Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIK 352/17

PR Ds. 639.2017

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09.12.2019r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Janusz Kukla

Protokolant sąd.U. G.

po rozpoznaniu w dniach 16.01.2018r., 12.04.2018r., 20.06.2018r., 21.11.2018r., 03.12.2019r. sprawy

1. J. B. (1)

s. B. i M. z d. R.

ur. (...) w N.

oskarżonego o to , że :

I.  w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. B. (1) i M. B. wziął udział w pobiciu J. N. w ten sposób, że wraz z B. B. (2) przytrzymywał M. B. kilkakrotnie kopał go w okolice twarzy, głowy narażając go na wystąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk na skutek czego doznał on licznych ran tłuczonych głowy oraz wstrząśnienia mózgu , które to obrażenia naruszyły czynności narządu jego ciała na czas powyżej 7 dni

to jest o przestępstwo z art. 158 § 1 kk

2. B. B. (1)

s. B. i M. z d. R.

ur. (...) w N.

oskarżonego o to , że :

I.  w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z dwoma ustalonymi sprawcami wziął udział w pobiciu J. N. w ten sposób, że zadawał mu uderzenia pięściami w okolice twarzy, głowy narażając go na wystąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk na skutek czego doznał on licznych ran tłuczonych głowy oraz wstrząśnienia mózgu, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jego ciała na czas powyżej 7 dni

to jest o przestępstwo z art. 158 § 1 kk

II.  w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), kierował pod adresem J. N. groźby popełnienia przestępstwa na jego szkodę tj. pozbawienia życia przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę, ze zostaną spełnione

to jest o przestępstwo z art. 190 § 1 kk

III.  w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), wdarł się do części mieszkalnej zajmowanej przez K. B. (1) nie stosując się tym samym, do orzeczenia wyroku sygn. akt(...)wydanego przez Sąd Okręgowy w N. dotyczącego podziału do użytkowania wspólnego domu stron postępowania, tym samym naruszając jej mir domowy

to jest o przestępstwo z art. 193 kk

3. M. B.

s. B. i M. z d. R.

ur. (...) w Z.

oskarżonego o to , że :

I.  w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. B. (1) i J. B. (1) wziął udział w pobiciu J. N. w ten sposób, że kilkakrotnie kopnął go w okolice twarzy, głowy narażając go na wystąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk na skutek czego doznał on licznych ran tłuczonych głowy oraz wstrząśnienia mózgu, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jego ciała na czas powyżej 7 dni

to jest o przestępstwo z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

II.  w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), kierował pod adresem K. B. (1) groźby popełnienia przestępstwa na jej szkodę tj. pozbawienia życia przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

to jest o przestępstwo z art. 190 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonych J. B. (1), B. B. (1) i M. B. za winnych popełnienia czynu polegającego na tym, że w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), działając wspólnie i w porozumieniu wzięli udział w pobiciu J. N. w ten sposób, że J. B. (1) wraz z B. B. (1), który zadawał pokrzywdzonemu uderzenia pięściami w okolicę twarzy, przytrzymywali pokrzywdzonego, zaś M. B. kilkakrotnie kopał go w okolice twarzy, głowy narażając go na wystąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk na skutek czego pokrzywdzony doznał licznych obrażeń ciała w postaci ran tłuczonych głowy oraz wstrząśnienia mózgu , które naruszyły czynności narządu jego ciała na czas powyżej 7 dni co stanowi w odniesieniu do J. B. (1) i B. B. (1) przestępstwo z art. 158 § 1 kk, a w odniesieniu do oskarżonego M. B. przestępstwo z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na mocy art. 158 § 1 kk wymierza oskarżonemu J. B. (1) karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności, natomiast oskarżonemu B. B. (1) karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności zaś oskarżonemu M. B., na mocy art. 157 § 1 kk przy zastosowaniu z art. 11 § 3 kk wymierza karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie wymierzonych wyżej kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu J. B. (1) na okres 2 (dwóch) lat próby, natomiast oskarżonym B. B. (1) i M. B. na okres 3 (trzech) lat próby;

III.  na mocy art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu J. B. (1) karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych, co stanowi kwotę 1.000 (tysiąc) złotych;

