sygn. akt III RC 116/20
dnia 13 stycznia 2021r.
Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Beata Bihuń
Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Grabowska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2021 w K. sprawy
z powództwa R. M.
przeciwko Z. M.
o podwyższenie alimentów
I. Podwyższa alimenty od pozwanego Z. M. na rzecz powódki R. M. do kwoty po 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, w miejsce alimentów w kwocie po 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie w dniu 19.08.2014r. w sprawie III RC 212/14, płatne przy zachowaniu dotychczasowych warunków i terminów płatności z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 29.07.2020r.;
II. Oddala powództwo w pozostałym zakresie.
III. Nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi.
IV. Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .
Sędzia Beata Bihuń
R. M. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego Z. M. z kwoty 350 zł na kwotę 550 zł miesięcznie.
W uzasadnieniu pozwu podała, że od 4 lat jej sytuacja życiowa zmieniła się, nie zamieszkuje wspólnie z mężem. Podniosła, że choruje min. na astmę i ponosi znaczne koszty własnego utrzymania, a pozwany nie pomaga jej finansowo (k. 2)
Z. M. w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa.
W uzasadnieniu podał, że płaci powódce 350 zł miesięcznie tytułem alimentów oraz 200 zł dokłada do połowy czynszu za mieszkanie w którym zamieszkuje powódka. Podniósł, że powódka wymieniła zamki w drzwiach ich wspólnego mieszkania przez co nie ma on do niego dostępu. Alimenty w wysokości 350 zł były zasądzone gdy powódka spłacała pożyczkę zaciągniętą na wesele córki i kupno opału. Obecnie pożyczka ta została już spłacona, zatem sytuacja majątkowa powódki poprawiła się (k. 14)
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 19 sierpnia 2014r. w sprawie III RC 212/14 przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie strony zawarły ugodę na mocy której pozwany zobowiązał się płacić tytułem alimentów na rzecz powódki kwotę 350 zł miesięcznie.
Strony nadal pozostają w związku małżeńskim, jednak od kilku lat mieszkają oddzielnie.
Powódka zamieszkuje w K., prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 1162,02 zł netto miesięcznie. Choruje na niewydolność krążeniową, astmę oskrzelową, początek czerwienicy. Na leki przeznacza ok. 70-100 zł miesięcznie. Za czynsz za mieszkanie płaci ok. 400 zł miesięcznie, prąd 140 zł za dwa miesiące. Ogółem na wszystkie rachunki i leki przeznacza 700 zł miesięcznie. Ponadto spłaca kredyt zaciągnięty na zakup wersalki i remont pokoju którego rata wynosi ok. 250 zł miesięcznie.
Pozwany mieszka wspólnie z córką i jej rodziną. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 2225,52 zł netto miesięcznie. Ogólnie jest zdrowy, leczy się na kamicę nerkową i nadciśnienie. Na leki przeznacza 40 zł miesięcznie. Dokłada córce do bieżącego utrzymania oraz zawozi wnuka do przedszkola i ponosi koszty z tym związane. Ponadto spłaca pożyczkę zaciągniętą u brata na naprawę samochodu w ratach po ok. 200-300 zł miesięcznie. Oprócz ustalonych alimentów w wysokości 350 zł miesięcznie dokłada powódce kwotę 200 zł tytułem połowy czynszu za mieszkanie.
Powyższy stan faktyczny w sprawie, Sąd ustalił w oparciu o zeznania stron k. 28 oraz przedłożone przez strony dokumenty w postaci potwierdzeń wypłat emerytury k. 3,16,26-27, faktur k. 5-6, k. 20 oraz dokumentów dotyczących stanu zdrowia pozwanego k. 17-18.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 138 kro każda ze stron może domagać się zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego w razie zmiany stosunków. Przez zmianę stosunków rozumieć należy istotne zwiększenie bądź zmniejszenie możliwości majątkowych, zarobkowych zobowiązanego lub też usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do świadczenia alimentacyjnego.
Rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na podstawie art. 138 kro wymaga zatem porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się ostatniego rozstrzygnięcia ustalającego wysokość alimentów ze stanem istniejącym w dacie orzekania w niniejszej sprawie.
Orzekając w niniejszej sprawie, na podstawie całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że powództwo o podwyższenie alimentów zasługiwało na częściowe uwzględnienie.
W czasie orzekania w ostatniej sprawie o alimenty w 2014r. powódka mieszkała wspólnie z córką, zatem koszty jej utrzymania nie były wygórowane. Natomiast pozwany mieszkał wspólnie z synem i jego rodziną w K., co również miało znaczący wpływ na koszty jego utrzymania.
Podnieść w tym miejscu należy, że strony od kilku lat mieszkają oddzielnie, lecz nadal pozostają w związku małżeńskim. Każde z małżonków żyje na własny rachunek.
Aktualnie powódka mieszka sama i dysponuje niską emeryturą w wysokości ok. 1160 zł miesięcznie. Z powyższej kwoty zmuszona jest pokryć wydatki związane z utrzymaniem mieszkania i własnego leczenia w wysokości 700 zł miesięcznie (zeznania k. 28), zatem na codzienne wydatki związane min. z wyżywieniem pozostaje jej skromna kwota ok. 450 zł miesięcznie.
Dlatego też, pozwany powinien w większym niż dotychczas zakresie łożyć na utrzymanie powódki, adekwatnie do jej aktualnych potrzeb. Tym bardziej, że strony nadal pozostają w związku małżeńskim i pozwany jako mąż ma obowiązek przyczyniania się zaspokojenia potrzeb powódki. Ponadto pozwany dysponuje dochodem dwa razy większym od powódki. Mieszka wspólnie z córką, zatem nie ponosi wygórowanych kosztów własnego utrzymania. Dokłada córce do wspólnego życia poprzez robienie zakupów spożywczych oraz dowozi wnuczkę do szkoły własnym samochodem i ponosi koszty z tym związane.
Zdaniem Sądu, alimenty w wysokości 450 zł miesięcznie na rzecz powódki nie będą dla pozwanego nadmiernym obciążeniem finansowym. Pozwany pobiera emeryturę w wysokości 2250 zł miesięcznie, a poza powódką nie ma nikogo na utrzymaniu.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd podwyższył alimenty od pozwanego na rzecz powódki do kwoty 450 zł miesięcznie poczynając od dnia 29 lipca 2020r. (pkt I wyroku).
Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt. II wyroku). Sąd ocenił żądanie alimentów wysokości 550 zł miesięcznie jako wygórowane. Niewątpliwie zaszła konieczność ponownego ustalenia wysokości alimentów należnych powódce albowiem od czasu orzekania w poprzedniej sprawie minęło prawie 6 lat i nastąpiła zmiana siły nabywczej pieniądza. Niemniej jednak, zdaniem Sądu alimenty w wysokości 550 zł miesięcznie wystarczą powódce na zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb. Wskazać przy tym należy, że pozwany jest nadal zobowiązany do ponoszenia razem z powódką kosztów utrzymania wspólnego mieszkania, co nie wpływa na wysokość należnych alimentów.
Ponadto na podstawie art. 102 kpc nie obciążono pozwanego kosztami postępowania w sprawie (pkt. III wyroku).
Na podstawie art. 333§1 pkt. 1 kpc wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
sędzia Beata Bihuń