Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 stycznia 2021 r. w S.

sprawy z powództwa W. I.

przeciwko Z. I. i małoletniemu J. I. reprezentowanemu przez przedstawicielkę ustawową B. S.

o obniżenie alimentów

I.  obniża alimenty od powoda W. I. na rzecz pozwanej Z. I. z kwoty po 900 złotych miesięcznie, zasądzonej w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z 21 listopada 2019 roku w sprawie III RC 199/19 do kwoty po 700 /siedemset/ złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk pozwanej Z. I., poczynając od 1 lutego 2021 roku,

II.  obniża alimenty od powoda W. I. na rzecz małoletniego pozwanego J. I. z kwoty po 800 złotych miesięcznie, zasądzonej w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z 21 listopada 2019 roku w sprawie III RC 199/19 do kwoty po 600 /sześćset/ złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego pozwanego B. S. (1), poczynając od 1 lutego 2021 roku,

III.  w pozostałej części powództwo oddala

Sygn. akt III RC143/20

UZASADNIENIE

Powód W. I. wniósł o obniżenie alimentów na rzecz córki Z. I. z kwoty po 900 zł. do kwoty po 500 zł. miesięcznie oraz na rzecz małoletniego syna J. I. reprezentowanego przez matkę B. S. (2) z kwoty po 800 zł. do kwoty 500 zł. miesięcznie.

Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Alimenty na rzecz Z. I. i J. I. zostały ostatnio podwyższone w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z 21 listopada 2019 r. w sprawie III RC 199/19 do kwot po 900 zł. i po 800 zł. miesięcznie.

Wówczas Z. I. chodziła do II klasy liceum ogólnokształcącego, była pod opieką ortodonty, kardiologa oraz uczęszczała na zajęcia fitness. J. I. chodził do VIII klasy szkoły podstawowej.

Matka pozwanych pracowała w Domu Pomocy Społecznej w S. jako kierownik mieszkania nr (...), zarabiała netto 3,5 tyś zł. miesięcznie oraz dodatkowo zarobiła w ciągu 2019 r. jako trener coachingu 3,5 tyś zł. w skali całego roku. Zaciągnęła pożyczkę w zakładzie pracy na remont mieszkania i zakup nowych mebli do pokoi dzieci.

Powód W. I. od 2018 r. przebywa w Niemczech, gdzie pracował jako kierowca autobusu, zarabiał ok. 1500 Euro miesięcznie, ponosił opłatę za mieszkanie 500 Euro, za szkołę językową 180 Euro. Mieszkał z żoną, która uczęszczała do szkoły językowej, z tego powodu pracowała tylko dorywczo. Starał się uzyskać na dzieci zasiłek z Niemiec, jednak matka dzieci nie dostarczała mu potrzebnych dokumentów.

W chwili wniesienia pozwu powód był nadal zatrudniony jako kierowca w firmie trudniącej się transportem osób w komunikacji publicznej. Z uwagi na epidemię, z powodu pogarszającej się kondycji firmy, od 1 sierpnia 2020 r. został zwolniony ze świadczenia pracy i otrzymał zasiłek tymczasowy na okres 3 miesięcy po 1000 Euro miesięcznie. W poprzednich miesiącach zarabiał ok. 1800 Euro. Nadal powód ponosi koszty czynszu za mieszkanie – 500 Euro, wywozu nieczystości - 10 Euro, 55 Euro - na utrzymanie samochodu, 180 Euro - na wyżywienie.

W październiku 2020 r. powód otrzymał wypowiedzenie z pracy z powodu upadłości firmy, od grudnia 2020 r. pozostaje na zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 800 Euro miesięcznie.

Powód w S. posiada mieszkanie na ul. (...), z którego korzysta podczas przyjazdów do Polski oraz lokal użytkowy, który wynajmował na usługi gastronomiczne.

Powód uzyskał prawo do zasiłku na dzieci tzw. K. w wysokości 295 Euro, które jest wypłacane od sierpnia 2020 r., zaś za okres od stycznia do lipca 2020 r. matka dzieci otrzymała wyrównanie w łącznej kwocie 1952,64 Euro.

Pozwana Z. I. ma obecnie 19 lat, uczęszcza do klasy maturalnej liceum ogólnokształcącego. Ma nauczanie zdalne, nie uczęszcza na korepetycje, ani dodatkowe zajęcia. Nadal pozostaje pod opieką lekarza kardiologa oraz ortodonty. Do ortodonty jeździ do B. raz w miesiącu, opłata wynosi 150 zł. za każdą wizytę.

