Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2020 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący : sędzia Przemysław Majkowski

Protokolant : st. sekr. sąd. Marzanna Krupa

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2020 r. w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank SA z siedzibą w W.

przeciwko P. Ś. (1)

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego P. Ś. (1) na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. kwotę 80.899,06 ( osiemdziesiąt tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt dziewięć 06/100 ) zł,

2)  zasądza od pozwanego P. Ś. (1) na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. kwotę 6.680,01 ( sześć tysięcy sześćset osiemdziesiąt 01/100 ) zł,

3)  zasądza od pozwanego P. Ś. (1) na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. kwotę 1.829,02 ( jeden tysiąc osiemset dwadzieścia dziewięć 02/100 ) zł,

4)  zasądza od pozwanego P. Ś. (1) na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. kwotę 1.613,57 ( jeden tysiąc sześćset trzynaście 57/100) zł,

5)  zasądza od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Sieradzu na rzecz radcy prawnego K. K. kwotę 4.428,00 ( cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem ) zł brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej ustanowionej dl pozwanego P. Ś. (1) z urzędu.

Sygn. akt I C 377/17

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 23 stycznia 2017 r. powód: (...) Bank SA z siedzibą we W. domagał się zasądzenia od pozwanego P. Ś. (1) kwoty 90.950,54 zł oraz zasądzenia kosztów procesu. Uzasadniając złożony pozew swoje roszczenie powód wywodził z łączącej go z pozwanym umowy kredytu nr (...) z 23 kwietnia 2008 r., na podstawie której pozwany otrzymał określoną w umowie kwotę pieniężną, zobowiązując się jednocześnie do jej zwrotu na warunkach ustalonych w umowie. Powód podniósł, że pozwany nie wywiązywał się z przyjętego zobowiązania wobec czego umowa została wypowiedziana. Następnie strony w dniu 29 kwietnia (...). zawarły ugodę w zakresie spłaty kredytu objętego umową nr (...). Z uwagi na fakt, że pozwany nie spełniał warunków spłaty kredytu ustalonych ugoda powodowy Bank wypowiedział ugodę, a niespłacona kwota należności głównej stała się wymagalna. Mimo wezwania do zapłaty, należność nie została zapłacona.

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 6 kwietnia 2017 r. w sprawie VI Nc-e (...), Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany P. Ś. (2) złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od wydanego przeciwko niemu nakazu zapłaty jednocześnie wnosząc sprzeciw, zaskarżając nakaz w całości i wnosząc o oddalenie powództwa. Postanowieniem z dnia 19 października 2017r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przywrócił pozwanemu termin do wniesienia sprzeciwu i orzekł o przekazania sprawy do rozpoznania sprawy Sądowi Okręgowemu w Sieradzu.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 kwietnia 2008r. została zawarta pomiędzy powodowym Bankiem, a pozwanym umowa kredytu nr (...), mocą której bank udostępnił P. Ś. (1) środki pieniężne z przeznaczeniem na sfinansowanie zakupu pojazdu marki D. (...) rok produkcji 2000 w kwocie 136.003,16 zł. Kredyt był oprocentowany według zmiennej stopy procentowej wynoszącej 15.50 % w stosunku rocznym w dniu zawarcia umowy. Całkowita kwota do zapłaty wyliczona na dzień zawarcia umowy wynosiła 136.003,16 zł, na którą składały się: całkowita kwota kredytu oraz koszt kredytu, w tym prowizja z tytułu udzielenia kredytu w wysokości 6.800,16 zł, koszt ubezpieczenia pojazdu w kwocie 8.399,00 zł oraz wydatki kredytobiorcy w wysokości 19.300,00 zł. Pozwany zobowiązał się spłacać kredyt zgodnie z harmonogramem spłat stanowiącym załącznik do umowy stron. Zabezpieczeniem kredytu było przewłaszczenie pojazdu marki D. (...) rok produkcji 2000 wraz z jednoczesną cesją praw z polisy AC, odnawialną w całym okresie kredytowania. Zgodnie z treścią zawartej umowy integralną jej część stanowiły ogólne warunki umów w zakresie kredytowania pojazdów w (...) Bank SA. Zgodnie z tymi warunkami od niespłaconych w terminie rat kapitału Bank pobiera odsetki naliczone według podwyższonej stopy procentowej. Bank jest uprawniony do wypowiedzenia umowy kredytu z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia w przypadku zwłoki w spłacie pełnych rat kredytu za co najmniej dwa okresy płatności po uprzednim pisemnym wezwaniu klienta do spłaty, niedotrzymania warunków umowy, przedstawienia Bankowi dokumentów, które okazały się niezgodne ze stanem rzeczywistym i pogorszenia sytuacji finansowej kredytobiorcy w stopniu zagrażającym jego wypłacalności.

