Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2018 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział III Cywilny

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Anna Szarek

Protokolant – stażysta J. A.

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2018 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w S.

przeciwko D. Z.

o zapłatę

I zasądza od pozwanej D. Z. na rzecz powódki Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w S. kwotę 8 652,85 (ośmiu tysięcy sześciuset pięćdziesięciu dwóch złotych i osiemdziesięciu pięciu groszy) wraz z odsetkami ustawowymi, a od dnia 1 stycznia 2016 roku odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi w stosunku rocznym od dnia 6 marca 2015 roku do dnia zapłaty;

II oddala powództwo w pozostałej części;

III zasądza od pozwanej D. Z. na rzecz powódki Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w S. kwotę 2 591,86 (dwóch tysięcy pięciuset dziewięćdziesięciu jeden osiemdziesięciu sześciu groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV nakazuje pobrać od powódki Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum
w S. kwotę 50,75 zł (pięćdziesięciu złotych i siedemdziesięciu pięciu groszy) tytułem części nieuiszczonych kosztów sądowych;

V nakazuje pobrać od pozwanej D. Z. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 144,44 zł (stu czterdziestu czterech złotych i czterdziestu czterech groszy groszy) tytułem części nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt III C 29/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 16 listopada 2018 roku

/w postępowaniu zwykłym/

Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. (...) w S. pozwem z dnia 6 marca 2015 roku wniosła o zasądzenie od pozwanej D. Z. kwoty 11 725,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że D. Z. jest właścicielem lokalu nr (...) w budynku przy ul. (...) w S. oraz że z mocy art. 15 ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku obowiązana jest uiszczać do dnia 10 każdego miesiąca zaliczki na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Na kwotę dochodzoną pozwem kwotę składa się należność główna z tytułu zaliczek na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną, fundusz remontowy i pozostałych opłat rozliczanych za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej wykazana w wydrukach księgowych z konta obciążeniowego lokalu w wysokości 9 131,63 zł oraz skapitalizowane odsetki za zwłokę w wysokości 2 620,45 zł wykazane w zestawieniu odsetkowym za okres od dnia 1 marca 2012 roku do dnia 28 lutego 2015 roku.

W dniu 20 marca 2015 roku Sąd Rejonowy w Świnoujściu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Od nakazu zapłaty pozwana wniosła sprzeciw domagając się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia opłat za okres sprzed marca 2012 roku oraz niewykazania roszczenia co do wysokości.

Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Świnoujściu odrzucił sprzeciw pozwanej jako spóźniony.

W dniu 6 maja 2015 roku pozwana wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu oraz ponownie złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty.

Postanowienie z dnia 23 czerwca 2015 roku Sąd oddalił wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty oraz odrzucił sprzeciwie pozwanej z dnia 10 kwietnia 2015 roku od nakazu zapłaty.

Na powyższe postanowienie w części co do pkt 2 pozwana wniosła zażalenie.

Postanowieniem z dnia 28 października 2015 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie uchylił pkt 2 zaskarżonego postanowienia. Uznając, że w sprawie występują okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu.

Postanowieniem z dnia 30 listopada 2015 roku Sąd rejonowy w Kamieniu Pomorskim stwierdził swą niewłaściwość i sprawę przekazał do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2016 roku Sąd przywrócił pozwanej termin do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

W piśmie z dnia 23 września 2016 roku pełnomocnik powódki cofnął pozew w części, wskutek czego postanowieniem z dnia 14 października 2016 roku Sąd umorzył postępowanie w części co do kwoty 44,14 zł oraz co do odsetek ustawowych, a od dnia 1 stycznia 2016 roku odsetek ustawowych za opóźnienie, od kwoty 44,14 zł od dnia 5 marca 2015 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. Z. jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego
w budynku przy ul. (...) w S..

Niesporne, a nadto:

- wydruk z ekw (...) (k. 22-25).

