Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 18 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Grzesik

Sędziowie: SO Sławomir Krajewski

SO Violetta Osińska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2014 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika T. B.

na zajęcie przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym(...) P. M.w sprawie o sygn. akt Km 1206/12 w dniu 11 września 2013r. wierzytelności dłużnika należnych mu od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w(...) G. J.

z udziałem wierzyciela Banku (...) S.A. z siedzibą w W.

na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VI Co 3751/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 414/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2013 r., sygn. VI Co 3751/13, Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie, odrzucił skargę.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji podniósł, iż na podstawie zarządzenia z dnia 10 października 2013 r. pełnomocnik skarżącego T. B. został zobowiązany do usunięcia w terminie 7 dni braków skargi poprzez złożenie dodatkowego odpisu skargi wraz z pełnomocnictwem w jednym egzemplarzu oraz do uiszczenie opłaty od skargi w kwocie 100 zł, pod rygorem odrzucenia skargi. Dodał, iż zobowiązanie powyższe zostało doręczone pełnomocnikowi dłużnika w dniu 21 października 2013 r., jednakże skarżący opłaty sądowej nie uiścił, wobec czego skargę należało odrzucić.

Sąd Rejonowy wskazał także, iż w przedmiotowej sprawie nie znalazł podstawy do podjęcia czynności na podstawie art. 759 § 2 k.p.c. Według Sądu, we wniosku o wszczęcie egzekucji wierzyciel jako sposób egzekucji wskazał zajęcie wierzytelności, nie precyzując wierzytelności, co również znalazło odzwierciedlenie w zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji z dnia 15 listopada 2011 r. Zdaniem Sądu pierwszej instancji nie oznacza to jednak, że po ustaleniu, iż dłużnikowi przysługuje wierzytelność (która nie istniała w momencie wszczęcia egzekucji) nie może jej zająć w toku postępowania egzekucyjnego.

Odnośnie zarzutu braku doręczenia pełnomocnikowi dłużnika zawiadomienia o wszczęciu postępowania egzekucyjnego, Sąd pierwszej instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 09 września 2013 r. w sprawie sygn. akt IX Co 5111/13 Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie polecił Komornikowi Sądowemu doręczyć pełnomocnikowi dłużnika zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z dnia 15 listopada 2011 r. oraz niedoręczonej dłużnikowi korespondencji. Sąd dodał, iż w dniu 25 września 2013 r. pełnomocnik dłużnika ww. korespondencję otrzymał.

Na powyższe postanowienie dłużnik złożył zażalenie, w którym zaskarżył postanowienie w całości i wniósł o jego zmianę poprzez uwzględnienie skargi w całości, ewentualnie o uchylenie postanowienia w całości oraz o zasądzenie od wierzyciela na rzecz dłużnika kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż w zaistniałym stanie faktycznym komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym (...)Zachód w Szczecinie, P. M., poinformował go o dokonanym zajęciu wierzytelności dłużnika należnych mu od komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w(...), G. J.. Skarżący zwrócił jednak uwagę, iż postępowanie egzekucyjne prowadzone jest w oparciu o wniosek o wszczęcie egzekucji Banku (...) S.A., zaś w aktach sprawy brak jest potwierdzenia doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu postępowania egzekucyjnego. Dodał, iż doręczenie nie zostało dokonane na adres pełnomocnika dłużnika, znany komornikowi, co oznacza, że z naruszeniem art. 805 k.p.c. komornik nie dopełnił obowiązku doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji przy pierwszej czynności egzekucyjnej. Ponadto skarżący zauważył, iż w postanowieniu o wszczęciu egzekucji doręczonym dłużnikowi w dniu 26 czerwca 2013 r. brak jest wskazania wniosku wierzyciela o prowadzenie egzekucji z wierzytelności dłużnika należnych mu od (...)- komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) G. J.. Skarżący podkreślił, iż zgodnie z art. 797 § 1 k.p.c. to wierzyciel we wniosku egzekucyjnym wskazuje sposoby egzekucji, zaś bez wniosku wierzyciela komornik nie mógł podjąć czynności egzekucyjnych dotyczących wierzytelności należnych dłużnikowi.

