Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK46/19

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

7.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. W. (1)

pkt 1 - art. 286 § 1 k.k. w związku z art. 294 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony M. W. (1) był (...) (...) Banku (...) w C.. W ramach pracy poznał pokrzywdzonego H. M., który jako (...) był przez wiele lat jego klientem. Oskarżony prowadził również własną działalność gospodarczą pod nazwą PHU (...) z siedzibą w G. wraz ze wspólnikiem B. B. (1).

W trakcie jednego ze spotkań oskarżonego z pokrzywdzonym, oskarżony zwrócił do pokrzywdzonego o udzielenie mu pożyczki.

częściowo zeznania H. M.

6-7, 109-110, 183-187, 264-267, 686-687. 783-787

zeznania B. B. (1)

16-17, 832-834

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

179-180, 183--186, 779-783

W dniu 31 marca 2014 roku oskarżony zawarł umowę pożyczki z pokrzywdzonym H. M., na mocy której pokrzywdzony miał pożyczyć oskarżonemu kwotę w łącznej wysokości 670 000,00 zł. Faktycznie jednak pokrzywdzony pożyczył oskarżonemu kwotę 500 000,00 zł, a kwota 170 000,00 zł była skapitalizowanymi odsetkami dla pokrzywdzonego z tytułu udzielenia pożyczki pieniężnej. W tym samym dniu pokrzywdzony przelał kwotę 500 000,00 zł na konto oskarżonego prowadzone przez (...). Strony ustaliły termin spłaty pożyczki na dzień 31.03.2015 r.

potwierdzenie złożenia dyspozycji przelewu (...) na kwotę 500 000,00 zł

8

umowa pożyczki

2-3 (kopia),

informacje z(...)

139-154a

częściowo wyjaśnienia M. W. (2)

167-169

Opinia biegłego z zakresu (...)

378-390

częściowo zeznania H. M.

6-7, 109-110, 183-187, 264-267, 686-687. 783-787, 830-832

W par. 4 umowy strony ustaliły, że zabezpieczenie spłaty kwoty pożyczki stanowić mają hipoteki umowne ustanowione na nieruchomości należącej do rodziców oskarżonego dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze KW (...) oraz na nieruchomości należącej do dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze (...) (w umowie błędnie podane numer). Ponadto ustalono, że zabezpieczenie miało być dokonane poprzez przywłaszczenie mienia oskarżonego w postaci dwóch k. oraz czterech z. oraz poprzez przelanie praw z polis (...) ww. przedmiotów - w tym celu strony zawarły również odrębną umowę przeniesienia (przywłaszczenia) rzeczy oznaczonych co do tożsamości. Oskarżony wystawił również weksel in blanco.

umowa pożyczki

2-3,111-112

polisa z dnia 01.06.2012

9, 115

umowa przeniesienia prawa własności co do rzeczy oznaczonych co do tożsamości

10-11, 113-114

wydruk zupełny z treści księgi wieczystej o nr (...)

31-43

wydruk zupełny z treści księgi wieczystej o nr KW (...)

44-49

Oskarżony nie zrealizował postanowień umowy i nie ustanowił zabezpieczenia hipotecznego. Do dokonania zabezpieczeń na ww. również nieruchomościach nie doszło z uwagi na fakt, iż były one już obciążone innymi hipotekami, mimo że w umowie pożyczki oskarżony potwierdził, iż są one wolne od obciążeń. Ponadto oskarżony wziął od pokrzywdzonego weksel in blanco, który mu wcześniej wręczył oświadczając, że chce mieć jego kserokopię, a następnie wyszedł z pomieszczenia, a po powrocie wręczył pokrzywdzonemu jego kolorową kserokopię.

częściowo zeznania H. M.

109-110, 830-832

wydruk zupełny z treści księgi wieczystej o nr (...)

31-43

wydruk zupełny z treści (...) o nr KW (...)

44-49

Opinia biegłego z zakresu ekspertyzy (...)

378-390

Pokrzywdzony próbował dokonać zabezpieczenia poprzez zatrzymanie dwóch (...) oraz trzech (...), wskazanych w umowie przewłaszczenia. Na prośbę pokrzywdzonego osobom przechowującą maszyny był B. B. (1), który pozostawał w sporze z oskarżonym między innymi odnośnie własności tych maszyn. Ostatecznie w toku egzekucji komorniczej prowadzonej pod sygn. akt (...) k. zostały sprzedane w drodze licytacji firmie (...)

częściowo zeznania H. M.

