Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2021 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Paulina Lebowska

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2021 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa G. G.

przeciwko (...) spółka akcyjna w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę (...) (trzy tysiące dwieście dziewięćdziesiąt pięć) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 marca 2019 roku;

2.  zwraca powodowi od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w S. kwotę 327 (pięćdziesiąt dwa) złote i 58 (pięćdziesiąt osiem) groszy tytułem zwrotu nadpłaconej zaliczki;

3.  zwraca pozwanemu od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w S. kwotę 327 (pięćdziesiąt dwa) złote i 58 (pięćdziesiąt osiem) groszy tytułem zwrotu nadpłaconej zaliczki;

4.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.589 (jeden tysiąc pięćset osiemdziesiąt dziewięć) złotych i 32 (trzydzieści dwa) grosze z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty.

Sygnatura akt: XI GC 438/20

Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 5 listopada 2019 r. G. G. wniósł przeciwko (...) spółce akcyjnej w W. o zapłatę kwoty 3295 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 25 marca 2019 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W pozwie wskazano, że doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzony został pojazd C. (...) o nr rej (...), którym poruszała się poszkodowana S. G.. Sprawca szkody posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia OC wykupioną w (...) spółce akcyjnej w W.. W związku z niemożliwością korzystania przez poszkodowaną z uszkodzonego pojazdu poszkodowana zawarła z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego.

W dniu 13 grudnia 2019 roku Referendarz sądowy w XI Wydziale Gospodarczym Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wskazała, iż kwestionuje należność objętą pozwem co do wysokości. Zakwestionowała dzienną stawkę najmu i okres najmu.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 stycznia 2019 roku doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do S. G.. Sprawca zdarzenia posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia OC wykupioną w (...) spółce akcyjnej w W..

W dniu 30 stycznia 2019 roku poszkodowana dokonała zgłoszenia szkody. Pozwana zaoferowała najem pojazdu zastępczego po dniu zgłoszeniu szkody. Poszkodowana potrzebowała pojazdu zastępczego od razu, gdyż w uszkodzonym pojeździe znajdował się towar, który poszkodowana chciała przeładować.

Niesporne, nadto dowód:

- zeznania świadka A. G. k.108-108 verte,

W związku z niemożnością korzystania przez poszkodowaną z uszkodzonego pojazdu, poszkodowana zawarła w dniu 30 stycznia 2019 roku z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego. Wynajęty został pojazd C. (...) o r rej. (...).

Najem trwał 20 dni – od 30 stycznia 2019 roku do 19 lutego 2019 roku. Z tytułu najmu wystawiono fakturę VAT (...) na kwotę 6150 złotych, przyjmując, że kwota ta stanowi iloczyn 20 dni najmu przy stawce 250 złotych netto za jeden dzień najmu powiększona o podatek VAT.

Dowód:

- oświadczenie najemcy, karta 12;

- faktura, karta 13;

Ubezpieczyciel, w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił kwotę tytułem odszkodowania za naprawę pojazdu, uznał również po części koszty związane z najem pojazdu w ten sposób, że przyznał kwotę 1705 złotych stanowiącą iloczyn 11 dni i 155 złotych netto.

Niesporne, nadto dowód:

- akta szkody (...) płyta CD k.66

- decyzja z dnia 1.03.2019 r., karta 15,

Wynajmujący wzywał ubezpieczyciela do zapłaty kwoty 3295 zł. Ubezpieczyciel odmówił zmiany decyzji.

Niesporne, nadto dowód:

- wezwanie do zapłaty k.14,

- mail wraz z skargą na proces likwidacji szkody k.16-18,

- pismo pozwanej z dnia 8.03.219 r. k.19,

S. G. zawarła z powodem umowę cesji wierzytelności prawa dochodzenia odszkodowania z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- umowa cesji, karta 10;

- pełnomocnictwo k.11,

Zasadny czas najmu pojazdu zastępczego a jednocześnie zasadny okres naprawy pojazdu uszkodzonego mógł trwać 20 dni.

Stawka za wynajem dużych samochodów dostawczych, jak pojazd uszkodzony i wynajęty, na okres ponad 15 dni, bez limitu kilometrów przebiegu i przy zniesionym udziale własnym w szkodach zawierały się w I kwartale 2019 roku na (...) rynku od 260 złotych do 290 złotych, przeciętnie 278 złotych za dobę.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego W. S., karta 112-121,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w całości.

Niespornym jest, iż sprawcę szkody i pozwaną łączyła umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodna z treścią przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

Przepis art. 4 powyższej ustawy wskazuje, iż ubezpieczeniem obowiązkowym jest ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Stosownie do treści art. 13 ust. 2 ustawy w obowiązkowych ubezpieczeniach OC odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem. Natomiast w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego (art. 22 ust 1 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia OC ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z treścią art. 822 § 4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

W niniejszej sprawie powód dochodzi kwoty odszkodowania tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego, niezaspokojonych przez ubezpieczyciela w części tj. w kwocie 3295 zł.

W rozpoznawanej sprawie pozwana nie kwestionowała okoliczności, iż co do zasady obciąża ją odpowiedzialność z tytułu kosztów likwidacji szkody oraz zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego.