IV.  na mocy art. 72 § 1 kk zobowiązuje oskarżonych J. B. (1), B. B. (1) i M. B. do pisemnego przeproszenia pokrzywdzonego J. N. w terminie 1 (jednego) miesiąca;

V.  uznaje oskarżonego B. B. (1) za winnego popełnienia opisanego wyżej w pkt II w zakresie go dotyczącym czynu stanowiącego występek z art. 190 § 1 kk i za to na mocy art. 190 § 1 kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych, co stanowi kwotę 2.000 (dwóch tysięcy) złotych;

VI.  uznaje oskarżonego B. B. (1) za winnego popełnienia opisanego wyżej w pkt III w zakresie go dotyczącym czynu stanowiącego występek z art. 193 kk i za to na mocy art. 193 kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych, co stanowi kwotę 1.000 (tysiąca) złotych;

VII.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 i 2 kk w miejsce wymierzonych wyżej oskarżonemu B. B. (1) kar grzywny orzeka mu karę łączną grzywny w wymiarze 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych, co stanowi kwotę 2.500 (dwa tysiące pięćset) złotych;

VIII.  uznaje oskarżonego M. B. za winnego popełnienia opisanego wyżej w pkt II w zakresie go dotyczącym czynu stanowiącego występek z art. 190 § 1 kk i za to na mocy art. 190 § 1 kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych, co stanowi kwotę 2.000 (dwóch tysięcy) złotych;

IX.  na mocy art. 46 § 1 kk orzeka od oskarżonych J. B. (1), B. B. (1) i M. B. solidarnie na rzecz pokrzywdzonego J. N. kwotę 9.000 (dziewięć tysięcy) złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

X.  na mocy art. 626§1 kpk w zw. z art. 616§1 pkt. 2 kpk w zw. z art. 627 kpk zasądza od oskarżonych J. B. (1), B. B. (1) i M. B. na rzecz oskarżycieli posiłkowych J. N. i K. B. (1) kwoty po 903 (dziewięćset trzy) złote tytułem uzasadnionego wydatku związanego z ustanowieniem przez nich w sprawie jednego pełnomocnika;

XI.  na mocy art. 627 kpk w zw. z art. 633 kpk zasądza od oskarżonych J. B. (1), B. B. (1) i M. B. na rzecz Skarbu Państwa tytułem wydatków kwoty po 143,33 (sto czterdzieści trzy 33/100) złote oraz wymierza oskarżonym: J. B. (1) kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych, B. B. (1) kwotę 430 (czterysta trzydzieści) złotych oraz M. B. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty sądowej.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 352/17

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. B. (1), B. B. (1), M. B.

w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), działając wspólnie i w porozumieniu wzięli udział w pobiciu J. N. w ten sposób, że J. B. (1) wraz z B. B. (1), który zadawał pokrzywdzonemu uderzenia pięściami w okolicę twarzy, przytrzymywali pokrzywdzonego, zaś M. B. kilkakrotnie kopał go w okolice twarzy, głowy narażając go na wystąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk na skutek czego pokrzywdzony doznał licznych obrażeń ciała w postaci ran tłuczonych głowy oraz wstrząśnienia mózgu , które naruszyły czynności narządu jego ciała na czas powyżej 7 dni

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., działając wspólnie i w porozumieniu oskarżeni wzięli udział w pobiciu J. N. w ten sposób, że J. B. (1) wraz z B. B. (1), który zadawał pokrzywdzonemu uderzenia pięściami w okolicę twarzy, przytrzymywali pokrzywdzonego, zaś M. B. kilkakrotnie kopał go w okolice twarzy, głowy

1. zeznania świadka J. N.

1-3, 36-37, 158-160

2. zeznania świadka K. B. (1)

10-11, 164-166

3. zeznania świadka M. K.

41-43, 167-168

4. zeznania świadka K. B. (2)

190-191

5. zeznania świadka J. K.

59-60, 168

6. zeznania świadka M. G.

62-63, 168-169

2. pokrzywdzony doznał licznych obrażeń ciała w postaci ran tłuczonych głowy oraz wstrząśnienia mózgu, które naruszyły czynności narządu jego ciała na czas powyżej 7 dni

1. zeznania świadka J. N.

