Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 20 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2019 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa T. G.

przeciwko Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powoda T. G. kwotę 1594,82 zł (tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt cztery złote 82/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 listopada 2017r do dnia zapłaty

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 855,67 zł (osiemset pięćdziesiąt pięć złotych 67/100 ) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

3.  zwraca powodowi kwotę 224,33 zł (dwieście dwadzieścia cztery złote 33/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet opinii biegłego

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 1568/18

UZASADNIENIE

Powód T. G. złożył w dniu 15 maja 2018r. pozew przeciwko Towarzystwu (...) w W. o zapłatę kwoty 1.594,82 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 listopada 2017r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu podano, że dnia 3 października 2017r. na skutek kolizji drogowej uszkodzeniu uległ pojazd poszkodowanej S. W. – marki V. (...) o nr rej. (...). W dacie zdarzenia szkodowego pojazd jego sprawcy posiadał u pozwanego obowiązkowe ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Poszkodowana S. W. wynajęła u powoda pojazd marki O. (...) o nr. rej. (...) na okres od 5 października 2017r. do dnia 30 października 2017r. Jednocześnie poszkodowana scedowała na rzecz powodów roszczenie o zwrot kosztów najmu samochodu zastępczego, holowania wraz z załadunkiem oraz rozładunkiem uszkodzonego pojazdu i jego parkowania, ustalonych fakturą VAT nr (...) na łączną kwotę 4.268,10 zł brutto, na którą składają się należność w kwocie 3.198 zł za najem pojazdu zastępczego (26 x 123 zł brutto (100 zł netto) czynszu za dobę najmu, 430,40 zł za holowanie wraz z załadunkiem i rozładunkiem uszkodzonego pojazdu, 639,60 zł za parking uszkodzonego pojazdu (26 x 28,29 zł brutto ( 20 zł netto ) czynszu za dobę parkowania. Przedmiot najmu stanowił samochód marki O. (...) – auto tego samego segmentu, co uszkodzony pojazd marki V. (...) – tj. klasy B. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność za skutki kolizji z dnia 3 października 2017r., odmawiając powodowi wypłaty pełnej kwoty przysługującego mu z powyższych tytułów odszkodowania, bezpodstawnie ograniczonego do wypłaconej kwoty 2.673,28 zł brutto. Dochodzona należność stanowi różnicę pomiędzy rzeczywistymi kosztami likwidacji szkody na okres niezbędny do jej przeprowadzenia w zakresie najmu pojazdu zastępczego w kwocie 4.268,10 zł a przyznanym przez pozwanego z powyższych tytułów, ograniczonym do kwoty 2.673,28 zł odszkodowaniem. Sporna jest wysokość stawki za dzień najmu pojazdu, czas jego najmu, a także ilość dni parkowania uszkodzonego pojazdu.

Do pozwu załączono umowę najmu samochodu zastępczego nr (...) z 5.10.2017r., fakturę nr (...) z 2.11.2017r., przelew wierzytelności, potwierdzenie uiszczenia przez pozwanego odszkodowania z tytułu szkody w pojeździe w kwocie 2.673,28 zł z dnia 22 listopada 2017r., wydruki z portali inernetowych wypożyczalni samochodowych rynku lokalnego – klasa B.

