Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2019r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Grażyna Kursa

Protokolant: Aldona Maciończyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2019r. w R.

sprawy z powództwa małoletniej L. S. działającej przez matkę A. P.

przeciwko H. S.

o alimenty

1)  zasądza od pozwanego H. S. na rzecz małoletniej powódki L. S. alimenty w kwocie po 2400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) miesięcznie za okres od 8 stycznia 2018r. do 31 sierpnia 2018r. oraz w kwocie po 2800zł (dwa tysiące osiemset złotych) miesięcznie począwszy od dnia 1 września 2018r., płatne do rąk matki małoletniej powódki A. P. do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz matki małoletniej powódki kwotę 3600zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3)  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 6829zł (sześć tysięcy osiemset dwadzieścia dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych w tym nieuiszczonej opłaty sądowej;

4)  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IV RC 14/18

UZASADNIENIE

Małoletnia powódka L. S. działająca przez matkę A. P. w ostatecznie sprecyzowanym żądaniu domagała się od pozwanego H. S. alimentów w kwocie po 2.400 zł miesięcznie począwszy od dnia wytoczenia powództwa do dnia 31 sierpnia 2018 roku oraz w kwocie po 2.800 zł począwszy od dnia 1 września 2018 roku.

W uzasadnieniu żądania matka małoletniej powódki wskazała, że małoletnia pochodzi z jej związku małżeńskiego z pozwanym. Małżeństwo stron zostało rozwiązane przez rozwód, a faktyczną opiekę nad małoletnią sprawuje matka. Małoletnia powódka mieszka wraz z matką w R., natomiast pozwany przebywa na stałe w Niemczech. Rodzice małoletniej zawarli przed Sądem w Darmstadt ugodę, mocą której pozwany zobowiązał się płacić na rzecz małoletniej alimenty w kwocie po 300 euro miesięcznie w okresie od lipca 2015 roku do 30 maja 2017 roku. Następnie od 1 czerwca 2017 roku alimenty miały zostać ustalone ponownie. Mimo upływu wskazanego w ugodzie okresu pozwany nadal płaci na rzecz córki kwotę 300 euro miesięcznie, która nie pozwala na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej, ponieważ aktualnie kształtują się one na poziomie 3.233 zł. Nadto małoletnia wymaga skorygowania wady zgryzu, a samo założenie aparatu ortodontycznego to koszt 4.500 zł. Możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego są znaczne, albowiem jest on lekarzem stomatologiem i prowadzi prężnie prosperującą praktykę stomatologiczną w Niemczech. Matka małoletniej pracuje w (...) Polska na stanowisku zastępcy kierownika i osiąga dochody rzędu 2.400 zł brutto miesięcznie. (k. 3-7)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa, zarzucając, że wysokość kosztów utrzymania małoletniej powódki nie została w żaden sposób wykazana. Pozwany podniósł, że po potrąceniu kosztów prowadzenia działalności oraz zobowiązań bankowych jego dochód wynosi 1.258,98 euro miesięcznie. Wskazał także, że łoży na utrzymanie swojej matki, bowiem jest ona osobą niepełnosprawną. Zdaniem pozwanego obecna wysokość alimentów na rzecz córki pozwala na zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb, a podwyższenie tej kwoty spowoduje powstanie niedostatku po stronie pozwanego. Zobowiązany podał, że oferował matce małoletniej pomoc w leczeniu ortodontycznym córki, na którą ona nie wyraziła zgody. (k.209-210.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Małoletnia powódka urodzona (...) pochodzi ze związku małżeńskiego A. S. i H. S..

(dowód: odpis aktu urodzenia małoletniej k. 9)

Małżeństwo rodziców małoletniej zostało rozwiązane przez rozwód na mocy postanowienia Sądu Grodzkiego D. z 8 listopada 2012 roku w sprawie 52F (...) S.

(dowód: tłumaczenia postanowienia sądu z 8 listopada 2012 roku z uzasadnieniem k. 10-14)

Rodzice małoletniej w dniu 22 czerwca 2015 roku zawarli ugodę przed Sądem Rejonowym w Darmstadt w sprawie 52 F 408/13 GU, na mocy której pozowany zobowiązał się do płacenia na rzecz małoletniej w okresie od lipca 2015 roku do 30 maja 2017 roku alimentów w kwocie po 300 euro miesięcznie. Zgodnie z postanowieniami powyższej ugody alimenty miały zostać ustalone ponownie od 1 czerwca 2017 roku.

(dowód: tłumaczenie ugody z 22 czerwca 2015 roku k. 15-17)

Postanowieniem z 7 czerwca 2016 roku w sprawie I. N. 6/15 Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim zakazał pozwanemu utrzymywania kontaktów z małoletnią, wskazując, że osobista styczność z ojcem nie służy dobru małoletniej.

(dowód: odpis postanowienia z uzasadnieniem k.19-27)

Matka małoletniej powódki ma 37 lat, w 2015 roku ponownie wyszła za mąż, z tego związku ma syna w wieku 2 lat. Obecnie przebywa na urlopie wychowawczym, nie otrzymuje żadnych świadczeń. Mąż matki małoletniej powódki prowadzi działalność gospodarczą – firmę budowlaną, a jego dochody kształtują się na poziomie 15 000-18 000 zł.