1-3, 36-37, 158-160

2. Karta Informacyjna (...) Szpitalnego

7-9

3. Opinia biegłego

29, 53

4. Dokumentacja fotograficzna

45-48

3. Oskarżeni nie byli uprzednio karani

1. Karty karne

82, 83, 84, 208, 209, 210

1.1.2.

B. B. (1)

w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), kierował pod adresem J. N. groźby popełnienia przestępstwa na jego szkodę tj. pozbawienia życia przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę, ze zostaną spełnione

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w dniu 31 grudnia 2016 roku w B. kierował pod adresem J. N. groźby popełnienia przestępstwa na jego szkodę, tj. pozbawienia życia, przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

1. zeznania świadka J. N.

1-3, 36-37, 158-160

2. zeznania świadka K. B. (1)

10-11, 164-166

3. zeznania świadka M. K.

41-43, 167-168

4. zeznania świadka K. B. (2)

190-191

5. zeznania świadka J. K.

59-60, 168

6. zeznania świadka M. G.

62-63, 168-169

1.1.3.

B. B. (1)

w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), wdarł się do części mieszkalnej zajmowanej przez K. B. (1) nie stosując się tym samym, do orzeczenia wyroku sygn. akt (...) wydanego przez Sąd Okręgowy w N. dotyczącego podziału do użytkowania wspólnego domu stron postępowania, tym samym naruszając jej mir domowy

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., wdarł się do części mieszkalnej zajmowanej przez K. B. (1) nie stosując się tym samym, do orzeczenia wyroku sygn. akt (...) wydanego przez Sąd Okręgowy w N. dotyczącego podziału do użytkowania wspólnego domu stron postępowania, tym samym naruszając jej mir domowy.

1. zeznania świadka J. N.

1-3, 36-37, 158-160

2. zeznania świadka K. B. (1)

10-11, 164-166

3. zeznania świadka M. K.

41-43, 167-168

4. zeznania świadka K. B. (2)

190-191

5. zeznania świadka J. K.

59-60, 168

6. zeznania świadka M. G.

62-63, 168-169

7. odręczne szkice sytuacyjne

163, 188

8. Wyrok Sądu Okręgowego w N. sygn. akt (...)

15

9. wyjaśnienia oskarżonego

B. B. (1)

93-94, 157

1.1.4.

M. B.

w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., rejonu (...), kierował pod adresem K. B. (1) groźby popełnienia przestępstwa na jej szkodę tj. pozbawienia życia przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., kierował pod adresem K. B. (1) groźby popełnienia przestępstwa na jej szkodę, tj. pozbawienia życia, przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione.

1. zeznania świadka J. N.

1-3, 36-37, 158-160

2. zeznania świadka K. B. (1)

10-11, 164-166

3. zeznania świadka M. K.

41-43, 167-168

4. zeznania świadka K. B. (2)

190-191

5. zeznania świadka J. K.

59-60, 168

6. zeznania świadka M. G.

62-63, 168-169

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1

1.1.2.1

1.1.3.1

1.1.4.1

1. zeznania świadka J. N.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania oskarżyciela posiłkowego. Sąd w toku bezpośredniego przesłuchania nabrał przekonania, że spójne i logiczne zeznania oskarżyciela posiłkowego złożone w toku postępowania przygotowawczego są zgodne z prawdą, a nieścisłości w zeznaniach na rozprawie wynikają z upływu czasu od zdarzenia. Zeznania oskarżyciela posiłkowego znalazły potwierdzenie nie tylko w zeznaniach świadków M. K. i K. B. (2), ale także w dokumentacji fotograficznej, Karty Informacyjnej leczenia szpitalnego i opinii biegłego sądowego.

2. zeznania świadka K. B. (1)

zeznawała w sposób spójny, rzetelny i logiczny, a jej zeznania w zestawieniu z pozostałym materiałem dowodowym w postaci zgromadzonych dokumentów, korelowały i uzupełniały się tworząc jedną logiczną całość

3. zeznania świadka M. K.

świadek nie miał żadnego interesu w tym, aby przed sądem przedstawić odbiegający od rzeczywistego przebieg zdarzenia. W sposób rzetelny odtworzył swoje spostrzeżenia oraz opisał okoliczności, których był świadkiem.

