornik taczką wywoził na płytę gnojową obok obory, obornik przeważnie jesienią był wywożony na pola oskarżonego, skąd świadek ciągnikiem z ,,turem” przekładał go na przyczepę tzn. na rozrzutnik, po czym wywoził maszynami oskarżonego przez 3 dni po 8 rozrzutników.

Z szamba zaś wywoził 5 beczkowozów w ciągu miesiąca, robił to sam maszynami oskarżonego i na jego polecenie, nikt oprócz niego tego nie robił (jeden raz przez 2 dni zastępował go N.), nie robiły tego firmy zewnętrzne.

Zapewnił, iż nigdy nie widział tego typu faktur, nie zna firmy (...) (...)sp.z.o.o, treść tych faktur nie odpowiada prawdzie bo wszystkie czynności robił sam, takie postępowanie z gnojowicą było standardowe, pracował u oskarżonego do końca działalności umowę o pracę wypowiedział mu syndyk.

Sąd dał wiarę świadkowi, przedstawił swoje spostrzeżenia, opisał dokładnie to co wykonywał, w zasadzie zawsze to samo dzień po dniu – brak było jakichkolwiek podstaw do tego by kwestionować jego depozycje, świadek w zasadzie nie rozumiał dlaczego jego twierdzenia są ważne w kontekście sprawy, po prostu powiedział dokładnie to o czym wiedział, nie rozróżniał nawet tego dla kogo pracuje, czy w tym czy innym podmiocie gospodarczym, podkreślił, iż zawsze wykonywał polecenia oskarżonego ewentualnie jego syna.

7.zeznania J. N.

Świadek podkreślił, iż wywozem gnojowicy zajmował się wyłącznie J. C. (1), on jedynie zastępował go sporadycznie,

Sąd dał wiarę świadkowi, był kierowcą klasyfikatorem, brak podstaw do twierdzenia by mógł konfabulować.

8. pismo z UC

Wystawione przez (...) (...) Sp. z o.o faktury za wywóz obornika nie dokumentują właściwych zdarzeń gospodarczych – pismo UC potwierdza wcześniej ustalone m.in. w drodze przesłuchania świadków okoliczności faktyczne.

1,2,3,4,5,6,7 podsumowanie

Wskazany ciąg dowodów czy raczej sekwencji czynności podejmowanych przez oskarżonego wskazać ma na przejście przez oskarżonego do etapu II kontrolowanej przez niego upadłości czyli pozyskiwania wartości majątkowych od kontrahentów bez zamiaru dokonania jakichkolwiek płatności, jedynym powodem dla którego powstała spółka (...) (...)sp.z o.o było wygenerowanie ,,pustych” faktur a o tym, że taka działalność była fikcyjna świadczy:

- dublowanie zakresu działalności spółki oraz przedsiębiorstwa oskarżonego,

- ta sama siedziba (pomieszczenie oficjalne wynajmowane od firmy oskarżonego,

- prezes zarządu jakim był początkowo oskarżony a następnie pracownik oskarżonego tj. E. K.,

- absolutna fikcyjność funkcji E. K., która będąc prezesem zarządu jednosobowego! nie miała dostępu do konta firmy, nie mogła dokonywać przelewów, nie wiedziała czym się firma zajmuje, a jej jedyną czynnością było wystawianie faktur na podstawie danych dostarczanych jej przez oskarżonego na jego polecenie oraz podpisanie także przygotowanego przez oskarżonego zgłoszenia wierzytelności,

- brak wykonania usług jakie wskazano w wystawionych fakturach, obowiązki związane z wywozem gnojowicy wykonywał standartowo codziennie C. i nigdy nie były one wykonywane przez firmę zewnętrzną,

- faktury funkcjonowały wyłącznie w obiegu firmy, służyły do udokomentowania wierzytelności celem zgłoszenia na listę wierzytelności i tylko w tym celu, należności z tego tytułu nie były zgłaszane do urzędu skarbowego (prowadzone jest postępowanie w tym zakresie),

- jedynym! przejawem działalności (...) (...) Sp. z o.o było wystawienie wskazanych faktur, nie podejmowała ona żadnej innej aktywności gospodarczej, a po wystawieniu faktur i zgłoszeniu wierzytelności na listę wierzytelności w postępowaniu upadłościowym w zasadzie de facto zakończyła działalność.

Ustalenia powyższe w ocenie Sądu wskazują na podjęcie przez oskarżonego decyzji o upadłości, przemyślanym i zaplanowanym działaniu skoro stworzył spółkę wyłącznie do tego by przedłożyć pół roku później faktury dotyczące usług, których nie wykonano (data utworzenia spółki 30.12.2015r.) i od tego też dnia Sąd liczy okres w którym uwidocznił się zamiar bezpośredni pokrzywdzenia wierzycieli, których wierzytelności na liście wierzycieli zgłoszone zostały obok pseudo wierzytelności które wytworzył oskarżony.