Uchwałą nr 3/2012 Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. (...) w S. z dnia 13 marca 2012 roku wyraziła zgodę na ustalenie zaliczki na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej na rok 2012 roku w wysokości 1,52 zł/m ² od dnia
1 stycznia 2012 roku, w tym zryczałtowane wynagrodzenie zarządcy 0,57 zł/m ², uchwałą
nr (...) z dnia 26 marca 2012 roku wyraziła zgodę na ustalenie zaliczki na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej na rok 2013 roku w wysokości 1,52 zł/m ² od dnia
1 stycznia 2013 roku, w tym zryczałtowane wynagrodzenie zarządcy 0,57 zł/m ², a uchwałą
nr (...) z dnia 26 lutego 2014 roku wyraziła zgodę na ustalenie zaliczki na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej na rok 2014 roku w wysokości 1,52 zł/m ² od dnia
1 stycznia 2013 roku, w tym zryczałtowane wynagrodzenie zarządcy 0,57 zł/m ².

Uchwałą nr 4/2012 Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. (...) w S. z dnia 28 lutego 2012 roku wyraziła zgodę na zwiększenie stawki na fundusz remontowy z 2,00 zł /m ² na 2,50 zł/m ² od dnia 1 marca 2012 roku, a następnie uchwałą nr 11/2012 z dnia 12 września 2012 roku wyraziła zgodę na zwiększenie stawki na fundusz remontowy z 2,50 zł/m ² na 3,00 zł/m ² od dnia 1 października 2012 roku.

Dowód:

- uchwała nr 3/2012 z dnia 13 marca 2012 roku (k. 12),

- uchwała nr 4/2012 z dnia 28 lutego 2012 roku (k. 13),

- uchwala nr (...) z dnia 12 września 2012 roku (k. 14),

- uchwała nr 3/2013 z dnia 26 marca 2013 roku (k. 15),

- uchwała nr 2/2014 z dnia 26 lutego 2014 roku (k. 16).

Pismem z dnia 18 marca 2014 roku Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy
ul. (...) w S. wezwała D. Z. do zapłaty kwoty 7 204,31 zł z tytułu zaliczek na koszty zarządu nieruchomością wspólną w kwocie
7 204,31 zł – w terminie 14 dni, a następnie pismem z dnia 17 października 2014 roku kwoty 8 226,69 zł z tytułu zaliczek na koszty zarządu nieruchomością wspólną, funduszu remontowego oraz na poczet kosztów dostawy mediów – w terminie 7 dni.

Dowód:

- pismo z dnia 18 marca 2014 roku z potwierdzeniem odbioru (k. 19 – 19v.),

- pismo z dnia 17 października 2014 roku z dowodem nadania (k. 17, 18).

Zadłużenie w opłatach za lokal mieszkalny położony w S. przy ul. (...) za okres od marca 2012 roku do 28 lutego 2015 roku wynosi 7 911,32 zł, po uwzględnieniu wpłat w kwocie 9 900 zł dokonanych przez D. Z. na poczet należności z powyższego tytułu za okres od marca 2012 roku do 28 lutego 2015 roku. Odsetki za opóźnienie w płatności powyższych należności naliczone za okres do dnia 28 lutego 2015 roku wynoszą 741,53 zł.

Dowód:

- wyciągi z rachunku bankowego powódki (k. 142 – 146, 148 - 152),

- potwierdzenia przelewów (k. 154 – 155, 157)

- stany konta dla tytułu prawnego nr (...) – lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w S. (k. 4-9, 147, 153, 156, 158, 180 - 183),

- zeznania świadka A. P. (k. 166 – 168),

- zeznania świadka M. W. (k. 172 – 173),

- opinia biegłe sądowej z zakresu rachunkowości B. K. wraz z pisemnymi opiniami uzupełniającymi (k. 207 212, 240 – 243, 305 – 308).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w S. przeciwko D. Z. okazało się w części zasadne.

