Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1514/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. C. (1)

w dniu 8 marca 2017 roku w oddziale (...) przy (...) w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w imieniu i na rzecz banku doprowadziła (...)do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 181.800 złotych w ten sposób, że wprowadziła przedstawicieli banku w błąd co do osoby zawierającej umowę kredytu (...)potwierdzając, że umowę tę zawiera A. Z. (1) posługując się jego danymi osobowymi oraz dokumentami dotyczącymi jego osoby oraz jego działalności gospodarczej w tym podrobionymi dokumentami w postaci zestawienia książki przychodów i rozchodów za lata 2016 i 2017 mimo, że w rzeczywistości umowę tę zawarła inna osoba, która podrobiła podpis A. Z. (1) na rzeczonej umowie

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. Z. (1) prowadził firmę (...)-art A. Z. (1). Na przełomie listopada i grudnia 2016 roku starał się o kredyty na inwestycje. Za pośrednictwem kolegi A. P. (1) sprawdzał możliwość uzyskania kredytu w (...) w T.. A. P. (1) udał się do siedziby (...) w T. gdzie dokumenty uzyskane od A. Z. (1) przedstawił A. C. (1). Wśród dokumentów były : wniosek o udzielenie kredytu wraz z podpisem Z., pozwolenie na zaciągnięcie informacji w (...)co do zdolności kredytowej, kserokopia dowodu osobistego A. Z. wykonana w powiększeniu, sprawozdania z działalności gospodarczej Z. Z.. W dniu 14 grudnia 2016 A. C. (1) wprowadziła przedstawione dane do systemu. Po przeanalizowaniu uzyskanej oferty, z uwagi na fakt, iz nie była ona atrakcyjna, A. Z. nie zdecydował się na zawarcie umowy w (...)w T.. Wniosek nie został uruchomiony. A. C. (1) samodzielnie przeprocesowała wniosek, bez pomocy zespołu on-line.

W dniu 8 marca 2017 roku w oddziale (...)w T. została zawarta umowa kredytu nr (...), na której podpis złożyła osoba podająca się za A. Z. (1). Badania biegłego grafometry wykluczyły aby na umowie podpisał się A. Z. (1). do umowy kredytu dołączono również sfałszowane dokumenty finansowe dotyczące działalności gospodarczej prowadzonej przez A. Z. (1) w postaci zestawienia książki przychodów i rozchodów za 2016 i 2017 rok. Wniosek na nazwisko A. Z. (1) został wprowadzony do systemu przez A. C. (1). Pierwotny wniosek z numerem (...) i adresem e-mail - (...) został przez doradcę anulowany a następnie wprowadzono nowy wniosek z numerem (...) i adresem (...) A. Z. (1) skąłdając dokumenty w grudniu 2016 roku wskazał jako prawidłowy numer (...) i adres (...)

W związku z uruchomieniem kredytu kwota 181.800 złotych została przelana na konto założone w momencie zawierania umowy. Z tego konta środki zostały następnie przelane na konto należące do T. G. (1). Podczas zawierania umowy kredytowej A. C. (1) potwierdziła, że A. Z. (1) posługiwał się oryginałem dowodu osobistego serii (...) o czym uczyniła wzmiankę o treści "za zgodność z oryginałem" na kopii dowodu osobistego. A. Z. (1) nie zgubił dowodu osobistego ani nie przekazywał go nikomu. W maju 2017 roku A. Z. (1) otrzymał informację z(...), że zalega z płatnością rat kredytowych.

wyjaśnienia A. C.

567-569, 672-673, (...)- (...)

zeznanie A. Z.

4-5,23,90-91,207-208,236-238,678-680, 682

zeznanie A. P.

26,211-212, 680-682

zeznanie A. M.

444-445,900-901

zeznanie T. G.

448-449,901-903

zeznanie K. B. (O.)

406-407,965-967

zeznanie S. S.

68-70,103-104,231-232

zeznanie P. S.

409

zeznanie P. S.

64, 795

zeznanie K. L.

411-412, 847-848

zeznanie P. O.

451-452,848-850

zeznanie M. K.

549-550,797-798

zeznanie K. S.

82,682-683

zeznanie A. T.

84, 795

zeznanie O. P.

77-78,683

zeznanie M. C.

80,684-685

dokumenty urzędowe i informacje bankowe

13-19, 111-114, 136-143,170-194,196

informacje sieci (...) oraz kserokopia wiadomości sms

50-53, 730

opinia biegłego z zakresu badania pisma ręcznego

416-435

dokumenty księgowe

239-251, 713-716

zeznanie K. D.

73

A. C. (1) nie była karana sądownie.

karta karna

563

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. C. (1)

w dniu 8 marca 2017 roku w oddziale (...) przy(...) w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w imieniu i na rzecz banku doprowadziła (...). do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 181.800 złotych w ten sposób, że wprowadziła przedstawicieli banku w błąd co do osoby zawierającej umowę kredytu (...) potwierdzając, że umowę tę zwiera A. Z. (1) posługując się jego danymi osobowymi oraz dokumentami dotyczącymi jego osoby oraz jego działalności gospodarczej w tym podrobionymi dokumentami w postaci zestawienia książki przychodów i rozchodów za lata 2016 i 2017 mimo, że w rzeczywistości umowę tę zawarła inna osoba, która podrobiła podpis A. Z. (1) na rzeczonej umowie

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

zawarcia umowy kredytu przy udziale osoby podającej się za A. Z., zweryfikowanie jego danych osobowych z przedłożonym dowodem osobistym

wyjaśnienia A. C.

567-569, 672-673, (...)- (...)

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia A. C.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonej A. C. (1) były wiarygodne jedynie w części, w której potwierdzały zawarcie umowy kredytowej na nazwisko A. Z. (1). W tym zakresie są one bowiem zgodne z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, w tym dokumentami bankowymi. Sąd nie przyznał wyjaśnieniom oskarżonej A. C. (3) waloru wiarygodności w zakresie w jakim nie przyznała się do popełnienia zarzucanego czynu. W tym bowiem zakresie jej wyjaśnienia są niejasne, niespójne i oczywiście sprzeczne z innymi dowodami zgromadzonymi w przedmiotowej sprawie, w tym, z jasnymi i konsekwentnymi zeznaniami świadków A. Z. (1) czy A. P. (1) , którym sąd dał w pełni wiarę. Świadkowie w sposób możliwie dokładny, jasny i spójny przedstawili okoliczności związane z przedłożeniem dokumentów w celu przedstawienia oferty kredytu.

zeznanie A. Z.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego, ponieważ były one jasne, spójne i logiczne. Z istoty konsekwentnych zeznań pokrzywdzonego wynikało wprost, że nie przekazywał nikomu dowodu osobistego a wszelkie dokumenty związane z jego działalnością gospodarczą przekazał A. P.. Zdaniem Sądu relacja wymienionego świadka zasługuje na wiarę również z tego względu, że była ona wyważona, nie zmierzała do obciążania oskarżonej ponad miarę. W ocenie Sądu pokrzywdzony nie miał żadnego racjonalnego powodu aby bezpodstawnie obciążać oskarżoną, wbrew stanowisku obrony nie miał motywu aby uczestniczyć w przestępczym procederze a w konsekwencji narażać się na nieprzyjemności związane z figurowaniem w (...) a co w konsekwencji doprowadziło do upadku jego działalność.

zeznanie A. M., S. S., K. B., P. S., K. L., T. G., P. O. i M. K.

zeznania świadków są jasne, spójne i logiczne, świadkowie w sposób możliwie dokładny przedstawili okoliczności związane z procedurą zawierania umów kredytowych i wprowadzaniem wniosków do systemu a także procedurę weryfikacji klientów, sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich wiarygodności. Świadek P. O. (2) potwierdził, że to do doradcy należy weryfikacja dokumentów przedłożonych przez wnioskodawcę, w tym jego tożsamość, zdaniem świadka w niniejszej sprawie weryfikacja w ogóle nie została przeprowadzona lub została przeprowadzona w sposób nieprawidłowy, świadek T. G. (3) potwierdził, że przeprowadził analizę dokumentów i jego wątpliwości dotyczyły zmiany numeru telefonu klienta oraz podpisy klienta na umowie i dowodzie osobistym i to wzbudziło jego wątpliwości o czym powiadomił A. M. (2), która potwierdziła wątpliwości co do zgodności podpisów

zeznanie K. S., O.

(...), M. C., A. T.

zeznania świadków są jasne i spójne, świadkowie potwierdzili fakt współpracy z oskarżoną w firmie (...), nie znali jednak szczegółów dotyczących umowy zawartej z A. Z. (1). Świadek A. T. potwierdził, że jedynym potwierdzeniem danych klienta był dowód i sam klient, klient potwierdza tożsamość na podstawie przedłożonego dowodu osobistego, doradca musi ten dowód zeskanować a zapis za zgodność z oryginałem potwierdza, że doradca widział fizycznie oryginał i to potwierdza. Świadek potwierdził, że analityk uruchamiając kredyt otrzymuje skan dowodu osobistego podpisany za zgodność z oryginałem i gdyby wiedział, że doradca nie widział oryginału dowodu to nie podpisałby takiej umowy.

dokumenty urzędowe i informacje bankowe

dokumenty nie były kwestionowane przez strony

karta karna

dokument urzędowy

zeznanie P. S., K. D.

zeznania jasne i spójne, nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, zeznania świadka K. D. sąd uznał ja jasne, jednak nie wniosły one nic istotnego dla sprawy

dokumenty księgowe

dokumenty księgowe, nie były kwestionowane przez strony

opinia biegłego z zakresu badania pisma ręcznego

opinia jasna, spójna i sporządzona przez osobę dysponującą wysoką wiedzą fachową, nie była kwestionowana przez żadną ze stron

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia A. C.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej w części w jakiej nie przyznała się do popełnienia zarzucanego czynu i negowała swój udział w procederze wyłudzenia kredytu uznając je za niejasne i niespójne ze zgromadzonymi w przedmiotowej sprawie dowodami. Przedstawiona przez oskarżoną na rozprawie wersja wydarzeń, jak również konsekwentne negowanie sprawstwa zarzucanego czynu, stanowią w ocenie Sądu, przyjętą przez oskarżoną linię obrony, która ma na celu uwolnienie się od odpowiedzialności karnej, a która nie znalazła jednak potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Pokrzywdzony zaprzeczył aby komukolwiek udostępniał swój dowód osobisty lub podpisywał wniosek o udzielenie kredytu co znajduje potwierdzenie w treści opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, tymczasem oskarżona poświadczyła wykonaną kopię dowodu osobistego pokrzywdzonego za zgodność z oryginałem mimo, że nie dysponowała blankietem dowodu w chwili złożenia wniosku. Tym samym za nieprawdziwe należy uznać twierdzenie oskarżonej, że po pierwsze widziała dowód osobisty pokrzywdzonego w dniu 8.03.2017 r., zweryfikowała w sposób prawidłowy dowód z osobą kredytobiorcy a nadto, że sama sporządziła jego kserokopię i potwierdziła za zgodność z oryginałem. Motywem działania oskarżonej było z jednej strony zawarcie umowy na inną osobę, uzyskanie środków z zaciągniętego kredytu (środki pieniężne niezwłocznie wypłacono na konto T. G. a następnie wypłacono gotówkę) a nadto brak konieczności ich zwrotu. Oskarżona zabezpieczyła się przed ewentualnym posądzeniem o współudział lub przypisane jej popełnienia czynu tym, że na wniosku widnieje podpis osoby podającej się za A. Z. (1) oraz adnotacja na kserokopii dowodu osobistego „potwierdzam za zgodność z oryginałem” co zgodnie z wersją oskarżonej świadczyłoby o dopełnieniu przez nią wszelkich formalności przy weryfikacji osoby kredytobiorcy. Argumentem podawanym przez oskarżoną jest także kwestia prowizji, tzn. konieczność jej zwrotu w przypadku nie spłacanie kredytu. W ocenie Sądu kwestia prowizji nie miała jednak żadnego znaczenia skoro „zyskiem” była pełna kwota uzyskanego kredytu a nie tylko prowizja od jego uruchomienia.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. C. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo oszustwa (art. 286 § 1 kk) jest przestępstwem materialnym, które jest dokonane w momencie nastąpienia objętego zamiarem sprawcy skutku w postaci rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonego. Do znamion strony przedmiotowej oszustwa ustawa zalicza doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, które zachodzi tylko wtedy, kiedy sprawca działał w określony sposób, m.in wprowadzając pokrzywdzonego w błąd. Wprowadzenie w błąd polega natomiast na podjęciu przez sprawcę podstępnych zabiegów prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. Popełnienie przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. następuje już w momencie, gdy sprawca przedłoży fałszywe lub stwierdzające nieprawdę dokumenty bądź nierzetelne pisemne oświadczenie, niezależnie od tego, czy doprowadziły one do uzyskania kredytu, pożyczki bankowej, gwarancji kredytowej, dotacji, subwencji lub zamówienia publicznego. Faktycznie przepis art. 297 § 1 kk penalizuje czynności przygotowawcze do podjęcia ostatecznej decyzji o przyznaniu kredytu. Natomiast przedkładanie fałszywych dokumentów jest równoznaczne z ich użyciem, a zatem zachowanie takie należy kwalifikować kumulatywnie z przepisem art. 270 § 1 k.k.

Należy wskazać, iż jak trafnie zauważył Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 23 sierpnia 2013 r. (sygn. II AKa 262/13 LEX nr 1366070) warunkiem przypisania sprawcy przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. kumulatywnej odpowiedzialności z art. 286 § 1 k.k. wymaga wykazania, że w chwili przedkładania pracownikowi banku (...) dokumentu i następnie podpisywania umowy kredytowej, sprawca ten miał jednocześnie zamiar nieuiszczania rat kredytu.

W ocenie Sądu ustalony w sprawie stan faktyczny pozwala uznać, że zachodzi związek przyczynowy między wprowadzeniem pokrzywdzonego w błąd a niekorzystnym rozporządzeniem przez niego mieniem. Pokrzywdzony nie udzieliliby kredytu gdyby zdawał sobie sprawę, że stroną umowy nie jest osoba widniejąca w dokumentach wprowadzonych przez oskarżoną do systemu i w konsekwencji, której podpis znalazł się na wniosku.

Udzielając kredytu pokrzywdzony liczył, iż raty będą uiszczane dzięki dobrej sytuacji finansowej kredytobiorcy, którą obrazowała m.in. podrobiona książka przychodów i rozchodów. A. C. (1) wprowadzając wniosek do systemu obejmowała swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim (kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd), ale także i to że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem - i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion (zob. wyr. SN z 14 stycznia 2004 roku, IV KK 192/03, LEX nr 84458).

Reasumując zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie należy czyn oskarżonej zakwalifikować na podstawie art. 297 § 1 w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. C. (1)

I

I

W ocenie Sądu orzeczona łączna kara 10 miesięcy pozbawienia wolności realizuje wszelkie dyrektywy wymienione w art. 53 i nast. kk i uwzględnia wysoki stopień zawinienia oskarżonej, sposób dokonania przestępstwa, właściwości i warunki osobiste oskarżonej, jej dotychczasowy sposób życia. Kara ta uwzględnia więc zasady prewencji indywidualnej, ale także generalnej. W tym ostatnim aspekcie zawiera walor wychowawczy wskazując jakie skutki niesie za sobą nieprzestrzeganie zasad obowiązującego porządku prawnego, doskonale przecież znanego oskarżonej. W ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia w sposób całościowy okoliczności popełnienia przestępstwa, zaś jej dolegliwość nie przekracza stopnia winy, zgodnie z dyrektywami zawartymi w przepisie art. 53 kk. Podkreślić należy, że kara została wymierzona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

Rozważając możliwość zastosowania wobec oskarżonej instytucji warunkowego zawieszenia orzeczonej kary, należy stwierdzić, że zachodzi przesłanka formalna do zawieszenia jej wykonania, wyrażająca się wysokością kary, która nie przekracza jednego roku. Na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary zasługują jedynie sprawcy, co do których istnieje pozytywna prognoza resocjalizacyjna na przyszłość. Dotychczasowa postawa i sposób życia muszą zatem wskazywać na to, że mimo niewykonania kary zostaną osiągnięte cele kary, a w szczególności, iż sprawca nie powróci ponownie na drogę przestępstwa. Sąd poddał osobę oskarżonej szczególnej uwadze w związku z możliwością warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary. Decydującą rolę w przyjęciu pozytywnej prognozy kryminologicznej miały warunki osobiste oskarżonej, która prowadzi ustabilizowany tryb życia. W ocenie Sądu jest bardzo duża szansa, że oskarżona pomimo zawieszenia wykonania kary nie powróci więcej na drogę przestępstwa.

Zawieszając wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd kierował się wskazaniami określonymi w art. 69 § 1 kk. Jak wynika z ustaleń faktycznych, oskarżona nie była uprzednio karana sądownie. Należy przyjąć, iż wystarczającym dla osiągnięcia w stosunku do niej celów postępowania, a przede wszystkim zapobieżenia ponownemu popełnieniu przestępstwa będzie wymierzenie kary we wskazanej wysokości, pomimo braku jej efektywnego wykonywania. Wyznaczony przez Sąd okres trzech lat próby jest konieczny ale i wystarczający dla wykazania się przez oskarżoną stałą i konsekwentną wolą nie popełniania nigdy więcej czynów zabronionych.

W związku z tym, że oskarżona dopuściła się zarzucanego aktem oskarżenia występku w celu uzyskania korzyści majątkowej, Sąd zdecydował również o ukaraniu jej karą grzywny w łącznej wysokości 10.000 złotych (sto stawek dziennych po sto złotych). Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 33 § 2 kk sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął. Sąd wymierzając karę grzywny we wspomnianej w sentencji wyroku wysokości kierował się również zasadami sądowego wymiaru kary określonymi w art. 53 kk. Co więcej, Sąd uwzględnił sytuację materialną i finansową oskarżonej i w oparciu o jej analizę doszedł do przekonania, że uiszczenie kary grzywny w przewidzianej wysokości jest w zasięgu jej możliwości finansowych i majątkowych.

Stosownie do treści art. 72 par 1 pkt 1 kk Sąd zobowiązał oskarżoną do informowania Sądu na piśmie o przebiegu okresu próby w okresie co 6 miesięcy.

A. C. (1)

IV, V

I

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd nałożył na oskarżoną obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...)w W. kwoty 181.800 zł stanowiącej równowartość poniesionej szkody. Jednocześnie Sąd zasądził na rzecz pokrzywdzonego A. Z. (1) kwotę 10.000 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223, z późn. zm.) należało zasądzić od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w całości. Oskarżona uzyskuje stały dochód zatem jest w stanie uiścić koszty procesu bez uszczerbku w kosztach niezbędnego utrzymania. Nie ujawniły się również żadne okoliczności, w rozumieniu art. 624 § 1 k.p.k. przemawiające za zwolnieniem oskarżonej z ponoszenia tych kosztów.

1.Podpis

Sędzia SR Marcin Czarciński