Wskazać należy także i to, ze w zasadzie od tej daty oskarżony nikomu już nie płacił odwlekając w czasie płatności, ostatecznie doprowadzając do tego, że zapewniał o dobrej kondycji swej firmy przyjmując dodatkowe transporty tuczników już po tym jak złożył wniosek o upadłość (np. od świadka T. D. (2))

9. wszystkie dowody powołane przy czynie przypisanemu oskarżonemu w pkt. I aktu oskarżenia

Sąd wskazał na początku uzasadnienia, iż oskarżony podejmował od 2013r. działania które miały na celu dokonanie wyprowadzenia majątku poza krąg zagrożony postępowaniem egzekucyjnym, co w zasadzie się mu zresztą udało, zmierzał do kontrolowanej upadłości, a jednym z jej etapów było wprowadzanie w błąd kontrahentów co do kondycji finansowej firmy, uzyskiwanie przysporzeń majątkowych w różnej formie bez zamiaru uiszczenia wynagrodzenia – tym samym nie sposób uznać czynności określonych w pkt III aktu oskarżenia jako oderwanych od całości działalności oskarżonego, od sytuacji finansowej i majątkowej do jakiej w dużej mierze się doprowadził jak też powodów, które stały u podstaw jego decyzji co do dokonywania oszustw – stąd też Sąd wyodrębniając dowody jak w pkt 1-7 powielił jednocześnie wszystkie dowody jak przy czynie zarzucanym oskarżonemu w pkt I aktu oskarżenia (nawet te dotyczące np. faktur za sprzedane pojazdy) gdyż miały one znaczenie dla określenia stanu majątkowego oskarżonego, tego jak działał, jaki był jego zamiar jak też i to, że na początku 2016r. nie miał najmniejszych możliwości dokonywać spłat jakiegokolwiek wierzyciela, o czym doskonale zresztą wiedział, nawet takiej próby nie podejmując. Sąd oczywiście powielił ocenę dowodów przedstawioną przy ich wcześniejszym opisie.

Podkreślone dowody (zeznania świadków) wskazują jednocześnie na bezwzględność oskarżonego, który nie wahał się generować niepotwierdzonych dowodów przelewów (zeznania A.Z. oraz A. P.), jak też przyjmować tuczników nawet po tym jak złożył wnioski o upadłość (np.M., D.).

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Czyn przypisany w pkt I i III wyroku

Wyjaśnienia oskarżonego S. S. (1)

(k.950-952, 1205, 2219,2990-2990v,3250-3251,3254v, 4602v,4604v,4631-4632)

za wyjątkiem wyjaśnień odnoszących się do czynu II z aktu oskarżenia oraz tej ich części która dotyczy pogarszającej się sytuacji na rynku trzody)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu, który stworzył narrację przedsiębiorcy, który z uwagi na niesprzyjające zdarzenia rynkowe, znalazł się w trudnej sytuacji finansowej, który robił wszystko by spłacić wszystkich wierzycieli zabezpieczyć ich roszczenia, a wreszcie przekazał do masy upadłości majątek, który z nadwyżką wystarczy na spłacenie należności, ewentualne opóźnienia w tym zakresie mają być wynikiem opieszałej pracy syndyka – tymczasem sekwencja jego czynności jakie podejmował wobec majątku czyli:

- wyzbycie się wszystkich nieruchomości za wyjątkiem tych których wyzbycie się nie było możliwe z uwagi na obciążenie hipoteczne (nikt nie kupi nieruchomości z zabezpieczeniem którego suma daleko przekracza jej wartość),

- wyzbycie się istotnej części swego przedsiębiorstwa tj. zakładu masarniczego na rzecz swej córki, która nadal prowadzi działalność (z zeznań A. P. wynika, iż istotną, jeśli nie decydującą rolę odgrywa w nim nadal oskarżony, wydaje polecenia i podejmuje decyzje, a córka oskarżonego bywa, szczególnie w P., rzadko)

- wyzbycie się w zasadzie wszystkich ważniejszych ruchomości w tym całego parku pojazdów od ciągników poczynając a na samochodzie marki P. kończąc gdzie niejako podsumowaniem deklarowanej ,,dobrej woli” oskarżonego w dbaniu o interesy wierzycieli jest sprzedaż żonie 4 letniego V. (...) za kwotę 4 920 zł,

- sprokurowanie powstania firmy tj. (...) (...). Sp. z o.o z siedzibą w P., której jedynym zadaniem było wytworzenie faktur, które będzie mógł złożyć do listy wierzytelności w postępowaniu upadłościowym, w ten sposób pomniejszając lub wykluczając zaspokojenie innych wierzycieli,

- spowodowanie, ze cały majątek oskarżonego nie obciążony hipotekami trafił w ręce członków jego rodziny,

świadczy o zamierzonym, świadomym, przemyślanym zaplanowanym działaniu, którego kulminacją miała być upadłość do której oskarżony doprowadził. W tym wypadku nie decyduje ocena samego zachowania oskarżonego a jedynie proste zestawienie czynności faktycznych. Oskarżony zresztą zadeklarował się obecnie jako emeryt z dochodem 1 050 zł miesięcznie bez żadnego majątku, tymczasem przed przystąpieniem do tych wszystkich czynności był właścicielem wielu nieruchomości oraz szeregu samochodów – po 2013r. do 2016r. czyli w ciągu 3 lat okazało się, iż nie ma już żadnego majątku, przy czym nie został on sprzedany innym podmiotom, a środki nie trafiły na konto firmy oskarżonego – cały ten majątek (za wyjątkiem obciążonego hipotecznie, czy linii produkcyjnej, która z uwagi na to, iż w zasadzie musi działać w zakładzie gdzie ją zamontowano w chwili obecnej jest niesprzedawalna o czym oskarżony doskonale wie) przekazał najbliższym członkom rodziny (żona i dwoje dzieci), nadal więc mieszka w swoim domu, korzysta z samochodów itd.

