Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2021 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Anna Kwiecień – Motylewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Salamondra

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2021 roku

sprawy z powództwa małoletniego E. G. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową B. G.

przeciwko R. G.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa alimenty płatne od R. G. na rzecz jego małoletniego syna E. G. ur. (...) ustalone ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi w sprawie I C 1234/12 z kwoty po 365 (sześćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie do kwoty po 400 (czterysta) złotych miesięcznie płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dziecka B. G. poczynając od dnia 2020 roku,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nie obciąża pozwanego kosztami postępowania, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,

4.  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 34/20

UZASADNIENIE

Dnia 6 marca 2020 roku małoletni E. G. reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową – B. G. wniósł o podwyższenie alimentów od R. G. z kwoty 650 zł do kwoty 1050 złotych miesięcznie. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że od czasu zasądzenia alimentów upłynęło 7 lat. Obecnie ma on 16 lat, uczęszcza do szkoły średniej (...) nr 2 im. T. K. w Ł., przez co zwiększyły się wydatki związane z edukacją. Jego wydatki wzrosły do kwoty 2300 złotych. W związku z dorastaniem i szybkim wzrostem konieczna jest częsta zmiana odzieży. Powód trenuje piłkę nożną, co generuje dodatkowe koszty. U powoda zdiagnozowano koślawość stóp, więc leczy się ortopedycznie. Matka powoda osiąga dochód rzędu 2730,22 zł, spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty wspólnie z pozwanym na zakup nieruchomości.

(pozew – k. 2 - 6)

W odpowiedzi na pozew pozwany uznał powództwo do kwoty 850 złotych, w pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że utrzymuje z synem regularne kontakty. Spędza z synem 2 tygodnie w wakacje, tydzień ferii i wyznaczone dni w święta Bożego Narodzenia i Wielkanocne. Spędził z synem tydzień w górach. Opłaca powodowi abonament telefoniczny – 40 zł miesięcznie i zakup telefonu co 2 lata 1000 zł. Zabierał syna na pizzę. Kupił mu ochraniacze piłkarskie, rękawice bramkarskie i piłkę. Daje mu okazjonalne prezenty. Pozwany podniósł, że pracuje w Ł., dojazd do pracy kosztuje go 1000 zł. Jego miesięczny dochód za 2019 r. wynosił średnio 12735 zł. Na utrzymanie domu wydaje średnio 643 zł miesięcznie. Pozostaje w nieformalnym związku, jego partnerka pracuje w szkole i zarabia 4000 zł netto. Na utrzymaniu ma jedenastomiesięcznego syna, którego koszty utrzymania wynoszą 1800 zł miesięcznie. Spłaca kredyt hipoteczny z ratą 1143 zł miesięczne i kredyt odnawialny na działalność gospodarczą oraz kredyt na osobę fizyczną z miesięczną ratą około 1000 zł. Dobrowolnie płaci alimenty na trzecie dziecko - 600 zł miesięcznie. Zakwestionował wskazaną w pozwie wysokość wydatków na syna.

(odpowiedź na pozew – k. 102-104)

Postanowieniem z dnia 1 lipca 2020 roku Sąd Rejonowy w Łowiczu na posiedzeniu niejawnym udzielił zabezpieczenia roszczenia powoda poprzez zobowiązanie pozwanego R. G. do łożenia na rzecz małoletniego dziecka E. G. kwot po 850 złotych miesięcznie płatnych od 1 lipca 2020 roku do 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat do rąk matki małoletniego powoda – B. G., na czas trwania postępowania. W pozostałym zakresie Sąd oddalił wniosek o zabezpieczenie roszczenia.

(postanowienie – k. 142, uzasadnienie – k. 147-148)

Na rozprawie w dniu 4 marca 2021 roku przedstawicielka ustawowa powoda poparła powództwo. Pozwany uznał powództwo do kwoty maksymalnie 850 złotych, wnosząc o oddalenie w pozostałym zakresie.

(e- protokół z rozprawy – k. 197)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód E. G., urodzony dnia (...), jest synem B. G. i R. G.. Rodzice małoletniego powoda są po rozwodzie, nie mieszkają razem.

