Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1726/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2021 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartosz Kasielski

Protokolant: sekretarz sądowy Sylwia Wróblewska

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2021 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. na rzecz (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1726/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 października 2020 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. wystąpiła przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 2.535,02 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15 sierpnia 2020 roku do dnia zapłaty tytułem odszkodowania związanego z następstwami kolizji drogowej z dnia 12 czerwca 2020 roku, a także przyznanie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że objęta żądaniem pozwu wierzytelność została nabyta przez powodową spółkę od poszkodowanego na mocy umowy cesji z dnia 12 czerwca 2020 roku. Zaznaczono również, że ubezpieczyciel w ramach sporządzonej kalkulacji niezasadnie zastosował niższą stawkę za roboczogodzinę oraz nie uwzględnił użytego lakieru wysokiej jakości ze współczynnikiem odchylenia 121 %, a także czynności związanych z obsługą i myciem pojazdu.

(pozew k.2 – 5)

Nakazem zapłaty z dnia 27 października 2020 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty k.53)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 19 listopada 2020 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa oraz przyznanie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany podniósł zarzut rzeczy ugodzonej w związku z zawarciem przez tożsame strony ugody w toku innego postępowania sądowego toczącego się przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20, która wyczerpuje wszelkie roszczenia strony powodowej w związku z likwidacją spornej szkody. Jednocześnie zakwestionował wysokość zgłoszonego żądania, które wynika wyłącznie z prywatnych dokumentów sporządzonych przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z., a nieprzedstawiających uzasadnionych ekonomicznie kosztów naprawy, w tym przyjmowanych stawek za roboczogodzinę, czy też czynności związanych z obsługą szkody, myciem, sprzątaniem pojazdu, jazdą próbną, dezynfekcją wnętrza i utylizacją materiałów.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k.57 – 60)

Zarządzeniem z dnia 10 grudnia 2020 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. została zobowiązana przez pełnomocnika do zgłoszenia wszystkich twierdzeń i dowodów w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pominięcia twierdzeń i dowodów zgłoszonych z naruszeniem obowiązku wynikającego z art. 205 3 § 2 k.p.c.

(zarządzenie k.70)

Pismem procesowym z dnia 11 stycznia 2021 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie. Odnosząc się do zarzutu powagi rzeczy ugodzonej wskazała, że treść ugody, w szczególności zapis § 3 ust. 1, zgodnie z którym kwoty opisane w § 2 wyczerpując wszelkie roszczenia związane z odszkodowaniem za szkodę w pojeździe D. D. o numerze rejestracyjnym (...) i objęte pozwem w sprawie XVIII Nc 8291/20 Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, wskazuje że dotyczyła wyłącznie roszczeń objętych tym konkretnym postępowaniem sądowym. Jednocześnie w wykonaniu zobowiązania z dnia 10 grudnia 2020 roku strona powodowa zgłosiła jedynie dowód z dokumentu w postaci oświadczenia kierownika blacharni i lakierni w jej serwisie.

(pismo procesowe (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. z dnia 11 stycznia 2021 roku k.104 – 108)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 12 czerwca 2020 roku doszło do kolizji drogowej z udziałem pojazdu marki D. D. o numerach rejestracyjnych (...) stanowiącego własność A. R.. Sprawca zdarzenia legitymował się w jego dniu ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W..

(okoliczności bezsporne)

W dniu 12 czerwca 2020 roku A. R. pozostawił pojazd marki D. D. w serwisie naprawczym (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z.. Zlecenie naprawy obejmowało naprawy blacharsko – lakiernicze opisane jako operacja A (lewy bok, szkoda OC (...) nr (...) z dnia 12.06.2020) i operacja B ( (...), ul. (...)/ G., szkoda komunikacyjna OC nr szkody (...)).

(zlecenie naprawy k.20)

W dniu 12 czerwca 2020 roku A. R. zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. umowę przelewu wierzytelności na podstawie, której przeniósł na rzecz spółki wierzytelność z tytułu odszkodowania z polisy ubezpieczeniowej sprawcy szkody, nr szkody (...).

(umowa przelewu wierzytelności k.23)

W toku postępowania likwidacyjnego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zakwestionował częściowo kalkulację naprawy pojazdu marki D. D. przygotowaną przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. na łączną kwotę 33.420,28 złotych, w tym 2.060,99 złotych netto tytułem kosztów materiału lakierniczego.