Nadzwyczaj symptomatyczne jest także to, iż zawsze w transakcjach miedzy oskarżonym a członkami jego rodziny transakcje są rozliczane ,,gotówkowo” i zawsze należności są już opłacone w chwili wystawiania faktur lub mają być opłacone.

Wymowa czynności faktycznych nakazuje uznać depozycje oskarżonego za niezgodne z rzeczywistym stanem faktycznym, także charakterystyczne jest postępowanie oskarżonego w postępowaniu upadłościowym, które toczy się już 5 rok i nie widać szans w najbliższym okresie na jego zakończenie (kolejne wnioski oskarżonego powoływanie się na szereg okoliczności np. niewłaściwe powiadomienia o czynnościach itd.).

W kolejnych postępowaniach cywilnych zapadają orzeczenia, które niejako hurtowo uwzględniają powództwa wytaczane wobec oskarżonego w trybie actio P. (odpisy wyroków dołączone do akt sprawy)

Oskarżony nie potrafił wyjaśnić także rozbieżności np. wartością całego majątku jaki uległ podziałowi na podstawie umowy o podział majątku wspólnego zawartej w dniu 25.04.2014r. w wyniku której małżonkowie S. dokonali podziału całego majątku wspólnego , oceniając jego wartość na kwotę 1 320 000 zł (k.286v), co pozostaje w rażącej sprzeczności z wartością majątku jaką podał oskarżony we wniosku u upadłość, który miał wchodzić w skład masy upadłości (tj. 7 663 100 zł w tym 7 300 000 zł wartość samych nieruchomości – k.333-334) – stwierdził, iż uważał, że ta mniejsza wartość to wartość majątku jego żony, a po odczytaniu przez Sąd na rozprawie treści aktu notarialnego stwierdził ,,teraz to zrozumiałem” (k.4604-4604v) – Sąd nie uwierzył oskarżonemu.

To iż przez wiele lat prowadził z sukcesami działalność gospodarczą, prowadził duże przedsiębiorstwo zatrudniając wielu ludzi, świadczy przeciwko niemu w ten sposób, iż Sąd ocenia go jako bardzo sprawnego przedsiębiorcę, osobę inteligentną i doskonale obeznaną zarówno w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej jak też i wszelkich wymogów formalnych z tym związanych. Sporządzenie aktu notarialnego (podział majątku) było świadomym zabiegiem i oskarżony doskonale wiedział po co idzie do notariusza, jakie znaczenie ma umowa i czego dotyczą jej zapisy.

Nota bene urząd skarbowy w wypadku gdyby uznał, iż wartość majątku wskazana w dokumencie jest zaniżona mógłby ją zakwestionować, tak nie było w tym przypadku co Sąd z urzędu sprawdził.

Dodatkowo Sąd na rozprawie zwrócił się o przedstawienie przez oskarżonego systemu księgowania/ nadawania numerów fakturom (k.4602-4603v), oskarżony wyjaśnił, iż faktury numerowano zgodnie z kolejnością wpływu w systemie rocznym, okazano mu faktury dotyczące sprzedaży pojazdów na rzecz członków swojej rodziny, które nie uwzględniały numeracji tj. mimo późniejszych transakcji miały numery wcześniejsze - oskarżony nie był w zasadzie w stanie odpowiedzieć na pytanie o rozbieżność (sam je podpisywał). Powyższe jedynie wzmocniło przekonanie Sadu o fikcyjności zawieranych umów.

Oskarżony świadomie wiedząc o złej sytuacji swej firmy wyodrębnił dochodową jego część tj. masarnię przekazując ją córce, pomniejszył więc istotnie nie tylko wartość swego majątku ale także co istotne zmniejszył szansę na to, iż masarnia może skutecznie włączyć się w możliwość pokrywania strat jego macierzystej firmy – to, że jest to możliwe wynika chociażby z tego, iż nadal działa na tutejszym rynku.

Sąd nie uznał za wiarygodny kreowany wizerunek przedsiębiorcy troszczącego się o swych wierzycieli, który przekazał majątek wystarczający na pokrycie wszelkich wierzytelności.

Oskarżony nie przekazał nic do czego nie byłby zmuszony, w ,,ostatniej chwili” zamierzał nawet uniemożliwić egzekucję z zajętego bydła przedkładając nierzetelne dokumenty z transakcji z synem. Jego relacje w całości są niewiarygodne.

2. zeznania K. S. (1) (k. 1190v-1191, 1312v, 1652,3236v-3237v, 3392-3395v)

za wyjątkiem okoliczności niespornych czyli samego zatrudnienia w firmie oskarżonego zasad działalności skupu itd., czy pogarszającej się sytuacji na rynku trzody co miało wpływ na działalność firmy oskarżonego)

Sąd nie dał wiary świadkowi, iż jedynym celem zawierania transakcji z oskarżonym odnośnie zakupu samochodów była chęć pomocy w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, czy też chęć zarobienia na transakcji jak w przypadku V. (...) nr rej (...) tj. samochód sprzedano 12.10.2016r. za kwotę 5000 zł a więc już po zgłoszeniu wniosku o upadłość).

Przewyższy temu całość zdarzeń obejmujących majątek oskarżonego, który powziął zamiar wyprowadzenia majątku po to by uniemożliwić ewentualną egzekucję komorniczą, w cały ten proces zaangażowani byli członkowie rodziny S. S.. Samochody nabywane przez świadka były w zasadzie specjalistycznymi, w żaden sposób nie do wykorzystania w prowadzonej przez K. S. działalności gospodarczej (po odejściu w 2016r. (maj –czerwiec) z firmy ojca prowadził sklep z zabawkami), aczkolwiek ten twierdził, iż jeden z nich chciał wykorzystać jako nośnik reklamy (odstąpił od tego).

Sąd nie dał też wiary świadkowi, iż chęć zysku była powodem dla których kupił od oskarżonego bydło w ilości 27 sztuk (miał je hodować i sprzedać z zyskiem), prowadził już wówczas sklep z zabawkami, nie był zaangażowany w działalność hodowlaną, była to po prostu próba obejścia prowadzonego postępowania egzekucyjnego wszczętego wobec majątku jego ojca. Przyznał, iż wiedział już wówczas o złożonym wniosku o upadłość ale ,,nie wiedział, że bydło miałoby trafić do masy upadłościowej”. Jest to o tyle naiwne, iż nie potrafił podać powodów dla których miałoby ten majątek objąć jakiekolwiek wyłączenie. Jednocześnie zdawał sobie sprawę z tego, iż inni wierzyciele byli niezaspokojeni. Ponownie miał zapłacić kwotę 32 tys. zł gotówką – tradycyjnie więc między członkami rodziny oskarżonego następowała płatność nie obejmująca ,,śladu elektronicznego” (przelewu działania na koncie). Sąd nie uwierzył w ten zbieg okoliczności.

Sąd ustalał również kwestie dochodów świadka (k. 3392-3395v) - zeznał on, iż będąc zatrudnionym w firmie ojca zarabiał ok. 2-2,5 tys. zł miesięcznie, łączne dochody miesięczne z żoną to ok. 5-6 tys. zł. Na utrzymaniu 2 (dwoje dzieci) – w prezencie ślubnym otrzymał od rodziców działkę. Na działce tej posadowiono dom o wartości ok 800 tys. zł wybudowany w latach 2014-2015 (hipoteka na 100 tys. zł) dom budowany był ze środków własnych tj. świadka i jego żony – powyższe jest istotne o tyle o ile część świadków (M. D. (1), Z. B. (1)) wskazywała, iż z posiadanych przez nich informacji oskarżony nie płacił wierzycielom a w tym czasie wykańczał dom dla syna. Sąd ostrożnie podchodzi do tego typu twierdzeń, nie sposób jednakże nie wiązać powyższego ze stwierdzeniami biegłego powołanego przez Sąd , iż okres 2014 a głównie 2015r. to był okres nagłego pogorszenia sytuacji finansowej firmy wynikający z wycofywania gotówki przez oskarżonego w bardzo poważnych ilościach.

K. S. (1) także wbrew twierdzeniom w zasadzie większości świadków, którzy zajmowali się stałą współpracą z oskarżonym twierdził, iż nie było sytuacji uzależnienia wypłat od dostarczenia kolejnych partii tuczników – mając na uwadze to, iż nadzwyczaj blisko współpracował z oskarżonym, wydawał polecenia pracownikom, nie sposób uznać, iż o takich praktykach nie wiedział.

3.Zeznania B. S. (k.3237v-3238v,3389v-3392)

za wyjątkiem okoliczności rozpoczęcia i kontynuowania działalności gospodarczej przejęcia części majątku oskarżonego w drodze darowizny (czynności faktyczne bez ich motywów)

Analogicznie jak w przypadku K. S. (1) Sąd nie dał wiary świadkowi, iż jedynym celem zawierania transakcji z oskarżonym odnośnie zakupu samochodów była chęć pomocy w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Przeczy temu całość zdarzeń obejmujących majątek oskarżonego, który powziął zamiar wyprowadzenia majątku po to by uniemożliwić ewentualną egzekucję komorniczą, w cały ten proces zaangażowani byli członkowie rodziny S. S.. Kuriozalnie brzmią twierdzenia świadka, iż o złej sytuacji firmy oskarżonego dowiedziała się dopiero po złożeniu przez niego wniosku o upadłość.

Założenie przez nią firmy obejmującej rozbiór półtusz, produkcję wędlin i sprzedaż nastąpiło w 2014r. i zbiegło się z pogarszającą się sytuacją finansową firmy ojca. Otrzymała darowiznę obejmującą m.in. zakład masarniczy (szacowała ją na 300 tys. zł)– de facto oskarżony przekazał na córkę część zakładu przynoszącą zyski co nie miało najmniejszego uzasadnienia ekonomicznego, skoro sobie zostawił część generująca straty. Te straty więc nie mogły być uzupełniane ewentualnymi zyskami.

Świadek potwierdziła, iż współpracowała z firmą ojca biorąc od niego półtusze ( wyłącznie!), firmy nie konkurowały ze sobą, gdyż oskarżony tę część (przetwórczą) swej działalności zamknął. W ocenie Sądu to było oczywiste skoro wyzbył się wszelkich środków do jej prowadzenia. Świadek przejęła także pracowników ojca.

Sąd nie dał wiary świadkowi co do motywacji nabywania pojazdów od ojca.