Dnia 21 maja 2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie V GNc 2566/18, którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Od powyższego nakazu pozwany wniósł sprzeciw co do całości nakazu wraz z wnioskiem o oddalenie powództwa w całości. Ponadto wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, że przedmiotowe roszczenie związane jest z kolizją drogową z dnia 4 października 2017r., w następstwie której z winy kierującego pojazdem, który posiadał polisę ubezpieczeniową OC posiadaczy pojazdów mechanicznych wykupioną u pozwanego uszkodzeniu uległ pojazd poszkodowanej S. W. V. (...) nr rej. (...) rocznik 1998. Ustalając wystąpienie na skutek w/w zdarzenia szkody całkowitej pozwany wypłacił poszkodowanej odszkodowanie w wysokości 2.600 zł stanowiące różnicę pomiędzy wartością rynkową pojazdu przed wypadkiem ustaloną na kwotę 3.000 zł a wartością pozostałości w kwocie 400 zł. Pozwany wypłacił powodowi odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1.799,98 zł brutto oraz 430,50 zł z tytułu holowania pojazdu i koszty parkowania uszkodzonego pojazdu 442,80 zł, łącznie 2.673,28 zł. Ustalając wysokość odszkodowania z powyższego tytułu przyjęto stawkę dzienną za wynajem pojazdu zastępczego – 81,30 zł netto ( 100 zł brutto) zamiast 100 zł netto (123 zł brutto), wynikająca z faktury VAT nr (...) gdyż kwota za dobę najmu została zawyżona w stosunku do średnich cen za tego typu usługi na rynku lokalnym poszkodowanego. Pozwany zweryfikował również uzasadniony okres najmu z 26 dni tj. od 5 października 2017r. do 30 października 2017r. do 18 dni, uwzględniając w tym 11 dni od dnia rozpoczęcia najmu (5 października 2017r.) do daty informacji o kwalifikacji szkody jako całkowitej (16 października 2017r) oraz kolejne 7 dni na organizację i zagospodarowanie pojazdu tj. do 23 października 2017r. Pozwany wskazał, że pomimo informacji przekazanych poszkodowanej przez pozwanego w dniu zgłoszenia szkody oraz w piśmie z dnia 6 października 2017r., a dotyczących zasad bezgotówkowego najmu pojazdu zastępczego w wypożyczalni współpracującej z pozwanym (...) oraz wysokości do jakiej nastąpi zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w przypadku skorzystania z takich usług w innym – wybranym przez siebie przedsiębiorstwie poszkodowana najęła pojazd zastępczy u innego przedsiębiorcy nie mającego siedziby na rynku lokalnym i za stawkę dzienną znacznie wyższą niż poszkodowany mógł skorzystać u partnera poszkodowanego tj. za 123 zł brutto, zamiast 100 zł brutto. Pozwany nie załączył do sprzeciwu pisma z dnia 6 października 2017r., załączono akta szkody na płycie CD.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał stanowisko zawarte w pozwie. Odnosząc się do stanowiska pozwanego, który skorygował zasadny czas najmu pojazdu zastępczego do 18 dni, powód wskazał, że szkoda została zakwalifikowana jako szkoda całkowita, a wypłaty odszkodowania dokonano dnia 27 października 2017r. Poszkodowana wynajmowała samochód do 30 października 2017r., a więc przez okres likwidacji szkody i kilka dni na znalezienie nowego samochodu. Ponadto powód wskazał, że pozwany nie udowodnił, że miał możliwość wynajęcia pojazdu zastępczego za stawkę 100 zł brutto, ponieważ pozwany nie przedstawił żadnej umowy łączącej go z wypożyczalnią samochodów, która pozwoliłaby na ustalenie, że pozwany miał możliwość wynajęcia pojazdu za taką cenę oraz pozwoliłaby na porównanie oferty ubezpieczyciela z ofertą powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 października 2017r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki V. (...) o nr rej. (...), będący własnością S. W.. Sprawca kolizji posiadał obowiązkowe ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawarte z pozwanym. Poszkodowana zgłosiła szkodę pozwanemu. Szkoda została zarejestrowana pod nr (...) i była likwidowana jako szkoda całkowita. Uszkodzony pojazd nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej. Szkoda była więc likwidowana według wartości brutto.

Dowód: akta szkody – płyta CD k. 28; zeznania świadka S. W.

min. 00:05:14-00:26:51 protokołu rozprawy z dnia 20.02.2019r. k.

43-45 – płyta DVD k. 46.

