Sygn. akt: I C 1821/19 upr
Dnia 8 grudnia 2020 r.
Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Magdalena Glinkiewicz |
po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2020 r. w Toruniu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa J. G.
przeciwko (...) SA V. (...)
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego (...) SA V. (...) na rzecz powoda J. G. kwotę 1.500 zł (tysiąc pięćset złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 czerwca 2019r. do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt I C 1821/19 upr
Pozwem 27 czerwca 2019 roku powód J. G. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. kwoty 1500 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a nadto kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu powód podał, że dochodzona kwota stanowi odszkodowanie za trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%, jakiego doznał w dniu 20 lipca 2018 roku związku z urazem nogi. Wskazał, że przedmiotowego urazu doznał, gdy potknął się wsiadając do samochodu, którego posiadacz był ubezpieczony u pozwanej m. in. od następstw nieszczęśliwych wypadków. Wyjaśnił, że dochodzona odszkodowanie stanowi 5% sumy ubezpieczeniowej, która wynosi 30.000 złotych.
W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Motywując swoje stanowisko pozwana podniosła, iż nie kwestionuje swojej odpowiedzialności co do zasady. Wskazała, iż jej odpowiedzialność wynika z zawartej przez strony umowy ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków. Podała, iż w toku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego ustaliła, że powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 1%, jednakże po zbilansowaniu go, na podstawie § 6 ust. 9 OWU z wcześniej doznanym przez powoda trwałym urazem ocenionym również na 1%, pozwana uzyskała wynik 0% trwałego uszczerbku na zdrowiu co uzasadniało odmowę wypłaty świadczenia.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 20 lipca 2018 roku powód J. G. wsiadając do swojego samochodu marki V. (...) poślizgnął się i uderzył oraz obtarł lewą nogę na wysokości piszczeli, następnie zahaczając piętą o drzwi pojazdu przytrzasnął sobie nogę.
/bezsporne, a nadto dowód: przesłuchanie powoda – k. 56-57/
Po trzech dniach od zdarzenia noga zaczęła puchnąć w związku z czym powód udał się do szpitala, gdzie lekarz stwierdził ranę tłuczoną podudzia lewego z towarzyszącą martwicą skóry oraz infekcją przyranną. Przeprowadzono wówczas zabieg chirurgiczny usuwania tkanek martwiczych.
/ bezsporne, a nadto dowód: przesłuchanie powoda – k. 56-57
opinia biegłego ortopedy – k. 70-71
karty informacyjne z leczenia szpitalnego – k. 6-6v/
Proces rekonwalescencji po zabiegu trwał około trzech miesięcy, kiedy to powód zmieniał opatrunki i pozostawał pod kontrolą poradni chirurgicznej.
/dowód: przesłuchanie powoda – k. 56-57
opinia biegłego ortopedy – k. 70-71/
Na skutek urazu powód do chwili obecnej doznaje obrzęków lewego podudzia oraz miejscowego braku czucia. W 1/3 środkowej na przednio-przyśrodkowej powierzchni lewego podudzia powoda widocznej jest pogłębione, owalne przebarwienie skórne wielkości 5x3,5 cm. Miejscowo skóra jest zmieniona troficznie, zcieńczała, częściowo zrośnięta z podłożem. Trwały uszczerbek na zdrowiu powoda w związku z wypadkiem wynosi obecnie 5%.
/dowód: przesłuchanie powoda – k. 56-57
opinia biegłego ortopedy – k. 70-71/
W dacie powstania szkody, tj. 20 lipca 2018 roku powód był objęty ubezpieczeniem od następstw nieszczęśliwych wypadków u pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.. Suma ubezpieczenia określona została na 30.000 złotych. Zgodnie z § 6 pkt 3 OWU ubezpieczyciel był zobowiązany do wypłaty świadczenia w wysokości procentu sumy ubezpieczenia, w jakim ubezpieczony doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu.
/ bezsporne, a nadto dowód: przesłuchanie powoda – k. 56-57
polisa ubezpieczeniowa – k. 5v
OWU – k. 34-35/
Powód zgłosił szkodę pozwanej, jednakże ta po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, decyzją z 13 marca 2019 roku, odmówiła wypłaty świadczenia wskazując, iż powód wprawdzie odniósł w wyniku zdarzenia z 20 lipca 2018 roku trwały jednoprocentowy uszczerbek na zdrowiu, jednakże kompensuje się on w całości z uszczerbkiem jaki powód już posiadał w związku z wcześniejszym urazem nogi. Jako podstawę kompensaty pozwana podała § 6 ust. 9 OWU, zgodnie z którym w razie utraty lub uszkodzenia organu, narządu lub układu, których funkcje przed nieszczęśliwym wypadkiem były upośledzone wskutek choroby lub trwałego inwalidztwa, trwały uszczerbek na zdrowiu w związku z wypadkiem określa się jako różnicę pomiędzy stanem po wypadku, a stopniem upośledzenia przed nieszczęśliwym wypadkiem.
/ bezsporne, a nadto dowód: przesłuchanie powoda – k. 56-57
formularz zgłoszenia szkody – k. 5
decyzja z 13 marca 2019 roku wraz z załącznikami – k. 7-9v
OWU – k. 34-35/
Powód w przeszłości jednokrotnie doznał urazu lewej nogi w 1985 roku w wyniku wypadku motocyklowego. Skręcił wówczas nogę i miał wycinaną łękotkę w lewym kolanie. Uraz ten nie miał jednak żadnego związku z urazem z 20 lipca 2018 roku i nie spowodował żadnego uszczerbku na zdrowiu.
/dowód: przesłuchanie powoda – k. 56-57
opinia biegłego ortopedy – k. 70-71/
Sąd zważył, co następuje:
Stan faktyczny w niniejszej sprawie był w istotnej części niesporny między stronami i znalazł wsparcie w złożonych do akt dowodach z dokumentów w postaci dokumentacji lekarskiej, polisy, zgłoszenia szkody, decyzji ubezpieczyciela oraz OWU. Wszystkie wymienione wyżej dokumenty Sąd uznał za wiarygodne. Nie były one również kwestionowane przez żadną ze stron. Spór koncentrował się w przeważającej mierze wokół rozmiaru doznanego przez powoda uszczerbku na zdrowiu oraz tego, czy w przeszłości powód przebył inny uraz lewej nogi, który skutkował powstaniem u niego uszczerbku na zdrowiu.
W tym zakresie Sąd oparł swoje ustalenia przede wszystkim na dowodzie z opinii biegłego ortopedy jak również na dowodzie z dokumentacji leczenia szpitalnego oraz dowodzie z przesłuchania powoda. Również i te dowody Sąd uznał za zasługujące na wiarę.
Dokumentacja z leczenia szpitalnego nie budziła wątpliwości Sądu oraz nie była kontestowana przez strony.
Zeznania powoda również jawiły się jako szczere, spontaniczne i wiarygodne. Powód opisał przebieg wypadku, leczenia, jak również przyznał, że w 1985 roku w wypadku motocyklowym doznał skręcenia lewej nogi i przebył w związku z tym zabieg wycinania łękotki w lewym kolanie. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek nieścisłości w treści zeznań powoda. Korespondowały one również z treścią załączonych do akt dowodów z dokumentów oraz opinią biegłego.
Sporządzoną w niniejszej sprawie opinię biegłego ortopedy Sąd także obdarzył walorem wiarygodności. Opinia ta była bowiem jasna, spójna i rzeczowa. Sporządził ją biegły lekarz ortopeda, który niewątpliwie posiadał niezbędne kwalifikacje do wypowiadania się w przedmiocie zakreślonej tezy dowodowej. Sporządzenie opinii poprzedzone zostało analizą dokumentacji medycznej powoda oraz jego badaniem, zaś wnioski opinii są jasne, kategoryczne i w sposób wyczerpujący odpowiadają na postawione przez Sąd pytania. Żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń do treści przedmiotowej opinii.
W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd uznał powództwo za w pełni uzasadnione.
Swoje roszczenie powód wywodził z zawartej z pozwaną umowy ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków.
Zgodnie z art. 805 §1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę Przy ubezpieczeniu osobowym świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie umówionej sumy pieniężnej (art. 805 § 2 pkt 2 kc). Stosownie natomiast do art. 829 § 1 pkt 2 kc, ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków - uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.
Nie było sporne między stronami, że w dniu 20 lipca 2018 roku zaistniało zdarzenie, które skutkowało obowiązkiem wypłaty świadczenia, a także, że za każdy procent uszczerbku na zdrowia powodowi przysługuje 300 złotych.
Strony pozostają w sporze co do wysokości stopnia uszczerbku na zdrowiu powoda.
Strona pozwana uznała, że wynosi on 1 %. Natomiast z ustalonego stanu faktycznego, w szczególności z niekwestionowanej przez strony opinii biegłego z zakresu medycyny wynika natomiast jednoznacznie, że uszczerbek na zdrowiu powoda wynosi 5 %.
Stwierdzony u powoda uszczerbek zdrowia ma charakter trwały i nieodwracalny, odpowiada więc całkowicie definicji trwałego uszczerbku na zdrowiu, za który strona pozwana zobowiązana jest do wypłaty sumy ubezpieczenia w odpowiednim procencie.
Pozwana podnosiła dodatkowo, iż świadczenie należne ubezpieczonemu winno podlegać kompensacie na podstawie § 6 ust. 9 OWU, bowiem już wcześniej przebył on uraz lewej nogi skutkujący jednoprocentowym uszczerbkiem na zdrowiu. W ocenie Sądu pozwana okoliczności tej nie wykazała. Jakkolwiek powód nie zaprzeczał, że w 1985 roku na skutek wypadku motocyklowego skręcił lewą nogę i przebył operację usunięcia łękotki z lewego kolana (brak jest jakichkolwiek dowodów, że w 1985r. powód doznał urazu w obrębie piszczeli lewej nogi), to brak było jakichkolwiek dowodów, że w wyniku tego urazu powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu. Nadto w wyniku zdarzenia z 20 lipca 2018r. powód doznał urazu piszczeli a nie okolic kolana. Przeczyły temu w szczególności wnioski opinii biegłego. Tym samym nie było podstaw do zastosowania mechanizmu kompensaty, na który powoływał się ubezpieczyciel i obniżenia wysokości należnego powodowi odszkodowania.
Z uwagi na powyższe na podstawie art. 805 § 1 kc Sąd w punkcie I wyroku zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.500 złotych (5% z 30.000 złotych).
O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc. W przedmiotowej sprawie poza sporem było, iż powód przed wytoczeniem powództwa zgłosił pozwanej szkodę, a ta, po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, decyzją z 13 marca 2019 roku odmówiła wypłaty odszkodowania. Mając na względzie, powyższe Sąd nie miał wątpliwości, iż roszczenie powoda było w całości wymagalne, a pozwana pozostawała już w opóźnieniu w dacie wytoczenia powództwa. W związku z powyższym należało uwzględnić żądanie zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.
W punkcie II wyroku o kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Powód wygrał proces w całości, wobec czego pozwana zobowiązana była mu zwrócić całość poniesionych kosztów procesu, na które złożyły się: 30 złotych tytułem opłaty od pozwu oraz 270 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (§ 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 265).