Przykładem tutaj było nabycie 29.08.2013r. samochodu ciężarowego/osobowego P. (...) za kwotę 500 zł, oskarżona wkrótce potem uzyskała poważną część zakładu ojca (masarnię, dom). Sąd zapytał o logikę zakupu pojazdu o tak niskiej wartości skoro sama darowizna była wielokroć większa i zapewne mogła objąć i tak drobną w stosunku do reszty majątku wartość – jedynym stwierdzeniem świadka było to, iż ,,nie wszystko można dostać”(k.3389v).

Sąd nie dał też wiary świadkowi, iż kolejne nabywane przez nią samochody były w złym stanie, wymagały wielu napraw co miało obniżyć koszty zakupu, skoro:
- C. (...) nadal użytkowany jest przez jej firmę (kupiony przez oskarżonego w 2008r. za kwotę 24 400 zł, a sprzedany córce w 2014r.za kwotę 1230 zł), a ponadto

- M. (...) ( (...) 4x4) pojazd z roku 2010r. sprzedawany był jej przez oskarżonego bezpośrednio po upływie okresu leasingu w 2014r. za sumę 3 600 zł, w sytuacji gdy leasingodawca ma określone wymagania co do stanu pojazdu, jego ubezpieczenia, przeglądów – chyba żeby przyjąć, iż stan pojazdu uległ drastycznemu pogorszeniu i to do poziomu ,,wartości złomowej” w ciągu kilku dni tj. od dnia wykupu pojazdu z leasingu przez oskarżonego do czasu sprzedaży córce (nota bene Sąd nie przez przypadek wskazuje na ,,wartość złomową” mając na uwadze ceny złomu niewsadowego na koniec grudnia 2014r. tj. 630 zł za tonę (dane z portalu(...)), wagę pojazdu ok 1540 kg i udział w nim innych elementów np. aluminium – to wskazana na fakturze wartość nabycia nie będzie odbiegać od tej ,,złomowej”.

Świadek wskazywała na konieczność dokonania ,,wielu” napraw w M., nie potrafiła powiedzieć u jakiego mechanika go naprawiała. Sąd nie uwierzył świadkowi.

4. opinia biegłego W. M. 9k.1655-1668, 1956v-1957)

Sąd uznał te opinię nie tyle za niewiarygodną co po prostu

za niepełną, nieprofesjonalną. Biegły tak naprawdę odniósł się do

brzmienia przepisu z prawa upadłościowego art. 11a. tj.

,,domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania

swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w

wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące” –

uznając, iż skoro zobowiązanie nie było regulowane przez 3

miesiące automatycznie zachodzi konieczność zgłoszenia

upadłości. W ten sposób abstrahował od wartości majątku

oskarżonego, co szczególnie w stosunkach gospodarczych,

częstych opóźnień w regulowaniu należności między

przedsiębiorcami jest nielogiczne. Stąd decyzja Sądu o powołaniu

kolejnego biegłego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

S. S. (1)

III

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

I. Zachowanie sprawcy czynu z art. 300 § 1 kk musi mieć miejsce w warunkach grożącej upadłości lub niewypłacalności. Dla istoty tego przestępstwa nie jest istotne, czy upadłość dłużnika została formalnie ogłoszona, czy też zachodzi sytuacja, w której sprawca pozostaje niewypłacalny. Ani jeden, ani drugi stan nie musi zaistnieć, konieczne jest jednak zagrożenie wystąpieniem jednego z nich, tj. ogłoszeniem upadłości lub niewypłacalności. W toku postępowania oskarżony koncentrował się na wykazywaniu, iż nie był niewypłacalny, stan jego majątku nie oznaczał, iż nie był w stanie pokrywać swych zobowiązań. Tymczasem ustawa przewiduje karalność za działanie w stanie samego zagrożenia niewypłacalnością lub upadłością a więc jest to niejako etap poprzedzający formalną upadłość czy niewypłacalność. Sąd stanął na stanowisku, iż poprzez swe działania (m.in. wyodrębnienie istotnej części przedsiębiorstwa i darowanie go córce, czy wyprowadzanie gotówki) oskarżony pogłębił stan zagrożenia niewypłacalnością i doprowadził także do wejścia w stan niewypłacalności a następnie upadłości.

Przez pojęcie niewypłacalności rozumie się taki stan, w którym stan aktywów dłużnika nie wystarcza na pokrycie długów, objawem niewypłacalności może być bezskuteczność egzekucji, wyjawienie majątku w trybie przepisów kpc - przy wykładni tego pojęcia należy również odwołać się do uregulowania zawartego w PrUpad, w którym stwierdza się, że niewypłacalny jest dłużnik, który nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań. Opisywany stan oznacza jednak stan niewypłacalności, a więc coś więcej niż zagrożenie niewypłacalnością. Odpowiedzialność karna zależy od istnienia powiązania kauzalnego pomiędzy zachowaniem sprawcy a skutkiem w postaci udaremnienia lub uszczuplenia wierzyciela. W ocenie Sądu, jest ono na gruncie niniejszej sprawy oczywiste.