(okoliczności bezsporne)

Ostatnio alimenty od pozwanego R. G. na rzecz syna zostały ustalone w wyroku rozwodowym Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 stycznia 2013 roku w sprawie IC 1234/12 na kwotę 650 zł miesięcznie, płatne do rąk matki dziecka.

(dowód: wyrok w sprawie IC 1234/12 – k. 141-142 załączonych akt o sygnaturze IC 1234/12)

Kiedy Sąd Okręgowy orzekał po raz ostatni o wysokości alimentów zasądzonych od pozwanego na rzecz powoda, miał on 8 lat. Był uczniem II klasy Szkoły Podstawowej w P.. Do szkoły dowozili go rodzice − głównie matka w drodze dojazdu do pracy. Chłopak trenował piłkę nożną w klubie sportowym (...). Miesięczne wydatki związane z jego utrzymaniem wynosiły około 1300 zł. Powód mieszkał z matką. Był leczony u neurologa i ortodonty. Nosił aparat nazębny. Przedstawicielka ustawowa małoletniego miała wówczas 36 lat. Jej miesięczny dochód wynosił wówczas 2000 – 2200 zł. Prowadziła sklep z częściami samochodowymi.

(dowód: dokumenty z załączonych akt sprawy IC 1234/12)

R. G. (wówczas lat 38) wynajmował mieszkanie u kolegi. Partycypował w kosztach utrzymania tego mieszkania w wymiarze 200 - 300 zł miesięcznie. Prowadził działalność gospodarczą, był agentem ubezpieczeniowym. Działalność miał zawieszoną z uwagi na toczące się przeciwko niemu postępowania karne. Jego średnie dochody wynosiły 4000 zł. Pozwany z żoną mieli zaciągnięte 2 kredyty, których raty wynosiły łącznie 1800 zł. Dawał żonie 600 zł alimentów na powoda. Utrzymywał z nim regularne kontakty. Pozwany miał 6 – letnie dziecko pozamałżeńskie z inną kobietą, na które płacił alimenty w kwocie 600 zł miesięcznie.

(dowód: dokumenty z załączonych akt sprawy IC 1234/12)

Obecnie powód ma blisko 17 lat, jest uczniem szkoły średniej, tj. (...) nr 2 im. T. K. w Ł.. Uczęszcza na zajęcia pozaszkolne, trenuje piłkę nożną. Ponosi koszty dojazdów na treningi, od wiosny do jesieni w kwocie 119,70 złotych miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa oszacowała potrzeby małoletniego na ok. 2.300 złotych, na które składają się: koszty związane z wyżywieniem na poziomie około 525 złotych, koszty związane z mediami (miejscem zamieszkania) - 250 złotych, potrzeby w zakresie środków czystości i pielęgnacji - 120 złotych, wydatki na odzież i obuwie - 326 złotych, koszty związane z opieką medyczną - 60 złotych, wydatki szkolne - 477 złotych, wydatki długoterminowe - 412 złotych, wydatki związane z treningami - 130 złotych. Powód jest diagnozowany przez ortopedę pod kątem koślawości, konieczne jest kolejne badanie komputerowe stóp i zakup nowych wkładek (badanie - 80 złotych, wkładki – 200 złotych). Powód zamieszkuje wraz z matką i partnerem matki, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej e-protokół z dnia 4 marca 2021 r. 00:03:47 – k. 197-198, 198v; pozew – k. 2-6 )

B. G. ma 45 lat. Poza powodem nie ma nikogo na utrzymaniu. Zamieszkuje wraz z synem i nowym partnerem w domu stanowiącym własność jej i pozwanego. Dzielą się z partnerem kosztami utrzymania. B. G. prowadzi działalność gospodarczą, z której dochód wynosi 2700 zł. Od listopada 2020 r. pracuje dodatkowo firmie (...) w Ł. w systemie trzyzmianowym z dochodem 2700 – 3000 zł. Jej dochód w 2019 roku wyniósł 30806,14 zł (2567,17 zł miesięcznie). Jej parter oraz rodzice wspomagają ją finansowo. Leczy się kardiologicznie. Spłaca kredyt zaciągnięty wspólnie z byłym mężem, rata to ok. 1700 zł. (...) B. G. zarabia 5500 zł, ma dwoje dzieci i jest zobowiązany alimentacyjne w stosunku do jednego nich na kwotę 950 zł miesięcznie.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej e-protokół z dnia 4 marca 2021 r. 00:03:47 – k. 197-198, 198v; pozew – k. 2-6 )