4. zeznania świadka K. B. (2)

zeznania są wiarygodne i korelują z relacjami przedstawionym przez oskarżycieli posiłkowych. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby jej wiary odmówić. W toku bezpośredniego przesłuchania, Sąd doszedł do przekonania, że jej zeznania odpowiadają prawdzie

5. zeznania świadka J. K.

Świadek zeznawał w sposób obiektywny, co do okoliczności, o których wiedzę posiadał. Wiedzę tą pozyskał z racji wykonywania przez siebie obowiązków słupowych, bowiem jest funkcjonariuszem policji i został wezwany na miejsce zdarzenia celem załatwienia interwencji. Jest on osobą obcą dla stron, stąd też nie posiada interesu w zeznawaniu na korzyść którejkolwiek z nich. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby mu wiary odmówić.

6. zeznania świadka M. G.

Funkcjonariusz policji, który przybył na miejsce zdarzenia. Jego zeznania są zbieżne względem świadka J. K. i wzajemnie ze sobą korelują. Jest osobą obcą dla stron postępowania, z interesem żadnej z nich się nie utożsamia.

1.1.1.2

1. zeznania świadka J. N.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania oskarżyciela posiłkowego. Sąd w toku bezpośredniego przesłuchania nabrał przekonania, że spójne i logiczne zeznania oskarżyciela posiłkowego złożone w toku postępowania przygotowawczego są zgodne z prawdą, a nieścisłości w zeznaniach na rozprawie wynikają z upływu czasu od zdarzenia. Zeznania oskarżyciela posiłkowego znalazły potwierdzenie nie tylko w zeznaniach świadków M. K. i K. B. (2), ale także w dokumentacji fotograficznej, Karty Informacyjnej leczenia szpitalnego i opinii biegłego sądowego.

2. Karta Informacyjna (...) Szpitalnego

rzetelnie oddają okoliczności, na temat jaki zostały sporządzone. Żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości i do ich treści zastrzeżeń nie wnosiła.

3. Opinia biegłego

nie ma podstaw, aby kwestionować wydane przez biegłego opinie w niniejszej sprawie. Opinie te są pełne, jasne, rzetelne i uzasadnione w sposób przejrzysty.

4. Dokumentacja fotograficzna

materiał ma charakter obiektywny, nie jest nacechowany subiektywizmem relacji, jest odporny w swej wymowie i treści na upływ czasu, który tego materiału nie zniekształca

1.1.1.3

1. Karty karne

dokumenty te sporządzone zostały przez uprawnione osoby, żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności

1.1.3.1

7. odręczne szkice sytuacyjne

obrazują układ zajmowanych przez pokrzywdzoną K. B. (1) pomieszczeń. Żadna ze stron nie kwestionowała rzetelności szkiców sporządzonych przez świadków. Ta grupa dowodów ma charakter pomocniczy, pozwala na uzupełnienie obrazu sprawy jaki rysuje się w oparciu o treść zeznań świadków K. B. (2) i K. K. (1) oraz wyjaśnień oskarżonych.

8. Wyrok Sądu Okręgowego w N. sygn. akt (...)

obrazuje on okoliczności, o których w nim mowa, sporządzony został przez uprawnione osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała uwidocznionych w nim treści.

9. wyjaśnienia oskarżonego B. B. (1)

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego jedynie w części zgodnej z ustalonym przez Sąd stanem faktycznym. W tej części oskarżony wyjaśniał w sposób w pełni przekonywujący.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego B. B. (1)

wyjaśnienia oskarżonego miały na celu uniknięcie odpowiedzialności za popełnione przestępstwo. Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego jedynie w części zgodnej z ustalonym przez Sąd stanem faktycznym. W pozostałej części wyjaśnienia oskarżonego były wyjątkowo niepewne i nieprzekonywujące. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie Sąd uznał zatem za niewiarygodne. Linia obrony oskarżonego polegała na próbie przerzucenia odpowiedzialności za popełnione przestępstwo na oskarżycieli posiłkowych. Wyjaśnienia oskarżonego w tej części w kontekście zeznań nie tylko oskarżycieli posiłkowych oraz świadków M. K. i K. B. (2), ale także wobec dokumentacji fotograficznej, Karty Informacyjnej leczenia szpitalnego i opinii biegłego sądowego, Sąd uznał za nieprawdziwe.

wyjaśnienia oskarżonego J. B. (1)

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, które były wyjątkowo niepewne, nieprzekonywujące i miały na celu uniknięcie odpowiedzialności za popełnione przestępstwo.

wyjaśnienia oskarżonego M. B.