( dowód: kopia umowy kredytowej i ogólnych warunków k. 37 -39 v. kopia umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie k. 139,139 v, harmonogram spłat k. 141 – 143 v. )

Pozwany nie wywiązywał się z ustaleń zawartej umowy doprowadzając do powstania zadłużenia z tytułu spłat rat kredytu. Pismem z dnia 4 lutego 2015 r. powodowy Bank przesłał pozwanemu oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu

( dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu, zawiadomienie o zaległościach w spłacie potwierdzenie nadania i odbioru korespondencji k. 228 – 238)

W dniu 29 kwietnia 2015r. strony zawarły ugodę kredytu samochodowego do umowy kredytu nr (...) z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustalając nowy harmonogram spłat rat kredytu

( dowód: kopia umowy ugody k. 40 -41 v., harmonogram k. 144 -145 v.).

Powodowy Bank pismem z dnia 26 września 2016 r. wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty z uwagi na zaległości spłaty rat kredytu ustalonych umową ugody stron. Pismem z dnia 27 października 2016r. powodowy Bank wypowiedział pozwanemu umowę ugody z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia liczonego od dnia doręczenia pisma pozwanemu. Następnie w dniu 23 grudnia 2016r. skierowane zostało do pozwanego ostateczne wezwanie do zapłaty całego zadłużenia przeterminowanego w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pozwanemu.

( dowód: kopia wezwania do zapłaty – k. 42, kopia wypowiedzenia umowy – k. 44, kopia ostatecznego wezwania do zapłaty k. 43, kopia potwierdzenia odbioru przez pozwanego k. 45).

W toku procesu, po wytoczeniu powództwa i przekazaniu sprawy do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Sieradzu, w dniu 28 czerwca 2018r. została zawarta przez powodowy Bank (...) Fundusz (...) z siedzibą w W. umowa przelewu wierzytelności mocą, której (...) (...) Fundusz (...) z siedzibą w W. nabył wierzytelność objętą pozwem w niniejszej sprawie.

( dowód : zawiadomienie o przelewie wierzytelności z załącznikami k. 158 – 189)

Pozwany nie wyraził zgody na wstąpienie nabywcy wierzytelności do procesu w miejsce powoda, nabywca wierzytelności nie złożył również oświadczenia o wstąpieniu do procesu w charakterze interwenienta ubocznego.

( dowód: pismo peł. pozwanego k. 348, 348 v.)

W Sądzie Okręgowym w Sieradzu zawisła sprawa z powództwa (...) Bank SA z siedzibą we W. przeciwko pozwanemu P. Ś. (1) prowadzona pod sygn. akt I C 154/16. Sprawa dotyczy innego kredytu i z innej daty niż ten, który objęty jest pozwem w niniejszej sprawie.

( notatka urzędowa k. 352)

W toku procesu Sad przeprowadził dowód z opinii biegłego z dziedziny księgowości o specjalności bankowość celem ustalenia należności winnych przez pozwanego powodowemu Bankowi z uwzględnieniem kwot wpłaconych przez pozwanego powodowi w toku procesu. W treści swojej opinii biegła, po dokonaniu stosownych wyliczeń i szczegółowym omówieniu dokumentów na jakich je oparła, wskazała, że na dzień 19 stycznia 2016r. to jest dzień wystawienia wyciągu z Ksiąg Banku zadłużenie pozwanego wobec Banku wynosiło łącznie 90.867,12 zł i składały się na nie: kapitał wymagalny w kwocie 80.899,60 zł, odsetki umowne liczone za okres do 21 grudnia 2016r. włącznie w kwocie 6.682,41 zł, odsetki karne liczone do dnia 18 stycznia 2017r. włącznie w kwocie 1.845,33 zł, koszty z tytułu ubezpieczenia pojazdu w kwocie 1.433,50 zł i koszty windykacji w kwocie 6,28 zł.