Małoletnia powódka mieszka z matką, ojczymem i bratem przyrodnim w domu jednorodzinnym, będącym współwłasnością małżonków. Dom posiada ogrzewanie gazowe, którego koszt zimą wynosi 5.000 zł. Pozostałe opłaty mieszkaniowe za prąd, telefon, wodę i gaz wynoszą 2.500 zł miesięcznie, co w przeliczeniu na członka rodziny daje 625 zł.

Małoletnia powódka ukończyła naukę w szkole podstawowej i od września 2019 roku rozpoczyna naukę w liceum ogólnokształcącym. Jest dzieckiem ogólnie zdrowym. Z uwagi na konieczność skorygowania wady zgryzu nosi aparat ortodontyczny, którego koszt wyniósł 6.600 zł. Konieczne są również wizyty kontrolne u ortodonty raz na półtora miesiąca, jednorazowy koszt wizyty kontrolnej wynosi 360 zł.

Koszty utrzymania małoletniej powódki kształtują się następująco:

- wyżywienie - 300 zł miesięcznie,

- odzież - 200 zł miesięcznie,

- rozrywka - 150 zł miesięcznie,

- basen - 150 zł miesięcznie,

- komitet rodzicielski - 150 zł rocznie,

- przybory szkolne - 36 zł miesięcznie,

- telefon - 70 zł miesięcznie,

- środki czystości - 50 zł miesięcznie,

- lekarstwa i witaminy - 100 zł miesięcznie,

- udział w kosztach mieszkaniowych - 625 zł miesięcznie,

- zajęcia z języka angielskiego - 200 zł miesięcznie,

- zajęcia taneczne - 120 zł miesięcznie.

Do tego dochodzą koszty wypoczynku letniego i zimowego. Małoletnia powódka jeździ na nartach, co roku wyjeżdża do Z. na obóz, którego koszt wynosi 1.200 zł. W 2018 roku małoletnia była dwa razy na koloniach - w Macedonii i w Czarnogórze. Łączny koszt kolonii to kwota 2.880 zł. W weekend majowy w 2018 roku przebywała w Turcji, koszt wyjazdu wyniósł 1.800 zł. Koszt wakacji spędzonych z matką, ojczymem i bratem, stanowił kwotę 1.500 zł.

Sumując powyższe koszty utrzymania małoletniej stanowią one łącznie około 3.000 zł miesięcznie, nie wliczając kosztów korepetycji z matematyki, chemii i fizyki, na które małoletnia uczęszczała w roku szkolnym i nie licząc kosztów aparatu ortodontycznego.

( dowód: zeznania matki małoletniej powódki k. 288v.-289, rachunki i potwierdzenia płatności k. 31,-43, 46-72, 226-227,282-287 wyciąg z rachunku karty kredytowej k. 44-46,)

Pozwany ma 48 lat, z zawodu jest stomatologiem, prowadzi praktykę dentystyczną, w której zatrudnia trzy osoby. Z zaświadczenia o zarobkach z 2018 roku na bazie dochodu za 2017 rok wynika, że dochody z działalności gospodarczej wyniosły 334.182,74 euro. Miesięczny dochód netto pozwanego, po potrąceniu wszystkich zobowiązań, wynosi 1.258 euro. Poza małoletnią pozwany nie ma innych dzieci na utrzymaniu.

Pozwany jest właścicielem nieruchomości - działki z domem, która jest obciążona kredytem pobranym w wysokości 450.000 euro. Zobowiązany posiada samochód w leasingu, którego marki ani wartości nie podał, oraz oszczędności w kwocie 60.000 euro na rachunku bankowym.

Pozwany wspiera finansowo swoją matkę, przekazując na jej rzecz kwotę 450 euro miesięcznie ( matka pozwanego otrzymuje rentę w wysokości 80 euro z tytułu niepełnosprawności).

Pozwany w latach 2017 i 2018 z okazji urodzin i świąt przesłał małoletniej powódce dodatkowo kwoty po 100 euro.

Ojciec małoletniej powódki mieszka z żoną, koszty związane z utrzymaniem gospodarstwa domowego wynoszą około 970 euro miesięcznie ( opłata za gaz, prąd, kontrola kominiarza, telefon, podatek oraz ubezpieczenia). Pozwany pokrywa te koszty po połowie z żoną. Żona pozwanego pracuje i zarabia 1.600 euro netto miesięcznie, spłaca zobowiązania w kwocie 400 euro miesięcznie. Między małżonkami ustanowiona jest rozdzielność majątkowa.

Pozwany choruje na wrzody żołądka, koszty leczenia wynoszą 1.200 euro, co stanowi jego udział własny, pozostałe koszty leczenia pokrywane są z kasy chorych.