Powodowa Wspólnota Mieszkaniowa domagała się w niniejszym procesie zaspokojenia przysługującego jej względem właścicieli lokalu usytuowanego w budynku stanowiącym nieruchomość wspólną roszczenia o zapłatę zaległych zaliczek na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej i innych opłat związanych z korzystaniem z lokalu rozliczanych za pośrednictwem powódki. Podstawę prawną tak skonstruowanego roszczenia stanowił art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903, ze zm., dalej ustawa).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy, do obowiązków właścicieli lokali – członków wspólnoty mieszkaniowej – należy ponoszenie wszelkich wydatków i ciężarów związanych
z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Jak wyraźnie postanowił ustawodawca właściciele odpowiadają za owe ciężary i wydatki w stosunku odpowiadającym wartości ich udziałów w nieruchomości wspólnej. Zgodnie z dyspozycją art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali właściciel oprócz tego, że ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest również obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Powyższe wyliczenie nie jest przy tym katalogiem zamkniętym i przyjąć należy, że koszty zarządu nieruchomością wspólną mogą mieć również inne składowe, jeżeli tylko możemy im przypisać powiązanie z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. W myśl postanowień art. 15 ust. 1 ustawy na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. Określenie sposobu ustalania i wysokości zaliczek na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną pozostaje w gestii właścicieli. Zgodnie przy tym z dyspozycją art. 22 ust. 3 ustawy ustalenie wysokości opłat na pokrycie kosztów zarządu, jak również i ustalenie wynagrodzenia zarządcy, stanowi czynność przekraczającą zwykły zarząd, a zatem wymaga podjęcia przez właścicieli lokali uchwały w przepisanym ustawą trybie (art. 22 ust. 2 ustawy).

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawała okoliczność, że pozwana jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...) i jest członkiem Wspólnoty Mieszkaniowej tej nieruchomości oraz że obowiązana jest z tego tytułu uiszczać zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną i inne opłaty związane z korzystaniem z lokalu. Strony pozostawały w sporze co do wysokości należności z tego tytułu pozostałej do zapłaty przy uwzględnieniu wpłat dokonanych przez pozwaną. Pozwana, ani w okresie przed wniesieniem pozwu, ani w toku postępowania, nie kwestionowała bowiem zasadności obciążanie jej należnościami z tytułu zaliczek na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną i opłat związanych z korzystaniem z lokalu, ale prawidłowość arytmetycznego wyliczenia należności z tego tytułu przy uwzględnieniu dokonanych wpłat.

Stosownie do treści art. 118 kc termin przedawnienia dla roszczeń o świadczenia okresowe wynosi 3 lata. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

W niniejszej sprawie powódka domagała się od pozwanej zapłaty zaliczek na koszty zarządu nieruchomością wspólną i opłat związanych z korzystaniem z lokalu, które to należności mają niewątpliwie charakter świadczeń okresowych . W związku z tym, że pozew został wniesiony w dniu 6 marca 2015 roku roszczenia o świadczenia okresowe, które stały się wymagalne na trzy lata przed tym dniem, a zatem za okres sprzed marca
2012 roku, były w dniu wniesienia pozwu już przedawnione.

Z opinii biegłej sądowej z zakresu rachunkowości B. K. wynika, że zadłużenie w opłatach za lokal pozwanej za okres od marca 2012 roku do dnia 28 lutego 2015 roku wynosi 7 911,32 zł, natomiast odsetki ustawowe za opóźnienie w płatności tych należności wyliczone na dzień 28 lutego 2015 roku 741,53 zł. Biegła sądowa przeanalizowała wszystkie wpłaty dokonane przez pozwaną w całym spornym okresie, opierając się na dokumentach znajdujących się w aktach sprawy w postaci wyciągów z rachunku bankowego powódki i potwierdzeń przelewów i wyliczyła ich wysokość na 9 900 zł. Należności z tytułu opłat lokal za okres nieprzedawniony, to jest od marca 2012 roku do 28 lutego 2015 roku, wyniosły 17 811,32 zł. W związku z tym saldo zadłużenia z tytułu należności za powyższy okres wyniosło 7 911,32 zł.

Do powyższej opinii biegłej sądowej, w tym co do sporządzonych przez biegłą zestawień i wyliczeń, strony ostatecznie nie zgłaszały żadnych zarzutów.