Pozwany J. I. ma 15 lat, uczęszcza do I klasy liceum informatycznego w S.. Ma nauczanie zdalne. Jest zdrowy, wymaga jedynie leczenia stomatologicznego, które odbywa się prywatnie.

Sytuacja zawodowa matki pozwanych B. S. (2) nie uległa zmianie, nadal pracuje w (...)ie w S., zarabia 3,4 tyś zł. miesięcznie. Spłaca w zakładzie pracy pożyczkę zaciągniętą na remont mieszkania po 350 zł. miesięcznie. Przeznaczyła na prawo jazdy córki 1800 zł. Z zasiłku wychowawczego tzw. 500+, z uwagi na zdalną naukę dwójki dzieci, kupiła synowi komputer. Pieniądze ze spłaty K. i bieżących wpłat z zasiłku, wpłaca na konto oszczędnościowe na studia dzieci, obecnie na koncie jest około 2900 Euro.

Powód utrzymuje sporadyczne kontakty z dziećmi, widzi się z nimi podczas pobytów w Polsce, 3-4 razy w roku. Poza alimentami czasem robi im okazjonalne prezenty.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: informacji z zakładu pracy powoda oraz wyciągów z konta powoda k. 9 – 29, 45-52, dokumentu zakupu pojazdu, polisy, wyciągów z konta matki pozwanych, dokumentów opłat za mieszkanie i faktur za zakupy k. 57-103, dokumentów znajdujących się w aktach tut. Sądu III RC 199/19.

Sąd zważył co następuje:

Żądanie jest częściowo uzasadnione.

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, które nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron, Sąd dał im wiarę. W sferze sporu pozostaje ocena zmiany jaka nastąpiła od czasu poprzedniego ustalenia wysokości alimentów, aktualnych usprawiedliwionych potrzeb pozwanych i możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanych.

Poza sporem pozostaje, że na skutek epidemii wywołanej wirusem (...)2, niektóre branże zaprzestały funkcjonowania w tym także transport publiczny, w szczególności w branży turystycznej, a w takiej firmie pracował dotychczas powód. Na skutek epidemii jego firma upadła, zaś powód od 1 grudnia 2020 r. jest na zasiłku dla bezrobotnych, jego dochody są mniejsze o ponad 50%. Tym samym należało także alimenty dostosować do zmienionej sytuacji zarobkowej powoda.

Niewątpliwie potrzeby dzieci, które uczęszczają do szkół średnich są bardzo wysokie, tym bardziej, że w przypadku pozwanej Z. I. dochodzą jeszcze niemałe wydatki związane z opieką ortodontyczną, nie mniej jednak na skutek zdalnego nauczania, a także innych ograniczeń związanych z epidemią /np. zamknięte sale fitness, ograniczone możliwości wyjazdów, korzystania z różnych form rozrywek/, inne wydatki na potrzeby pozwanych zostały ograniczone.

Nie bez znaczenia pozostaje w sprawie okoliczność, że od stycznia ubiegłego roku na pozwana i małoletniego pozwanego został przyznany zasiłek tzw. K., którego matka pozwanych nie wykorzystuje na bieżące potrzeby dzieci, tylko składa na ich przyszłe kształcenie. Pieniądze z zasiłku powinny być wykorzystywane na bieżące potrzeby dzieci, jeśli nie są spożytkowane na bieżąco, świadczy to o zaspokajaniu potrzeb dzieci z innych środków. Postawa matki małoletnich, która odkłada pieniądze na przyszłe kształcenie dzieci, zasługuje na aprobatę, nie mniej jednak nie taki jest cel zasiłku rodzinnego.

Obecne możliwości zarobkowe powoda są znacznie ograniczone, albowiem jako kierowca w transporcie publicznym ma nikłe szanse podjęcia pracy w innej firmie, a także szybkiego przekwalifikowania do pracy w innym zawodzie. Powód posiada wprawdzie mieszkanie i lokal użytkowy w Polsce, nie mniej jednak mieszkanie wykorzystuje na własne potrzeby. Trudno mu odmówić prawa do korzystania z mieszkania na własne potrzeby w okoliczności, gdy przyjeżdża do Polski kilka razy w roku. Natomiast lokal użytkowy, który dotychczas był wykorzystywany na cele gastronomiczne, w obecnej erze epidemii /przy nadal istniejących obostrzeniach związanych z zamknięciem lokali/, również nie przynosi dużych dochodów.

Sąd oddalił powództwo ponad kwoty 600 zł. i 700 zł. mając na uwadze wiek i potrzeby dzieci uczących się w szkołach średnich.

Z tych względów na podstawie art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego Sąd orzekł jak w punktach I – III sentencji wyroku.