(kalkulacja naprawy k.87 – 92)

W dniu 17 czerwca 2020 roku ubezpieczyciel wypłacił na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kwotę 13.156,20 złotych tytułem odszkodowania za szkodę numer (...).

(potwierdzenie przelewu k.94)

W dniu 23 lipca 2020 roku ubezpieczyciel wypłacił na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. dalszą kwotę 11.604,03 złotych tytułem odszkodowania za szkodę numer (...).

(potwierdzenie przelewu k.95)

W dniu 31 lipca 2020 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. wystawiła fakturę numer (...) na kwotę 2.535,02 złotych brutto tytułem naprawy mechanicznej – materiałów lakierniczych, zobowiązującą A. R. do jej zapłaty w terminie do dnia 14 sierpnia 2020 roku.

(faktura VAT nr (...) k.18)

Wiadomością e – mail z dnia 20 sierpnia 2020 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. wezwała (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. do dopłaty w terminie 3 dni kwoty 2.060,99 złotych netto, a 2.535,02 złotych brutto tytułem wynagrodzenia z tytułu wykonania naprawy blacharsko – lakierniczej pojazdu D. D. w związku z fakturą VAT numer (...).

(wezwanie do zapłaty k.19)

Pozwem z dnia 26 sierpnia 2020 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. wystąpiła przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 3.736,56 złotych tytułem odszkodowania związanego z następstwami kolizji drogowej z dnia 12 czerwca 2020 roku z udziałem pojazdu marki D. D. o numerach rejestracyjnych (...). Do pozwu załączono fakturę VAT numer (...) z dnia 30 czerwca 2020 roku na łączna kwotę 28.496,79 złotych z terminem płatności wyznaczonym A. R. na dzień 21 lipca 2020 roku.

(pozew w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20 k.74 – 77, faktura VAT nr (...) k.78 – 79)

W dniu 28 października 2020 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarła umowę ugody z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z., której przedmiotem było zakończenie przez strony postępowania prowadzonego w sprawie dotyczącej szkody numer (...) z dnia 12 czerwca 2020 roku w pojeździe marki D. D. o numerach rejestracyjnych (...), a jej podstawą pozostawały dokumenty i dowody znajdujące się w aktach szkody (§ 1 i 2 ugody). W celu zakończenia postępowania prowadzonego w związku z wymienioną w § 1 ust. 1 szkodą, strony ustaliły, że do dopłaty na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. pozostaje łączna kwota 3.356,56 złotych tytułem odszkodowania za szkodę w przedmiotowym pojeździe (§ 2 ust. 1 ugody).

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. oświadczyła, że ustalona w § 2 pkt 1 kwota odszkodowania wyczerpuje wszelkie jego roszczenia związane z odszkodowaniem za szkodę w pojeździe marki D. D. o numerach rejestracyjnych (...) i objęte pozwem w sprawie XVIII 1 Nc 8291/20 przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi (§ 3 ust. 1 ugody). Ponadto spółka oświadczyła, że zawarta ugoda wyczerpuje wszelkie jej roszczenia objęte pozwem i w terminie 7 dni od jej podpisania cofnie pozew z dnia 28 lipca 2020 roku w sprawie XVIII 1 Nc 8291/20 wniesiony do Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi o zapłatę odszkodowania w związku ze szkodą opisana w § 1 i nie będzie żądał od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. zapłaty ewentualnych kosztów i innych należności związanych z wniesieniem pozwu w wyżej wymienionej sprawie.

(ugoda k.61)

Pismem procesowym z dnia 24 listopada 2020 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. cofnęła pozew w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20 toczącej się przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi.

(pismo procesowe z dnia 24 listopada 2020 roku w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20 k.102)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie załączonych do akt sprawy dokumentów, w szczególności zawartych w aktach postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20. Sąd pominął wnioski dowodowe strony pozwanej o zobowiązanie powodowej spółki do przedłożenia wszystkich faktur za rok 2020 wystawionych na rzecz klienta samodzielnie płacącego wraz z dokumentacją wskazująca na wysokość zastosowanej stawki roboczogodzinowej oraz przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej z uwagi na ich nieprzydatność z punktu widzenia merytorycznego rozstrzygnięcia, przy czym kwestia ta zostanie szerzej opisana w dalszej części pisemnych motywów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu w całości.