Pozwana kwestionowała stawkę najmu i czas najmu.

Poszkodowana i powód zawarli umowę cesji wierzytelności. Sąd nie miał wątpliwości co do skuteczności zawartej pomiędzy powódką, a poszkodowaną umowy przelewu wierzytelności. Zgodnie z treścią art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (§ 1), a wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2). Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę i utrata jej przez cedenta. Przelew powoduje utratę statusu wierzyciela przez cedenta i jego wyłączenie ze stosunku zobowiązaniowego łączącego go dotychczas z dłużnikiem. Wierzycielem staje się cesjonariusz, który nabywa wierzytelność w takim zakresie i stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili dokonania przelewu.

Za wykonanie umowy najmu powód nie miał otrzymać wynagrodzenia w formie świadczenia pieniężnego, a świadczeniem wzajemnym poszkodowanej było przeniesienie wierzytelności.

W niniejszym postępowaniu poza sporem pozostała kwestia odpowiedzialności pozwanej za powstałą szkodę.

W spornym zakresie Sąd w całości oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, a także - opinii biegłego, nie kwestionowanej przez strony.

Co do ilości dni najmu – jako zasadny w postępowaniu likwidacyjnym ubezpieczyciel uznał krótszy niż faktyczny okres najmu 11 dni. Powód dochodził zapłaty za 20 dni najmu.

W decyzji o przyznaniu odszkodowania wskazano, że uznany zostaje okres 11 dni, na który składa się 3 dni oczekiwania na oględziny, 3 dni technologicznego czasu naprawy, 3 dni na uzgodnienie kosztów naprawy i dwa dni wolne. Czasu, który przekracza to wyliczenie pozwana nie uznała za normalne następstwo wypadku, za które ponosi odpowiedzialność.

Biegły w opinii wskazał, że zasadny był najem przez poszkodowaną pojazdu zastępczego od dnia powstania szkody i dnia początku tego najmu, czyli od dnia 30 stycznia 2019 roku do dnia 19 lutego 2019 roku, kiedy to naprawa pojazdu, a wraz z nią i wynajem pojazdu zastępczego powinny zostać zakończone, co łącznie stanowi 20 dni kalendarzowych uzasadnionego czasu trwania wynajmu przez poszkodowaną pojazdu zastępczego i odpowiada faktycznemu czasowi trwania tego wynajmu.

Nie sposób zgodzić się z zarzutem pozwanej, jakoby przyjęta przez powoda stawka dobowa najmu wynosząca 250 zł netto za dobę była stawką zawyżoną.

Biegły w sporządzonej opinii jednoznacznie wskazał, iż w okresie zawarcia umowy najmu przedmiotowa stawka, zastosowana przez powoda stanowiła stawkę rynkową, a nawet była niższa od stawek stosowanych ówcześnie na rynku lokalnym przy wynajmach dużych samochodów dostawczych na analogicznych warunkach.

Opinia w sprawie wydana przez biegłego sądowego W. S. była spójna, logiczna i wyczerpująca, a metodologia przyjęta przez biegłego nie może budzić zastrzeżeń, dlatego sąd uznał opinię za w pełni wiarygodną.

Wysokość odszkodowania powinna być pochodną szkody ustalonej stosownie do art. 361 k.c. Jeśli więc biegły w toku postepowania wskazuje, że stawka przyjęta w umowie najmu przez powoda odpowiada akceptowalnej stawce na rynku lokalnym w danym okresie, to brak jest podstaw w ocenie Sądu do kwestionowania wskazanej stawki, czy uznania jej za zawyżoną.

Skoro zatem zasadny czas najmu to 20 dni przy stawce 250 złotych netto powód mógł dochodzić kwoty 3295 złotych (5000 złotych – 1705 złotych wypłaconych przez pozwaną z tytułu kosztów najmu). Stąd powództwo jest zasadne.

Żądanie zapłaty odsetek znajduje uzasadnienie w treści art. 481 § 1 k.c. Z uwagi na treść art. 817 § 1 i 2 k.c., a także art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, pozwana winna spełnić świadczenie najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia w tej sprawie, a najpóźniej w terminie 14 dni od momentu, w którym wyjaśnienie wszystkich okoliczności stało się możliwe (art. 817 § 2 k.c.).

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Powód wygrał sprawę w całości.

Na poniesione przez powoda koszty w kwocie 1589,32 złotych złożyło się: wynagrodzenie pełnomocnika zawodowego w kwocie 900 złotych, opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych, opłata od pozwu w kwocie 200 zł oraz połowa kosztu sporządzenia opinii przez biegłego sądowego w kwocie 472,32 zł.

W punkcie II i III wyroku Sąd zwrócił powodowi i pozwanej nadpłacone koszty sądowe w kwocie po 327,58 zł na podstawie art. 84 ust. 2 u.k.s.c., albowiem koszt sporządzonej w sprawie opinii nie spożytkował w całości uiszczonych przez strony zaliczek.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2.(...)

- pełnomocnikowi pozwanego;

3. (...)

4.(...)