Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2020 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 października 2020 roku w G.

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki A. K. kwotę 3.827,00 złotych (trzy tysiące osiemset dwadzieścia siedem złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 listopada 2017 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki A. K. kwotę 1.892,00 złotych (jeden tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 1.406,17 złotych (jeden tysiąc czterysta sześć złotych siedemnaście groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 917/18

UZASADNIENIE

Powódka A. K. wniosła pozew przeciwko (...) S.A. w W. (obecnie (...) S.A. V. (...) w W.) o zapłatę kwoty 3.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 listopada 2017 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że przysługuje jej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu znajdującego się przy ulicy (...). D. (...) w G..

W październiku 2017 roku w lokalu powódki pojawił się uporczywy fetor dobywający się z okolic toalety, stający się z dnia na dzień coraz bardziej intensywny. Przyczyną tego fetoru było rozszczelnienie przewodu spustowego w pionie kanalizacyjnym, w wyniku którego woda zmieszana z fekaliami przedostawała się na ścianę toalety.

Wskutek podjętych przez spółdzielnię prac naprawczych wyciek został usunięty.

Powódka zgłosiła roszczenie o naprawienie szkody ubezpieczycielowi, który wypłacił powódce kwotę 173,67 zł.

Powódka wykonała prace mające na celu odtworzenie i wyremontowanie zniszczonej toalety oraz pomalowanie kuchni , albowiem na skutek penetracji wody do toalety nastąpiły zacieki na ścianie w kuchni.

W zakresie prac remontowych w kuchni mieściły się czynności takie jak:

-

skucie około 8 metrów kwadratowych płytek ściennych,

-

położenie nowych płytek,

-

malowanie ścian na powierzchni 5 metrów kwadratowych,

-

dezynfekcja i odkażanie po zalaniu,

-

usługa wywozu gruzu po remoncie.

Wymiana częściowa nie pozwala na przywrócenie toalety do stanu sprzed szkody mając na uwadze walory estetyczne i użytkowe.

Powódka odpowiedzialność oparła na art. 415 k.c. wskazując, iż spółdzielnia jako zarządca obiektu budowlanego odpowiada za zapewnienie technicznej sprawności urządzeń kanalizacyjnych.

Powódka wskazał, iż dochodzone przez nią roszczenie stanowi część dochodzonego roszczenia.

(pozew - k. 3-11)

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Pozwany zakwestionował roszczenie powódki co do wysokości. Pozwany zakwestionował to, aby powódka wykazała poniesienie kosztów.

Zakwestionował konieczność wymiany płytek ściennych w łazience lokalu, wskazując, iż uszkodzeniu uległa szafka wykonana z płyty kartonowo gipsowej. Zasadnym było zatem osadzenie konstrukcji na istniejącym już metalowym stelażu. Pozwany zakwestionował uszkodzenie płytek lub podłoża.

Pozwana zakwestionowała również roszczenie o zwrot kwoty 1.800,00 złotych tytułem wynagrodzenia wykonawcy remontu wskazując, iż powódka i jej partner deklarowali to ,iż wyremontowali zniszczoną toaletę samodzielnie.

Pozwany zakwestionował dodatkowy koszt eksploatacyjny za użycie urządzeń budowlanych.

(odpowiedź na pozew - k. 44-46)

W odpowiedzi na powyższe powódka wskazała, iż obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy.

Powódka w toalecie była zmuszona do rozbiórki płytek na ścianie i wymiany ich na nowe w części, w której znajdowała się szafka z płyty pilśniowej i gipsowo kartonowej, co wynikało zarówno z powstałego zacieku, jak również z konieczności dostępu do pionu kanalizacyjnego celem jego dezynfekcji. Demontaż płytek ściennych w obszarze szafki spowodował uszkodzenie płytek na ścianach bocznych, a ponadto powódka nie dysponowała płytkami o podobnym wzorze, zaś wzoru tego nie było już również w sprzedaży.

W ramach prac wykonawczych w toalecie niezbędny był demontaż i ponowny montaż punktu miski WC. Powódka zdecydowała się na wymianę całego punktu hydraulicznego z (...), koszt ten nie został uwzględniony w zakresie szkody powódki.

Woda z toalety spenetrowała z toalety do przyległej kuchni przez łączenie płyt na ścianie wskutek czego na ścianie w kuchni powstał brązowy zaciek około 30/10 cm, co zostało odnotowane w kosztorysie pozwanego.

Zakres szkody w kuchni zakładał koszt robocizny prac remontowych takich jak tynkowanie ściany w obrębie powstałego zacieku i nakładanie tam gładzi oraz malowanie ściany łącznie z powierzchnią zacieku.

(pismo powódki - k. 90- 97)

Pismem z dnia 6 lipca 2020 roku powódka rozszerzyła powództwo o zapłatę kwoty 327 zł.

(pismo – k. 328-331)

Pozwany w odpowiedzi na pozew podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

(pismo z dnia 10.07.2020r.)

STAN FAKTYCZNY

Powódka A. K. jest osobą uprawnioną z tytułu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) w G. przy ulicy (...). D. 231 A. Budynek znajduje się w zasobach (...) Spółdzielni Mieszkaniowej imienia Komuny (...) w G..

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: zawiadomieniem – k. 15, umową o podział majątku wspólnego - k. 16-18)

W październiku 2017 roku doszło do awarii pionu kanalizacyjnego na poziomie VII i VIII. piętra, w wyniku którego doszło do zalania toalety oraz kuchni mieszkania powódki.

Powodem zalania było rozszczelnienie pionu kanalizacyjnego w wyniku, którego woda zmieszana z nieczystościami wyciekając z rury skapywała na powierzchnie ścianki. Okres pomiędzy powstaniem rozszczelnienia do momentu jego całkowitej naprawy wynosił około jednego miesiąca.

W toalecie powódki pion kanalizacyjny od toalety oddzielała ściana kartonowo-gipsowa z wbudowaną w nią szafką. Ścianka była pokryta kaflami, takimi samymi jak na pozostałej powierzchni ściany toalety. Ściana kartonowo-gipsowa oddzielająca toaletę od pionów była przegnita. Znajdująca się za rurami ściana betonowa była zabrudzona fekaliami. Na ścianie w kuchni powstał zaciek.

(...) powódki rozebrał ścianę kartonowo-gipsową, jak również usunął kafle znajdujące się na bocznych ścianach oraz podłodze, usunął stary zbiornik w toalecie, który również był zgnity. Przeprowadzono dezynfekcję oraz osuszanie pomieszczeń.

Całość prac obejmowała położenie nowych płytek ściennych oraz podłogowych, malowanie ścian w kuchni oraz w łazience, dezynfekcję i odkażanie oraz wywiezienie gruzu.

Część prac wykonana została przez partnera powódki a część przez wynajętego wykonawcę.

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: płytą CD – k. 39, dokumentacja fotograficzna – k. 99-102, zeznaniami świadka P. K. - k. 122-123, płyta CD – k.. 126, zeznaniami świadka L. S. – k. 123v.-124, płyta CD – k. 126, zeznaniami powódki – k. 124-124v., płyta CD – k. 126)

Sprawca szkody, tj. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w G. objęta była ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. Przedmiotowa szkoda mieściła się w granicach następstw, za które odpowiedzialność ponosił pozwany ubezpieczyciel.

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: polisą nr (...) – k. 59-59 wraz z OWU – k. 70-79)

W sporządzonym protokole szkody ubezpieczyciel stwierdził, że w toalecie doszło do:

zalania zabudowy, wskutek czego płyta k-6 zabudowy została zdjęta, zaś płyty boczne były zabrudzone, ponadto stwierdził zabrudzenie rur intensywnie zabrudzonych, z których wydobywał się nieprzyjemny zapach. Po demontażu zabudowy stwierdził możliwość uszkodzenia ściany osłaniającej media. W strefie okna oraz komina ubezpieczyciel stwierdził zacieki bez związku ze szkodą. Ubezpieczyciel sporządził kosztorys ofertowy, który obejmował: malowanie kuchni i toalety na łączną kwotę 173,67 zł. W tej wysokości przyznano odszkodowanie powódce.