Podstawa materialno prawna zgłoszonego roszczenia opierała się na treści art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 822 § 4 k.c. W toku postępowania nie był kwestionowane przez żadną ze stron okoliczności dotyczące spowodowania kolizji drogowej w dniu 12 czerwca 2020 roku przez posiadacza pojazdu mechanicznego korzystającego w dacie zdarzenia z ochrony ubezpieczeniowej udzielanej przez (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W., przejścia uprawnień na rzecz powódki do dochodzenia należności z tytułu odszkodowania w związku z zawartą z poszkodowanym cesją, częściowe spełnienie świadczenia przez ubezpieczyciela (łączna kwota 24.760,23 złotych), a także zawarcia w dniu 28 października 2020 roku pozasądowej ugody. Spór między stronami sprowadzał się natomiast do wykładni treści umowy z dnia 28 października 2020 roku, w szczególności zakresu jaki obejmowała w odniesieniu do likwidowanej szkody. O ile strona powodowa ograniczała go wyłącznie do roszczeń związanych z postępowaniem sądowym zainicjowanym w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20 (faktura VAT nr (...)), o tyle pozwany ubezpieczyciel utożsamiał go z pełnym wymiarem szkody zaistniałej w wyniku kolizji drogowej z dnia 12 czerwca 2020 roku, a objętej postępowaniem likwidacyjnym numer (...).

Dokonując analizy treści zawartej między stronami ugody z dnia 28 października 2020 roku Sąd stwierdził, że zasadnym pozostawał zgłoszony przez stronę pozwaną zarzut powagi rzeczy ugodzonej, którego uwzględnienie prowadzi do utraty prawa podmiotowego do dochodzenia roszczenia w przyszłości (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 25 maja 2017 roku, I ACa 1691/16, Lex nr 2452285). Poddając oświadczenia woli stron z dnia 28 października 2020 roku wykładni przez pryzmat art. 65 k.c. należało zwrócić uwagę na szereg okoliczności, w szczególności zaś badać zgodny zamiar stron i cel umowy w odniesieniu do treści całego dokumentu, a nie wyłącznie jego części (czego oczekiwała powodowa spółka podkreślając znaczenie § 3 ust. 1 ugody).

Po pierwsze, jako przedmiot umowy (§ 1 ust. 1) strony określiły zakończenie postępowania związanego z likwidacją szkody numer (...), a więc wszystkich negatywnych następstw zdarzenia drogowego z dnia 12 czerwca 2020 roku, nie ograniczając zakresu ugody wyłącznie do kosztów poniesionych przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. w związku z wystawieniem w dniu 30 czerwca 2020 roku faktury VAT numer (...). Tezę te wzmacnia treść ustępu 2, w którym jako podstawę umowy wskazano również bez jakichkolwiek wyłączeń dokumenty i dowody znajdujące się w aktach likwidacji szkody o numerze (...). Nie istniały przy tym żadne obiektywne przeszkody, aby przedsiębiorcy, do tego reprezentowani przez fachowych pełnomocników, sprecyzowali zakres zawieranej ugody jako obejmujący wyłącznie szkodę w części dotyczącej faktury wystawionej w dniu 30 czerwca 2020 roku, a nawet roszczeń, jakie spółka pierwotnie skierowała przeciwko ubezpieczycielowi w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20. Taki zapis nie został jednak wprowadzony do umowy z dnia 28 października 2020 roku, a na tą datę akta likwidacji szkody zawierały również dokumenty w postaci faktury VAT numer (...) z dnia 31 lipca 2020 roku oraz wezwanie do zapłaty w związku z jej wystawieniem, które w myśl § 1 ust. 2 ugody stanowiły również podstawę zawieranej ugody.

Po wtóre, w ramach § 2 ust. 1 ugody ponownie nie wprowadzono jakichkolwiek ograniczeń przedmiotowych dotyczących odszkodowania należnego spółce w związku z naprawą pojazdu marki D. D.. Strony użyły zwrotu „w celu zakończenia postępowania prowadzonego w związku z wymienioną w § 1 szkodą”. Również i w tym przypadku nic nie stało na przeszkodzie uszczegółowieniu zakresu odszkodowania (wspomniana uprzednio faktura z dnia 30 czerwca 2020 roku bądź przedmiot toczącej się sprawy sądowej), jeżeli zamiarem stron było jedynie częściowe, a nie kompleksowe ukształtowanie stosunków związanych ze szkodą z dnia 12 czerwca 2020 roku.

