Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 2560/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2020r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

SSR Joanna Kucal

Protokolant

st.sekr.sądowy Stanisława Bosek

po rozpoznaniu w dniach 4 czerwca 2020r. oraz 26 sierpnia 2020r. sprawy

M. U.

s. S. i D.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że

w dniu 29 września 2019 roku w R. prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości stwierdzonym badaniami stanu trzeźwości, które wykazały kolejno 1,10 mg/l, 1,11 mg/l, 1,11 mg/l, 1,06 mg/l, 1,01 mg/l i 0,97 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 kk

1)  uznaje oskarżonego M. U. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na mocy art. 178a § 1 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres próby 2 (dwóch) lat;

3)  na mocy art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat;

4)  na mocy art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego w pkt 3 środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 29 września 2019r. do dnia 01 września 2020r.;

5)  na mocy art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 6000 zł (sześciu tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

6)  na mocy art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 420 zł (czterysta dwadzieścia złotych) oraz opłata w wysokości 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych).

Sędzia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 2560/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

M. U.

W dniu 29 września 2019 roku w R. prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości stwierdzonym badaniami stanu trzeźwości, które wykazały kolejno 1,10 mg/l, 1,11 mg/l, 1,11 mg/l, 1,06 mg/l, 1,01 mg/l i 0,97 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.W dniu 29 września 2019r. w R. na ul. (...) pod lokalem (...) I. W. zauważyła zaparkowany samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Posiadała wiedzę odnośnie tego, że właścicielowi pojazdu zdarzało się prowadzić samochód po spożyciu alkoholu, w związku z czym miała uzasadnione podejrzenie, że tym razem będzie tak samo. W związku z tym około godziny 18.00 zadzwoniła na numer alarmowy 997 i poprosiła o przyjazd na miejsce patrolu policji w celu zbadania stanu trzeźwości kierującego tym pojazdem po wyjściu z lokalu. Następnie zaparkowała swój samochód na parkingu pod lokalem i czekała aż właściciel wyjdzie na zewnątrz. Wyszła z samochodu żeby zapalić papierosa. Spacerowała wokół S. i rozmawiała z mężem przez telefon. W S. nie było żadnych innych osób. Po chwili, około godziny 18.15 z lokalu wyszedł znany jej osobiście oskarżony, wsiadł do samochodu na miejsce kierowcy i odjechał w kierunku swego miejsca zamieszkania. I. W. jechała cały czas za oskarżonym. W pewnym momencie zatrzymał się przed swoim domem na ul. (...) w R., wyszedł z samochodu, otworzył bramę i wjechał na teren posesji.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

zeznania I. W.

k.12v, k. 79v

k. 7, k. 80

2.I. W. postanowiła wrócić do swojego miejsca zamieszkania. Kiedy znajdowała się w odległości około 400 metrów od domu oskarżonego spotkała jadący radiowóz policyjny, w związku z czym użyła świateł i radiowóz się zatrzymał. W trakcie rozmowy ustalono, że przyjazd policji ma związek z jej zgłoszeniem gdyż około 18.10 funkcjonariusze w osobach T. P. i S. M. zostali tam skierowani z polecenia dyżurnego K. w R.. Poinformowała, że oskarżony już zdążył dojechać do swojego domu i zaparkować samochód na posesji.

zeznania I. W.

zeznania T. P.

k. 7, k. 80

k. 34, k. 81

3.Zgodnie z udzielonymi wskazówkami policjanci pojechali do miejsca zamieszkania oskarżonego. Po przybyciu na miejsce zastali zaparkowany na posesji pojazd marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Nie było możliwości wejścia do środka gdyż za ogrodzeniem biegał duży pies. Po kilku minutach w oknie budynku pojawiła się kobieta, z którą ustalono, że w domu przebywa właściciel pojazdu. Po chwili za ogrodzenie wyszedł mężczyzna, którym okazał się być oskarżony. W trakcie rozmowy oświadczył, że kierował pojazdem około półtorej godziny wcześniej kiedy był z córką i żoną na grzybobraniu. Po powrocie spożywał alkohol około godziny 18.10.

Został następnie poddany badaniu stanu trzeźwości na urządzeniu A. z wynikami: I: 1,10 mg/l o godzinie 18.37, II: 1,11 mg/l o godzinie 18.54. Celem weryfikacji uzyskanych danych został przewieziony do K. w R.. Tam dokonano pomiarów urządzeniem A. z wynikami: I. - 1,11 mg/l o godzinie 19.13, II - 1,06 mg/l o godzinie 19.17, III - 1,01 mg/l o godzinie 19.51, IV - 0,97 mg/l o godzinie 20.28 alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżony w dniu 29 września 2019r. w godzinach od 17.45 do 18.10 znajdował się w stanie nietrzeźwości, a stężenie alkoholu w jego organizmie wynosiło 2,4 promila.

zeznania T. P.

protokoły z przebiegu badania stanu trzeźwości

opinie z zakresu rachunku retrospektywnego

k. 34, k. 81

k. 2-3,

k. 37-39, k. 104-106

4.Oskarżony nie był dotychczas karany. Figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego.

karta karna

informacja z centralnej ewidencji kierowców

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

k. 77

k. 5

k. 18

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

M. U.

W dniu 29 września 2019 roku w R. prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości stwierdzonym badaniami stanu trzeźwości, które wykazały kolejno 1,10 mg/l, 1,11 mg/l, 1,11 mg/l, 1,06 mg/l, 1,01 mg/l i 0,97 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Spożywanie alkoholu przez oskarżonego dopiero po powrocie do domu (mieszanka około 150 mg-200mg wódki z sokiem).

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania I. U.

k. 22, k. 197v

k. 14, k. 80v

2.Wspólna podróż oskarżonego wraz z żoną I. U. spod lokalu B..

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania I. U.

k. 22, k. 197v

k. 14, k. 80v

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę w niewielkiej części znajdującej potwierdzenie w zeznaniach I. W. co do faktu pobytu w lokalu B. i zaparkowania samochodu S. (...) pod tym lokalem.

1,2

zeznania I. W.

Szczerze i obiektywnie opisała okoliczności w jakich zdecydowała się zgłosić interwencję, fakt odjechania przez oskarżonego samochodem spod lokalu, następnie napotkanie radiowozu policyjnego. Zaznaczała, że oczekując na przyjazd policji spacerowała obok samochodu oskarżonego i nikogo w nim nie było. Jej zeznania sąd ocenił jako logiczne i wyważone, przedstawiona przez świadka relacja koreluje z zeznaniami T. P.. Sam oskarżony przyznał, że nie zna powodów dla których świadek miałaby go pomawiać o zachowania, których się nie dopuścił.

2, 3

zeznania T. P.

Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować wiarygodność funkcjonariusza policji, który nakreślił przebieg interwencji z udziałem oskarżonego podjętej w związku z pełnieniem obowiązków służbowych

3

protokoły z przebiegu badania stanu trzeźwości

opinie toksykologiczne

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do kwestionowania ich prawdziwości.

Jasne, pełne, wewnętrznie niesprzeczne

4

karta karna

informacja z centralnej ewidencji kierowców

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do kwestionowania ich prawdziwości

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1, 3

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Relacja oskarżonego co do przebiegu zdarzenia nie znajduje potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, a to:

- w zeznaniach I. W., która spójnie i logicznie opisała zachowanie oskarżonego, nadto zaprzeczała aby z oskarżonym w samochodzie podróżowały inne osoby

- opiniach biegłej z zakresu rachunku retrospektywnego, które potwierdzają wersję przedstawioną przez I. W.. Biegła stwierdziła, że maksymalne stężenie alkoholu po jednorazowym spożyciu 150-200 ml wódki 40% przy masie ciała 88 kg i wzroście 176 cm wynosiłoby 0,8-1,1 promila. Stężenia alkoholu w powietrzu wydychanym stwierdzone u oskarżonego nie pochodzą od wypicia 150-200 ml wódki w dniu 29 września 2019r. kiedy był już w domu. Oskarżony zadeklarował zbyt małą ilość alkoholu w stosunku do uzyskanych wyników badań. Biegła wskazała, że brak jest spójności co do ilości spożytego alkoholu, zasadnym zatem było przeprowadzenie rachunku retrospektywnego na godzinę 17.45-18.10. Uprawniony jest wniosek, że spożycie alkoholu u oskarżonego nastąpiło przed godziną 17.45-18.10. Z opinii wynikało, że oskarżony w dniu 29 września 2019r. w godzinach 17.45-18.10 znajdował się w stanie nietrzeźwości,, a stężenie alkoholu wynosiło 2,4 promila.

1, 2

zeznania I. U.

Świadek- żona oskarżonego przedstawiła nieprawdziwą wersję zdarzenia stanowiącą wsparcie dla skonstruowanej przez oskarżonego linii obrony. Wersja ta nie znajduje potwierdzenia ani w zeznaniach naocznego świadka I. W. ani w opiniach biegłej, z przyczyn o których wyżej już wspomniano.

2, 3

zeznania S. M.

Świadek nie dysponował wiedzą istotną dla ustaleń faktycznych w sprawie

1

zeznania G. K.

Świadek nie dysponował wiedzą istotną dla ustaleń faktycznych w sprawie

1

zeznania P. O.

Sąd nie dał wiary świadkowi, który twierdził, że pamięta wizytę oskarżonego w lokalu, zaś oskarżony miał nie spożywać wówczas alkoholu ani też nie sprawiać wrażenia osoby pod wpływem alkoholu. Budzi wątpliwość by świadek po upływie prawie roku od zdarzenia w takich szczegółach pamiętał przebieg jego pobytu. Relacja ta postaje również w sprzeczności z opiniami biegłej z przyczyn, o których już wyżej wspomniano.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

x☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. U.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czynem przypisanym oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. Przedmiotem ochrony przepisu z art. 178a § 1 k.k. jest bezpieczeństwo ruchu lądowego, wodnego, powietrznego. Jest to przestępstwo formalne i polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, Sąd miał na względzie to, iż swoim zachowaniem naruszył on jedno z istotniejszych dóbr podlegających ochronie prawnej jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Oczywistym jest, iż im większy stopień nietrzeźwości kierującego pojazdem mechanicznym, tym większe zagrożenie stwarza on dla bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego, a tym samym wyższy jest stopień szkodliwości jego zachowania. W niniejszej sprawie badania oskarżonego wykazały kolejno 1,10 mg/l, 1,11 mg/l, 1,06 mg/l i 1,01 mg/l i 0,97 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Stan nietrzeźwości w rozumieniu Kodeksu karnego zachodzi wtedy, gdy zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość (art. 115 § 16 k.k.). Zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przekroczyła u oskarżonego ponad czterokrotnie dolną granicę określającą stan nietrzeźwości. Oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości naruszył jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruch drogowym, a stopień jej naruszenia u oskarżonego był wysoki. Tym samym została przekroczona w przypadku oskarżonego wartość, powyżej której ustawodawca przyjął, że kierowanie pojazdem mechanicznym stwarza tak poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego, iż zachowanie kierującego należy kwalifikować jako przestępstwo.

Czyn przypisany oskarżonemu jest niewątpliwie przez niego zawiniony. Można mu przypisać winę w czasie jego popełnienia albowiem uzasadnionym było w konkretnej sytuacji wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie przyczyny, które odmowę takiego zachowania uzasadniałyby.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

------------

------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------------------------------

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

------------

--------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

------------------------------

1.6.  Umorzenie postępowania

--------------

------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------

1.7.  Uniewinnienie

-------------------

-------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------------------------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. U.

1

1

Przy wymiarze kary za sąd kierował się tym, aby nie przekraczała ona stopnia winy oraz uwzględniała stopień społecznej szkodliwości czynu. Sąd wziął po uwagę cele zapobiegawcze, a także wychowawcze, jakie kara powinny spełnić wobec oskarżonego, uwzględnił również potrzeby prewencji ogólnej, szczególnie w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd wziął pod uwagę motywację oskarżonego, sposób jego zachowania, w szczególności zaś, iż przypisany czyn popełnił w sposób umyślny. Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, ale również uwzględnił to, iż oskarżony nie był wcześniej karany.

Mając zatem na względzie wyżej wskazane okoliczności, sąd wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

M. U.

2

1

Sąd uznał, że w stosunku do oskarżonego istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna wyrażająca się w przekonaniu, że nie popełni on ponownie przestępstwa i będzie przestrzegał porządku prawnego. O pozytywnej prognozie, uzasadniającej zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności decyduje bowiem całościowa ocena przesłanek wskazanych w art. 69 § 2 kk. W związku z tak postawioną prognozą Sąd na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat. Wyznaczony okres próby pozwoli na wszechstronną weryfikację postawy oskarżonego, w tym ustalenie czy wdrożył się w przestrzeganie przepisów prawa i zasad współżycia społecznego i czy zastosowane wobec niego w niniejszej sprawie dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary było słuszne.

M. U.

3

1

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 lat. Orzekając na ten środek karny Sąd wziął pod uwagę przytoczone powyżej dyrektywy wymiaru kary zgodnie z art. 56 k.k. Zastosowanie tego środka karnego w przypadku popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w stanie nietrzeźwości jest obligatoryjne, zaś orzeczenie go na okres 4 lat jest okresem koniecznym, a jednocześnie wystarczającym, aby oskarżony zrozumiał skutki swego czynu i wysokie niebezpieczeństwo, jakie dla innych uczestników ruchu drogowego pociąga jego czyn. Oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny w stanie znacznego upojenia alkoholowego stanowił realne zagrożenie nie tylko dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, ale również dla życia i zdrowia jego uczestników.

M. U.

5

1

Na mocy art. 43a § 2 k.k., Sąd orzekł w obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 6.000,00 zł. Świadczenie pieniężne ma charakter wyraźnie represyjny i stanowi dla sprawcy dodatkową dolegliwość finansową zbliżoną w swym charakterze do grzywny. Środek ten pełni funkcję związaną z potrzebą kształtowania świadomości prawnej, będąc wyrazem tego, że sprawca popełniając czyn zabroniony powinien spotkać się z pewną i nieuchronną formą dolegliwości.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. U.

4

3

Na mocy art. 63 § 4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 29 września 2019r. do dnia 01 września 2020r.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez –stronę

----------------------

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe tj. wydatki w kwocie 420 złotych, na które złożyły się koszt uzyskania karty karnej, ryczałt za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym, koszty opinii biegłych. Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych Sąd obciążył oskarżonego opłatą w wysokości 180 złotych od wymierzonej kary pozbawiania wolności.

1.1Podpis

Sędzia Sądu Rejonowego