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: protokołem oględzin – k. 19-21v., kosztorysem ofertowym – k. 22-27, decyzją – k. 28, płytą CD – k. 39, płytą CD – k. 80)

Pismem z dnia 23 kwietnia 2018 roku powódka wezwała pozwanego do zapłaty „należnej i rzeczywistej kwoty z tytułu szkody”.

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: wezwaniem – k. 36-37)

Pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

(okoliczność bezsporna nadto potwierdzona: pismem z dnia 23.05.2018r. - k. 38-38v.)

Wykonane przez powódkę pracę pozostawały w związku z powstałym zdarzeniem szkodowym w postaci zalania. Łączna wartość prac naprawczych przeprowadzonych przez powódkę z uwzględnieniem średnich stawek robocizny dla prac remontowo-budowlanych w rejonie T. dla IV. Kwartału według S. wyniosły 4.002,91 zł brutto.

(dowód: pisemna opinia biegłego – k. 151-180 wraz z pisemnymi opiniami uzupełniającymi – k. 227-244, 278-282, 300-311)

OCENA DOWODÓW

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów złożonych przez strony, dokumentacji fotograficznej, zeznań świadków, powódki, a także pisemnej opinii biegłego sądowego wraz z pisemnymi opiniami uzupełniającymi.

Oceniając zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy Sąd nie dopatrzył się żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności i mocy dowodowej dokumentów złożonych przez strony, a żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności tych dokumentów ani nie zaprzeczyła, iż osoby podpisane pod tymi dokumentami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych.

Brak było podstaw, aby odmówić wiarygodności i mocy dowodowej zeznaniom świadków oraz powódki. W ocenie Sądu zeznania te były szczere, logiczne, spontaniczne i zbieżne, a nadto korelowały ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, co w przekonaniu Sądu świadczy o ich zgodności z prawdą. Wyłania się z nich obraz powstałych szkód oraz czynności podjętych celem ich usunięcia, w tym poniesienia kosztów związanych z osuszaniem, odkażaniem i dezynfekcją.

W ocenie Sądu brak było również podstaw do kwestionowania wiarygodności i mocy dowodowej pisemnej opinii przestawionej w niniejszej sprawie przez biegłego sądowego W. P.. Zdaniem Sądu przedmiotowa opinia (wraz z pisemnymi opiniami uzupełniającymi) stanowi pełnowartościowy dowód w sprawie, gdyż została sporządzona przez osobę posiadającą odpowiednią wiedzę fachową, a nadto opinia ta jest jasna, logiczna i wewnętrznie niesprzeczna, zaś wnioski końcowe są kategoryczne i zostały dobrze uzasadnione. Przede wszystkim biegły dość wnikliwie przeanalizował cały dostępny materiał dowodowy, dokonując nadto wizji lokalnej.

Nadto, przedstawiona opinia nie budzi żadnych wątpliwości w świetle zasad doświadczenia życiowego czy wiedzy powszechnej. W pisemnych opiniach uzupełniających biegły wyjaśnił w sposób rzeczowy i przekonujący wszystkie wątpliwości dotyczące opinii i odniósł się do merytorycznych zarzutów stron.

Odnosząc się do zużycia powłok malarskich, Sąd podziela opinię biegłego o zużyciu na poziomie 22,3 %, co potwierdza załączona do pozwu dokumentacja fotograficzna. Z kolei pozwany opierał swoje twierdzenia na domysłach, zakładając istnienie określonych zabrudzeń, nie konfrontując swoich twierdzeń z rzeczywistym stanem faktycznym. Sąd podziela również wnioski biegłego w zakresie niewygórowanego kosztu środków dezynfekcyjnych. Kształtowały się one na przeciętnym poziomie, mając na uwadze rozległy charakter zalania. Należało mieć na uwadze, że same tylko zasady doświadczenia życiowego przemawiają za zasadnością przeprowadzenia osuszania pomieszczeń po zalaniu i przed przeprowadzeniem remontu. Z kolei konieczność wymiany posadzki wynikała z faktu, że część gruzu sąsiadów dokonujących skucia posadzki piętro wyżej spadała na posadzkę w łazience powódki uszkadzając ją. Wreszcie biegły ustalił wartość prac naprawczych przeprowadzonych przez powódkę z uwzględnieniem średnich stawek robocizny dla prac remontowo-budowlanych w rejonie T. dla IV. kwartału według S., co nie było kwestionowane przez pozwanego.