( dowód: opinia k. 301 - 336, opinia uzupełniająca k. 361 – 363 v.)

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dokumentach znajdujących się w aktach. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zaoferowanych przez strony dowodów w postaci: kopii umowy kredytowej, zawartej pomiędzy stronami ugody, ogólnych warunków, harmonogramów spłat, a także kopii korespondencji kierowanej przez Bank do pozwanego. Ich autentyczność i wiarygodność nie została skutecznie zakwestionowana w toku procesu przez strony, nie budziła również wątpliwości Sądu. Dokumenty te co prawda miały walor wyłącznie dowodów z dokumentów prywatnych, tj. zgodnie z przepisem art. 245 k.p.c., stanowiły dowód tego, że osoby, które je podpisały złożyły oświadczenie objęte ich treścią, jednakże, w świetle zarzutów przedstawionych przez stronę pozwaną, Sąd uznał, że są one wystarczające do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie i weryfikacji zasadności roszczenia powoda. W postępowaniu cywilnym dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Autentyczność dokumentów prywatnych i urzędowych oraz prawdziwość treści dokumentów urzędowych nie była kwestionowana przez żadną ze stron w oparciu o treść art. 232 k.p.c. w zw. z art. 252 k.p.c. i art. 253 k.p.c. Także Sąd nie znalazł podstaw do tego, aby uczynić to z urzędu. Tym samym okazały się one przydatne w sprawie, stając się podstawą powyższych ustaleń faktycznych. Okoliczność, że żadna ze stron nie kwestionowała treści kserokopii dokumentów znajdujących się w aktach sprawy pozwoliła na potraktowanie tych kopii jako dowodów pośrednich istnienia dokumentów o treści im odpowiadającej.

Ustalenia faktyczne w sprawie Sąd oparł przede wszystkim na opinii biegłej sądowej M. D. w zakresie, w jakim biegła dokonała ustaleń co do istnienia zadłużenia pozwanego i prawidłowości wyliczeń strony powodowej w zakresie objętym pozwem. W ocenie sądu opinia sporządzona została w sposób jasny, rzeczowy i przejrzysty. Biegła wskazała na czym oparła się wydając opinię, z jakich korzystała źródeł i jaką posłużyła się metodologią. W sposób zrozumiały przedstawiła wnioski oraz w jaki sposób do nich doszła. Sąd nie miał też wątpliwości co do tego, że biegła posiada kompetencje i doświadczenie potrzebne do wydania opinii w sprawie. Z przyczyn wyżej przedstawionych opinię biegłej sądowej M. D. należało uznać za w pełni wiarygodną i przydatną. W konsekwencji to właśnie opinia biegłej stanowiła podstawę do dokonania w sprawie ustaleń istotnych z punktu widzenia jej rozstrzygnięcia. Biegła wyjaśniła, z jakich przyczyn przyjęta przez nią metoda jest prawidłowa i prowadzi do uzyskania adekwatnych wyników. Podsumowując wskazać należy, że w ocenie sądu opinia biegłej M. D. została sporządzona w sposób prawidłowy, z zachowaniem wszelkich zasad wyliczeń księgowych. W konsekwencji nie można jej postawić zarzutu, że nie jest przydatna dla poczynienia ustaleń faktycznych w rozpoznawanej sprawie. Opinia ta została opracowana przez osobę posiadającą kwalifikacje i wiedzę ze wskazanej wyżej dziedziny, specjalistę o wieloletnim doświadczeniu na polu praktyki i teorii. Stąd też jej istotny walor pomocniczy przy rozstrzyganiu niniejszej sprawy. Przydatność w/w opinii wynika również z tego, iż odpowiada ona postawionej tezie dowodowej, a autorka tej opinii jako osoba obca do stron niewątpliwie nie jest zainteresowana treścią rozstrzygnięcia, jakie zapadnie w niniejszej sprawie. Patrząc przez pryzmat pozostałego materiału dowodowego, uznanego za wiarygodny i spójny, znajdującego się w aktach sprawy, nie sposób kwestionować wywodów powyższej opinii, jej spójności i fachowości. Sąd nie znalazł ponadto żadnych podstaw, aby opinię tę zakwestionować z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Przed przystąpieniem do dalszych rozważań, z uwagi na podniesione przez pozwanego zarzuty dotyczące zastosowania w sprawie art. 509 k.c. definiującego przelew (cesję wierzytelności) i obowiązków dowodowych cesjonariusza (nabywcy) wierzytelności, należy odnieść się do kwestii legitymacji procesowej czynnej w sprawie. Podkreślenia wymaga, że w sprawie nie doszło do zmiany po stronie powoda. Zgodnie bowiem z przepisem art. 192 pkt. 3 k.p.c., z chwilą doręczenia pozwu, zbycie w toku sprawy rzeczy lub prawa, objętych sporem, nie ma wpływu na dalszy bieg sprawy; nabywca może jednak wejść na miejsce zbywcy za zezwoleniem strony przeciwnej. Przelew wierzytelności objętej pozwem w niniejszej sprawie przez powoda na fundusz (...) nastąpił już po doręczeniu pozwanemu odpisu pozwu, zatem nie miał wpływu na tok sprawy. Pozwany nie wyraził zgody na wejście do procesu nabywcy wierzytelności (funduszu (...)) w miejsce dotychczasowego powoda (banku), zatem w sprawie nie doszło do przekształcenia podmiotowego po stronie powodowej. Powodem w sprawie pozostaje w dalszym ciągu (...) SA z siedzibą w W..

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie.

Powód roszczenie swoje wywodził z zawartej z pozwanym umowy kredytowej i ugody zawartej w jej następstwie.

Zgodnie z przepisem art. 69 ust. 1 Prawa bankowego (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 128 ze zm.), przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Powód, składając do akt kopię kredytowej i ugody wykazał, że została zawarta taka umowa z pozwanym, a także udowodnił, na jakich warunkach nastąpiło udzielenie kredytu. Następnie, składając dowód w postaci wykazu operacji na rachunku udowodnił, że pozwany nie wywiązywał się ze zobowiązań określonych w umowie, co doprowadziło do powstania ujemnego salda i upoważniało bank do wypowiedzenia umowy oraz postawienia całej należności w stan wymagalności. Składając dowody w postaci kopii wypowiedzenia umowy ugody wraz z dowodem nadania, powód wykazał, że do wypowiedzenia umowy ugody doszło, a w konsekwencji, że cała należność wynikająca z umowy stała się wymagalna. Składając wreszcie wyciąg z operacji pozwalający na prześledzenie salda na rachunku pozwanego, powód wykazał dochodzone pozwem roszczenie co do wysokości. Okoliczności powyższe zostały potwierdzone dowodem z opinii biegłej ze specjalności księgowości bankowej, która to opinia w pełni potwierdza wyliczenia w zakresie zadłużenia pozwanego dochodzone przez powodowy Bank. Do kwoty dochodzonej w pkt. 4 pozwu – 1.542,45 zł Sąd doliczył koszy opłaty od pełnomocnictwa powodowego Banku – 17 zł i kwotę 54,12 zł za uwierzytelnione notarialnie dokumenty zgodnie z żądaniem powoda zawartym w piśmie procesowym z dnia 28 grudnia 2017 k. 35, co dało zasadzoną kwotę 1.613,57 zł. .

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej ustanowionej dla pozwanego z urzędu Sąd orzekł na podstawie § 8 pkt. 6 w związku z § 22 Rozporządzenia Ministra z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu wyliczając je od wartości przedmiotu sporu, zważywszy na datę wytoczenia powództwa i powiększając o należny 22% podatek VAT.