Sygn. akt I C 360/20
Dnia 25 lutego 2021 r.
Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: |
sędzia Magdalena Łukaszewicz |
Protokolant: |
starszy sekretarz sądowy Anita Topa |
po rozpoznaniu w dniu 04 lutego 2021 r. w Piszu
sprawy z powództwa (...) FINANSE Spółki Akcyjnej z siedzibą w P.
przeciwko I. N.
o zapłatę
o r z e k a :
I. Zasądza od pozwanej I. N. na rzecz powoda (...) FINANSE Spółki Akcyjnej z siedzibą w P. kwotę 25078,69 zł (dwadzieścia pięć tysięcy siedemdziesiąt osiem złotych 69/100 groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29.05.2019r. do dnia zapłaty.
II. Zasądza od pozwanej I. N. na rzecz powoda (...) FINANSE Spółki Akcyjnej z siedzibą w P. kwotę 313,50 zł (trzysta trzynaście złotych 50/100 groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.
III. Zasądza od pozwanej I. N. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 940,50 zł (dziewięćset czterdzieści złotych 50/100 groszy.
(...) Finanse Spółka Akcyjna z siedzibą w P. w dniu 29 maja 2019 roku wytoczyła powództwo przeciwko I. N. o zapłatę kwoty 25 078,69 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 10 października 2016 roku powódka zawarła z pozwaną umowę pożyczki pieniężnej nr (...), której przedmiotem było udzielenie pożyczki oraz świadczenie terenowej obsługi pożyczki. Na podstawie powyższej umowy, pozwanej przyznana została kwota pożyczki w wysokości 20 648,50 zł, w tym kwota 460,00 zł za usługę terenowej obsługi pożyczki, oraz oprocentowanie w wysokości 1 123,05 zł. Spłata pożyczki miała nastąpić w 92 tygodniowych ratach, z których pierwsza wynosiła 237,31 zł, a pozostałe 236,64 zł. Pozwana dobrowolnie i własnoręcznie podpisała umowę. Tym samym wyraziła wolę skorzystania z usługi obsługi pożyczki w domu i zobowiązała się do spłacania rat pożyczki bezpośrednio do rąk przedstawiciela powódki w miejscu zamieszkania pozwanej. Terminem spłaty danej raty był dzień przekazania środków przedstawicielowi powódki przez pozwaną.
Powódka wskazała, że do dnia wniesienia niniejszego pozwu pozwana spłaciła kwotę 1 000,00 zł, która do wysokości 636,40 zł została zaliczona na poczet należności głównej, a do kwoty 363,60 zł na poczet odsetek za opóźnienie liczonych od dnia wymagalności danej raty do dnia zapłaty. Z powodu opóźnień w spłatach przez pozwaną rat, pismem z dnia 27 lipca 2018 roku powódka wypowiedziała przedmiotową umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia umowy. Pismo to zostało skutecznie doręczone pozwanej w dniu 2 sierpnia 2018 roku. Do chwili obecnej pozwana nie ustosunkowała się do treści ww. pisma i nie spłaciła pozostałego zadłużenia. Podjęte przez powódkę próby pozasądowego rozwiązania sporu okazały się bezskuteczne.
Powódka wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się:
- kwota 21 135,15 zł – należność z tytułu wymagalnych i niezapłaconych rat,
- kwota 3 943,54 zł – skapitalizowane odsetki maksymalne za opóźnienie, naliczone od dnia następującego po wymagalności poszczególnych rat do ostatniego dnia tygodnia poprzedzającego datę sporządzenia pozwu.
Wydanym w niniejszej sprawie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12 lipca 2019 roku, Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.