Po trzecie, treść § 3 ust. 1 ugody, w szczególności użycie spójnika „i”, nie prowadzi do konkluzji, zgodnie z którą zawierana umowa dotyczyła tylko i wyłącznie roszczenia stanowiącego przedmiot procesu w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20. Już z początkowej części zdania pierwszego cytowanego postanowienia wynika, że ustalona kwota odszkodowania „wyczerpuje wszelkie jego roszczenia związane ze szkodą w pojeździe marki D. D. o numerach rejestracyjnych (...)” (ponownie brak ograniczenia zakresu ugody). Zastrzeżenie w dalszej części komentowanego ustępu „i objęte pozwem…” należy odczytywać w ten sposób, że ugoda zawarta w dniu 28 października 2020 roku wyczerpywała wszystkie roszczenia powodowej spółki związane z odszkodowaniem za szkodę w pojeździe, w tym również te, które zostały objęte pozwem w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20. Jeżeli faktyczny zamiar stron obejmował jedynie ograniczony zakres zawieranej umowy nic nie sprzeciwiało się użyciu sformułowań „ugoda wyczerpuje wszelkie roszczenia związane z odszkodowaniem za szkodę, przy czym wyłącznie objęte pozwem w sprawie”, „ ugoda wyczerpuje wszelkie roszczenia związane z odszkodowaniem w ramach wystawionej w dniu 30 czerwca 2020 roku faktury VAT numer (...)”, czy też wprowadzenia dodatkowego zapisu o treści „strony oświadczają zgodnie, że ugoda dotyczy wyłącznie roszczeń wynikających z wystawionej w dniu 30 czerwca 2020 roku faktury VAT numer (...) i nie obejmuje kosztów naprawy poniesionych przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. w ramach wystawionej w dniu 31 lipca 2020 roku faktury VAT numer (...)”. Rolą Sądu nie pozostaje jednak zastępowanie przedsiębiorców w procesie formułowania dwustronnej umowy mającej na celu ukształtowanie na przyszłość ich spornych stosunków. Skoro obie strony, przy tym reprezentowane przez fachowych pełnomocników nie widziały potrzeby dalszego uszczegółowienia zapisów zawieranej ugody, to musiały liczyć się z ewentualnymi następstwami wykładni jej treści w oparciu o zapisy, które faktycznie zostały w niej zawarte.

Po czwarte, interpretacji ugody jako obejmującej swym zakresem jedynie część odszkodowania stoi na przeszkodzie również zapis § 3 ust. 2 umowy. Skoro (według stanowiska powódki) już w § 3 ust. 1 ugody strony miały stwierdzić, że wyczerpuje ona roszczenia odszkodowawcze tylko objęte pozwem w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20 (z uwagi na spójnik „i”) to brak jest podstaw uzasadniających powielenie tego zapisu w ust. 2 – „ponadto (...) Spółka z o.o. oświadcza, że zawarta ugoda wyczerpuje wszelkie jego roszczenia objęte pozwem”, co jednak zostało zawarte w treści omawianego dokumentu.

Po piąte, nie bez znaczenia pozostaje fakt, że w dacie zawierania ugody (28 października 2020 roku) proces naprawy pojazdu został zakończony, wystawiono obie faktury VAT (z dnia 30 czerwca 2020 roku oraz 31 lipca 2020 roku), a ubezpieczyciel był wzywany do ich opłacenia (wiadomości e – mail z dnia 22 lipca 2020 roku k.80 oraz 20 sierpnia 2020 roku k.19). Innymi słowy, w spornym dniu istniała możliwość kompleksowego zakończenia sporu na gruncie likwidowanej szkody, z czego strony skorzystały zawierając stosowną ugodę. Sytuacja mogłaby wyglądać odmiennie, gdyby faktura VAT numer (...) została wystawiona po dniu 28 października 2020 roku, a szkoda również w zakresie kosztów naprawy z niej wynikających nie byłaby znana i zgłoszona ubezpieczycielowi w tej dacie. Przebieg zdarzeń był jednak odmienny.

Reasumując treść powyższych rozważań Sąd stwierdził, że zawarta między stronami w dniu 28 października 2020 roku ugoda obejmowała swym zakresem całość szkody, jaka wyniknęła z kolizji drogowej z udziałem pojazdu marki D. D. o numerach rejestracyjnych (...) w dniu 12 czerwca 2020 roku i wyczerpywała wszelkie roszczenia powodowej spółki z nią związane. Ponownie należy podkreślić, że umowa została przygotowana w zakresie jej treści i ostatecznie zawarta przez profesjonalistów, a de facto podwójnych profesjonalistów (przedsiębiorcy reprezentowani przez fachowych pełnomocników), którzy mieli pełną możliwość uszczegółowienia jej zapisów w taki sposób, aby objąć nią wyłącznie część, a nie całość należnego odszkodowania. W konsekwencji podniesiony zarzut powagi rzeczy ugodzonej okazał się usprawiedliwiony.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że nawet w przypadku przyjęcia odmiennej interpretacji spornego dokumentu (hipotetyczne uznanie, że jej zakres obejmował jedynie roszczenia objęte pozwem w sprawie sygn. akt XVIII 1 Nc 8291/20, co ostatecznie nie nastąpiło) nie doszłoby do zmiany treści rozstrzygnięcia i uwzględnienia żądania pozwu, czemu na przeszkodzi stał art. 6 k.c. i wynikająca z niego zasada ciężaru dowodu (onus probandi), zgodnie z którą każda ze stron winna wykazać okoliczności, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne. W tym świetle to na powodzie spoczywała powinność wykazania, że dochodzone koszty naprawy, co istotne objęte fakturą VAT nr (...) były uzasadnione w zakresie przeprowadzonej naprawy blacharsko – lakierniczej. Pomijając w tym miejscu fakt, że wartość wystawionej faktury (2.060,99 złotych netto, 2.532,20 złotych) odpowiada pozycji z zestawienia kosztorysowego – koszty materiału – 2.060,99 złotych netto (k.92) i nie obejmuje czynności związanych z myciem i obsługą pojazdu (na co obie strony procesu zwracały szczególną uwagę w ramach składanych pism procesowych) (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. opierała swoje żądanie wyłącznie na dokumentach w postaci faktury VAT oraz zestawienia kosztorysowego, które miały charakter prywatny, a ich treść w zakresie wysokości należnego odszkodowania była kwestionowana przez ubezpieczyciela (treść uzasadnienia sprzeciwu od nakazu zapłaty). W myśl art. 245 k.p.c. dokument prywatny sporządzony w formie pisemnej albo elektronicznej stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Jeżeli strona zaprzecza prawdziwości dokumentu prywatnego albo twierdzi, że zawarte w nim oświadczenie osoby, która je podpisała, od niej nie pochodzi, obowiązana jest okoliczności te udowodnić. Jeżeli jednak spór dotyczy dokumentu prywatnego pochodzącego od innej osoby niż strona zaprzeczająca, prawdziwość dokumentu powinna udowodnić strona, która chce z niego skorzystać – art. 253 k.p.c. Nie może zatem budzić większych wątpliwości, że w świetle stanowiska procesowego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. to strona powodowa powinna wykazać inicjatywę dowodową i zgłosić stosowny wniosek dowodowy, w tym przypadku o przeprowadzenie ekspertyzy z zakresu techniki samochodowej na okoliczności dotyczące ekonomicznej zasadności poniesionych kosztów (fakt między stronami sporny, wymagający zasięgnięcia wiedzy specjalnej). Pomimo jednak otrzymania wezwania z dnia 10 grudnia 2020 roku (doręczone w dniu 21 grudnia 2020 roku) powódka nie wykazała jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej w tej mierze. Nie sposób przy tym przyjąć, aby powinność ta obciążała stronę pozwaną. Prowadziłoby to do nieakceptowalnej w kontekście zasady ciężaru dowodu sytuacji, w której samo wystawienie dokumentu prywatnego (w tym przypadku faktura VAT) stanowiłoby potwierdzenie wysokości roszczenia z jednoczesnym przeniesieniem obowiązku udowodnienia faktów na przeciwnika procesowego. Z tych też względów Sąd pominął wnioski dowodowe ubezpieczyciela, w tym o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, gdyż powinność dowodowa w tym zakresie spoczywała nie na (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., lecz powódce.

Z tych wszystkich względów powództwo podlegało oddaleniu w całości.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Powodowa spółka jako przegrywająca proces w całości winna zwrócić na rzecz (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. poniesione przez niego koszty, które w niniejszej sprawie objęły kwotę 900 złotych tytułem zastępstwa procesowego (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych) i w takiej wysokości zostały przyznane na jego rzecz.