Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 19 listopada 2020 r.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 888/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

E. C.,

E. B.

Czyn z aktu oskarżenia, z przyjęciem, że miał miejsce w miejscowości K., gmina W..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona E. C. znieważyła policjanta podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych.

Oskarżona E. B. naruszyła nietykalność cielesną policjanta podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych.

Zeznania H. K.,

Zeznania J. B.,

Zeznania M. P.,

Zeznania L. R.,

Nagranie,

Wiarygodna część wyjaśnień oskarżonej E. C.,

Wiarygodna część wyjaśnień oskarżonej E. B.,

Protokół zatrzymania,

Protokół użycia alkometru.

k.19v,27v,215,

k.22v,32v,203v-205,213v-215,

k.28v,217,

k.47v,234v-236,

k.206,

k.16,202v-203,

k.79,203,

k.2,

k.4.

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

E. C.,

E. B.

Czyn z aktu oskarżenia, z przyjęciem, że miał miejsce w miejscowości K., gmina W..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona E. C. nie znieważyła policjanta.

Oskarżona E. B. nie naruszyła nietykalności cielesnej policjanta.

Niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonej E. C.,

Niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonej E. B.,

Zeznania M. C.,

Zeznania K. C..

k.16,202v-203,

k.79,203,

k.30v,217v-218,

k.40v.

1.OCena DOWOdów

1.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania H. K.,

Zeznania J. B.,

Zeznania M. P.,

Zeznania L. R.,

Wiarygodna część wyjaśnień oskarżonej E. C.,

Wiarygodna cześć wyjaśnień oskarżonej E. B.,

Protokół zatrzymania (k.2),

Protokół użycia alkometru (k.4),

Nagranie (k.206),

Protokół badania lekarskiego (k.207-209)

Sąd dał wiarę zeznaniom H. K., gdyż są logiczne, rzeczowe i znajdują potwierdzenie w zeznaniach J. B. (k.22v,32v,203v-205,213v-215), M. P. (k.28v,217), L. R. (k.47v,234v-236) oraz nagraniu (k.206). Należy zwrócić uwagę, że pokrzywdzony jest osobą obcą dla oskarżonych, nie miał z nimi wcześniej konfliktów, w dniu zdarzenia pełnił obowiązki służbowe i byłoby nielogicznym, by miał podawać nieprawdziwe informacje, na niekorzyść oskarżonych.

Sąd dał wiarę zeznaniom J. B., gdyż są logiczne, rzeczowe i znajdują potwierdzenie w zeznaniach H. K., M. P. (k.28v,217), L. R. (k.47v,234v-236) oraz nagraniu (k.206). Należy zwrócić uwagę, że pokrzywdzony jest osobą obcą dla oskarżonych, nie miał z nimi wcześniej konfliktów, w dniu zdarzenia pełnił obowiązki służbowe i byłoby nielogicznym, by miał podawać nieprawdziwe informacje, na niekorzyść oskarżonych.

Zeznania M. P. zasługują na wiarę, gdyż są logiczne, rzeczowe oraz znajdują potwierdzenie w zeznaniach J. B., H. K., L. R. (k.47v,234v-236) oraz nagraniu (k.206).

Zeznania L. R. zasługują na wiarę, gdyż są logiczne, rzeczowe oraz znajdują potwierdzenie w zeznaniach J. B., H. K., M. P. oraz nagraniu (k.206).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej E. C. w części, w której podała, że została zatrzymana gdy wyprowadzała ze współoskarżoną psy, policjanci zarzucali im wyprowadzanie psów bez smyczy, kwestionowała ich zarzuty i została zatrzymana. Ta część wyjaśnień nie budzi wątpliwości, gdyż znajduje potwierdzenie w zeznaniach H. K. (k.19v,27v,217), J. B. (k.22v,32v,203v-205,213v-215), M. P. (k.28v,217), L. R. (k.47v,234v-236) oraz nagraniu (k.206).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej E. B. w części, w której podała, że została zatrzymana gdy wyprowadzała ze współoskarżoną psy, policjanci zarzucali im wyprowadzanie psów bez smyczy, kwestionowała ich zarzuty, a E. C. została zatrzymana. Ta część wyjaśnień nie budzi wątpliwości, gdyż znajduje potwierdzenie w zeznaniach H. K. (k.19v,27v,217), J. B. (k.22v,32v,203v-205,213v-215), M. P. (k.28v,217), L. R. (k.47v,234v-236) oraz nagraniu (k.206).

Wskazane obok dokumenty w postaci: protokołu zatrzymania (k.2) i protokół użycia alkometru (k.4) zostały uznane za podstawę ustalenia stanu faktycznego, gdyż zostały sporządzone przez powołane do tego osoby, ich autentyczność nie budzi wątpliwości i nie były kwestionowane przez strony.

Nie budzi wątpliwości autentyczność nagrania złożonego przez oskarżoną E. B. (k.206,218), zostało ono zatem uznane za podstawę ustalenia stanu faktycznego. Należy zwrócić uwagę, że z nagrania jednoznacznie wynika, że oskarżona E. C. wyzywała policjantów słowami wulgarnymi, a oskarżona E. B. popychała i szarpała J. B..

Protokół badania oskarżonego E. C. nie budzi wątpliwości, ale należy zwrócić uwagę, że stwierdzone przez lekarza obrażenia ciała oskarżonej są powierzchowne i mogły powstać w sytuacji, gdy szarpała się, wyrywała i stosowała opór, by nie umieszczono jej w radiowozie.