Wyjaśnienia oskarżonego były całkowicie nieprzekonywujące. Twierdzenia oskarżonego, iż usłyszał głosy dochodzące z budynku B. B. (1) i K. B. (1), podszedł wraz z J. B. (1) bliżej i widział, jak B. B. (1) rozmawiając z oskarżycielami posiłkowymi wychodzi z domu, natomiast on sam, jak i jego brat J. B. (1) do środka nie weszli, nie polegają na prawdzie. Nie zostały one w toku postępowania potwierdzone żadnym z przeprowadzonych dowodów, stanowią „suche” twierdzenia oskarżonego, które zdaniem Sądu uznać należy, za nieudolną linię obrony w celu uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane czyny.

zeznania świadka A. Ł.

zeznania nie miały znaczenia dla ustalenia faktów.

zeznania świadka K. K. (1)

zeznania były wyjątkowo nieprzekonywujące i niepewne. Świadek odmiennie zeznawał w postępowaniu przygotowawczym i sądowym

zeznania świadka B. M.

zeznania miały drugorzędne znaczenie, bowiem nie była naocznym świadkiem zdarzenia.

zeznania świadka J. B. (2)

zeznania świadka, która jest byłą teściową oskarżonego B. B. (1) i matką oskarżycielki posiłkowej, Sąd uznał za pozbawione waloru obiektywizmu, wymijające. J. B. (2) nie była naocznym świadkiem zdarzenia, a wszelkie informacje na temat zdarzenia posiadała z relacji obu stron.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

J. B. (1), B. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności na podstawie art. 158 § 1 kk podlega ten, kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w których naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego lub średniego uszczerbku na zdrowiu. Karalny jest więc jedynie udział w niebezpiecznej bójce lub pobiciu, tzn. w takim zajściu, którego intensywność i agresywność osób uczestniczących stwarza poważne zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego. Jest to więc przestępstwo materialne, przy czym stan bezpośredniego zagrożenia, o którym mowa, należy traktować jako skutek.

Znamię udziału w bójce lub pobiciu wypełnia przede wszystkim zadawanie ciosów oraz wszelkie inne formy zachowania, które w zbiorowym działaniu przyczyniają się do niebezpiecznego charakteru zajścia.

Określony w art. 158 § 1 kk udział w bójce lub pobiciu jest przestępstwem umyślnym, które wymaga zamiaru bezpośredniego co do samego uczestnictwa w zajściu, natomiast znamię jego niebezpiecznego charakteru (tj. narażenia życia lub zdrowia człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo) może być objęte zamiarem ewentualnym (wyr. SN z 7 IV 1975 r., II KRN 10/75, OSNPG 1976, nr 3, poz. 20).

Obaj oskarżeni w dniu 31 grudnia 2016 roku w B., działając wspólnie i w porozumieniu wzięli udział w pobiciu pokrzywdzonego J. N. w ten sposób, że J. B. (1) wraz z B. B. (1), który zadawał pokrzywdzonemu uderzenia pięściami w okolicę twarzy, przytrzymywali pokrzywdzonego, narażając go w ten sposób na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, oraz wypełniając w ten sposób znamiona przestępstwa z art. 158 §1 kk.

Sposób działania oskarżonych, w sposób nie budzący wątpliwości świadczy o tym, iż w trakcie zdarzenia zawarli swoiste porozumienie co do roli każdego z nich i działali wspólnie w określonym celu oraz że skutki wskazanego czynu wynikały z działania obu oskarżonych.

Wina obu oskarżonych, biorąc pod uwagę całokształt zgromadzonego przez sąd materiału, który został oceniony zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, nie budzi wątpliwości.

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstw określonych w art. 158 §1 kk w zw. z art. 157 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk . W art. 158 §1 kk unormowano czyn zabroniony w postaci bójki i pobicia. Poprzez pobicie należy rozumieć czynną napaść przynajmniej dwóch osób na jedną osobę i w przypadku pobicia można jednoznacznie wskazać na atakujących i broniących się. W wypadku typu przestępstwa określonego w art. 158 §1 kk skutkiem uczestniczenia w bójce lub pobiciu jest narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub uszczerbku na zdrowiu w znaczeniu art. 156 §1 kk lub art. 157 §1 kk. Niewątpliwie oskarżony kilkakrotnie kopał pokrzywdzonego w okolice twarzy, głowy. Zachowanie oskarżonego, w tym sposób i miejsca zadawania uderzeń pokrzywdzonemu, charakter tych uderzeń oraz ich siła przesądza o tym, iż oskarżony swoim zachowaniem naraził pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub naruszenie czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na czas powyżej dni 7. Niewątpliwie obrażenia ciała jakich doznał pokrzywdzony w postaci ran tłuczonych głowy oraz wstrząśnienia mózgu należą do obrażeń wskazanych w art. 157 §1 kk, co wynika z opinii biegłego S. K.. Pomiędzy zachowaniem wszystkich oskarżonych, którzy działając wspólnie i w porozumieniu wzięli udział w pobiciu J. N. w ten sposób, że J. B. (1) wraz z B. B. (1), który zadawał pokrzywdzonemu uderzenia pięściami w okolicę twarzy, przytrzymywali pokrzywdzonego, zaś M. B. kilkakrotnie kopał go w okolice twarzy, głowy, a skutkami tych działań w postaci opisanych wyżej obrażeń ciała istnieje ścisły związek przyczynowy. Zachowanie oskarżonych stanowiło w sensie kauzalnym przyczynę powstania obrażeń ciała pokrzywdzonego.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

5

B. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony kierował pod adresem J. N. groźby popełnienia przestępstwa na jego szkodę, tj. pozbawienia życia. Z uwagi na zachowanie oskarżonego (wcześniejsze pobicie) oraz kierowane groźby pod jego adresem, J. N. obawiał się o swoje życie, tym bardziej z uwagi na towarzyszących oskarżonemu w dniu zdarzenia J. i M. B.. Nie budzi żadnej wątpliwości Sądu, że w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki pozwalające na pociągnięcie oskarżonego do odpowiedzialności karnej za czyn z art. 190§1 kk. Ze strony oskarżonego padła groźba pod adresem J. N., która zdaniem sądu, biorąc pod uwagę okoliczności zdarzenia, w tym zwłaszcza agresywne zachowanie oskarżonego i jego dwóch braci mogła wzbudzi i wzbudziła w pokrzywdzonym obawę jej spełnienia.

3.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

6

B. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Nie ulega wątpliwości, że oskarżony wdarł się do części mieszkalnej zajmowanej przez K. B. (1) nie stosując się tym samym, do orzeczenia wyroku sygn. akt(...) wydanego przez Sąd Okręgowy w N. dotyczącego podziału do użytkowania wspólnego domu stron postępowania, tym samym naruszając jej mir domowy. Oskarżony miał świadomość, iż wchodzi bez pozwolenia do domu pokrzywdzonej i pomimo jej stanowczego żądania opuszczenia części mieszkalnej zajmowanej przez nią nie chciał wyjść z domu. Oskarżony popełnił zarzucony mu czyn zabroniony umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Oskarżony zdawał sobie sprawę, że działanie jego wypełnia znamiona czynu zabronionego. Wobec powyższych rozważań prawnych oraz ustalonego przez Sąd stanu faktycznego, należy uznać, iż oskarżony swoim działaniem w pełni wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 193 kk.

3.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

8

M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ze strony oskarżonego padła groźba pod adresem pokrzywdzonej, która zdaniem sądu, biorąc pod uwagę okoliczności zdarzenia, w tym zwłaszcza agresywne zachowanie oskarżonego i jego dwóch braci mogła wzbudzi i wzbudziła w pokrzywdzonej obawę jej spełnienia. Wskazane powyżej okoliczności pozwalają zdaniem sądu na przyjęcie, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 190§1 kk, a jego wina nie budzi wątpliwości.

3.5.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.6.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.7.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.8.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. B. (1), B. B. (1), M. B.