W tym stanie rzeczy opinia przedstawiona przez biegłego była w pełni wiarygodnym i przydatnym środkiem dowodowym do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

KWALIFIKACJA PRAWNA

Podstawę odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela stanowił art. 822 k.c., który stanowi, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony (§ 1), a uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (§ 4).

Natomiast podstawą prawną roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie przez ubezpieczyciela, które przeszło na niego na skutek wypłaty odszkodowania, jest art. 415 k.c., który stanowi ogólną normę odpowiedzialności deliktowej na zasadzie winy. Wprawdzie, w zakresie tzw. szkód zalaniowych polegających na zalaniu lokalu cieczami pochodzącymi z lokali na wyższych kondygnacjach w orzecznictwie, jak i w doktrynie występowały rozbieżności co do możliwości dopuszczenia odpowiedzialności na zasadzie ryzyka w oparciu o art. 433 k.c., niemniej jednak wątpliwości te zostały ostatecznie rozstrzygnięte przez Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 19 lutego 2013 r. (III CZP 63/12, OSNC z 2013 r., nr 7-8, poz. 81), gdzie wskazano, iż przepis art. 433 k.c. nie ma zastosowania do odpowiedzialności za szkodę polegającą na zalaniu lokalu położonego niżej z lokalu znajdującego się na wyższej kondygnacji.

Kwestią bezsporną było, iż wystąpiło zdarzenie szkodowe, z winy podmiotu objętego ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń, przez co powódka skutecznie uruchomiła roszczenie ochronne o odszkodowanie z tytułu powstałej szkody.

Rozmiar uszkodzeń, a także wysokość prac remontowych koniecznych do przeprowadzenia na skutek powstałej szkody potwierdza wydana przez biegłego opinia uznana za wiarygodną przez Sąd zgodnie z zasadami swobodnej oceny dowodów, doświadczenia życiowego oraz w odniesieniu do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Sąd uznał również, że odszkodowanie należne jest poszkodowanemu niezależnie od faktu przeprowadzenia remontu stosownie do wielkości uszkodzeń powstałych i stosownie do prac koniecznych celem usunięcia szkody powstałej.

Ustalona wartość prac naprawczych wyniosła zatem 4.002,91 zł brutto. Mając na uwadze, że w toku postępowania likwidacyjnej pozwany wypłacił powódce kwotę 173,67 zł, do skompensowania pozostała kwota 3.829,24 zł.

ROZSTRZYGNIĘCIE

Biorąc pod uwagę związanie żądaniem pozwu (art. 321 k.p.c.) Sąd w punkcie I. wyroku na podstawie art. 822 k.c. w zw. z art. 415 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 3.827 zł .

Na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 817 k.c. Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty pierwotnego żądania, tj. od kwoty 3.500 zł od dnia 30 listopada 2017 roku do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie, tj. kwoty 327 zł od dnia rozszerzenia powództwa, przyjmując za datę początkową naliczania odsetek datę nadania odpowiedzi na rozszerzone powództwo, tj. dzień 13 lipca 2020 roku (w zw. z art. 455 k.c.).

KOSZTY PROCESU

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II. wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.), zasądzając od pozwanego na rzecz powódki całość poniesionych przez nią kosztów procesu, na co składały się: opłata sądowa od pozwu (175 zł), opłata za czynności profesjonalnego pełnomocnika w stawce minimalnej (900 zł), opłata skarbowa od dokumentu pełnomocnictwa (17 zł) oraz zaliczka na poczet opinii biegłego (800 zł).

KOSZTY SĄDOWE

Ponadto w punkcie III. sentencji wyroku na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 3, art. 8 ust. 1 i art. 83 i 113 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2014.1025 z późn. zm.) rozstrzygnięto o nieopłaconych kosztach sądowych (niepokryta zaliczką część wynagrodzenia biegłego w wysokości 1.389,17 zł oraz nieuiszczona opłata sądowa od rozszerzonego powództwa – 17 zł) – obciążając nimi pozwanego jako przegrywającego proces w całości.