Zdaniem skarżącego wszczęcie, jak i dalsze prowadzenie egzekucji przeciwko niemu z naruszeniem wskazanych przepisów należy uznać za bezprawne. Skarżący nadmienił, iż w związku z odmową umorzenia postępowania egzekucyjnego w następstwie braku skutecznego i prawidłowego doręczenia zawiadomienia o wszczęciu egzekucji i dalszych czynności, w tym dokonania zajęcia wierzytelności z dnia 11 września 2013 r., wnosi o wydanie polecenia komornikowi w trybie nadzoru (art. 759 §2 k.p.c.).

Skarżący zwrócił uwagę, iż obowiązkiem Sądu jest podjęcie stosownych działań mających na celu usunięcie zaistniałych nieprawidłowości oraz powołując się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia (...)) stwierdził, iż przewidziany w art. 759 § 2 k.p.c. nadzór sądu nad postępowaniem egzekucyjnym dotyczyć może nie tylko strony formalnej, ale i merytorycznej, przy czym powinien zmierzać do należytego zagwarantowania i ochrony praw nie tylko wierzyciela, ale i wszystkich uczestników tego postępowania. Dodał, iż granice ingerencji sądu określone są przez zakaz naruszania praw stron i uczestników postępowania i w tych samym granicach sąd obowiązany jest do działania z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużnika okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z przepisem art. 767 ³ k.p.c., sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę, której braków nie uzupełniono w terminie, chyba że uzna, iż zachodzą podstawy do podjęcia czynności na podstawie art. 759 § 2.

Jak wynika z akt sprawy, bezspornym jest, iż skarżący nie wykonał nałożonego na niego obowiązku uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez uiszczenie opłaty sądowej, wobec czego w pełni zasadnie Sąd Rejonowy odrzucił skargę.

Sąd pierwszej instancji trafnie dokonał także analizy sprawy pod kątem zastosowania przepisu art. 759 § 2 k.p.c. W myśl tego przepisu, sąd może z urzędu wydawać komornikowi zarządzenia zmierzające do zapewnienia należytego wykonania egzekucji oraz usuwać spostrzeżone uchybienia.

Sąd Rejonowy słusznie wskazał, iż w przedmiotowej sprawie nie miały miejsca uchybienia, które wymagałyby usunięcia w powyższym trybie. Prawidłowo bowiem przyjął, iż ogólne wskazanie przez wierzyciela zajęcia wierzytelności jako sposobu egzekucji, bez jej sprecyzowania oznacza, że zajęta może zostać każda przysługująca dłużnikowi wierzytelność, nawet ujawniona po wszczęciu postępowania egzekucyjnego.

Na uwagę zasługuje przy tym okoliczność, iż skarżący oparł swoje zarzuty głównie na twierdzeniu, że nie zostało mu doręczone w sposób prawidłowy zawiadomienie o wszczęciu egzekucji co w konsekwencji miało prowadzić do wniosku, iż postępowanie egzekucyjne w stosunku do skarżącego było prowadzone bezprawnie.

Sąd Odwoławczy wskazuje, iż wbrew twierdzeniom skarżącego nieskuteczne doręczenie korespondencji w sprawie nie powoduje, że postępowanie egzekucyjne nie może się toczyć i podlega umorzeniu a zatem całkowicie chybione są zarzuty skarżącego dotyczące rzekomej bezprawności działań Komornika, gdyż uchybienie w postaci nieprawidłowego doręczenia korespondencji nie wywołuje skutków wskazywanych przez skarżącego. Jednocześnie należy dodać, na co słusznie zwrócił uwagę Sąd pierwszej instancji, że w dniu 23 września 2013 r., wykonując polecenie Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, zawarte w postanowieniu z dnia 09 września 2013 r., Komornik doręczył pełnomocnikowi dłużnika kierowaną wcześniej do niego korespondencję. Tym samym zarzut braku doręczenia należy uznać za niezasadny.

Mając powyższe rozważania na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c., w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.