Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant sekr. sądowy Małgorzata Przybyła

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. w Kaliszu

odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 4 czerwca 2018 r. Nr (...)

w sprawie J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wypłatę emerytury

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 4 czerwca 2018 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu J. S. prawo do wypłaty emerytury w kwocie zaliczkowej od 18 lutego 2018 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z 4 czerwca 2018 roku, począwszy od 1 maja 2018 roku, to jest od miesiąca, w którym wnioskodawca J. S. złożył wniosek o podjęcie wypłaty emerytury w kwocie zaliczkowej w związku z rozwiązaniem stosunku pracy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., ustalił wysokość i podjął wypłatę dla wnioskodawcy emerytury z tytułu osiągnięcia podstawowego wieku emerytalnego.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył J. S. wnosząc po jego sprecyzowaniu o zmianę decyzji i podjęcie wypłaty emerytury w kwocie zaliczkowej od 18 lutego 2018 r. tj. od daty ukończenia wieku emerytalnego.

Organ rentowy, w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił, co następuje:

Organ rentowy, rozpoznając wniosek złożony 19 lutego 2018 r., przyznał odwołującemu J. S. urodzonemu (...) decyzją z 2 maja 2018 r. emeryturę w kwocie zaliczkowej poczynając od 18 lutego 2018 r. tj. od ukończenia wieku 65 lat. Organ rentowy uznał, iż odwołujący kontynuuje zatrudnienie, co z kolei spowodowało zawieszenie prawa do wypłaty emerytury ( decyzja z 2.05.2018 roku w aktach emerytalnych).

18 maja 2018 r. odwołujący złożył w organie rentowym pismo zawierające żądanie dołączenia do wniosku świadectwa pracy oraz podjęcie wypłaty emerytury. Do pisma zostało dołączone świadectwo pracy wystawione z datą 17 maja 2018 r., z którego wynikało rozwiązanie stosunku pracy wnioskodawcy – istniejącego od stycznia 2010 r. – z dniem 31 grudnia 2017 r.

Zaskarżoną decyzją z 4 czerwca 2018 roku organ rentowy ustalił wysokość i podjął wypłatę emerytury od 1 maja 2018 roku. ( decyzja organu rentowego z 4.06.2018 r. ).

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 103a ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał pracę bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.

W niniejszej sprawie rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z dniem 31 grudnia 2017 r. Zatem w chwili nabycia prawa do emerytury nie miała miejsca sytuacja objęta dyspozycją cytowanego przepisu. Co prawda wnioskodawca nie złożył przy wniosku o emeryturę ani w terminie do daty wydania decyzji emerytalnej, świadectwa pracy potwierdzającego tę okoliczność. Brak takiego dokumentu nie zmienia jednak istoty sprawy – w chwili nabycia prawa do emerytury nie było warunków do zawieszenia wypłaty świadczenia z uwagi na kontynuowanie stosunku pracy. To oznacza, że merytorycznie w części zawieszającej wypłatę emerytury decyzja z 2 maja 2018 r. była wadliwa.

Zgłoszenie wniosku o podjęcie wypłaty świadczenia w terminie zanim nastąpiła prawomocność decyzji przyznającej prawo do świadczenia z jednoczesnym zawieszeniem jego wypłaty z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia popartego przedstawionym świadectwem pracy winno skutkować nadanie takiemu pismu właściwego biegu – stosowanie do zachowanych przez odwołującego uprawnień odwoławczych. To z kolei narzucało konieczność ponownego rozpoznania sprawy przez ZUS i wydanie nowej decyzji w warunkach gdy poprzednia objęta badaniem się nie uprawomocniła z uwagi na brak upływu 30 dniowego terminu na jej zaskarżenia albo przekazanie sprawy do sądu odwoławczego. Nie było więc warunków aby w realiach niniejszej sprawy potraktować złożony przez odwołującego wniosek jako nowe żądanie w warunkach gdy ze stanu faktycznego wynikał brak podstaw do zawieszenia wypłaty emerytury a decyzja wprowadzająca tę zawieszalność nie była prawomocna. Wniosek nie był bowiem nowym wnioskiem a zakres podnoszonych tam żądań odnosił się do kwestii zawieszalności świadczenia istniejących na dzień wydania decyzji pierwszorazowej.

W tych warunkach odwołanie od decyzji z dnia 4 czerwca 2018 r. podlegało uwzględnieniu w sposób podany w punkcie 1 sentencji wyroku.