Pozwany ma 45 lat, z wykształcenia jest technikiem budownictwa. Prowadzi własną działalność gospodarczą, jest ubezpieczycielem. W ramach tej działalności podejmował współpracę z (...). Dodatkowo pozwany był zatrudniony w (...), jednakże w dniu 24 września 2020 r. na mocy zawartego porozumienia pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę. Z tytułu rozwiązania umowy o pracę pozwany jednorazowo tytułem ekwiwalentu otrzymał kwotę stanowiącą równowartość trzymiesięcznego jego wynagrodzenia. W okresie zatrudnienia w (...) miesięczne wynagrodzenie pozwanego wynosiło ok. 7000 zł brutto, netto w czerwcu 2020r. – 5662,88 zł, lipcu 2020 r. – 6920,75 zł, w sierpniu 2020 r. - 4349,88 zł. W 2019 roku pozwany osiągnął dochód roczny 162767,23 zł (miesięcznie 13563,93 zł) - zgodnie z PIT-11. W roku 2018 osiągnął dochód 33168,15 zł (miesięcznie 2764,01 zł). Obecnie pozwany nie uzyskuje dochodów z działalności gospodarczej, nie jest ona jednakże zawieszona. Pozwany zamieszkuje z partnerką i ich wspólnym dzieckiem. Pozwany ma jeszcze kilkunastoletnią córkę, na utrzymanie której przekazuje dobrowolnie 600 zł miesięcznie, nie ma orzeczonych alimentów. Koszty własnego utrzymania oszacował na 3000 zł. Koszty utrzymania syna F. z obecnego związku określił na ok. 1800 zł. Pozwany spłaca kredyt odnawialny na prowadzenie działalności gospodarczej do spłaty pozostało mu jeszcze 40000 zł, a także kredyt odnawialny na osobę fizyczną, z łączną ratą ok. 1000 zł. Pozwany posiada także limit kredytowy w wysokości 12000 zł. Dodatkowo pozwany partycypuje w spłacie kredytu zaciągniętego przez jego obecną partnerkę, w wymiarze 1143 zł miesięcznie raty. Jest to kredyt zaciągnięty przez partnerkę pozwanego. Posiada także limit kredytowy w wysokości 12000 zł. Partnerka pozwanego pracuje i wg oświadczenia uzyskuje dochód w wysokości 4000 zł miesięcznie, jest dyrektorem Szkoły Podstawowej w B.. Poza alimentami R. G. opłaca synowi abonament za telefon komórkowy - ok. 40 zł. Zabiera syna do siebie w co drugi weekend, wówczas chłopak jest na jego utrzymaniu.

(dowód: zeznania pozwanego e-protokół z dnia 4 marca 2021 r. 00:23:23 – k. 198-198v, zestawienie wynagrodzenia - k. 192-195 )

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na postawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego. Materiał dowodowy obejmujący również dokumenty zgromadzone w sprawie prowadzonej pod sygnaturą IC 1234/12 Sądu Okręgowego w Łodzi, należało uznać za w pełni wiarygodny i dający pełną możliwość czynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych. Sąd uznał, że kserokopie dokumentów, nie potwierdzone za zgodność z oryginałem - wedle norm obowiązujących, świadczą jedynie o istnieniu ich oryginałów, kserokopie nie mogą bowiem stanowić dowodu w sprawie.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się także na przesłuchaniu stron, w zakresie którym Sąd dał wiarę tym zeznaniom. Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy należy bowiem stwierdzić, iż stan faktyczny sprawy jest w zasadzie bezsporny, strony zaś różniły się w jego ocenie w świetle podwyższenia obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem powoda, wymiaru alimentów.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał, że powództwo małoletniego E. G. jest zasadne w części, tj. do kwoty 950 złotych miesięcznie, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił jako wygórowane.

W myśl art. 138 k.r.o., w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć natomiast należy zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego bądź zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Zgodnie bowiem z treścią art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie (art. 135 § 2 k.r.o.).