109-110, 830-832

zeznania B. B. (1)

106-107, 832-834

zeznania M. S.

80-81, 83-84, 885-887

Oskarżony, mimo wcześniejszego zapewnienia pokrzywdzonego, iż pożyczka jest mu potrzebna do realizacji zobowiązań z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, nie przeznaczył kwotę pożyczki na ten cel. Kwotę w całości z tytułu uzyskanej pożyczki oskarżony przelał na swój rachunek bankowy prowadzony przez (...) w celu spłaty kredytu zaciągniętego w tym banku.

częściowo zeznania H. M.

109-110

Protokół oględzin płyty z (...)

346-369

zeznania B. B. (1)

832-834

Oskarżony mimo upływu terminu spłaty pożyczki nie dokonał jej spłaty nawet w części. Pokrzywdzony od kwietnia 2015 r. do końca 2016 r. wielokrotnie wzywał oskarżonego do zwrotu pożyczki. Wielokrotnie odwiedzał go w miejscu jego pracy, aż do czasu kiedy oskarżony przestał pracować w Biurze (...), jak również podejmował telefoniczne próby kontaktu. Oskarżony unikał kontaktu z pokrzywdzonym, również utrudniał kontakt pokrzywdzonego z jego współpracownikiem B. B. (1), poprzez opisywanie osoby pokrzywdzonego m.in. jako „groźnego mafiosa”. W podobny sposób oskarżony również opisywał H. M.. Działania te wynikały z obawy, że pokrzywdzony od B. B. (1) mógłby dowiedzieć się o innych zobowiązaniach oskarżonego, jak również faktu, że kwota pożyczki nie została przeznaczona na realizację zobowiązań wynikających z prowadzonej przez oskarżonego działalności gospodarczej. Oskarżony przy każdym kontakcie z pokrzywdzonym zbywał go, twierdząc m.in., że pieniądze są cały czas "w obrocie" i że niebawem go spłaci. Również podczas spotkania w Galerii (...) oskarżony utrzymywał, że niebawem zwróci kwotę pożyczki.

częściowo zeznania H. M.

7, 109-110, 183-186

zeznania B. B. (1)

16-17, 832-834

opinia biegłego z dnia 05.11.2019 r. oraz uzupełniająca opinia wydana na rozprawie w dniu 18.12.2019 r.

867-891, 921-922

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. W. (1)

pkt 1 - art. 286 § 1 k.k. w związku z art. 294 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Spłata pożyczki przez oskarżonego, w tym wcześniejsza propozycja częściowej spłaty złożona latem 2014 w kwocie 300 000,00 zł w zamian za obniżenie odsetek wynoszących łącznie kwoty 170 000,00 zł.

porozumienie rozwiązujące umowę pożyczki z dnia 31 marca 2014

181-182

częściowo wyjaśnienia M. W. (1)

179-180, 183--186, 779-783

Kradzież dokumentów potwierdzających zapłatę pożyczki

wyjaśnienia M. W. (1)

183--186

zeznania C. M.

284-286, 857-858

zeznania J. K.

922-923

Twierdzenie H. M., że pożyczył oskarżonemu M. W. (1) kwotę 670 000,00 zł, nie zaś jak twierdzi oskarżony 500 000,00 zł.

częściowo zeznania H. M.

6-7, 109-110, 183-187, 264-267, 686-687

8.  OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka H. M.

Sąd w większości uznał za wiarygodne zeznania świadka H. M., gdyż były one logiczne, konsekwentne i przekonujące oraz znalazły potwierdzenie w dokumentach załączonych do akt sprawy, w tym zawartych umowach i potwierdzeniu przelewu, zeznaniach innych świadków oraz w opiniach biegłego z zakresu badania pisma. Świadek przekonująco przedstawił okoliczności zawarcia umowy z oskarżonym (za wyjątkiem kwoty pożyczki, o czym w dalszej części uzasadnienia), a także przyczyny dla których nie wystąpił przeciwko oskarżonemu na drogę cywilnoprawną, a złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.

opinia biegłego z zakresu ekspertyzy (...)