Z uwagi na to, iż uszkodzony pojazd należący do poszkodowanej S. W. był jedynym samochodem osobowym znajdującym się w jej posiadaniu poszkodowana, na czas likwidacji szkody, wynajęła od powoda pojazd zastępczy marki O. (...) o nr rej. (...) w okresie od dnia 5 października 2017r. do dnia 30 października 2017r. Wynajęty samochód wykorzystywała na dojazdy do lekarza, w związku z zaistniałą kolizją. Na zwolnieniu lekarskim przebywała przez miesiąc. Zdecydowała się sprzedać uszkodzony samochód, bo rzeczoznawca stwierdził szkodę całkowitą. Czekała na wypłatę pieniędzy. Ustaliła z powodem, że gdy dostanie pieniądze, wówczas odda pojazd zastępczy. Stawkę czynszu najmu ustalono na kwotę 100,00 zł netto za 1 dobę powiększoną o należny Skarbowi Państwa podatek VAT. Jednocześnie w dniu 5 października 2017r. poszkodowana przelała na wynajmującego prawo do odszkodowania powstałego w związku z wypadkiem komunikacyjnym z dnia 3 października 2017r. przysługujące z polisy OC sprawcy. Odszkodowanie to obejmowało holowanie, załadunek i rozładunek uszkodzonego pojazdu oraz jego parkowanie, a także odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego. Pozwany zaproponował jej najem auta zastępczego w czasie, kiedy miała już auto zastępcze. Dostała od powoda auto najniższej klasy w takiej samej stawce, w jakiej zaproponował jej pozwany.

Dowód: umowa najmu samochodu zastępczego k. 8; umowa przelewu

wierzytelności k. 10; zeznania świadka S. W. min.

00:05:14-00:26:51 protokołu rozprawy z dnia 20.02.2019r. k. 43-45

– płyta DVD k. 46.

W dniu 2 listopada 2017r. powód wystawił na rzecz S. W. fakturę VAT nr (...) na kwotę 4.268,10zł brutto. Faktura obejmowała należność za wynajem pojazdu zastępczego za okres od dnia 5 października 2017r. do dnia 30 października 2017r. w wysokości 3.198,00 zł brutto, należność za holowanie uszkodzonego pojazdu poszkodowanej w wysokości 430,50 zł brutto oraz należność za parkowanie w okresie 26 dób uszkodzonego pojazdu w wysokości 639,60 zł brutto.

Dowód: faktura k. 9; zeznania świadka S. W. min. 00:05:14-

00:26:51 protokołu rozprawy z dnia 20.02.2019r. k. 43-45 – płyta

DVD k. 46.

Pozwany w dniu 22 listopada 2017r. przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 2.673,28zł .

Dowód: potwierdzenie przelewu k. 11.

Średnia dobowa stawka najmu pojazdu zastępczego z segmentu B wynosi 109,33 zł netto. Najtańsze auto zastępcze spośród zebranych ofert z segmentu B można było wynająć za kwotę 99 zł netto za dobę, a najdroższe za 121,95 zł netto za dobę. Czas niezbędny do pełnej likwidacji szkody zawiera się w okresie od 3 października 2017r. do 3 listopada 2017r. Ze względu na fakt zaistnienia szkody całkowitej nie sporządzano szczegółowego harmonogramu szkody i nie wyliczano czasu niezbędnego na naprawę pojazdu, gdyż uzasadnionym okresem najmu w przedmiotowej sprawie jest okres od powstania szkody do dnia wypłaty odszkodowania wydłużony zgodnie ze stosowaną praktyką firm ubezpieczeniowych o 7 dni na zagospodarowanie pojazdu uszkodzonego (wraku). Rzeczywisty okres najmu pojazdu zastępczego, tj. od dnia 5 października 2017r. do 30 października 2017r. mieści się w okresie uzasadnionego okresu najmu związanego z pełnym czasem likwidacji szkody. Średnia stawka za dobę parkowania uszkodzonego samochodu osobowego na rynku kalisko- (...) wynosi 29,81 zł brutto i jest wyższa od zastosowanej przez powoda (24,60 zł brutto za dobę).

