Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ostrzeszów, dnia 01-09-2020 r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący Sędzia Tomasz Błoński

Protokolant p.o. stażysty Emilia Szmaj

po rozpoznaniu w dniu 25-08-2020 r. w Ostrzeszowie na rozprawie

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. P. kwotę (...) ((...)) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26.4.2019r. do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. P. kwotę (...) ((...)) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 118/20

UZASADNIENIE

M. P. w pozwie z dnia 20 lutego 2020 roku skierowanym przeciwko (...) S.A. w W. wystąpił o zasądzenie kwoty (...) zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 kwietnia 2019 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż domaga się odszkodowania za uszkodzenie samochodu marki B. (...) nr rej. (...). Powód wskazał, iż szkodę z dnia 22 marca 2019 roku spowodował kierowca pojazdu, który posiadał ubezpieczenie OC pozwanego. Pozwany w toku postępowania szkodowego wypłacił odszkodowanie w kwocie (...) zł, ale zdaniem powoda jest ono zaniżone o kwotę żądaną pozwem (pozew k. 3-6, koperta k. 14).

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew nie uznała powództwa, wniosła o jego oddalenie i zasądzenie kosztów procesu. Ubezpieczyciel podniósł, że warsztaty współpracujące z pozwanym stosują rabaty i gdyby powód zdecydował się na skorzystanie ze wskazanego warsztatu, to naprawa pojazdu powoda byłaby możliwa za kwotę wypłaconego już odszkodowania (odpowiedź na pozew k. 21-26).

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniu 22 marca 2019 roku w miejscowości J. prowadzący pojazd A. (...) nr rej. (...) nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu M. P. prowadzącemu pojazd B. (...) nr rej. (...) i doszło do kolizji pojazdów.

Posiadacz pojazdu marki A. (...) nr rej. (...) posiadał w dacie zdarzenia ubezpieczenie OC w (...) S.A. w W. (bezsporne, akta szkody strona 111v.-117).

W dniu 26 marca 2019 roku powód zgłosił szkodę w jego pojeździe wynikłą ze zdarzenia z dnia 22 marca 2019 roku (akta szkody strona 117).

Pismem z dnia 9 maja 2019 roku ubezpieczyciel przyznał powodowi kwotę (...) zł odszkodowania w związku z uszkodzeniem pojazdu, przy czym do tego pisma pozwany dołączył kalkulację szkody, z której wynika, że szkoda powoda w związku z uszkodzeniem pojazdu to (...) zł brutto (akta szkody strona 11-16).

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd ocenił jako wiarygodny i na jego podstawie poczynił ustalenia faktyczne.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest niemal w całości zasadne.

Stosownie do treści art. 805 § 1 k.c. przez zawartą ze sprawcą przedmiotowego wypadku, umowę ubezpieczenia pozwany ubezpieczyciel, w zamian za zapłatę przez ubezpieczonego umówionej składki, zobowiązał się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku. W myśl art. 821 k.c. ubezpieczenie to, jako dotyczące odpowiedzialności cywilnej, miało charakter ubezpieczenia majątkowego, zatem obowiązek zakładu ubezpieczeń, zgodnie z treścią art. 822 k.c., obejmuje zapłatę określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający.

Zgodnie z art. 415 k.c. kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Przepis art. 435 § 1 k.c. stanowi zaś, iż prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Przy czym zgodnie z przepisem art. 436 § 1 k.c. odpowiedzialność przewidzianą w artykule poprzedzającym ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. Jednakże gdy posiadacz samoistny oddał środek komunikacji w posiadanie zależne, odpowiedzialność ponosi posiadacz zależny. W razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody wymienione osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych (§ 2).

Regułą wyrażoną w art. 361 § 2 k.c. jest zasada pełnego odszkodowania, zgodnie z którą naprawienie szkody obejmuje zarówno straty, jakie poszkodowany poniósł, jak i korzyści, które mógł osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zatem w granicach normalnego związku przyczynowego (art. 361 § 1 k.c.) należy się odszkodowanie w tak rozumianym pełnym wymiarze.

Stosownie do treści art. 363 § 1 k.c., naprawienie szkody może polegać albo na restytucji naturalnej albo na zapłacie odszkodowania pieniężnego, zaś wybór jednej z tych form należy do poszkodowanego. Jedynie w sytuacji, gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

W realiach rozpoznawanej sprawy Sąd ustalił, iż źródłem szkody powoda była nieprawidłowa technika jazdy kierowcy pojazdu, którego posiadacz posiadał ubezpieczenie OC w (...) S.A. w W..

Ustalając rozmiar szkody powoda Sąd uwzględnił operat szacunkowy pozwanego ubezpieczyciela znajdujący się w aktach szkody na stronach 12-16, który wskazał, iż koszt naprawy pojazdu powoda wynosi (...) zł brutto. Od kwoty tej Sąd odjął wypłacone odszkodowanie kwocie (...) zł.

Jedynie na marginesie wypada zauważyć, iż z akt szkody wynika także niesprecyzowany zarzut potrącenia kwoty (...) zł składki związanej z polisą (akta szkody strona 23), ale zarzut potrącenia w toku niniejszego procesu nie został ani podniesiony, ani tym bardziej udowodniony. Nie jest też jasne, czy potrącenie miało dotyczyć odszkodowania za uszkodzenie pojazdu, czy też innego roszczenia zgłoszonego w toku postępowania szkodowego przez powoda. Pozwany w odpowiedzi na pozew stanął bowiem jedynie na stanowisku, iż z tytułu odszkodowania wypłacił powodowi kwotę (...) zł i gdyby powód zdecydował się na skorzystanie ze wskazanego warsztatu, to naprawa pojazdu powoda byłaby możliwa za kwotę wypłaconego już odszkodowania.

O roszczeniu odsetkowym Sąd orzekł, uznając, iż skoro szkoda powoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 26 marca 2019 roku, to zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 roku, Nr 124, poz. 1152 ze zm.) zakład ubezpieczeń powinien był wypłacić powodowi odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez nich zawiadomienia o szkodzie, tj. do dnia 25 kwietnia 2019 roku. Przyjąć zatem wypada, iż od dnia 26 kwietnia 2019 roku znajdował się w opóźnieniu i żądanie zasądzenia odsetek ustawowych zgodnie z żądaniem pozwu za okres od dnia 24 kwietnia do dnia 25 kwietnia 2019 roku należało uznać za nieusprawiedliwione. W tym też zakresie powództwo zostało oddalone.

Konkludując, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę (...) zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26 kwietnia 2019 roku do dnia zapłaty.

Na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę (...) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu. W skład kosztów procesu poniesionych w niniejszej sprawie przez powoda Sąd zaliczył opłatę od pozwu w kwocie (...) złotych, wynagrodzenie adwokata w kwocie (...) złotych oraz koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie (...) złotych.

Sędzia Tomasz Błoński