Sąd uznał za wiarygodne opinie pisemne i opinię ustną biegłego D. M., gdyż zostały one sporządzone w sposób kompletny i rzetelny, przez uprawniony do tego podmiot, a biegły odpowiedział na wszystkie postawione pytania. Biegły w swoich opiniach pisemnych, uzupełnionych w opinii ustnej przedstawił sposób swojego rozumowania i powody, które doprowadziły go do wyprowadzenia wniosków zawartych w opiniach.

dokumenty załączone do akt sprawy

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty załączone do akt sprawy i ujawnione w toku postępowania, w tym zwłaszcza zawarte umowy oraz dowody przelewu na kwotę 500.000 zł, gdyż nie były one kwestionowane przez strony i brak było podstaw do kwestionowania ich autentyczności i wiarygodności. W zakresie umowy pożyczki Sąd uznał ją za wiarygodną w tym sensie, że oskarżony i pokrzywdzony umowę taką podpisali, gdyż to nie było przez nich kwestionowane, natomiast inną kwestią jest to, jaką kwotę pokrzywdzony rzeczywiście pożyczył oskarżonemu.

zeznania B. B. (1)

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka w części dotyczącej umowy łączącej oskarżonego i pokrzywdzonego, gdyż znajdują one potwierdzenie w zeznaniach H. M.. Wskazać należy, że świadek wiedzę o tym zdarzeniu czerpał właśnie od H. M., bo nie był bezpośrednim świadkiem udzielenia tej pożyczki, uczestniczył natomiast w niektórych kontaktach stron. Pozostałe zeznania świadka dotyczyły jego relacji z oskarżonym i nie miały znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego.

częściowo wyjaśnienia M. W. (1)

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w części odnoszącej się do tego, że pożyczył kwotę 500.000 zł, a pozostała część kwoty wskazanej w umowie stanowiła odsetki dla pokrzywdzonego. W ocenie Sądu wyjaśnienia te potwierdza potwierdzenie przelewu właśnie na kwotę 500.000 zł. Ich wiarygodność w tej części wynika z zasad logiki i doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu logiczne jest, że pokrzywdzony zgodził się pożyczyć oskarżonemu pieniądze właśnie z uwagi na zysk, jaki miał z tego tytułu osiągnąć. Nie łączyły ich tego rodzaju relacje, które uzasadniałyby nieoprocentowaną pożyczkę na tak dużą kwotę. Zrozumiała jest również sama konstrukcja umowy, bo w ten sposób pokrzywdzony mógł ukryć dochód, który powinien podlegać opodatkowaniu, gdyby umowa została zgłoszona do U. S..

zeznania M. S.

Sąd uznał również za wiarygodne zeznania świadka M. S.. Dotyczyły one przede wszystkim maszyn stanowiących przedmiot umowy przewłaszczenia, a także współpracy z oskarżonym i B. B. (1) i nie były kwestionowane w toku postepowania. Świadek zeznał również, że maszyny zostały sprzedane w toku egzekucji komorniczej.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia M. W. (1)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego M. W. (1) odnośnie tego, że zwrócił pokrzywdzonemu H. M. kwotę pożyczki, gdyż pozostaje to w sprzeczności zarówno z zeznaniami H. M., jaki i opinią biegłego D. M., z których wynika, że pożyczka nie została zwrócona, a załączone do akt innej sprawy pokwitowania nie zostały podpisane przez pokrzywdzonego. Wyjaśnienia oskarżonego są również sprzeczne z zasadami logicznego rozumowania, bo gdyby pokrzywdzony otrzymałby zwrot pożyczki, to nie składałby zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa.

częściowo zeznania świadka H. M.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka H. M. odnośnie tego, że pożyczył oskarżonemu kwotę 670.000 zł wskazaną w treści umowy pożyczki. W ocenie Sądu w tej części zeznania pokrzywdzonego są sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. Pokrzywdzony znał oskarżonego jako dyrektora Biura (...) i z tego powodu mógł mieć do niego na tyle duże zaufanie, żeby udzielić mu pożyczki. Nie może być natomiast uznane za wiarygodne, że była to pożyczka bez jakiegokolwiek wynagrodzenia, bo z treści umowy pożyczki wynika, że odsetki zostały zastrzeżone jedynie na wypadek opóźnienia w jej spłacie. Pokrzywdzony dla udzielenia pożyczki zlikwidował lokatę bankową na kwotę 500.000 zł więc logicznym jest, że zrobił to dlatego, że mógł w inny sposób osiągnąć zysk wyższy, niż wynikający z tej lokaty. Pokrzywdzony i oskarżony znali się jedynie na gruncie zawodowym, w ramach współpracy jako(...) i (...) w Biurze (...), więc nie łączył ich tego rodzaju stopień zażyłości, który uzasadniałby udzielenie przez pokrzywdzonego pożyczki oskarżonemu na tak znaczną kwotę bez żadnych korzyści. Całkowicie naiwne są zeznania pokrzywdzonego, że miał mieć z tego tytułu bliżej nieokreśloną korzyść w nie dającej się określić przyszłości. W ocenie Sądu w tej części racjonalne są wyjaśnienia oskarżonego, że pożyczył kwotę 500.000 zł, a pozostała kwota 170 tysięcy to miały być odsetki dla pokrzywdzonego za udzielenie tej pożyczki. Pośrednio znajduje to potwierdzenie w tym, że pokrzywdzony dokonał przelewu na kwotę 500.000 zł, a pokrzywdzony w swoich zeznaniach nie był w stanie określić, czy pozostałą część miał w domu, czy też wyciągnął z jakiegoś konta.

zeznania świadków C. M., B. B. (2), J. K.

Zeznania tych świadków nie miały znaczenia dla ustalenia faktów, gdyż świadkowie nie mieli istotnej wiedzy na temat pożyczki objętej postępowaniem. Świadek C. M. zeznał jedynie, że w domu oskarżonego w G. nie było żadnych jego rzeczy, a różni ludzie (w tym pokrzywdzony M.) pytali tam o oskarżonego i chodziło im o pieniądze. Zeznania B. B. (2) dotyczyły przede wszystkim zgrzewarek i koparek. Świadek J. K. zeznał, że odnalazł na początku 2019 r. karton z rzeczami oskarżonego, w tym jakimiś dokumentami biurowymi i mu go oddał. Wszyscy ci świadkowie nie zeznawali na temat umowy pożyczki łączącej oskarżonego i pokrzywdzonego i nie posiadali żadnej wiedzy na temat jej ewentualnego zwrotu.

9.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa z art 286 § kk, z uwagi na wartość mienia kwalifikowanego łączne z art 294 § 1 k.k.

Czynność sprawcza opisana w art. 286 § 1 k.k. polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym. Stronę podmiotową oszustwa z art. 286 § 1 k.k. stanowi zamiar bezpośredni. Należy to rozumieć jako wywołanie niekorzystnej dla pokrzywdzonego decyzji rozporządzającej w odniesieniu do jego mienia. Sytuacja taka może być wywołana poprzez wprowadzenie w błąd polega na podjęciu przez sprawcę podstępnych zabiegów prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. Taka postać oszustwa nazywana jest "oszustwem czynnym". Wyzyskanie błędu zachodzi wtedy, kiedy pokrzywdzony już ma błędne wyobrażenie o rzeczywistości, zaś sprawca wyobrażenie to wykorzystuje. Wyzyskanie niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania także wymaga podjęcia przez sprawcę aktywnych działań, może mieć charakter trwały lub czasowy, przy czym nie mają znaczenia przyczyny tej niezdolności ani sposób, w jaki sprawca ją wyzyskał. Dwie ostatnie postaci oszustwa bywają niekiedy nazywane "oszustwem biernym", co nie oznacza, że można się dopuścić przez zaniechanie. Konieczne jest bowiem podjęcie przez sprawcę aktywnych działań zmierzających do wykorzystania błędu, w jakim znajduje się pokrzywdzony, lub jego niezdolności. Wprowadzenie w błąd może przejawiać się w najróżniejszych formach. Może zostać dokonane słowem, pismem, gestem lub w jakikolwiek inny sposób. Niekorzystne rozporządzenie mieniem to takie, które powoduje uszczerbek w istniejącym majątku pokrzywdzonego ( damnum emergens) lub umniejszenie przyszłych zysków (por. Komentarz do art. 286 kodeksu karnego, Marek Kulik). Polega ono na podjęciu przez sprawcę określonego działania. Oszustwo określone w § 1 jest przestępstwem materialnym. Skutek stanowi niekorzystne rozporządzenie mieniem. Do momentu, kiedy rozporządzenie nastąpi, można mówić tylko o usiłowaniu oszustwa, z chwilą rozporządzenia zostaje ono dokonane. Jest to przestępstwo kierunkowe albowiem sprawca działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Ustawowe znamię, stanowiące skutek przestępstwa oszustwa, określonego w art. 286 § 1 k.k., wypełnione zostaje wtedy, gdy sprawca, działając w sposób opisany w tym przepisie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia interesów tej osoby lub innej osoby pokrzywdzonej. Powstanie szkody w mieniu nie jest koniecznym warunkiem do przyjęcia, że doszło do tak pojmowanego niekorzystnego rozporządzenia. ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 sierpnia 2000 roku, VKKN 267/00).