Dowód: opinia biegłego k. 55-68.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadka S. W. oraz opinii biegłego sądowego mgr. M. S., wydanej w niniejszej sprawie.

Sąd zważył co następuje:

Wierzytelność, której powód dochodzi w niniejszym postępowaniu została nabyta w drodze umowy cesji.

Na podstawie art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał jednoznacznie, że pozwany ponosi odpowiedzialność względem poszkodowanej na mocy art. 822 § 1 k.c.

Stosownie do art. 361 § 2 k.c. naprawienie szkody obejmuje w granicach normalnego związku przyczynowego – straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono. Ukształtowana linia orzecznictwa w tym zakresie wskazuje, że poniesienie przez poszkodowaną kosztów najmu pojazdu zastępczego pozostaje w normalnym związku przyczynowym i jest szkodą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. (vide: wyrok SN z 26.11.2002r. w sprawie V CKN 1397/00).

Materiał dowodowy zebrany w sprawie daje podstawę do uznania, że koszt najmu pojazdu zastosowany przez powoda nie był zawyżony a konieczny i niezbędny czas najmu pojazdu zastępczego mieści się w okresie uzasadnionego okresu najmu związanego z pełnym czasem likwidacji szkody.

Pozwany nie wykazał, że proponował poszkodowanej najem pojazdu zastępczego za stawkę niższą, niż stawka zastosowana przez powoda. Z nie załączonego do sprzeciwu, a znajdującego się w aktach szkody pisma z dnia 6 października 2017r. skierowanego do poszkodowanej wynika, że pozwany poinformował poszkodowaną o możliwości najmu pojazdu zastępczego i o możliwości, w przypadku nie skorzystania z tej oferty, obniżenia kosztu najmu poniesionego we własnym zakresie do wysokości obowiązującej u partnera pozwanego. Pozwany nie przedstawił jednak żadnych dowodów, że współpracuje z wypożyczalniami samochodów i że stosowana u nich stawka jest niższa od stawki zastosowanej przez powoda. Biegły, wydając opinię w niniejszej sprawie stwierdził, że koszt najmu pojazdu zastosowany przez powoda nie był zawyżony. Średnia dobowa stawka najmu pojazdu zastępczego z segmentu B wynosiła bowiem 109,33zł netto. Natomiast średnia stawka za dobę parkowania uszkodzonego samochodu osobowego na rynku kalisko- (...) wynosi 29,81zł brutto. Z opinii biegłego sądowego wydanej w niniejszej sprawie wynika również, że 26 – dniowy okres najmu był usprawiedliwiony. Pozwany ograniczył okres najmu determinując go przekazaną poszkodowanej informacją o rozliczeniu szkody jako całkowitej. Pozwany nie może jednak wymagać od poszkodowanej aby wykładała własne środki na zakup nowego pojazdu, którymi nie musi dysponować. Poszkodowana miała prawo korzystać z pojazdu zastępczego przez okres kilku dni po wypłacie odszkodowania z tytułu szkody całkowitej albowiem należność uzyskana ze sprzedaży pozostałości nie mogła wystarczyć jej na zakup nowego pojazdu.

Roszczenie powoda podlegało więc w całości uwzględnieniu.

O odsetkach rozstrzygnięto w myśl art. 481 § 1 i 2 k.c.

O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i obciążył nimi w całości przegrywającego spór pozwanego. Na koszty, które pozwany ma obowiązek zwrócić powodowi złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 80 zł, wynagrodzenie biegłego w kwocie 775,67 zł pokryte z zaliczki uiszczonej przez powoda i wynagrodzenie pełnomocnika powoda w wysokości 900,00 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015r. (Dz.U. z 2015r., poz. 1804) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17,00zł.

W pkt. 3 wyroku Sąd nakazał zwrócić powodowi kwotę 224,33zł tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wydatków w postaci opinii biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś