Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2019r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Wierzba-Golicka

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Beata Reitzig

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2019r. w Ostrzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa R. Z. i K. T.

przeciwko H. O. i J. O.

1. zasądza solidarnie od pozwanych H. O. i J. O. solidarnie na rzecz powódek R. Z. i K. T. kwotę (...) ( (...) ) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 1 sierpnia 2017r. do dnia zapłaty;

2. zasądza solidarnie od pozwanych H. O. i J. O. solidarnie na rzecz powódek R. Z. i K. T. kwotę (...) ( (...)) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Małgorzata Wierzba-Golicka

Sygn. akt I C 157/18

UZASADNIENIE

Powódki R. Z. i S. T. wniosły o zasądzenie od pozwanych H. O. i J. O. kwoty(...) złotych wraz z odsetkami od dnia 1 sierpnia 2017r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódki wskazały, iż z pozwanymi łączyła je umowa najmu lokalu mieszkalnego, a pozwani po rozwiązaniu umowy nie zwrócili części kaucji, która nie została potrącona na poczet opłat.

W odpowiedzi na pozew pozwani wnieśli o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazali, iż opłaty, do których uiszczenia zobowiązane były powódki przewyższają wpłaconą kaucję, dlatego nie dokonali jej zwrotu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Strony łączyła umowa najmu lokalu mieszkalnego położonego w P. przy ul. (...). Na podstawie przedmiotowej umowy powódki zobowiązane były do zapłaty czynszu oraz opłat należnych spółdzielni mieszkaniowej i rachunków za zużycie gazu oraz energii elektrycznej. Powódki wpłaciły na rzecz pozwanych kaucję w kwocie (...),- złotych na zabezpieczenie czynszu, opłat eksploatacyjnych oraz ewentualnych szkód w nieruchomości. Pozwani zobowiązali się do zwrotu kaucji w terminie 30 dni od rozwiązania umowy. Umowa została rozwiązana z dniem 30 czerwca 2016r..

Okoliczność bezsporna.

W dniu rozwiązania umowy stan licznika energii elektrycznej wynosił (...),68, a gazomierza (...),141. Strony nie dokonały odczytów liczników centralnego ogrzewania. Odczyt liczników centralnego ogrzewania dokonany został w dniu 11 lipca 2017r..

Dowód: protokół zdawczo – odbiorczy k. 20.

Powódki nie uiściły na rzecz powodów opłat z tytułu zużycia wody w kwocie (...) złotych, gazu za okres od 27 maja 2017r. do 30 czerwca 2017r. w kwocie (...) złotych, gazu za okres od 30 czerwca 2017r. do 11 lipca 2017r. w kwocie (...) złotych oraz czynszu za miesiąc czerwcie 2017r. w kwocie (...) złotych ( czynsz wynosił (...) złotych, a pozwane wpłaciły kwotę (...) złotych ).

Dowód: przesłuchanie powódki K. T. k. 29-30 akt III Cps 27/19, rachunki k. 61-62, rozliczenie k. 73, wydruk wiadomości email k. 76, przesłuchanie pozwanych e-protokół rozprawy płyta CD k. 223.

Powyższy stan faktyczny, który był częściowo niesporny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dokumentów oraz przesłuchania stron.

Sąd uznał za nieudowodnione twierdzenia pozwanych jakoby powódki zobowiązane były do zapłaty kwoty (...) złotych z tytułu rozliczenia faktury za gaz ( k. 62 ). Sąd uwzględnił żądanie wynikające z tej faktury do kwoty (...) złotych, to jest w zakresie opłat zmiennych za rzeczywiste zużycie gazu, ponieważ stany licznika wskazane na tejże fakturze pokrywały się ze stanami licznika wskazanymi w protokole zdawczoodbiorczym. Sąd nie uwzględnił jednak wyżej wymienionej faktury w zakresie miesięcznych opłat stałych, gdyż okres rozliczeniowy obejmował także miesiąc lipiec, w którym powódki już nie mieszkały w lokalu pozwanych i nie sposób ustalić czy przedmiotowe opłaty dotyczyły miesiąca lipca czy też także czerwca, a ponadto poprzednia faktura ( k. 61 ), którą Sąd uwzględnił w całości, obejmowała opłaty stałe za okres do 30 czerwca 2017r., a więc do dnia rozwiązania umowy. Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż pozwani nie wykazali, iż powódki są zobowiązane do uiszczenia opłat stałych wynikających z wyżej wymienionej faktury.

Sąd uznał również za nieudowodnione twierdzenia pozwanych, iż powódki zobowiązane są do zapłaty kwoty (...) złotych z tytułu zużycia prądu; kwota ta miała wynikać z faktury znajdującej się na k. 64. Wskazany w przedmiotowej fakturze okres rozliczeniowy obejmuje okres od 6 maja 2017r. do 5 lipca 2017r., a więc odnośnie opłat stałych, tak jak w przypadku opisanych wyżej opłat za gaz, nie wykazano, iż dotyczą one wyłącznie okresu, w którym powódki mieszkały u pozwanych. Natomiast odnośnie opłat za rzeczywiste zużycie energii elektrycznej to kwoty z wyżej wymienionej faktury również nie mogą zostać uwzględnione, gdyż istnieje rozbieżność pomiędzy wskazaniami licznika podanymi na fakturze, a podanymi w protokole zdawczo-odbiorczym.

Sąd uznał również za nieudowodnione twierdzenia pozwanych dotyczące opłaty za centralne ogrzewanie. Na potwierdzenie wysokości tejże opłaty powodowie przedłożyli wydruki wykonanych przez siebie wyliczeń ( k. 93-96 ), które w ocenie Sądu nie mogą stanowić dowodu na potwierdzenie wysokości należnej opłaty, tym bardziej, że powódka sama wskazała w toku przesłuchania, iż wyliczenia te wymagały skorygowania. Ponadto powodowie przedłożyli nieopatrzony żadnym podpisem wydruk rozliczenia opłat należnych spółdzielni ( k. 230 ), z którego wynika, że opłata za centralne ogrzewanie za cały 2017 rok wynosiła kwotę (...) złotych, a za okres od 1 stycznia 2017r. do 30 czerwca 2017r. kwotę(...)złotych. Na wstępie należy wskazać na znikomą wartość dowodową wydruku nieopatrzonego żadnymi podpisami, ponadto wątpliwości Sądu budzi fakt, iż zgodnie z zeznaniami powódki rozliczenie centralnego ogrzewania odbywa się raz do roku na dzień 31 grudnia, a więc nie wiadomo, na jakiej podstawie w wyżej wymienionym wydruku ustalono, że opłata za pierwsze półrocze wynosi (...) złotych, a za drugie półrocze pozwanym przysługuje zwrot w kwocie(...) złotych.

W wydruku nie wskazano również, na jakiej podstawie dokonano obliczenia należności za okres do 30 czerwca 2017r., obliczenie takie powinno się bowiem odbywać na podstawie stanu liczników w tym dniu, a wtedy nie dokonano odczytu liczników. W protokole zdawczo-odbiorczym stwierdzono brak możliwości odczytu licznika, a zlecony przez pozwanego odczyt został wykonany w dniu 11 lipca 2017r. jednakże z przedłożonego wydruku nie wynika, aby odczyt ten stanowił podstawę do wykonania obliczeń przedstawionych w wydruku.

Mając na względzie, iż twierdzenia pozwanych co do wysokości opłaty za centralne ogrzewanie poparte są jedynie dowodami w postaci rozliczeń na niepodpisanych wydrukach, których nie sposób zweryfikować, ani też ustalić podstaw do wyliczeń w nich zawartych Sąd uznał twierdzenia pozwanych w tym zakresie za nieudowodnione.

Sąd zważył co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Pozwani na mocy łączącej ich z powódkami zobowiązani byli do zwrotu kaucji po rozwiązaniu umowy najmu. Uprawnieni byli jednak do potrącenia należności na rzecz spółdzielni mieszkaniowej oraz za media, których nie uiściły powódki. Kaucja w niniejszej sprawie wynosiła (...),- złotych. Powódki nie uiściły należności z tytułu opłat za gaz w kwocie (...) złotych, opłat należnych spółdzielni w kwocie (...) złotych oraz opłat za wodę w kwocie (...) złotych, a więc w łącznej kwocie (...) złotych. Pozwani powinni zatem zapłacić na rzecz powódek kwotę (...) złotych ( (...),- złotych – (...) złotych ), o czym orzeczono w pkt 1 wyroku.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu, gdyż pozwani wykazali, iż dokonali potrąceń na poczet wyżej wymienionych opłat i nie są zobowiązani do zwrotu kaucji powyżej kwoty zasądzonej w pkt 1 wyroku.

O odsetkach orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu, to jest od dnia 1 sierpnia 2017r. uznając, iż na podstawie łączącej strony umowy pozwani zobowiązani byli do zwrotu kaucji w terminie 30 dni od rozwiązania umowy.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 kpc mając na względzie wynik procesu. Porównując wysokość kwot dochodzonych przez powódki i na ich rzecz zasądzonych należało przyjąć, że wygrały one proces w 81%. Koszty procesu poniesione przez powódki to kwota (...),- złotych uiszczona tytułem opłaty sądowej, dlatego też tytułem zwrotu kosztów procesu zasądzono na ich rzecz kwotę (...) złotych ( 81% z (...),- złotych ).

Małgorzata Wierzba-Golicka