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy że oskarżony wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do możliwości i zamiaru zwrotu pożyczki oraz zamiaru relizacji zabezpieczeń wskazanych w umowie i doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500.000 zł. Na to że oskarżony nie miał w ogóle zamiaru zwrotu pożyczki pokrzywdzonemu wskazuje analiza jego całego zachowania, gdyż najpierw nie zrealizował postanowień umowy w postaci ustanowienia zabezpieczenia hipotecznego umowy pożyczki, a następnie przez dłuższy czas zwodził pokrzywdzonego co do terminu zwrotu pożyczki. Zabezpieczenie hipoteczne nie byłoby zresztą w stanie zabezpieczyć interesów pokrzywdzonego, gdyż nieruchomości oskarżonego były już obciążone hipotekami na rzecz innych podmiotów. Wszystkie te okoliczności wskazują na to, że oskarżony działał ze z góry powziętym zamiarem doprowadzenia pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem i w ogóle nie miał zamiaru zwrotu pożyczki pokrzydzonemu. Tłumaczy to również, dlaczego oskarżony zgodził się na odsetki z tytułu zaciągniętej pożyczki w kwocie 170.000 zł, czyli stanowiące 34% pożyczonej kwoty. Z drugiej strony perspektywa zysku w takiej wysokości spowodowała, że pokrzywdzony zachował się lekkomyślnie, jednakże lekkomyślność pokrzywdzonego w żaden sposób nie jest okolicznością, która może ekskulpować oskarżonego. Nie ulega bowiem wątpliwości, że to oskarżony swoim zachowaniem polegającym na wprowadzeniu w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru i możliwości zwrotu pożyczki oraz realizacji zabezpieczeń wskazanych w umowie doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

10.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W. (1)

1

1

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze wszystkie dyrektywy i okoliczności wskazane w art 53 kk, ze szczególnym uwzględnieniem stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu jest bardzo duży z uwagi na wysokość szkody. Zdaniem Sądu orzeczona kara spełnia cele stawiane karze przez ustawę i sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa. Ponieważ oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i korzyść taką osiągnął, Sąd wymierzył mu także karę grzywny w ilości 200 stawek dziennych. Ustalając wysokość jednej stawki Sąd wziął pod uwagę możliwości finansowe oskarżonego oraz jego aktualną sytuację i ustalił ją na poziomie zbliżonym do najniższego.

M. W. (1)

2

1

Na podstawie art 46 § 1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do naprawienia w całości wyrządzonej szkody z uwagi na wniosek pokrzywdzonego i prokuratora. Ponieważ Sąd ustalił, że oskarżony doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500.000 zł to taką kwotę zasądził na rzecz pokrzywdzonego, bo nie może ona być wyższa niż wysokość szkody.

11.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W. (1)

3

1

Sąd zwrócił pokrzywdzonemu dowody rzeczowe stanowiące jego własność.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

12.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania zgodnie z ogólną zasadą wskazaną w art. 627 k.p.k. Na zasądzoną kwotę opłaty składa się kwota 400 zł tytułem skazania na karę pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat oraz kwota 800 zł, stanowiąca 20% orzeczonej kary grzywny. Na wydatki postępowania składają się kwoty: 625 zł i 984 zł z tytułu wynagrodzenia biegłego D. M., 191 zł i 191 zł tytułem wynagrodzenia biegłych(...), 19,20 zł i 526,80 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu dla świadków, kwota 30 zł za dane o karalności oraz kwota 40 zł tytułem ryczałtu za doręczenia za postępowanie przygotowawcze i sądowe.

13.  1Podpis