Pozwana I. N. wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. Podniosła zarzut nieudowodnienia istnienia roszczenia oraz, z ostrożności procesowej, zarzut przedawnienia roszczenia. Pozwana przyznała, że zawarła z powódką przedmiotową umowę pożyczkę, jednak wbrew zapewnieniom przedstawiciela powódki, w późniejszym czasie nie otrzymała od powódki ani I transzy pożyczki, ani też II transzy pożyczki, a powódka nie przedstawiła żadnego pokwitowania odbioru przez pozwaną umówionych środków. Pozwana kategorycznie zaprzeczyła również, że dokonała spłaty pożyczki w wysokości 1 000 zł. Podniosła, że nie otrzymała przedmiotu pożyczki, stąd nie dokonywała żadnych spłat. Wskazała, że zaciągała u powódki pożyczki na mniejsze kwoty, w wysokości około 1 000 zł, które w terminie spłacała, więc być może powódka źle zarachowała wpłacone przez pozwaną pieniądze. Pozwana zaprzeczyła również, aby doszło do potrącenia pierwszej i drugiej transzy przedmiotowej pożyczki w związku z nieuregulowaniem przez nią wcześniejszej pożyczki zaciągniętej u powódki.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 10 października 2016 roku pomiędzy (...) Finanse Spółką Akcyjną z siedzibą w P., a I. N., w miejscu zamieszkania tej ostatniej, zawarta została ugoda restrukturyzacyjna o nr (...), na podstawie której I. N. udzielona została pożyczka w wysokości 20 648,50 zł.
I. N. zobowiązała się do spłaty pożyczki, wraz z należnymi odsetkami, prowizją, opłatą przygotowawczą i opłatą za usługę terenowej obsługi pożyczki, w 92 tygodniowych ratach, przy czym pierwsza w wysokości 237,31 zł, a pozostałe w wysokości po 236,64 zł, począwszy od 17 października 2016 roku. Ostatnia rata miała być wpłacona 13 lutego 2019 roku.
Zgodnie z pkt 1.A. ugody, wypłata udzielonej pożyczki nastąpiła w dwóch transzach. Pierwsza w wysokości 9 205,80 zł, a druga w wysokości 11 442,70 zł.
Zgodnie z pkt 7 ugody, strony umówiły się, że pierwsza transza zostanie wypłacona I. N. w całości w miejscu jej zamieszkania przy podpisaniu umowy oraz, że w przypadku występowania jakichkolwiek wymagalnych zobowiązań pożyczkobiorcy względem pożyczkodawcy, mogą one zostać potrącone z pierwszej transzy. Druga transza miała być przekazana I. N. w dniu 10 stycznia 2018 roku, również w miejscu jej zamieszkania, a w przypadku występowania jakichkolwiek zobowiązań pożyczkobiorcy względem pożyczkodawcy, mogą one zostać potrącone z drugiej transzy.
Każdorazowo w przypadku opóźnienia w spłacie danej raty, pożyczkodawca uprawniony został do naliczenia odsetek za opóźnienie w wysokości maksymalnej, tj. nieprzekraczającej dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie (pkt 12. ugody).
Na poczet spłaty powyższej pożyczki I. N. wpłaciła łącznie 1 000,00 złotych, w tym:
- kwotę 100,00 zł w dniu 13.03.2017r.,
- kwotę 150,00 zł w dniu 20.03.2017r.,
- kwotę 150,00 zł w dniu 27.03.2017r.,
- kwotę 150,00 zł w dniu 03.04.2017r.,
- kwotę 150,00 zł w dniu 10.04.2017r.,
- kwotę 150,00 zł w dniu 15.05.2017r.,
- kwotę 150,00 zł w dniu 12.06.2017r.,
z czego kwota 636,40 zł została zaliczona na poczet należności głównej, a kwota 363,60 zł na poczet odsetek za opóźnienie.
(dowód: ugoda restrukturyzacyjna k. 10-12; historia spłat k. 6-9)
Na dzień zawarcia powyższej ugody restrukturyzacyjnej, I. N. posiadała wymagalne zadłużenie wobec (...) Finanse Spółki Akcyjnej z siedzibą w P. z tytułu zawartej w dniu 3 kwietnia 2015 roku umowy pożyczki pieniężnej o nr (...).