Zakres potrzeb dziecka, których zaspokajanie jest obowiązkiem rodziców, ustanawia przepis art. 96 k.r.o. W związku z powyższym, rodzice zobowiązani są zapewnić dzieciom, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie, zaspokojenie potrzeb w zakresie wyżywienia, odzieży, środków higieny oraz leczenia. Należy podkreślić, iż rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. We wszelkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

W niniejszej sprawie Sąd doszedł do wniosku, iż zasadnym jest podwyższenie alimentów płatnych od pozwanego R. G. na rzecz jego syna E. G. z kwoty po 650 złotych miesięcznie do kwoty po 950 złotych miesięcznie, a nadto oddalenie powództwa w pozostałym zakresie. Potrzeby powoda, który jest w takim wieku, że nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, nie osiąga sama żadnych dochodów, nie ma własnego majątku, z upływem czasu rosną.

W literaturze podkreśla się, iż z biegiem lat, a zwłaszcza wskutek dorastania dziecka zwiększają się jego potrzeby i tym samym osoby zobowiązane do jego alimentacji powinny zwiększyć swój wysiłek dla zaspokojenia tych potrzeb (T. S., Prawo rodzinne
i opiekuńcze, W. 2005, s. 277).

Od chwili, kiedy ostatnio była ustalona wysokość alimentów od pozwanego na rzecz powoda, to jest od momentu wydania przez Sąd Okręgowy w Łodzi wyroku rozwodowego w sprawie IC 1234/12 upłynęło 8 lat. Od tamtej pory uległa zmianie nie tylko sytuacja powoda, ale również zmieniła się sytuacja jego matki oraz ojca - pozwanego.

E. G. ma blisko 17 lat i jest uczniem szkoły średniej, co stanowiło dla niego duży przeskok rozwojowy. Z 9-letniego chłopca stał się 17-letnim młodym mężczyzną, uczeniem technikum. Uczęszcza do szkoły średniej, zatem potrzebuje więcej pieniędzy na swoje potrzeby niż wtedy, gdy był uczniem II klasy szkoły podstawowej. W związku z wchodzeniem w dorosłość E. G. więcej środków, niż było to w 2013 roku, kiedy miał 9 lat, potrzeba na jego wyżywienie, na odzież, buty, które częściej trzeba wymieniać na nowe, większe. Pojawiły się potrzeby w związku z edukacją małoletniego, których nie było w 2013 roku, chociażby konieczność zakupu podręczników. Małoletni korzysta z korepetycji z matematyki, których koszt wynosi ok. 320 zł miesięcznie. E. G. nadal trenuje piłkę nożną w klubie (...). Miesięczne wydatki związane z treningami - 130 złotych. Chłopak jest leczony ortopedycznie z uwagi na koślawość stóp. Nosi specjalne wkładki ortopedyczne.

Koszty utrzymania powoda Sąd oszacował na kwotę ok. 1900 złotych miesięcznie, jako adekwatne do jej potrzeb oraz możliwości majątkowych jego rodziców. Ustalając wysokość kosztów utrzymania powoda należy również wziąć pod uwagę inflacje jaka miała miejsce przez ostatnie 8 lat i fakt wzrostu cen produktów.

Od 2013 roku sytuacja matki powoda zmieniła się o tyle, że oprócz własnej działalności gospodarczej, z której osiąga dochód ok. 2700 zł jest zatrudniona w firmie (...) w Ł. z dochodem 2700 – 3000 zł. Nie wyszła po raz kolejny za mżą. Pozostaje w nieformalnym związku. Wraz z synem i obecnym partnerem zamieszkuje w domu własnym i pozwanego. Spłaca kredyt wzięty za zakup i remont tego domu. Jego rata to ok. 1700 zł.

Sytuacja pozwanego od dnia wydania wyroku w sprawie IC 1234/12 uległa zmianie o tyle, że urodziło mu się kolejne dziecko – syn F.. Zamieszkuje wraz z najmłodszym synem i jego matką. Nadal prowadzi działalność gospodarczą jako ubezpieczyciel. Był zatrudniony w (...) jednakże rozwiązano z nim stosunek pracy. Obecnie jego działalność nie przynosi dochodów. Z tytułu zatrudnienia w (...) osiągał wynagrodzenie brutto ok. 7000 zł (netto w czerwcu 2020 r. – 5662,88 zł, lipcu 2020 r. – 6920,75 zł, w sierpniu 2020 r. 4349,88 zł). W związku z rozwiązaniem umowy o prace otrzymał od pracodawcy ekwiwalent w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia. Partnerka pozwanego pracuje zawodowo i otrzymuje wynagrodzenie 4000 zł. Pozwany spłaca kredyt odnawialny zaciągnięty na prowadzenie działalności gospodarczej do spłaty pozostało mu jeszcze 40000 zł oraz kredyt na osobę fizyczną z miesięczną ratą łącznie około 1000 zł. Dodatkowo wg oświadczenia pozwanego partycypuje w spłacie kredytu zaciągniętego przez jego obecną partnerkę, gdzie rata wynosi 1143 zł miesięcznie. Jest to kredyt zaciągnięty przez partnerkę pozwanego. Posiada także limit kredytowy w wysokości 12000 zł. Pozwany posiada jeszcze trzecią córkę z nieformalnego związku, która urodziła się w trakcie trwania małżeństwa z B. G., na której utrzymanie łoży kwotę 600 zł. Nie ma orzeczonego sądownie obowiązku alimentacyjnego.

Pozwany finansuje synowi abonament za telefon komórkowy w kwocie 40 zł miesięcznie. Zabiera go do siebie co dwa tygodnie i małoletni jest wówczas na jego utrzymaniu.

R. G. powinien mieć świadomość, że potrzeby jego dorastającego syna wzrastają i liczyć się z tym na przyszłość, tym bardziej przy zaciąganiu wieloletnich zobowiązań finansowych, albowiem spłata zaciągniętych ewentualnie zobowiązań nie może mieć pierwszeństwa przed zaspokajaniem bieżących potrzeb dziecka. E. G. potrzebuje dodatkowych lekcji z matematyki, nowej kurtki czy butów. Potrzebuje pieniędzy na pokrycie kosztów dojazdów na treningi piłki nożnej, opłacenie składek, zakup odzieży sportowej, wyposażenia piłkarskiego. Podnieść należy, że jest to wydatek w pełni uzasadniony, albowiem w dobie pandemii (...)19 bardzo ważne jest, by młodzi ludzie uprawiali sport, szczególnie gdy uczą się zdalnie. Dodatkowo powód ma zwiększone potrzeby w związku z nauką w szkole średniej – zakup przyborów szkolnych, podręczników. Pozwany ma wymierne możliwości zarobkowe. Prowadzi własną działalność. Do września ubiegłego roku był zatrudniony w (...), otrzymując wynagrodzenie średnio około 7000 zł brutto miesięcznie (netto: m.in. 5662,88 zł, 6920,75 zł, 4349,88 zł).

Godzi się zauważyć, że Sąd, orzekając o wysokości świadczeń alimentacyjnych, bierze pod uwagę nie tylko dochody realnie osiągane przez zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych, ale także jego potencjalne możliwości zarobkowe i majątkowe, to jest dochody i majątek, jakie zobowiązany mógłby osiągnąć przy pełnym wykorzystaniu swoich kwalifikacji zawodowych, wykształcenia, doświadczenia zawodowego, uwzględniając stan zdrowia i wiek zobowiązanego (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42). Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności jego zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno - gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 1975 r., III CRN 48/75, LEX nr 7702; orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 1959 r., sygn. III CR 212/58, OSPiKA 1960, nr 2, poz. 41).

W oparciu o po wyższe możliwości zarobkowe pozwanego należy z oszacować na kwotę minimum 5000 zł netto miesięcznie, albowiem wynagrodzenie pozwanego z tytułu współpracy z (...) w ubiegłym roku wahało się w granicach 4349,88 zł - 6920,75 zł, podczas gdy jego średnie dochody w roku 2013 wyniosły 4000 zł. Tym samym Sąd uznał, że pozwany ma możliwości zarobkowe na alimentowanie syna w zakresie kwoty 950 zł miesięcznie. Po odliczeniu kosztów alimentów na nieślubną córkę - 600 zł i alimentów na powoda – 950 zł pozwanemu pozostanie do dyspozycji kwota 3450 zł, która w ocenie Sądu jest wystarczająca na pokrycie kosztów utrzymania własnej osoby i najmłodszego niespełna 2-letniego syna w części przypadającej na ojca. Koszty utrzymania własnej osoby oszacowane przez powoda na 3000 zł należy uznać za zawyżone.

