Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. kwoty 7520,68 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 stycznia 2019 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu. Dochodzona pozwem kwota stanowi dopłatę do odszkodowania tytułem kosztów najmu samochodu zastępczego, którą to wierzytelność powódka nabyła w drodze cesji od poszkodowanej zdarzeniem drogowym przez sprawcę ubezpieczonego u pozwanej.

Dnia 18 maja 2019 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, kwestionując stawkę i okres najmu, jako zawyżone. Podniosła, że zaproponowała poszkodowanej bezgotówkowy najem pojazdu zastępczego. Wskazała, że wypłacone odszkodowanie obejmuje uznany okres 23 dni najmu i zredukowaną stawkę dobową 125 zł netto z uwzględnieniem 50% VAT.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 21 sierpnia 2018 roku doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został samochód A. (...) użytkowany przez (...) sp. z o. o. w S.. Sprawca kolizji był ubezpieczony u pozwanego towarzystwa ubezpieczeń.

Bezsporne.

W trakcie telefonicznego zgłoszenia szkody, przedstawiciel poszkodowanej został poinformowany przez pracownika pozwanego towarzystwa ubezpieczeń o możliwości zorganizowania nieodpłatnego najmu pojazdu zastępczego. Oraz że w razie skorzystania z auta zastępczego w wypożyczalni zewnętrznej akceptowalna stawka dobowa najmu wyniesie 125 zł netto za dobę. Tożsamą propozycję zorganizowania pojazdu zastępczego pozwany wysłał na wskazany adres e-mail. Wskazała dane kontaktowe w tym przedmiocie.

Dowód:

- nagranie rozmowy na płycie CD k. 116;

- e-mail k. 115;

- zeznania świadka K. S. k. 204-205.

Pojazd był eksploatowany po szkodzie. Poszkodowana oddała samochód do naprawy w autoryzowanej stacji obsługi pojazdów w dniu 8 października 2018 r., a odebrała go po naprawie w dniu 13 listopada 2018 r.

Bezsporne, a nadto :

- historia naprawy k. 11;

- zeznania świadka K. S. k. 204-205.

W dniu 8 października 2018 r. powódka wynajęła poszkodowanemu pojazd zastępczy marki N. (...), który po oddaniu uszkodzonego auta do naprawy podstawiono jej do (...) w S.. Poszkodowana zawarła z powódką umowę cesji wierzytelności w zakresie zwrotu kosztów najmu w (...) sp. z o.o. Najem trwał do 13 listopada 2018 r., kiedy to poszkodowana odebrała naprawiony pojazd z (...).

Bezsporne, a nadto dowód:

-

oświadczenie k, 9;

-

protokół k. 12;

-

umowa najmu – k. 13 – 15;

-

zeznania świadka K. S. k. 204-205.

W dniu 28 listopada 2018 r. powódka wystawiła poszkodowanej fakturę VAT za 37 dni wynajmu pojazdu zastępczego na łączną kwotę 11832,60 zł brutto, z uwzględnieniem 50% podatku VAT, wg stawki dziennej wynoszącej 260 zł netto.

Dowód:

-

faktura VAT k. 18;

-

oświadczenie o podatku VAT k. 27.

Pozwana wypłaciła powódce z tego tytułu odszkodowanie w kwocie 3205,62 zł uznając 23 dni najmu oraz weryfikując stawkę do poziomu 125 zł netto dzienne, z uwzględnieniem 50% podatku VAT. Powódka wezwała pozwaną do zapłaty pozostałej kwoty, wynikające z faktury, ale pozwana odmówiła zapłaty.

Bezsporne.

Pojazd mógł być i był eksploatowany po szkodzie. Po zdjęciu zderzaka w (...) pojazd musiał pozostać w warsztacie. Ponowny montaż zderzaka był niecelowy. Zasadny najem wynosił 22 dni , to jest od daty 8 października 2018 roku, kiedy przyjęto pojazd do naprawy do dnia 29 października 2018 roku, kiedy to naprawa powinna się zakończyć.

Stawki za wynajem samochodu zastępczego na rynku (...) w klasie samochodów odpowiadających marce uszkodzonego samochodu z segmentu D bez opcji dodatkowych zawierały się w przedziale 163 - 224 zł netto/dobę.

Stawka za wynajem pojazdu zastępczego dla poszkodowanej wskazana w wystawionej przez powódkę fakturze za wynajem, wynosząca 260 zł netto za dobę, nie mieściła się w przedziale stawek stosowanych ówcześnie na rynku lokalnym przy wynajmach pojazdów z segmentu D jak samochód uszkodzony i była zawyżona.

Dowód:

-

pisemna opinia biegłego sądowego W. S. k. 240 i nast.