W związku z powyższym pożyczkodawca, na podstawie pkt 7. ugody restrukturyzacyjnej, z pierwszej transzy przyznanej I. N. pożyczki w dniu10 października 2016 roku dokonał potrącenia kwoty 4 862,60 zł z tytułu nieuregulowanej dotychczas umowy pożyczki pieniężnej o nr (...) oraz w dniu 1 stycznia 2018 roku, również na podstawie pkt 7. ugody restrukturyzacyjnej, dokonał potrącenia kwoty 11 442,70 zł z drugiej transzy przyznanej I. N. pożyczki, w związku z nieuregulowaną dotychczas w całości umową pożyczki pieniężnej o nr (...).
Wskutek powyższych potrąceń, umowa pożyczki pieniężnej o nr (...) została zamknięta.
(dowód: umowa pożyczki pieniężnej z 03.04.2015r. wraz z aneksem k. 128-132v; historia spłaty pożyczki k. 126-127v)
W związku z niewykonaniem przez I. N. postanowień ugody restrukturyzacyjnej nr (...), pismem z dnia 27 lipca 2018 roku (...) Finanse Spółka Akcyjna z siedzibą w P. wypowiedziała tą umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Doręczenie I. N. pisma pożyczkodawcy zawierającego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy nastąpiło w dniu 2 sierpnia 2018 roku.
(dowód: pismo z 27.07.2018r. wraz z dowodem doręczenia k. 13-14)
Sąd zważył, co następuje:
Przedmiotowe powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.
W ocenie Sądu, wszystkie podniesione przez pozwaną zarzuty, w świetle przedłożonych przez powódkę dokumentów, uznać należy za chybione.
W sprawie bezspornie ustalono, że strony łączyła zawarta w dniu 10 października 2016 roku ugoda restrukturyzacyjna o nr (...), której oryginał znajduje się w aktach sprawy na karcie 10-12.
Jak sama nazwa wskazuje, celem przedmiotowej umowy była restrukturyzacja długu istniejącego po stronie pozwanej względem powódki. W niniejszym przypadku restrukturyzacja polegała na udzieleniu pozwanej nowej pożyczki na spłatę poprzedniej, czego potwierdzeniem jest również treść punktu 7. ugody.
Przedłożonymi dokumentami powódka udowodniła, że w dacie zawierania ugody restrukturyzacyjnej, pozwana posiadała wobec powódki wymagalne zadłużenie z tytułu zawartej w dniu 3 kwietnia 2015 roku umowy pożyczki pieniężnej o nr (...) (k. 128-132v).
Zgodnie z treścią punktu 7. ugody, obie transze przyznanej pożyczki miały być wpłacone pozwanej w miejscu jej zamieszkania, a powódka została uprawniona do dokonania z każdej transzy potrącenia istniejących, wymagalnych zobowiązań pożyczkobiorcy względem pożyczkodawcy. Wskutek tychże potrąceń, tytułem pierwszej transzy przekazana została pozwanej, w miejscu jej zamieszkania i w dniu zawarcia ugody, kwota pomniejszona o potrąconą wierzytelność w wysokości 4 862,60 zł, zaś do przekazania drugiej transzy nie doszło, albowiem w całości transza ta została potrącona na poczet wierzytelności z tytułu umowy pożyczki pieniężnej o nr (...). Czynności powyższych potrąceń zostały odnotowane przez powódkę w załączonej do akt niniejszej sprawy historii spłat pożyczki pieniężnej o nr (...) (k. 126-127v) w rubryce dla 79 raty i dla 143 raty. Wskutek powyższych potrąceń, umowa pożyczki pieniężnej o nr (...) została zamknięta.
Z załączonej do akt sprawy historii spłat pożyczki przyznanej w ramach ugody restrukturyzacyjnej (k. 6-9) wprost wynika, że na poczet spłaty przedmiotowej pożyczki pozwana wpłaciła łącznie 1 000,00 złotych, w tym: 100,00 zł w dniu 13.03.2017r., 150,00 zł w dniu 20.03.2017r., 150,00 zł w dniu 27.03.2017r., 150,00 zł w dniu 03.04.2017r., 150,00 zł w dniu 10.04.2017r., 150,00 zł w dniu 15.05.2017r. oraz 150,00 zł w dniu 12.06.2017r., z czego kwota 636,40 zł została zaliczona przez powódkę na poczet należności głównej, a kwota 363,60 zł na poczet należnych odsetek za opóźnienie.
Wobec omówionych powyżej dowodów z dokumentów nie sposób dać wiary twierdzeniom pozwanej, że nie otrzymała żadnej kwoty z tytułu przedmiotowej ugody, że na poczet spłaty przedmiotowej pożyczki nie dokonała żadnych wpłat ani, że nie doszło do potrącenia pierwszej i drugiej transzy przedmiotowej pożyczki w związku z nieuregulowaniem przez nią wcześniej zaciągniętej u powódki pożyczki.
W ocenie Sądu, ugoda pozwoliła na zakończenie wcześniej zawartej między stronami umowy i na przyznanie pozwanej dodatkowych środków. Podpisując przedmiotową ugodę pozwana wyraziła wolę jej zawarcia i zaakceptowała zaoferowane przez pożyczkodawcę warunki oraz uzgodnienia w zakresie spłaty pożyczki, czego konsekwencją były dokonane przez nią przelewy. Pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, jakoby dokonane przez nią wpłaty stanowiły spłatę innych, drobnych zobowiązań zaciągniętych u powódki, która mylnie zarachowała je na poczet spłaty przedmiotowej pożyczki.
Nie spłacanie przez pozwaną rat przedmiotowej pożyczki skutkowało wypowiedzeniem umowy przez powódkę. Z załączonego do akt sprawy pisma z 27 lipca 2018 roku (k. 13) oraz potwierdzenia jego odbioru (k. 14), wynika wprost, że oświadczenie o wypowiedzeniu umowy zostało doręczone pozwanej 2 sierpnia 2018 roku, wskutek czego umowa uległa rozwiązaniu wraz z upływem 30-dniowego okresu wypowiedzenia liczonego od dnia 2 sierpnia 2018 roku i całe wynikające z niej roszczenie stało się wymagalne.
Wysokość zobowiązania pozwanej została należycie przez powódkę udokumentowana, natomiast strona przeciwna nie przedstawiła dowodów kwestionujących wyliczenia powódki, a zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Reasumując, Sąd uznał, że przedłożone przez stronę powodową dokumenty nie budzą wątpliwości i dowodzą zarówno istnienia przedmiotowego zadłużenia, jak i legitymacji procesowej po stronie powódki, zaś ich prawdziwość i wiarygodność nie została podważona przez stronę pozwaną.
W konsekwencji Sąd na podstawie przepisów art. 720 § 1 k.c. i art. 481 k.c. oraz ugody restrukturyzacyjnej nr (...) z dnia 10 października 2016 roku zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę dochodzoną pozwem wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.
Mając na uwadze wynik procesu, o kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty procesu powódki składa się kwota uiszczonej opłaty sądowej od pozwu. Opłata ta wyniosła 1 254,00 zł i została uiszczona przez powódkę, przy czym ¾ tej opłaty, tj. kwota 940,50 zł, została zwrócona powódce po uprawomocnieniu się wydanego w przedmiotowej sprawie w dniu 12 lipca 2019 roku nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, która to wzmianka o stwierdzeniu prawomocności nakazu zapłaty została następnie uchylona postanowieniem tut. Sądu z dnia 21 sierpnia 2020 roku.
Z uwagi na powyższe, zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 313,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 940,50 zł tytułem brakującej części opłaty sądowej od pozwu.