Biegła sądowa w wyliczeniu odsetek za opóźnienie zastosowała się przy sporządzaniu opinii uzupełniającej z dnia 11 października 2018 roku do zasady, że datą zapłaty przy płatności przelewem jest dzień zaksięgowania należności na koncie wierzyciela oraz że w przypadku dokonania wpłaty końcową datą okresu za jaki naliczane są odsetki jest dzień, w którym dokonano wpłaty, a nie dzień poprzedzający dzień wpłaty. Biegła rozliczyła również dokonane przez pozwaną wpłaty zgodnie z dyspozycją art. 451 par. 1 kc, tj. wpłaty z podanym tytułem wpłaty zaliczyła na ten dług, który pozwana chciała zaspokoić, a wpłaty bez podanego tytułu wpłaty na poczet długu najdawniej wymagalnego. Z treści opinii wynika, że na dzień 28 lutego 2012 roku pozwana posiadała, po uwzględnieniu wpłaty z tytułu należności za styczeń i luty 2012 roku, zadłużenie w kwocie 6 720,31 zł. Po zaliczeniu na poczet tego zadłużenia wpłat dokonanych przez pozwanych bez podanego tytułu wpłaty, do zapłaty z tytułu należności za okres sprzed marca 2012 roku pozostała kwota 1 220,31 zł. Należność ta w chwili wniesienia pozwu była już przedawniona. Tym samym za okres nieprzedawniony należność główna wraz z odsetkami za opóźnienie w płatności wynosi 8 652,85 zł, w tym 7 911,32 zł z tytułu należności głównej i 741,53 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w płatności i taką też kwotę należało zasądzić od pozwanej na rzecz powódki oddalając powództwo w pozostałej części.

Z tych też względów orzeczono jak w pkt I i II wyroku.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z zasada stosunkowego rozdzielenia kosztów wyrażoną w art. 100 kpc. Wartość przedmiotu sporu wynosiła 11 726 zł, z czego zasądzono od pozwanej na powódki kwotę 8 652,85 zł, co oznacza, że powódka wygrała sprawę
w 74 %, a przegrała w 26 %. Na koszty procesu złożyły się: po stronie powodowej – opłata sądowa od pozwu w kwocie 587 zł, wykorzystana zaliczka na biegłego w kwocie 1 000 zł , opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, koszty zastępstwa procesowego
w postępowaniu pierwszoinstancyjnym w kwocie 2 400 zł i w postępowaniu zażaleniowym w kwocie 600 zł, a po stronie pozwanej – koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu pierwszoinsancyjnym w kwocie 2 400 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, oplata sądowa od zażalenia w kwocie 118 zł i koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym, co razem daje kwotę 7 739 zł. Pozwana przegrała sprawę w 74 % i w związku z tym w takim samym stosunku powinna ponieść koszty procesu, czyli w kwocie 5 726,86 zł, a poniosła w kwocie 3 135 zł, w związku z czym powinna zwrócić powódce kwotę 2 591,86 zł. Powódka z kolei przegrała sprawę w 26 % i w związku z tym powinna ponieść koszty procesu w kwocie 2 012,14 zł, a poniosła w kwocie 4 604 zł.
W związku z tym powódce należy się od pozwanej z tytułu zwrotu kosztów procesu kwota 2 591,86 zł (4 604 zł – 2 012,14 zł). Z tych też względów Sąd orzekł jak w pkt III wyroku.

Wynagrodzenie biegłe sądowej za sporządzoną opinię pisemną wyniosła łącznie 1 195,19 zł, w tym za pierwszą opinię 876,47 zł (k. 213),a za opinie uzupełniające 159,36 zł (k. 257) i 159,36 zł (k. 278). Z zaliczki uiszczonej przez powódkę pokryte zostało wynagrodzenie w części co do kwoty 1 000 zł. W związku z tym do uiszczenia pozostały koszty sądowe w kwocie 195,19 zł, które w stosunku odpowiednim do przegrania spraw należało pobrać od powódki oraz pozwanej. O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono w pkt IV i V wyroku.