Stan faktyczny sąd ustalił na podstawie przywołanych wyżej dokumentów, których autentyczności i wiarygodności strony nie kwestionowały. Zeznania pisemne świadka sąd ocenił jako szczere i prawdziwe. Sąd bazował również na opinii biegłego sądowego, którą ocenił jako logiczną, rzetelną, zaś przyjęta przez biegłego sądowego metodologia nie budziła zastrzeżeń sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Legitymacja czynna powódki wynika z art. 822 k.c. oraz z art. 509 § 1 i 2 k.c., jako że wierzytelność przysługująca poszkodowanej została przelana na rzecz powódki.

W niniejszej sprawie powódka dochodziła kwoty odszkodowania tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego, pomniejszonych o kwotę dotychczas wypłaconego odszkodowania. Pozwany nie kwestionował okoliczności, iż co do zasady obciąża go odpowiedzialność z tytułu kosztów likwidacji szkody oraz zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego. Kwestionowana natomiast była stawka, zastosowana do jego rozliczenia.

Kwestia stawek jest przedmiotem wielu wypowiedzi judykatury, a podsumowaniem orzecznictwa w tym zakresie jest uchwała Sądu Najwyższego z 24 sierpnia 2017 r. w sprawie III CZP 20/17 - wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

Oczywiście poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania oferty najtańszej i najkorzystniejszej. Zauważalna stała się tendencja organizowania przez ubezpieczycieli najmu pojazdu zastępczego. Złożenie oferty zorganizowania najmu i nieskorzystanie z niej przez poszkodowanego bez uzasadnionej podstawy powoduje, że takie postępowanie jest traktowane jako przyczynianie się do powiększania szkody. Ciężar dowodu wykazania, że oferta była złożona i do poszkodowanego dotarła, obciąża ubezpieczyciela. Pozwany wykazał ten fakt, m.in. treścią nagrania rozmowy telefonicznej, w której zaproponowano bezpłatny najem poszkodowanej i wskazano, iż akceptowalna stawka przez ubezpieczyciela wynosić będzie 125 zł netto/doba.

Poszkodowany miał prawo skorzystać z najmu pojazdu zastępczego z wybranej przez siebie wypożyczalni. Niemniej jednak okoliczność ta nie powinna obciążać ubezpieczyciela, który proponował poszkodowanej bezpłatny najem za swoim pośrednictwem. Strony umowy najmu powinny dostosować w takiej sytuacji stawkę najmu do stawek akceptowalnych przez pozwanego, za które sam taki najem mógłby zorganizować poszkodowanej. Ponadto stawka najmu przyjęta przez powódkę na poziomie 260 zł netto okazała się zawyżona w stosunku do średnich stawek na rynku lokalnym. Ze sporządzonej przez biegłego opinii wynika, iż przyjęta przez powódkę dobowa stawka najmu pojazdu zastępczego nie mieściła się w przedziale stawek stosowanych ówcześnie, jak dla pojazdów segmentu D.

Strona pozwana kwestionowała także okresu najmu. W świetle opinii biegłego zarzut ten był także słuszny. Zasadny czas najmu wynosił 22 dni, to jest od daty 8 października 2018 roku, kiedy przyjęto pojazd do naprawy, do dnia 29 października 2018 roku, kiedy to naprawa powinna się zakończyć. W istocie najem zakończono 13 listopada 2018 roku i spowodowany był on opieszałością warsztatu. Zwraca uwagę, że pozwana wypłaciła powódce odszkodowanie tytułem najmu na podstawie akceptowalnej stawki, tj. 125 zł netto/dobę, o której poinformowała poszkodowaną podczas rozmowy zgłoszeniowej oraz drogą elektroniczną. Co więcej uznała okres 23 dni najmu, podczas gdy zgodne z poczynionymi ustaleniami zasadny najem powinien trwać 22 dni; przy czym różnica 1 dnia w ocenie sądu jest pomijalna. Roszczenie z tytułu zasadnych kosztów najmu zostało więc w całości zaspokojone, wobec czego powództwo podlegało oddaleniu w całości (pkt I sentencji).

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu stanowił art. 98 k.p.c. Na zasądzone od powódki na rzecz pozwanej koszty procesu, która jest stroną wygrywającą sprawę (art. 98 k.p.c.), złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 1800 zł w stawce minimalnej adekwatnej do wartości przedmiotu sporu, zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, 34 złote tytułem opłat od pełnomocnictw oraz wydatek na wynagrodzenie biegłego 472,38 zł.

W pkt III sąd na podstawie art. 80 ust. 1 u.k.s.c. zwrócił stronom niewykorzystane zaliczki, mając na uwadze, że strony uiściły je w kwotach po 800 zł, a wynagrodzenie biegłego pokryto po połowie z zaliczek stron.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)