Niezależnie od przyjętego sposobu oszacowania, w tym przyjmując w chwili obecnej najbardziej korzystne dla oskarżonego oszacowanie wartości jego majątku z postępowania upadłościowego, wartość majątku przekazanego do masy upadłości jest daleko niewystarczająca do tego by wierzyciele inni niż zabezpieczeni rzeczowo wymienieni w akcie oskarżenia otrzymali jakiekolwiek przysporzenie (opinia biegłego w postępowaniu upadłościowym - oszacowanie majątku oskarżonego znajdującego się w masie upadłości wartość - nieruchomości 2 964 000 zł a wartość rynkowa ubojni 118 997 zł -131 183 zł ewentualnie wartość złomu do 54 420 zł, czyli łącznie do 3 214 180 zł).

W bilansie za 2016r. jaki oskarżony! przedstawił figurują środki trwałe jakie posiada (w zasadzie już wówczas jego majątek i majątek firmy były tożsame) – określił ich wartość łącznie na sumę 1 735 591,12 zł (k.3762) a wraz ze ,,środkami w budowie to 2 290 548,57 zł. Domaganie się w takiej sytuacji ustalania wartości majątku na chwilę ogłoszenia upadłości jest więc zbędne – z cała pewnością żadne z wyliczeń nie pozwala na przyjęcie, ze majątek wystarczał do zaspokojenia wierzycieli.

Lista wierzytelności obejmuje wierzytelności o łącznej wartość to 8.860.603,09 złotych przy czym wartość wierzytelności z kategorii I zaspokojenia to 3 137 087,39 zł (po weryfikacji aczkolwiek lista ta wciąż podlega zmianom). Już z powyższego zestawienia wyraźnie widać, iż nie ma środków na to by wierzycieli innych kategorii (wartość 5 723 515,70 zł) odzyskali jakiekowiek należności. Należy także pamiętać, że wskazane wartości są maksymalnymi, do tej pory nie było chętnych na poszczególne składniki majątku, jedyną jego część kupiła córka oskarżonego za…75% ceny wywoławczej (175 225,00 zł z czego 161 839,21 zł przeznaczone dla A. (...) zabezpieczenie rzeczowe k. 3149).

Niezależnie jednak od kwestii jakie zobowiązania trafiają do określonych kategorii zobowiązaniowych istotnym jest to, iż na liście wierzytelności znajdują się wierzyciele posiadający zabezpieczenie hipoteczne, kwota zabezpieczeń w hipotekach wynosi (według ustaleń syndyka k.388) 5 448 852 zł, z czego czterej wierzyciele hipoteczni posiadają należności na kwotę 3 177 373,00 zł.

Wierzyciele, którym przysługuje hipoteka są uprzywilejowani w ten sposób, że sumy uzyskane ze zbycia przedmiotu obciążonego hipoteką przeznacza się na zaspokojenie wierzycieli, których wierzytelności były zabezpieczone na zbytej nieruchomości, i dopiero w dalszej kolejności kwoty pozostałe po zaspokojeniu tych wierzytelności wchodzą do funduszy masy upadłości i są dzielone na zasadach ogólnych – powyższe oznacza

Twierdzenia oskarżonego, iż przekazał majątek z naddatkiem wystarczającym do tego by zaspokoić wierzytelności nie pokrywają się z rzeczywistością. W zasadzie można by uznać, iż skoro tak, to samo ogłoszenie upadłości było zbędne, skoro ostatecznie wartość aktywów w sposób istotny przewyższała pasywa, a taki wniosek należałoby wyprowadzić z zapewnień oskarżonego. Wskazywana przez niego zdecydowana nadwyżka wartości majątku nad zobowiązaniami zapewne także skłoniłaby go do dokonywania spieniężenia majątku na własny rachunek zamiast ponosić koszty postępowania upadłościowego, licząc się z tym, iż majątek zostanie sprzedany poniżej jego rzeczywistej wartości. Przedkładane przez niego operaty szacunkowe wykonywane były na potrzeby uzyskania kredytu i w żaden sposób nie są przydatne w sprawie niniejszej.

Abstrahując od omówionej wyżej opinii biegłego księgowego powołanego przez Sąd wskazać należy, iż ciąg czynności oskarżonego dotyczący jego majątku przytaczany wyżej przez Sąd, który uczynił z oskarżonego emeryta bez majątku z dochodem w wysokości ok 1050 zł, nakazuje uznać, iż doskonale orientował się on w kondycji swej firmy, konsekwentnie ją pogarszał de facto dokonując podziału przedsiębiorstwa i wyodrębniając z niej zakład masarniczy, czy przekazując żonie gospodarstwo rolne, nie mówiąc o stosunkowo ,,drobnych” przysporzeniach w postaci pojazdów. Te czynności nie miały jakiegokolwiek ekonomicznego uzasadnienia, za wyjątkiem wyprowadzenia jak największej części majątku poza krąg postępowań egzekucyjnych. Już sama istota tych czynności nawet bez uszczegółowienia stanu firmy w drodze opinii biegłych, w ocenie Sądu wystarczy do uznania, iż oskarżony działał w celu pokrzywdzenia swych wierzycieli a tym samym wypełnił znamiona czynu z art. 300 § 3 kk w zw. z art. 300 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

Sąd uzupełnił opis czynu wskazując na świadomość oskarżonego i podejmowanie czynności związanych z wyprowadzaniem majątku z uwagi na grożącą mu niewypłacalność oraz upadłość, a następnie w związku z istniejącym już stanem niewypłacalności. W tym wypadku data początkowa czynu określona została poprzez jej odniesienie do pierwszej czynności jaką oskarżony dokonał zbycia swego majątku, chodziło o transakcję z dnia 29.08.2013r. sprzedaż na rzecz córki B. S. (...) za kwotę 500 zł, datą końcową była sprzedaż w dniu (...) synowi K. S. (1) 2 sztuk bydła opasowego

III. Sąd uznał, iż poprzez powołanie firmy (...) sp.z.o. z siedzibą w P. (30.12.2015r.), której jedynym celem było generowanie fałszywych faktur w celu ich następczego przedstawienia do listy wierzytelności było tym momentem, w którym uzewnętrznionym celem oskarżonego było kompleksowe dążenie do pokrzywdzenia wierzycieli. W zasadzie nikomu już wówczas nie zapłacił, a generowanie faktur i nieistniejących należności miało mu pomóc w tym by jeszcze dodatkowo przejąć ewentualny majątek, który mógłby podlegać podziałowi w postępowaniu upadłościowym. Działał więc ewidentnie z zamiarem pokrzywdzenia wierzycieli nie tylko już posiadanych ale co ważniejsze przyszłych. Wszyscy wymienieni w pkt III aktu oskarżeni wierzycieli posiadają wierzytelności, które powstały po wskazanej dacie, oskarżony doskonale wiedział jaka jest sytuacja finansowa firmy, jak duże ma zobowiązania, jak wysokie są zobowiązania hipoteczne i inne zabezpieczenia rzeczowe – mimo to nadal prowadził działalność. Tak naprawdę nawet nie wiadomo gdzie podziały się środki uzyskiwane ze sprzedaży nabywanego żywca (istotne jest to, iż córka oskarżonego stwierdziła, że nabywała towar do dalszej przeróbki od ojca a regułą rozliczeń między członkami rodziny S. była gotówka patrz np. wpłaty gotówkowe za sprzedaż pojazdów)

Nawet po złożeniu wniosku o upadłość oskarżony dalej prowadził działalność, zapewniał kontrahentów o dobrej kondycji finansowej, starał się ściągnąć jak największą ilość żywca, a nawet rozszerzał zamówienia wiedząc już o tym, iż wierzyciele ewentualnie będą mogli zgłosić roszczenia na listę wierzytelności. Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, iż ten majątek nie wystarczy, podkreślić należy, iż dokonując podziału całego majątku z żoną określił jego wartość na 1 320 000 zł, a po podziale jedynie go dodatkowo uszczuplał ! Trudno uznać, iż od 2014r. wartość wciąż uszczuplanego majątku wzrosła w zadzie niemal 8-krotnie bo niemal na kwotę 11 mln. zł określił wartość majątku we wniosku o upadłość.

Majątek znajdujący się w masie upadłości przy bardzo korzystnych uwarunkowaniach nie wystarczy zapewne nawet na zaspokojenie wierzycieli hipotecznych (doliczyć należy koszty postępowania upadłościowego pokrywane w pierwszej kolejności), o czym oskarżony doskonale wiedział. Wcześniejsze jego działania przed powołaniem firmy (...). z o.o miały na celu ,,ochronę” swego majątku, kolejne już po powołaniu firmy to już niejako ,,ofensywne” działania mające na celu pogłębienie stanu niewypłacalności z wyłączeniem czy ograniczeniem możliwości zaspokojenia roszczeń innych wierzycieli.

– Sąd nie miał więc wątpliwości, iż S. S. (1) dopuścił się oszustwa określonego w art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Zmiana w opisie czynu oprócz daty początkowej jego rozpoczęcia (powołanie spółki) dotyczyła tylko skorygowanie wysokości jednego z zobowiązań.

☐

3.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.6.  Uniewinnienie

II

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Świadek M. P. ówczesny prokurent Zakładów (...) Sp. z o.o. w M. wskazała, iż rzeczywiście jej firma dokonała omyłkowego przelewu na konto firmy oskarżonego kwoty 24 238,15 zł, ten nigdy nie kwestionował wierzytelności, zwracał ją w ratach i w sumie oddał 19 238,15 zł. Zaprzestał spłacania informując o trudnościach finansowych o tym, iż jego firma jest już w stanie upadłości. Już po ogłoszeniu upadłości oskarżony miał próbować w ramach uregulowania zaległości sprzedać na rzecz pokrzywdzonego część majątku, który powinien znajdować się w masie upadłości w postaci pił, do transakcji jednak nie doszło. Sąd nie miał powodów by kwestionować te zeznania, dla świadka była to drobna sprawa, nie miała powodów by konfabulować.

Istotą czynu z art. 284 § 1 kk jest bezprawne potraktowanie uzyskanej wcześniej cudzej rzeczy jak swojej własnej. Najczęściej w rachubę wchodzić będzie takie zachowanie, które będzie jednoznacznie wskazywać na traktowanie cudzej rzeczy lub prawa majątkowego jak swojego własnego. Przywłaszczenie może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym ma charakter przestępstwa kierunkowego, znamiennego celem, którego treścią jest włączenie rzeczy lub prawa majątkowego do swojego majątku.

Oskarżony uzyskał przelew , był to zapewne jeden z wielu przelewów jaki wpływały na rzecz jego firmy. Środki z reguły przeznaczane są do dalszego obrotu i tak też było w tym przypadku ( w każdym razie nie sposób powyższego wykluczyć).

W żadnym momencie oskarżony nie zakwestionował tego, iż nie jest zobowiązany do zwrotu środków, zwracał je nawet i wykonał swoje zobowiązanie w przeważającej większości – z uwagi na ogłoszenie upadłości nie mógł dalej wywiązać się z zobowiązania. Sąd nie widzi tutaj jego złej woli, nie miał zamiary włączyć posiadanych środków do swego majątku – samo świadczenie dokonane przez pokrzywdzonego było nienależne z czego oskarżony zdawał sobie sprawę, nie negował tego, przystąpił do jego zwrotu. Sąd uznał, iż nie wypełnił on znamion zarzucanego mu czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. S. (1)

I

- duża ilość pokrzywdzonych,

- realizacja zaplanowanego działania, konsekwencja i duża bezwzględność w dążeniu do celu jakim była ochrona swego majątku kosztem innych osób,

- motywacja opierająca się na negatywnych wartościach (chciwość, brak skrupułów w wykorzystywaniu innych osób),

- nie liczenie się z innymi osobami, ich zobowiązaniami wreszcie tym, że będą sami musieli pokrywać je z innych źródeł,

- brak skruchy,

III.

III

Jak w pkt I dodatkowo:

- bezwzględność działania, motywacja daleko naganna dążenie do maksymalizacji uzyskiwanych przysporzeń poprzez wprowadzanie w błąd kontrahentów nawet już po złożeniu wniosku o upadłość

- kara grzywny wymierzona w związku z popełnieniem przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ocenie Sądu jak najbardziej leży w możliwościach majątkowych oskarżonego, toczy się szereg postępowań (większość zakończona) która pozwala na powrót majątku niejako w jego ręce (actio P.)

IV.(kara łączna)

IV

Jak w pkt I i III

W zasadzie jedyną ! okolicznością łagodzącą jest wiek sprawcy, kara 4 lat pozbawienia wolności jest wystarczającą dolegliwością dla osoby w wieku powyżej lat 70, a jednocześnie stanowi swoistą rekompensatę, zapewne w dużej mierze jedyną dla pokrzywdzonych w sprawie, dla których osiągnięcie przysporzeń majątkowych będzie nadzwyczaj wątpliwe, doprowadził do tego oskarżony wykazując się bezwzględnością, tę bezwzględność szczególnie widać u drobnych dostawców, dla których wyhodowanie jednego tucznika stanowiło duży wysiłek, wynagrodzenie za niego stanowiło poważny wkład finansowy w utrzymanie a oskarżony zapewniał, że zapłaci jeśli uda się coś uzyskać ze sprzedaży majątku (K. S. (3)) w sytuacji gdy w tym czasie podejmował czynności, które w założeniu miały mu pozwolić na zwolnienie bydła spod egzekucji, symptomatyczne też jest jego postępowanie wobec T.D., dla którego transakcja z oskarżonym była pierwszą po studiach ( (...)) po tym jak rozpoczął działalność gospodarczą - dostarczał tuczniki już po tym, jak oskarżony ogłosił upadłość o czym nie wiedział, jego należność to ponad 200 tys. zł, zadziwiał optymizm świadka, który stwierdził, iż po prostu musiał pokryć tę stratę z kolejnego kredytu jaki zaciągnął.

Powyższe stwierdzenie stanowi istotę działalności oskarżonego, jego zyski, przysporzenia finansowane były przez pokrzywdzonych, których bezwzględnie celowo wykorzystał, w żaden sposób nie mamy tu do czynienia z ,,niezależnymi czynnikami gospodarczymi”.

V.

V.

Na podstawie art. 41 § 1 i 2 kk, art. 43 § 1 kk orzeczono wobec oskarżonego S. S. (1) za czyn opisany w pkt I wyroku zakaz na okres 5 lat zajmowania stanowisk zarządczych oraz nadzorczych w spółkach prawa handlowego i spółce cywilnej, jak też zajmowania wszelkich stanowisk, z którymi wiąże się prawo do reprezentowania spółek tego rodzaju, oraz zakaz prowadzenia działalności gospodarczej, określając profil działalności.

Oskarżonego należy wykluczyć z możliwości prowadzenia działalności gospodarczej, jest niebezpieczny dla innych jego uczestników, nie daje gwarancji uczciwości i rzetelności. Sądowi nie umknął uwadze fakt, iż nadal angażuje się on poważnie w prowadzoną działalność gospodarczą swej córki.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd odstąpił od orzekania na podstawie art. 46 § 1 kk obowiązków naprawienia szkody. Wszystkie wierzytelności pokrzywdzonych zgłoszone zostały na listę wierzytelności, postępowanie upadłościowe to w chwili obecnej jedyna możliwość dochodzenia tych roszczeń, Sąd nie może mnożyć tytułów wykonawczych, które w obecnej sytuacji prawnej zresztą będą absolutnie bezużyteczne. Pokrzywdzeni swych roszczeń mogą dochodzić wyłącznie na gruncie postepowania upadłościowego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zasądzono od oskarżonego S. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 12 400,00 (dwanaście tysięcy czterysta 00/100) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie. Sąd nie widział konieczności zwalniania go z powyższego, tego by to ostatecznie podatnicy mieli ponosić koszty jego zachowania z powodów jakie podał przy uzasadnieniu orzeczenia kary grzywny. Wciąż toczą się postępowania, część majątku który zbył, wraca w chwili obecnej do masy upadłości.

6.  1Podpis