Sygn. akt I C 780/19
17 stycznia 2020 roku
Sąd Rejonowy w Garwolinie, I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący - Asesor sądowy Ł. C.,
po rozpoznaniu 17 stycznia 2020 roku w G.,
na posiedzeniu niejawnym,
sprawy z powództwa W. M.,
przeciwko R. B.,
o zmianę miejsca zamieszkania J. M.,
oddala powództwo.
Pozwem z 30 października 2019 roku powód W. M. wniósł
o nakazanie pozwanej R. B., aby ich wspólnego ojca – J. M., zamieszkałego aktualnie w miejscowości (...) (gmina S.), wzięła do swego miejsca zamieszkania w miejscowości K. 45A (gmina S.).
(pozew – k. 3-3v)
Powód wskazał, że J. M. nie jest osobą ubezwłasnowolnioną, ma 94 lata i nie radzi sobie w domowych obowiązkach (ma problemy
z wykonywaniem podstawowych czynności). Wskazał, że dom, na parterze którego zamieszkuje obecnie J. M., jest jego własnością. Podał,
że siostra powoda – pozwana R. B. – zmieniła zamki
w pomieszczeniach zajmowanych przez J. M..
(pisma z 8 listopada 2019 roku i 12 listopada 2019 roku – k. 9-9v, k. 11)
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo jako oczywiście bezzasadne podlegało oddaleniu.
Zgodnie z art. 191
1 § 1 k.p.c. jeżeli z treści pozwu i załączników
oraz okoliczności dotyczących sprawy, a także faktów, o których mowa w art. 228, wynika
oczywista bezzasadność powództwa, stosuje się przepisy § 2–4.
Za
powództwo oczywiście bezzasadne należy uważać takie,
którego treść pozwala przewidywać, że nie ma ono szans uwzględnienia
w żadnym przypadku, wobec czego nadawanie biegu sprawy, który je zawiera, jest stratą czasu i pracy sądu
(zob. A. Marciniak (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Tom I. Komentarz. art. 191
1, Warszawa 2019).
Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 321 § 1 k.p.c. sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie.
Podkreślić i zauważyć należy, że żądanie pozwu jest sformułowane jasno. Powód domaga się, aby nakazać zmianę miejsca zamieszkania wspólnego ojca stron na miejsce zamieszkania pozwanej. Żądanie to w myśl art. 321 § 1 k.p.c. wiąże sąd.
Podkreślić należy, że ojciec stron – J. M. – jest osobą nieubezwłasnowolnioną. Zatem opieka nad nim sprawowana ma jedynie charakter faktyczny – a nie prawny.
Nie ma zatem tutaj znaczenia prawnego art. 27 k.c.,
zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania opiekuna.
Przepis ten ma jedynie zastosowanie, gdy opieka ma charakter prawny –
a nie faktyczny.
Powództwo w żadnym układzie zgłaszanych twierdzeń i wniosków dowodowych przez powoda nie mogłoby zostać uwzględnione w jakimkolwiek zakresie. Jest to zatem powództwo oczywiście bezzasadne.
Sąd nie jest organem, który może decydować o miejscu zamieszkania osoby nieubezwłasnowolnionej. Przy czym zauważyć trzeba, że przedmiotem tego sporu, który zainicjował powód, jest osoba – ojciec stron. Należy to uznać za niewątpliwie niezrozumiałe działanie powoda. Dorosły człowiek, prawnie niepozbawiony jakichkolwiek uprawnień, mimo podeszłego wieku
i niesamodzielności, jako osoba, nie może być przedmiotem rozstrzygania sporów.
Mając na uwadze powyższe, sąd orzekł jak na sentencji.
1. odnotować wydanie wyroku w rep. C;
2.
odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć powodowi
z pouczeniem o apelacji.