1

1

Za okoliczności obciążające sąd uznał przemyślany sposób działania oskarżonych. Okolicznością łagodzącą w stosunku do wszystkich oskarżonych jest brak uprzedniej karalności. Wymierzona oskarżonym kara, adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości zarzuconego im czynu i zgodna z wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk. Wymierzając oskarżonym karę w powyższym wymiarze sąd baczył, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia ich winy, a także miał na uwadze cele zapobiegawcze, jakie należy osiągnąć wobec nich oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczności, w której oni zamieszkują.

J. B. (1), B. B. (1), M. B.

2

1

Sąd wykonanie wymierzonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu J. B. (1) na okres 2 lat próby, natomiast oskarżonym B. B. (1) i M. B. na okres 3 lat próby, co pełnić będzie funkcje swoistego gwaranta, że oskarżeni nie dopuszczą się popełnienia ponownego przestępstwa. Zdaniem Sądu w pełni uzasadnionym było danie oskarżonym szansy w postaci zastosowania wobec nich tego dobrodziejstwa, także z uwagi na brak uprzedniej karalności oskarżonych.

J. B. (1)

3

1

Kara grzywny winna mu uzmysłowić naganność i społeczną szkodliwość działania, skutkującego wyrządzeniem szkody innej osobie. Wymierzona kara grzywny adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości czynu, a przy tym ustalając wysokość stawki dziennej kierował się sąd dyrektywami art. 33 §3 kk. Wymierzona kara grzywny, jakkolwiek zawierają w sobie niezbędny element represji, to jednak jej uiszczenie nie przekroczy realnych możliwości płatniczych oskarżonego.

J. B. (1), B. B. (1), M. B.

4

1

Takie zachowanie oskarżonych będzie czyniło zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także satysfakcji moralnej pokrzywdzonego

B. B. (1)

5, 6, 7

2, 3

Kara grzywny winna mu uzmysłowić naganność i społeczną szkodliwość działania, skutkującego wyrządzeniem szkody innej osobie. Wymierzona kara grzywny adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości czynu, a przy tym ustalając wysokość stawki dziennej kierował się sąd dyrektywami art. 33 §3 kk. Wymierzona kara grzywny, jakkolwiek zawierają w sobie niezbędny element represji, to jednak jej uiszczenie nie przekroczy realnych możliwości płatniczych oskarżonego.

M. B.

8

2

Kara grzywny winna mu uzmysłowić naganność i społeczną szkodliwość działania, skutkującego wyrządzeniem szkody innej osobie. Wymierzona kara grzywny adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości czynu, a przy tym ustalając wysokość stawki dziennej kierował się sąd dyrektywami art. 33 §3 kk. Wymierzona kara grzywny, jakkolwiek zawierają w sobie niezbędny element represji, to jednak jej uiszczenie nie przekroczy realnych możliwości płatniczych oskarżonego.

J. B. (1), B. B. (1), M. B.

9

1

W ocenie Sądu, choć cierpień fizycznych i psychicznych nie sposób wycenić w konkretnych kwotach, zasądzona kwota tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę ma kompensować pokrzywdzonemu cierpienia jakich doznał on w wyniku popełnionego przez oskarżonych przestępstwa

4.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

10

Zasadnym jest, aby oskarżeni ponieśli koszty sądowe we własnej sprawie. Przesłanki mogące skutkować zwolnieniem oskarżonych od ich ponoszenia, a o jakich stanowi art. 624 § 1 kpk, nie zachodzą, a wręcz przeciwnie, jest wskazane, aby oskarżeni, z uwagi na kierunek rozstrzygnięcia, na zasadach słuszności z art. 633 kpk ponieśli koszty procesu.

11

Zasadnym jest, aby oskarżeni ponieśli koszty sądowe we własnej sprawie. Przesłanki mogące skutkować zwolnieniem oskarżonych od ich ponoszenia, a o jakich stanowi art. 624 § 1 kpk, nie zachodzą, a wręcz przeciwnie, jest wskazane, aby oskarżeni, z uwagi na kierunek rozstrzygnięcia, na zasadach słuszności z art. 633 kpk ponieśli koszty procesu.

5.  1Podpis