Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR E. R.

Protokolant: stażysta E. N.

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2020 roku w Łodzi

sprawy z powództwa K. J.

przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.

o zapłatę:

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8.830,59 złotych (osiem tysięcy osiemset trzydzieści 59/100/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 17 marca 2015 roku do dnia zapłaty, z tym że od 1 stycznia 2016 roku należą się ustawowe odsetki za opóźnienie;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.659 złotych (trzy tysiące sześćset pięćdziesiąt dziewięć) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi kwoty 1.071,97 złotych (tysiąc siedemdziesiąt jeden 97/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt II C 1796/20

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 27 października 2017 roku powód K. J., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 5.100 zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 29 listopada 2014 roku, kwoty 250 zł tytułem zwrotu kosztów wykonania kosztorysu naprawczego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 marca 2015 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 29 października 2014 roku miała miejsce kolizja drogowa, w której uszkodzeniu uległ należący do niego pojazd marki C. o numerze rejestracyjnym (...). Sprawca zdarzenia był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. Powód wyjaśnił, że pozwany w toku postępowania likwidacyjnego przyznał i wypłacił na jego rzecz kwotę 3.313,78 zł tytułem odszkodowania. Niniejszym pozwem powód dochodzi częściowego roszczenia z tytułu odszkodowania za szkodę w pojeździe w kwocie 8.580,59 zł oraz zwrotu kosztów prywatnej kalkulacji naprawy pojazdu w kwocie 250 zł.

/pozew k. 2-4, pełnomocnictwo k. 7/

W odpowiedzi na pozew z dnia 7 grudnia 2017 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz kwoty 17 zł tytułem zwrotu kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Podniósł, że nie uznaje powództwa, w szczególności zakwestionował roszczenie od odszkodowanie z tytułu szkody w pojeździe powoda w zakresie wysokości. Pozwany zakwestionował roszczenie powoda o zwrot kosztów sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy pojazdu zarówno co do zasady jak i wysokości.

/odpowiedź na pozew k. 38-40, pełnomocnictwo k. 41, odpis KRS k. 42-45v.,/

Do zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd Rejonowy ustalił co następuje:

W dniu 29 października 2014 roku doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki C. o numerze rejestracyjnym (...) stanowiący własność powoda. W dacie zdarzenia jego sprawca posiadał obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń.

/okoliczności bezsporne/

W dacie zdarzenia powód zgłosił szkodę pozwanemu. Pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, przyjął odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie oraz przyznał i wypłacił na rzecz powoda kwotę 3.313,78 zł tytułem odszkodowania za szkodę w pojeździe należącym do powoda.

/bezsporne, a także zgłoszenie szkody k. 18-20, decyzja k. 8/

Powód kwestionując wysokość ustalonego i przyznanego odszkodowania zlecił sporządzenie prywatnej kalkulacji naprawy przedmiotowego pojazdu. Z kalkulacji naprawy nr (...)/033/15 z dnia 5 lutego 2015 roku wynika, że koszt naprawy przedmiotowego pojazdu wynosi 11.894,37 zł brutto. W kalkulacji tej przyjęto stawkę za roboczogodzinę w wysokości 95zł netto, oraz wykorzystano wyłącznie części oryginalne z logo producenta pojazdu. Koszt sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy stanowił kwotę 250 zł.

/kalkulacja naprawy k. 9-15, faktura k. 16/

Pismem z dnia 16 marca 2015 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 11.894,37 zł tytułem odszkodowania pomniejszonego o dotychczas wypłaconą kwotę z tego tytułu z odsetkami od dnia 29 listopada 2014 roku oraz kwoty 250 zł tytułem zwrotu kosztów prywatnej kalkulacji naprawy.

/pismo k. 17/

Przeciętny, ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wynikający z kolizji z dnia 29 października 2014 roku, według cen z daty szkody wynosi 11.899,06 zł. Wartość samochodu powoda w stanie jak przed szkodą kształtowała się na poziomie około 12.500 zł.

/opinia pisemna biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego z załącznikami k. 153-164, opinia pisemna uzupełniająca biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego k. 180-186/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego przedstawionego przez strony. Sporządzona na zlecenie powoda kalkulacja stanowi jedynie dokument prywatny i będąc kwestionowana przez stronę pozwaną nie mogła stanowić źródła ustaleń odnośnie uzasadnionego kosztu naprawy pojazdu marki C. o numerze rejestracyjnym (...) na skutek kolizji z dnia 29 października 2014 roku. Wobec rozbieżności stron w zakresie ustalenia kosztów naprawy wyżej wskazanego pojazdu, na podstawie art. 278 k.p.c. niezbędnym było jednoznaczne ustalenie tej okoliczności za pomocą wnioskowanego dowodu z opinii biegłego z zakresu (...). W ocenie Sądu przedmiotowa opinia, stanowi rzetelne źródło wiedzy specjalnej w sprawie. Biegły udzielił wyczerpujących odpowiedzi na pytania Sądu zawarte w tezie dowodowej ustalając w sposób zupełny okoliczności relewantne dla ustalenia rozmiaru uszkodzeń w pojeździe poszkodowanego oraz kosztów ich naprawy. Wnioski opinii zasadniczej zakwestionowała strona powodowa. W opinii uzupełniającej biegły podtrzymał swoja opinię zasadniczą i w sposób pełny i klarowny wyjaśnił wątpliwości strony powodowej.

Po uzupełnieniu opinia biegłego nie była dalej kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd pominął opinię pisemną oraz opinię pisemną uzupełniającą biegłego sądowego z zakresu wyceny pojazdów G. P., albowiem opinie biegłego okazały się niepełne i nieprzydatne. Oceniając wartość uszkodzonego pojazdu powoda biegły nie uwzględnił wyposażenia występującego w tego typu modelu pojazdu. Nadto biegły bezzasadnie dokonał wyceny pojazdu poszkodowanego na dzień przed szkodą w oparciu o stan pojazdu z dnia oględzin tj. po upływie dwóch lat od zaistnienia szkody stanowiącej przedmiot niniejszego postępowania, przyjmując że pojazd w tym okresie nie był eksploatowany oraz serwisowany.

Na rozprawie w dniu 11 września 2019 roku Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powoda o dopuszczenie dowodu z dokumentu – wyceny sporządzonej przez ekspertów techniczno – motoryzacyjnych z dnia 12 czerwca 2013 roku, na okoliczność wyposażenia pojazdu, wersji pojazdu, na dzień sprowadzenia pojazdu do kraju, z uwagi na dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu techniki samochodowej na tożsame okoliczności.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Zgodnie z art. 822 § 1 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

W myśl z kolei art. 363 § 1 kc naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

W myśl art. 363 § 2 kpc, jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. G. i (...) (t.j. DZ. U. z 2013r., poz. 392) poszkodowany w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej (OC) może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia (art. 34 ust. 1 powołanej ustawy).

Odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej (art. 36 ust. 1 powołanej ustawy).

Powód K. J. dochodził odszkodowania za koszty naprawy pojazdu marki C. o numerze rejestracyjnym (...) po zdarzeniu z dnia 29 października 2014 roku oraz zwrotu kosztów sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy. Pozwany nie kwestionował zasady swej odpowiedzialności, a zatem okoliczności zdarzenia i podstawa odpowiedzialności pozwanego były między stronami bezsporne. Spór stron niniejszego procesu koncentrował się na ustaleniu wysokości szkody.

W świetle powyższego, dla rozstrzygnięcia sprawy niezbędnym było zatem ustalenie ekonomicznie uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu przedmiotowego pojazdu. W tym zakresie Sąd oparł się w całości na opinii biegłego sądowego z zakresu (...) jako na pełnowartościowym źródle wiedzy specjalnej, ostatecznie niezakwestionowanej przez żadną ze stron. W treści opinii biegły wskazał, że przeciętny, ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wynikający z kolizji z dnia 29 października 2014 roku, według cen z daty szkody wynosi 11.899,06 zł.

Wobec wypłaty w toku postepowania likwidacyjnego przez pozwanego kwoty 3.313,78 zł tytuł, Sad zasądził na rzecz powoda kwotę 8.580,59 zł tytułem odszkodowania obejmującego koszty naprawy pojazdu (11.899,06 zł – 3.313,78 zł). Mając na względzie dyspozycję art. 321 k.p.c. Sąd nie był władny orzec ponad żądanie powoda określone w pozwie.

Sąd uwzględnił także żądanie pozwu w zakresie zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy sporządzonej na zlecenie powoda przed skierowaniem sprawy na drogą sądową w wysokości 250 zł. W tym zakresie przyjmuje się również w orzecznictwie sądów powszechnych, że koszt ekspertyzy stanowi szkodę ulegającą naprawieniu, bowiem koszt ten mieści się w ramach odszkodowania należnego tytułem naprawienia szkody - w ramach pokrycia poniesionej straty, o czym mowa w art. 361 § 2 k.c. (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2004 r. sygn. III CZP 24/04, wyroki Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 14 października 2008 r. sygn. I C 283/08, Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 28 lipca 2009 r. sygn. I C 560/08, Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 22 października 2009 r. sygn. I C 1019/09) Przyjmuje się, że skoro dla ustalenia rzeczywistych kosztów naprawy pojazdu konieczna jest wiedza specjalistyczna, to wydatek poniesiony na pokrycie kosztów ekspertyzy mieści się w granicach poniesionej szkody. Pozwany nie kwestionował tego, że zwrot kosztów ekspertyzy należałby się poszkodowanemu. W ocenie Sądu, skoro to powód ma prawo żądać od pozwanego zwrotu poniesionych kosztów ekspertyzy. Tym bardziej, że opinia sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu (...) w ramach niniejszego postępowania potwierdziła prawidłowość ekspertyzy sporządzonej na zlecenie powoda przed wszczęciem postępowania. Koszt ten był więc niezbędny dla określenia żądania pozwu i skalkulowania wysokości należnego odszkodowania przez powoda.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8.830,59 zł tytułem odszkodowania.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 455 k.c. i zasądził je od dnia 17 marca 2015 roku do dnia zapłaty z tym, że od 1 stycznia 2016 roku należą się ustawowe odsetki za opóźnienie. Pismem z dnia 16 marca 2015 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 8.580,59 zł tytułem odszkodowania obejmującego koszty naprawy pojazdu oraz kwoty 250 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy. Wobec tego Sąd zasądził odsetki ustawowe od dnia następnego po dniu wezwania pozwanego do zapłaty odszkodowania. W pozostałym zakresie roszczenie o odsetki podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł jak w punkcie trzecim sentencji wyroku, na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. Powód ostał się bowiem ze swoim roszczeniem niemalże w całości (oddalono w części roszczenie powoda o odsetki). Dlatego Sąd obciążył pozwanego kosztami procesu w całości. Z uwagi na powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.659 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na kwotę tę składa się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 442 zł, koszt wynagrodzenia pełnomocnika będącego adwokatem w wysokości 1.800 zł ustalony na podstawie § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. [Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia pozwu], opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, zaliczka na wynagrodzenia biegłego w wysokości 1.400 zł.

W toku procesu Skarb Państwa wydatkował tymczasowo ze swoich funduszy kwotę 1.071,97 zł, z tytułu wynagrodzenia biegłego. W związku z powyższym na podstawie art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 623) w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c., Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi tę kwotę tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Kierując się powołanymi powyżej przepisami i przedstawioną argumentacją prawną, Sąd Rejonowy orzekł jak w sentencji wyroku.