Przedstawicielka ustawowa ponosi obecnie koszty utrzymania syna stron, które Sąd ustalił na kwotę około 1900 złotych miesięcznie. Sąd uznał, kierując się doświadczeniem życiowym, że usprawiedliwione potrzeby małoletniego kształtują się na poziomie właśnie 1900 złotych miesięcznie. Zdaniem Sądu koszty związane z planowaną operacją laryngologiczną nie zostały przez powoda udowodnione i są to koszty przyszłe i hipotetyczne. Dlatego też nie zostały one przez Sąd uwzględnione przy ustalaniu miesięcznych kosztów utrzymania małoletniego powoda.

Oceniając sytuację pozwanego Sąd wziął pod uwagę okoliczności, iż poza alimentami w kwocie 650 złotych miesięcznie dodatkowo opłaca synowi abonament telefoniczny wysokości 40 zł miesięcznie. Zabiera syna do siebie co drugi weekend i chłopak jest wówczas na jego utrzymaniu. Uzasadnione jest, by usprawiedliwione koszty utrzymania powoda ustalone ostatecznie przez Sąd na kwotę około 1900 złotych miesięcznie, pokrywał w połowie - tj. w wysokości 950 złotych pozwany. Jest to adekwatne do jego możliwości zarobkowych i majątkowych. Na B. G. od lat ciąży bowiem obowiązek bezpośredniej opieki i troski o wychowanie syna. Zasadne jest więc zwiększenie alimentów na rzecz powoda do kwoty 950 złotych miesięcznie, którą to kwotę Sąd ustalił stosując zasadę „równej stopy życiowej”. R. G. jest 45-letnim, zdrowym, zdolnym do pracy mężczyzną i powinien przyjąć na siebie w należytym stopniu odpowiedzialność za los swojego najstarszego dziecka. Fakt, iż ma on kolejne dziecko nie zwalnia go z obowiązku łożenia na utrzymanie powoda. Zdaniem Sądu ma on możliwości zaspokajania potrzeb powoda w zakreślonej przez Sąd wysokości. Niezrozumiałe jest, że pozwany deklaruje, iż koszty utrzymania jego najmłodszego niespełna dwuletniego syna wynoszą 1800 zł, a z drugiej strony kwestionuje koszty utrzymania powoda przestawione w pozwie jako zawyżone.

Uwzględniając całokształt okoliczności sprawy, Sąd uznał, że zasadnym jest podwyższenie alimentów od pozwanego R. G. na rzecz jego syna E. G. ustalonych ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. IC 1234/12 z kwoty po 650 złotych miesięcznie do kwoty po 950 złotych miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dziecka. W ocenie Sądu powyższa kwota jest adekwatna do usprawiedliwionych potrzeb powoda, a jednocześnie nie przekracza możliwości finansowych pozwanego.

Alimenty podwyższono poczynając od dnia 11 marca 2020 roku, to jest od daty doręczenia odpisu pozwu pozwanemu, uznając, iż wówczas pozwany został wezwany do niezwłocznego spełnienia świadczenia, wcześnie przedstawicielka ustawowa nie informowała o konieczności podwyższenia alimentów ani nie podjęła mediacji w tej sprawie. Z chwilą doręczenia odpisu pozwu na pozwanym, jako dłużniku, zaczął ciążyć obowiązek niezwłocznego spełnienia świadczenia – płacenia podwyższonych alimentów. Strona powodowa nie wskazała żadnych okoliczności uzasadniających podwyższenie alimentów z datą wsteczną.

W pozostałym zakresie Sąd powództwo oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., to jest nie obciążył pozwanego kosztami postępowania, które przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd z urzędu nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w punkcie, na mocy którego podwyższono alimenty. Rygor natychmiastowej wykonalności jest bowiem nadawany z urzędu bez żadnych ograniczeń
w zakresie rat alimentacyjnych płatnych po dniu wniesienia powództwa do sądu.