Pozwany zaciągnął kredyt w celu spłaty matki małoletniej powódki po rozwodzie z majątku wspólnego. Z tytułu prowadzenia poprzedniej praktyki stomatologicznej miał zobowiązania do spłaty w kwocie 18.000 euro. Na otwarcie nowej praktyki stomatologicznej potrzebował kredytu w wysokości 650.000 euro. Zabezpieczenie kredytu stanowi dom.

W marcu 2018 roku Bank (...) przedstawił pozwanemu do dyspozycji kredyt w wysokości 1.216.580,95 euro, którego miesięczna rata wynosi 12.804,93 euro. Nadto pozwany posiada zadłużenia na rachunkach bankowych na kwoty 8.873,38 euro oraz 66.449,59 euro.

Pozwany z żoną i matką spędził jeden weekend w R., koszt pobytu wynosił 199 euro. W marcu był z żoną i matką w Iranie, ponosząc tylko koszty przelotu, bowiem na miejscu mieszkali w domu należącym do ciotki pozwanego. Natomiast latem 2018 roku spędzili tydzień w mieszkaniu wakacyjnym.

(dowód: zeznania pozwanego k. 369-374, 346-350, zaświadczenie o dochodach k. 241-242, 353-354, 377-378, zaświadczenie o wysokości kredytu k. 239-240, wyciągi z konta k. 380-381,355-356, informacje o koncie k. 382-384, 357- 359, decyzja o stwierdzeniu stopnia niepełnosprawności k. 385-386)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań stron oraz w oparciu o dokumenty zebrane w sprawie, szczegółowo wyżej opisane. Zeznania stron w szerokim zakresie znajdowały potwierdzenie w dokumentach, których strony wzajemnie nie kwestionowały. Materiał dowodowy należy ocenić jako spójny, logiczny i wzajemnie się uzupełniający. Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a przeprowadzone postępowanie Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z regulacją art. 133 § 1 kro każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 kro, uzależniając go od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć te, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Będą to zatem nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji lecz również te, których celem jest stworzenie warunków bytowania stosownie do wieku uprawnionego, stanu jego zdrowia i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić.

Należy przy tym podkreślić, że opisane, usprawiedliwione potrzeby w przypadku dziecka uprawnionego do alimentów powinny być oceniane całościowo, a zatem nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych podmiotów zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku.

Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzeb będących przejawem zbytku. W tym miejscu wskazać należy, że żaden z kosztów utrzymania małoletniej nie stanowi przejawu zbytku.

Małoletnia powódka bezsprzecznie nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, albowiem kontynuuje edukację szkolną i nie posiada majątku, który mógłby stanowić jej źródło dochodowe. Wydatki na utrzymanie małoletniej powódki wykraczają poza przeciętne koszty utrzymania dzieci w jej wieku, ich wysokość bowiem determinuje wysoka stopa życiowa rodziców.

Matka powódki swój obowiązek alimentacyjny wypełnia przede wszystkim poprzez osobiste starania o opiekę i wychowanie córki. Obecnie przebywa na urlopie wychowawczym w związku z urodzeniem syna, nie uzyskuje żadnych dochodów, pozostaje na utrzymaniu męża.

Porównując sytuację finansową i majątkową rodziców małoletniej powódki, pozwany znajduje się w zdecydowanie lepszej sytuacji niż matka małoletniej, która aktualnie nie uzyskuje żadnych dochodów. Podkreślić także należy, że mąż matki nie ma obowiązku utrzymywania małoletniej powódki.

Sytuacja finansowa i majątkowa pozwanego pozwoliła w pełni uwzględnić roszczenie jego córki. Jakkolwiek ojciec małoletniej wykazał stosunkowo niskie dochody na zaświadczeniu o dochodach, to bank, który przyznał pozwanemu kredyt w wysokości ponad 1.200.000 euro, w oparciu o ocenę jego sytuacji zarobkowej i majątkowej uznał, że spełnia ona wystarczające warunki na pobranie takiego kredytu i jego spłatę. Zważyć także należy, że żadne z zobowiązań finansowych nie wyprzedza w swej doniosłości obowiązku alimentacyjnego na rzecz niesamodzielnego dziecka, w tym także wsparcie, jakie pozwany przekazuje na rzecz matki, która ma własne dochody i może korzystać z pomocy finansowej swoich pozostałych dzieci. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia był również fakt, że pozwany, poza przekazywaną kwotą alimentów, nie partycypuje w kosztach utrzymania córki.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 133 § 1 kro
i art. 135 kro. O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 kc, natomiast rygor natychmiastowej wykonalności nadano na mocy art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Mając na względzie wynik postępowania i treść art. 98 kpc zasądzono od pozwanego na rzecz matki małoletniej powódki kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalono uwzględniając stawki opłat za czynności adwokackie przewidziane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dn. 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.) tj. § 2 pkt 5 i § 4 ust. 1 pkt 9 w zw. z ust. 4), a ponadto na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazano pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 6.829 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych, ( w tym kwoty 1.680 zł tytułem opłaty sądowej, od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona z mocy prawa oraz kosztów tłumaczenia dokumentów z języka polskiego na niemiecki i z języka. niemieckiego na polski).