1.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonej E. C.,

Niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonej E. B.,

Zeznania M. C.,

Zeznania

K. C..

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej E. C. w części, w której podała, że nie wyzywała H. K.. Ta część wyjaśnień oskarżonej jest nielogiczna i pozostaje w sprzeczności z zeznaniami J. B., H. K., M. P., L. R. (k.47v,234v-236) oraz nagraniu (k.206). Należy zwrócić uwagę, że twierdzenia oskarżonej, że została złapana za rękę, gdy przechodziła obok policjanta jest nielogiczne. Gdyby oskarżona nie znieważyła policjanta, ten nie miałby powodu do zatrzymywania jej.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej E. B. w części, w której podała, że nie naruszyła nietykalności cielesnej J. B.. Ta część wyjaśnień oskarżonej jest nielogiczna i pozostaje w sprzeczności z zeznaniami J. B., H. K., M. P., L. R. (k.47v,234v-236) oraz nagraniu (k.206). Należy zwrócić uwagę, że twierdzenia oskarżonej, że nie użyła przemocy wobec policjanta jest nielogiczne i przeczy temu nagranie złożone przez oskarżoną, na którym widać, że szarpała pokrzywdzonego za ubranie i ręce (k.206).

Zeznania M. C. (k.30v,217v-218) nie zasługują na wiarę, gdyż są sprzeczne z treścią zeznań J. B., H. K., M. P., L. R. oraz nagraniem (k.206). Świadek jest bratem oskarżonej E. C. i miał powód, by próbować pomóc oskarżonym uniknąć odpowiedzialności karnej.

Zeznania K. C. (k.40v) nie zasługują na wiarę, gdyż są sprzeczne z treścią zeznań J. B., H. K., M. P., L. R. oraz nagraniem (k.206). Świadek jest matką oskarżonej E. C. i miała powód, by próbować pomóc oskarżonym uniknąć odpowiedzialności karnej.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II.

E. C.

E. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Policjanci są funkcjonariuszami publicznymi w rozumieniu art. 115 § 13 k.k., a podczas zdarzenia pełnili czynności służbowe. Oskarżona E. C. nie była zadowolona z przebiegu interwencji, w tym zwłaszcza zatrzymania podczas spaceru z psami, kwestionowała konieczność trzymania psów na smyczach, nie chciała przyjąć do wiadomości, że funkcjonariusze Policji wykonywali swoje obowiązki służbowe, a trzymanie psów na smyczy było w tamtej sytuacji obligatoryjne. Oskarżona powiedziała do funkcjonariusza Policji H. K., że był „kurwą, chujem, psem jebanym” (k.19v). Są to wyrażenia wulgarne i obelżywe, mające na celu poniżyć osobę, wobec której te słowa były wypowiadane. Nie może zatem budzić wątpliwości, że oskarżona dopuściła się występku określonego w art. 226 § 1 k.k.

Oskarżona E. B. nie zgadzała się na zatrzymanie siostrzenicy E. C., nie chciała by została przewieziona na Komisariat Policji, nie przyjmowała do wiadomości, że zatrzymana miała być wkrótce zwolniona. Gdy argumenty słowne nie przyniosły rezultatu, oskarżona E. B. użyła przemocy fizycznej, poprzez szarpanie za odzież, łapanie za bark i odciąganie funkcjonariusza Policji J. B.. Stało się to niewątpliwie podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych. Przypisany jej czyn należy zatem zakwalifikować jako przestępstwo z art. 222 § 1 k.k.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. C.

E. B.

II.

Okoliczności obciążające:

- działanie umyślne, z zamiarem znieważenia policjanta,

- znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonej,

Okoliczność łagodząca:

- niekaralność oskarżonej (k.228).

Oskarżona E. C. ma prawie 35 lat, jest panną, nie ma nikogo na utrzymaniu, zdobyła wykształcenie średnie, zarabia około 2.000 złotych (oświadczenie z k. 202), nie była karana (k.228).

Uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, warunki i właściwości osobiste oskarżonej, Sąd uznał, że karą adekwatną, sprawiedliwą i zdolną właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa oraz wpłynąć wychowawczo na oskarżoną powinna być kara 100 stawek dziennych grzywny. Oskarżona otrzymuje około 2.000 złotych wynagrodzenia, nie ma nikogo na utrzymaniu, stąd wysokość jednej stawki grzywny została ustalona na kwotę 20 złotych.

Okoliczności obciążające:

- działanie umyślne, z zamiarem naruszenia nietykalności cielesnej policjanta,

- znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonej,

Okoliczność łagodząca:

- niekaralność oskarżonej (k.229).

Oskarżona E. B. ma 69 lat, jest panną, nie ma nikogo na utrzymaniu, zdobyła wykształcenie wyższe, zarabia około 7.000 złotych (oświadczenie z k. 202v,78), nie była karana (k.229).

Uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, warunki i właściwości osobiste oskarżonej, Sąd uznał, że karą adekwatną, sprawiedliwą i zdolną właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa oraz wpłynąć wychowawczo na oskarżoną powinna być kara 150 stawek dziennych grzywny. Oskarżona otrzymuje około 7.000 złotych wynagrodzenia, nie ma nikogo na utrzymaniu, stąd wysokość jednej stawki grzywny została ustalona na kwotę 70 złotych.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. C.

III.

Zaliczenie okresu zatrzymania kary na poczet kary jest obligatoryjne.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Oskarżone mają stałe dochody (oświadczenia z k. 202) i nie mają nikogo na utrzymaniu. Mogą zatem uiścić koszty sądowe, bez narażenia się na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

1.1Podpis

II K 888/19

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE